Νικαίας: "Οι νέοι θα κτίσουν ξανά ότι οικοδομήθηκε λάθος"

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 29 Οκτωβρίου 2012

Γράφτηκε από τον/την Μητρόπολη Νικαίας - 10.15

Τήν Κυριακή 28 Ὀκτωβρίου τ. ἔ., ἡμέρα τῆς Ἐθνικῆς Ἐπετείου τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, ἔλαβε χώρα στό Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νικαίας ἡ καθιερωμένη ἑορταστική ἐκδήλωση, στά πλαίσια τῆς ὁποίας ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικαίας βράβευσε τούς ἐπιτυχόντες στά Α.Ε.Ι. καί Τ.Ε.Ι. τῆς χώρας μας.

Τό φιλόξενο χῶρο τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου κατέκλυσαν ἑπτακόσιοι καί πλέον νέοι φοιτητές καί φοιτήτριες ἀπό ὅλους τῆς Δήμους τῆς Μητροπόλεως, ἤτοι Νικαίας, Κερατσινίου, Κορυδαλλοῦ, Περάματος, Αἰγάλεω, Ἁγίας Βαρβάρας καί Χαϊδαρίου.

Ὅλοι καί ὅλες ἔλαβαν ἀπό τά χέρια τοῦ Σεβασμιωτάτου  ἔπαινο γιά τήν ἐπιτυχία τους καί εἰκόνα τῆς Παναγίας, ὡς εὐλογία γιά τό νέο τους ξεκίνημα. Ο Σεβασμιώτατος ἀπηύθυνε πρός ὅλους πατρικό χαιρετισμό, λέγοντας μεταξύ ἄλλων:
"Ὅλοι μας ἀτενίζουμε μέ περηφάνεια τό ξημέρωμα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Μέ ὑπερηφάνεια καί δέος, γιατί μιά μικρή χώρα σάν τήν δική μας ἀντιμετώπισε καί συνέτριψε τήν φασιστική τότε Ἰταλία  μιά μεγάλη δύναμη μέ ἕνα ἰσχυρό σύμμαχο πλάϊ της, τήν Γερμανία.  Στρέψαμε πραγματικά πάνω μας τά μάτια ὅλης τῆς  ἀνθρωπότητας καί ἀποσπάσαμε τό θαυμασμό τῆς Οἰκουμένης. Ὀκτώ ἑκατομμύρια λόγχες στράφηκαν ἐναντίον μας καί μεῖς οἱ ἀδύναμοι ὡς πρός τά ὑλικά μέσα, ἀντιμετωπίσαμε τόν ἐχθρό καί τόν διώξαμε πέρα ἀπό τά σύνορά μας τά ἱερά. Τό «ΟΧΙ» τῆς 28ης Ὀκτωβρίου ἦταν ἄρνηση ὁλόκληρου τοῦ λαοῦ νά ὑποδουλωθεῖ. Ἦταν ἄρνηση ὅλων τῶν Ἑλλήνων νά συμβιβαστοῦν μέ τό φασισμό καί νά σκύψουν τό κεφάλι στούς ἰσχυρούς τῆς γῆς.

Δέν πρέπει νά λησμονεῖται τό γεγονός ὅτι ἡ μικρή Ἑλλάδα δέν εἶχε ἀκόμη ἀνασάνει ἀπό τήν ἐθνική περιπέτεια τῆς Μικρασιατικῆς τραγωδίας τοῦ 1922 καί τῶν συνεπειῶν της ὡς πρός τήν ἔνταξη τῶν προσφύγων στόν ἐθνικό κορμό. Ρακένδυτοι ἀδελφοί μας ἀπό τή γῆ τῆς Ἰωνίας καί τοῦ Πόντου ἔπρεπε νά στήσουν τό σπιτικό τους καί νά κάνουν ἕνα νέο ξεκίνημα. Τό ἀποτέλεσμα τοῦ Ὀκτωβρίου τοῦ ’40 ἀπασχολεῖ ἀκόμη τούς ἱστορικούς. Ἀπό ὅποια ὀπτική γωνία καί ἄν ἐξεταστεῖ ἡ ἐποποιΐα τοῦ ’40, τό συμπέρασμα πού βγαίνει ἀβίαστα εἶναι πώς δέν μπορεῖ νά δικαιολογηθεῖ ἀριθμητικά καί μέ λογικά κριτήρια ἡ νίκη τῶν Ἑλλήνων.

Κάτι ἄλλο, πέρα ἀπό ἀριθμούς καί ὑλικά μέσα, ἦταν αὐτό πού ἔκανε τό θαῦμα. Ναί! ἦταν ἕνα θαῦμα καί τό θαῦμα, γιά νά θυμηθοῦμε καί τόν Γκαῖτε, “εἶναι τῆς πίστης τό ἀκριβό παιδί”. Αὐτό ἦταν λοιπόν τό ὅπλο τῶν στρατιωτῶν μας στήν Πίνδο καί στά βουνά τῆς Ἀλβανίας. Τό ὅπλο τῆς πίστεως, ἡ αἴσθηση τῆς στήριξης ἀπό τή Μεγαλόχαρη Παναγία, ἔδινε μεγαλύτερη δύναμη στό μικρό καί ξεπερασμένο τεχνολογικά ὅπλο τοῦ Ἕλληνα φαντάρου.

