Διάλογος μεταξύ Εκκλησιών και Ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 27 Μαΐου 2011

Γράφτηκε από τον/την Εκκλησία της Ελλάδος Ε.Ε. 20:54

Από 24-28 Μαΐου 2011 πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες η ετήσια συνάντηση των μελών της Επιτροπής «Εκκλησία και Κοινωνία» της Συνέλευσης των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (KEK/CEC).

Το κεντρικό θέμα της συνάντησης ήταν «Το περιεχόμενο του διαλόγου μεταξύ των Εκκλησιών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων» και εμπλουτίσθηκε από επιστημονικές εισηγήσεις και σχετικές συζητήσεις σε ομάδες εργασίας.

Στη συνάντηση συμμετείχαν περίπου 50 άτομα ως εκπρόσωποι των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν τις απόψεις τους γύρω από θέματα που αφορούν στο μέλλον της Ευρώπης και κυρίως να συνδιαλεχθούν πάνω στον τρόπο με τον οποίο οι Εκκλησίες θα συνεργασθούν με τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τώρα που η νέα Συνθήκη της Λισσαβόνας έχει τεθεί σε ισχύ.

Στην εν λόγω συνάντηση η Εκκλησία της Ελλάδος εκπροσωπήθηκε από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Ιγνάτιο Σωτηριάδη, τον Δρ Κωνσταντίνο Ζορμπά και την κ. Αικατερίνη Καρκαλά, η οποία μάλιστα είχε και την Προεδρία (Moderation) της όλης Συνάντησης.

Κατά την παραπάνω συνάντηση ο π. Ιγνάτιος είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει, ως κεντρικός ομιλητής, μια εμπεριστατωμένη θεολογική προσέγγιση της οικονομικής κρίσης με βάση τόσο την ασκητική/μοναστική παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όσο και το πολυσχιδές φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Εκκλησίας της Ελλάδος προς όφελος του ποιμνίου της αλλά και των μη χριστιανών μεταναστών.

Επίσης ο κ. Ζορμπάς παρουσίασε τον τρόπο με τον οποίο γίνεται σήμερα ο διάλογος μεταξύ της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Πολιτείας τόσο για την οικονομική κρίση όσο και στο θέμα της Εκπαίδευσης.

Στα πλαίσια της συνάντησης (26.05.2011) οι συμμετέχοντες είχαν επίσης την ευκαιρία να ενημερωθούν από στελέχη των ευρωπαϊκών οργάνων όπως οι κ. Michael Dӓumer (European External Action Service), κ. Jorge Cesar das Neves (Ευρωπαϊκή Επιτροπή), κ. Fearghas O’ Beara (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) και κ. Vesa Vihriӓlӓ (Σύμβουλος του Επιτρόπου Olli Rehn) για τον τρόπο με τον οποίο τα θεσμικά ευρωπαϊκά όργανα αντιλαμβάνονται τον διάλογο με τις Εκκλησίες και τις θρησκευτικές κοινότητες.

Ενδεικτικά μπορούμε να σημειώσουμε τα εξής τέσσερα σημεία:

Πρώτον, η σημασία του άρθρου 17 της νέας Συνθήκης της Λισσαβόνας. Από όλους τους εισηγητές υπογραμμίστηκε ο σημαντικός ρόλος των χριστιανικών κοινοτήτων στην Ευρώπη και επισημάνθηκε ότι η ταυτότητα των Εκκλησιών είναι θρησκευτική. Ο διάλογος μεταξύ της ΕΕ και των Εκκλησιών πρέπει να σεβαστεί αυτή την θρησκευτική ταυτότητα.

Ο «νέος διάλογος», σύμφωνα με το άρθρο 17, παρέχει στις Εκκλησίες και τις Θρησκευτικές Κοινότητες τη δυνατότητα μιας ουσιαστικής συμβολής στην αντιμετώπιση μερικών από τις σημερινές σοβαρές προκλήσεις στην ευρωπαϊκή πολιτική.

Το δεύτερο σημείο που πρέπει να σημειώσουμε είναι ακριβώς η σημασία που δίδουν τα ευρωπαϊκά όργανα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) στο διάλογο μεταξύ ΕΕ και Εκκλησιών, τόσο με τη διοργάνωση σημαντικών συναντήσεων για θέματα θρησκευτικής ελευθερίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κοινά θέματα συνεργασίας κ.λπ. με στελέχη διαφόρων θρησκευτικών κοινοτήτων, αλλά και στο διάλογο με τους θρησκευτικούς ηγέτες, σημειώνοντας τη θρησκευτική σημασία του διαπολιτισμικού διαλόγου.

Το τρίτο σημείο αφορούσε στον τρόπο με τον οποίο πρέπει να γίνεται ο διάλογος.

Λαμβάνοντας υπόψη το ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στην ΕΕ ως αποτέλεσμα της επικύρωσης της Συνθήκης της Λισσαβόνας, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη διοργάνωση του μελλοντικού διαλόγου μεταξύ των Εκκλησιών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.

Τέλος, όπως επισημάνθηκε από όλους τους ομιλητές, η οικονομική κρίση στην Ευρώπη δεν μπορεί να νοηθεί αποκλειστικά και μόνον μέσα από μία μονόπλευρη ποσοτική ανάπτυξη.

Εάν συνεχισθεί αυτή η φιλελεύθερη πολιτική, χωρίς να υπάρξει παράλληλα και μια αναθεώρηση του τρόπου ζωής και της παιδείας γενικότερα, τότε σίγουρα η επόμενη κρίση θα είναι βαθύτερη και μεγαλύτερη.

Δεν μπορούμε να επιμένουμε να απαντήσουμε αποκλειστικά στο ερώτημα πότε θα βγούμε από την κρίση, αλλά κυρίως τι θα μας αφήσει αυτή η κρίση. Τότε μπορούμε να ελπίζουμε στα αποτελέσματα μιας βιώσιμης ανάπτυξης με επίκεντρο το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και το σεβασμό του φυσικού περιβάλλοντος.

Η ουσιαστική, αν και ανεπίσημη αυτή συνάντηση, άφησε να διαφανεί ότι έχει διαμορφωθεί μια συγκεκριμένη αντίληψη για τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει λειτουργικό το άρθρο 17 της Συνθήκης της Λισσαβόνας.

Μένει να ακολουθήσει ο καθορισμός αντίστοιχων αρμοδιοτήτων και στα λοιπά θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και ένας υπεύθυνος συντονισμός εκ μέρους των Εκκλησιών για μια υψηλού επιπέδου εκπροσώπησή τους στα ανώτατα αυτά Ευρωπαϊκά Όργανα.