Τα περιθώρια του Φραγκίσκου να αλλάξει το Βατικανό

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 20 Μαρτίου 2013

Γράφτηκε από τον/την New York Times / Καθημερινή - 14.30

«Πού θα βρει τη δύναμη η Κουρία να αντισταθεί στους πειρασμούς της εξουσίας;», ερωτούσε μία από τις εκατοντάδες επιστολές προς τον Πάπα Βενέδικτο που είδαν πέρυσι το φως της δημοσιότητας. O διάδοχός του, Φραγκίσκος, διάγει ταπεινό βίο, αλλά το στυλ ζωής του Πάπα αλλάζει πολύ πιο εύκολα από το Βατικανό.

Στη μακραίωνη παράδοση της μοναρχία του Βατικανού, ο Πάπας είναι ο βασιλιάς, οι υφιστάμενοί του λειτουργούν ως φεουδάρχες και οι αυλικοί διαγκωνίζονται για προσβάσεις και επιρροή.

«Πολλοί Πάπες έχουν έλθει και παρέλθει, ο καθένας με διαφορετική προσωπικότητα, αλλά η δομή του Βατικανού παραμένει ίδια», λέει πρώην κορυφαίος αξιωματούχος καθολικού τάγματος, ο οποίος πέρασε μία δεκαετία στη Ρώμη. «Οποιος διορίζεται απορροφάται από το οικοδόμημα. Αντί να το αλλάξει, τον αλλάζει αυτό».

Ο Φραγκίσκος είναι κάτι παραπάνω από πνευματικός ηγέτης ενός δισεκατομμυρίου καθολικών. Είναι ο επικεφαλής ενός οργανισμού που διαθέτει ένα από τα πλέον αδιαφανή κυβερνητικά οργανογράμματα στον πλανήτη, διοικώντας την τελευταία πραγματικά παγκόσμια αυτοκρατορία μέσα από τα τείχη του μικρότερου κυρίαρχου κράτους στον κόσμο.

Παρ’ όλο που η εξουσία του Πάπα είναι απόλυτη, τα συμφέροντα και η γιγάντια γραφειοκρατία του Βατικανού είναι πανίσχυρα. Επί Βενέδικτου η Κουρία κατηγορήθηκε ότι αναλίσκεται στη συγκέντρωση ισχύος και δεν απαντά στις ανάγκες των πιστών.

Για να τα αλλάξει όλα αυτά ο Φραγκίσκος, πρέπει να αναμετρηθεί με κέντρα ισχύος που ρυθμίζουν ζητήματα οικονομικά, κτηματαγοράς, κατανομής πόρων, εξωτερικής πολιτικής, ιδεολογίας, ακόμη και θρησκευτικού δόγματος.

Ο πιο ισχυρός άνθρωπος μετά τον Πάπα είναι ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών του Βατικανού, άνθρωπος ελάχιστα γνωστός εκτός των τειχών, ο οποίος παίζει κρίσιμο ρόλο στη διοίκηση των εκκλησιαστικών ζητημάτων και στον καθορισμό της ατζέντας του Πάπα.

Ο Φραγκίσκος έχει διατηρήσει προσωρινά στη θέση αυτή τον καρδινάλιο Μπερτόνε, καθώς και όλους τους επικεφαλής των επιμέρους «υπουργείων», αλλά πολλοί θεωρούν ότι θα προχωρήσει γρήγορα στον διορισμό δικής του ομάδας.