Η αποχή της Νέας Αγγλίας, σημάδι αδιαφορίας - προμήνυμα θανάτου

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 18 Ιουλίου 2010

Γράφτηκε από τον/την Εθνικός Κήρυκας - Θεόδωρος Καλμούκος 10:05

Η ολοκληρωτική σχεδόν αποχή των κοινοτήτων της Νέας Αγγλίας από την 40ή Κληρικολαϊκή Συνέλευση στην Ατλάντα, για την οποία ο «Ε.Κ.» έγραψε λεπτομερώς στην έντυπη έκδοσή του της Τρίτης 13 Ιουλίου 2010, συνιστά αναντίλεκτα αιτία προβληματισμού, επειδή ακριβώς φανερώνει απάθεια, η οποία είναι δηλωτική του μαρασμού και του αργού θανάτου.

Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι όχι μόνο για τους παροικούντες τη Βοστώνη και τη Νέα Αγγλία, αλλά και τους εκτός αυτής, η αποχή αυτή δεν ήταν διόλου έκπληξη. Ήταν μάλλον αναμενόμενη, αφού πλέον τα σημάδια της αποσύνθεσης είναι εμφανή δια γυμνού οφθαλμού.

Πρόκειται σίγουρα για τα συμπτώματα. Τα αίτια και οι υπαίτιοί τους είναι γνωστά και γνωστοί και δεν έχει νόημα να επισημανθούν για μία ακόμα φορά.

Μερικές από τις απαντήσεις των ερωτηθέντων είναι πραγματικά ενδιαφέρουσες και δηλωτικές πολλών πραγμάτων. Θα σας συνιστούσα να τις διαβάσετε ξανά όχι για να λυπηθείτε, αλλά για να προβληματισθούμε όλοι μαζί.

Εκείνος που οφείλει να προβληματιστεί πρώτος είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος είναι και ο κατ’ εξοχήν Αρχιεπίσκοπος, Ποιμένας και Διδάσκαλος της εν Αμερική Εκκλησίας μας, διότι στο κάτω - κάτω της γραφής εκείνος έχει τη μέριμνα της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και κατ΄ επέκταση και της Μητρόπολης Βοστώνης.

Για να πούμε τα πράγματα πιο απλά, όλα όσα συμβαίνουν στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής και εν προκειμένω στη Μητρόπολη Βοστώνης που συγκροτείται από τις κοινότητες της Νέας Αγγλίας, είτε είναι καλά είτε είναι κακά, ο απώτερος αντίκτυπος και φυσικά και η ευθύνη πέφτουν τελικά στους ώμους του Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Οι άνθρωποί μας καθώς απομακρύνονται, δυστυχώς, ομαδικώς από τις κοινότητες ρωτούν και απορούν λέγοντας, «μα πού είναι ο Πατριάρχης;».

Όμως, ο λόγος πλέον εδώ δεν είναι για πρόσωπα, αλλά για την πορεία της ίδιας της Εκκλησίας. Η επισήμανση του ίδιου του Μητροπολίτη Μεθόδιου πως «η απουσία πολλών ιερέων και κοινοτήτων της Μητρόπολης Βοστώνης από την 40ή Κληρικολαϊκή Συνέλευση στην Ατλάντα της Τζόρτζια, ήταν πολύ απογοητευτική», πρέπει να σημάνει συναγερμό στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Τα σημάδια είναι πλέον προχωρημένα και δηλωτικά της διάλυσης, όσο κι αν καταβάλλονται προσπάθειες δημιουργίας πλασματικών εντυπώσεων και θριαμβολογιών στροβιλισμού της πραγματικής κατάστασης.

Η έμπονη ομολογία του ίδιου του κ. Μεθόδιου, πως «η απουσία πολλών ιερέων και κοινοτήτων της Μητρόπολης Βοστώνης από την 40ή Κληρικολαϊκή Συνέλευση στην Ατλάντα της Τζόρτζια, ήταν πολύ απογοητευτική», κονιορτοποιεί κάθε απόπειρα παραπλάνησης και παραφθοράς της πραγματικότητας.

Το μήνυμα είναι ευκρινές όσο και επώδυνο πως η ποιμαντική της γροθιάς, των φωνών, των προπηλακισμών, των διαπληκτισμών, των Πνευματικών Δικαστηρίων του μεσαίωνα και των αποπομπών, των δολοπλοκιών, της δημιουργίας κλίματος διαβολής και αντιπαλότητας κοινότητας εναντίον κοινότητας, ιερέα εναντίον ιερέα, λαϊκών εναντίον λαϊκών, αναπόφευκτα οδηγεί στην καταστροφή.

Και ιδού τώρα η ομολογία, «η απουσία πολλών ιερέων και κοινοτήτων της Μητρόπολης Βοστώνης από την 40ή Κληρικολαϊκή Συνέλευση στην Ατλάντα της Τζόρτζια, ήταν πολύ απογοητευτική».

Συμφωνούμε πέρα για πέρα με τον Μητροπολίτη Μεθόδιο και επαναλαμβάνουμε πως ναι πράγματι ήταν απογοητευτική η απουσία τους. Καλά θα κάνει όμως να αναζητήσει τα αίτια αρχίζοντας από τον εαυτό του, διότι ο ίδιος καθώς ομολογείται πανταχόθεν έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης, ίσως ολόκληρο, γι’ αυτή τη θανατερή κατάσταση.

Είναι άκρως ενδιαφέροντα τα όσα σχολιάζονται όχι μόνο από λαϊκούς ανθρώπους αξιοπρεπείς με γνώμη και γνώση, αλλά ακόμα και από ιερείς οι οποίοι ζουν το δικό τους δράμα. Μπροστά του υποκλίνονται υποχρεωτικώς κατά τρόπο δουλικό, αλλά από πίσω του σέρνουν «ων ουκ έστι αριθμός».

Υπάρχουν βέβαιοι και οι αμύντορες, όπως συμβαίνει συνήθως με εκείνους που προσκολλώνται στους εξουσιαστές, που αναλαμβάνουν τον άχαρο ρόλο του υπασπιστή έστω κι αν ακόμα γνωρίζουν την γυμνότητα του βασιλιά και την λοιδορούν κατ’ ιδίαν.

Οι εν Φαναρίω οφείλουν να προβληματιστούν όχι μόνο για το κατάντημα της Νέας Αγγλίας, αλλά και γενικότερα, διότι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μία τοπική Εκκλησία είναι η απάθεια και η αδιαφορία, διότι είναι σημάδι προτελεύτειο, ή αν προτιμάτε προμήνυμα θανάτου.

Για να τα πούμε πιο απλά τα πράγματα χρειάζεται αυθωρεί και παραχρήμα αλλαγή πλεύσης διότι το πλοίο ήδη άρχισε να γέρνει επικίνδυνα.

Στην περίπτωση της Νέας Αγγλίας μάλιστα η παραδοχή ομολογία πως «η απουσία πολλών ιερέων και κοινοτήτων της Μητρόπολης Βοστώνης από την 40ή Κληρικολαϊκή Συνέλευση στην Ατλάντα της Τζόρτζια, ήταν πολύ απογοητευτική», είναι σίγουρα οσμή θανάτου.

Φώτο 2: Γεώργιος Τσουκαλάς, αρχιδικαστής του Πνευματικού Δικαστηρίου.

Φώτο 3: Γεώργιος Δράγας, μέλος του Πνευματικού Δικαστηρίου