Ἡ ἴδια πίστη στήριζε τή γυναῖκα τῆς Πίνδου, νά ἀνεβάζει πάνω στά βουνά τρόφιμα καί πολεμοφόδια. Ἡ ἴδια πίστη ἔδινε κουράγιο στίς γιαγιάδες μας νά προσεύχονται ἐδῶ στά μετόπισθεν γονατιστές ἑτοιμάζοντας ροῦχα γιά τά παλικάρια πού μάχονταν ὄχι μόνο ἐναντίον τοῦ ἐχθροῦ, ἀλλά ἐναντίον καί τῶν καιρικῶν συνθηκῶν, ἀντιμετωπίζοντας  χιόνια καί κινδύνους ἀπό κρυοπαγήματα.
 
Ἀγαπητά μου παιδιά,

Οἱ ἱστορικές μας ἐπέτειοι δέν εἶναι μόνο μιά εὐκαιρία γιά νά τιμήσουμε ὅ,τι   σπουδαῖο μᾶς κληροδότησαν οἱ πατέρες μας. Εἶναι πάνω ἀπό ὅλα εὐκαιρία περισυλλογῆς καί αὐτοσυγκέντρωσης, γιά τήν ἐξαγωγή τῶν κατάλληλων ἱστορικῶν συμπερασμάτων, ἐκείνων πού θά μᾶς καθοδηγοῦν ὡς ἀσφαλής πυξίδα  στή μετέπειτα πορεία μας, στό δρόμο τοῦ ἐθνικοῦ μας χρέους.

Αὐτό τό στοχασμό χρειαζόμαστε σήμερα περισσότερο, μέ δεδομένες τίς δυσκολίες πού διερχόμαστε. Εἶναι πλέον δεδομένο ὅτι ἡ οἰκονομική κρίση τῆς πατρίδας μας εἶναι συνέπεια μιᾶς ἄλλης κρίσης πού προηγήθηκε. Ἦταν ἡ κρίση ἀξιῶν, ἡ ἄμβλυνση συνειδήσεων, ὁ παραμερισμός ἠθῶν καί ἐθίμων, ἡ ἰσοπέδωση τῶν πάντων.

Γνωρίζουμε τώρα ὅτι ζοῦμε κάτω ἀπό οἰκονομική κατοχή καί παράλληλα ἀπειλεῖται ἡ ἐθνική μας ἀκεραιότητα. Μέσα στίς οἰκογένειές σας ἀντιμετωπίζετε τίς δυσκολίες. Καί καλεῖστε σεῖς, οἱ νέοι καί οἱ νέες, οἱ μελλοντικοί μας ἐπιστήμονες, νά κάνετε τή δική σας ἐπανάσταση. Ὄχι νά γκρεμίσετε τά πάντα, ἀλλά νά ξανακτίσετε ὅ,τι οἰκοδομήθηκε λάθος. Νά ξεκινήσετε ἀπό τήν ἐπανάσταση τῆς συνείδησης. Νά πεῖτε «ὄχι» στίς ἠθικές ἐκπτώσεις, «ὄχι» στό ξεπούλημα ἰδεῶν, «ὄχι» στήν ἀλλοτρίωση τοῦ γένους. Νά ἀντιτάξετε σέ ὅσους σᾶς δείχνουν εὔκολους δρόμους ἐπιτυχίας, ὅτι:

«Δέ ζοῦμε ἐμεῖς μέσα στό ψέμα καί στήν ἀπάτη τῶν ὀνείρων,
εἴμαστε ἀπόγονοι μαρτύρων, μέσα μας ρέει ἡρώων αἷμα».

Εἶστε περήφανα Ἑλληνόπουλα, ἀπόγονοι ἡρώων μιᾶς μεγάλης ἱστορίας. Ἑλληνόπουλα μέ πεῖσμα, θέληση, εὐφυϊα, δύναμη, χαρακτηριστικά τῆς φυλῆς μας ἄλλωστε, πού τό ἀποδείξατε περίτρανα μέ τήν ἐπίτευξη τοῦ στόχου σας. Φθάσατε μέχρις ἐδῶ μέ μία πορεία δύσκολη καί κάτω ἀπό ἀντίξοες συνθῆκες. Ἔτσι παιδιά μου, γιά νά ἐπιτύχετε στή ζωή, χρειάζεστε πίστη στό Θεό καί συντονισμό τοῦ προσωπικοῦ σας ἤθους μέ τίς ἐπιταγές τοῦ Εὐαγγελίου.

Βλέποντάς σας νά προοδεύετε γεμίζουμε καί ἐμεῖς σ’ αὐτή τήν ἡλικία μέ ἐλπίδα καί ὄνειρα γιά ἕνα καλύτερο μέλλον. Μέ ἕνα μέλλον πού ἔχει βάση ἐσᾶς. Ἡ Ἐκκλησία θά εἶναι πάντα πλάι σας. Ὅλοι ἑνωμένοι, μέ λάβαρο τήν πίστη θά ξεπεράσουμε καί αὐτή τήν οἰκονομική κρίση. Θά προσεύχομαι γιά σᾶς καί τίς οἰκογένειές σας · προσωπικά θά εἶμαι δίπλα σας παρακολουθώντας τήν κάθε σας ἐξέλιξη.

Στά συγχαρητήριά μου προσθέτω τίς εὐχές μου: «Νά εἶναι ὁ Θεός μαζί σας, μέ τήν πρεσβεία τῆς Παναγιᾶς μας». Καί μήν ξεχνᾶμε ὅτι ὅλη ἡ Εὐρώπη διά στόματος Τσῶρτσιλ εἷπε: « Οἱ ἥρωες πολεμοῦν σάν Ἕλληνες».

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ !
Ζήτω καί σέ σᾶς παιδιά μου, πού κάνετε ὑπερήφανους τούς γονεῖς σας !