"Εκκλησιαστική τραγωδία"

Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 14 Ιανουαρίου 2010

Γράφτηκε από τον/την Εθνικός Κήρυκας - 23:25

Θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν τραγικό. Και αφορά, δυστυχώς για την Ομογένεια, τον Αρχιεπίσκοπό μας, τον εκκλησιαστικό και πνευματικό μας ηγέτη. Ο Θεός να μας βοηθήσει. Τα γεγονότα, αν και γνωστά, έχουν ως εξής: Ο Μητροπολίτης της Κεντρικής Αφρικής και ο θείος δυο ορφανών παιδιών από Ελληνα πατέρα, ζήτησαν από τον Αρχιεπίσκοπο και τον υπεύθυνο της Ακαδημίας του Αγ. Βασιλείου να δεχτούν να στεγάσουν τα δυο ορφανά στο ίδρυμα αυτό.

Στις 21 Δεκεμβρίου 2009, ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος με επιστολή του στον θείο των παιδιών -ο οποίος από νομικής απόψεως θεωρείται «τυφλός»- απέρριψε την αίτησή τους, γράφοντας συγκεκριμένα ότι «παρά τη θλίψη μας για την σκληρή δοκιμασία των και την διάθεσή μας να βοηθήσουμε δεν είμαστε σε θέση να πραγματοποιήσουμε την προτεινόμενη λύση».

Ο «Εθνικός Κήρυκας» αποκάλυψε το σοβαρό αυτό ανθρωπιστικό και εκκλησιαστικό θέμα στο κάτω μέρος της πρώτης σελίδας του στην έκδοση της Παρασκευής 8 Ιανουαρίου, 2010. Την επόμενη μέρα, το Σάββατο, λάβαμε μια επιστολή από τον Μητροπολίτη Ικονίου Θεόληπτο, ιεράρχη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο οποίος είχε διαβάσει το θέμα στην ηλεκτρονική έκδοση του «Ε.Κ.», με την οποία εξέφραζε τον αποτροπιασμό του για τον τρόπο με τον οποίο ο κ. Δημήτριος ενήργησε στο συγκεκριμένο θέμα των ορφανών παιδιών.

Η επιστολή αυτή δημοσιεύτηκε στο φύλλο της περασμένης Δευτέρας. (Σημειώνουμε ότι όλα τα σχετικά κείμενα αναδημοσιεύτηκαν στη χθεσινή έκδοση της εφημερίδας). Στο φύλλο της Τρίτης, δημοσιεύσαμε μία συνέντευξη του Μητροπολίτη Τυάνων Παϊσιου, στην οποία δήλωνε ότι ήταν εκείνος έτοιμος να παράσχει κάθε φροντίδα στα παιδιά αυτά. Ακόμα, πολλοί άλλοι ομογενείς επικοινώνησαν με τον «E.K.» εκφράζοντας την πρόθεσή τους να αναλάβουν το κόστος της φροντίδας των παιδιών.

Την Τρίτη το βράδυ, η Αρχιεπισκοπή εξέδωσε ένα ανακοινωθέν Τύπου στο οποίο ανέφερε ότι «δεν αρνήθηκε ποτέ να δεχτεί τα παιδιά και πως ότι υπήρξαν (σ.σ. μαζί με τη διεύθυνση της Ακαδημίας), και παραμένουν πρόθυμοι, και επιθυμούν διακαώς να βοηθήσουν αυτή την οικογένεια». Επίσης, εξαπέλυσε και μια πρωτοφανή επίθεση εναντίον της εφημερίδας μας, κάνοντας λόγο «για αίσχος» και ότι «πρέπει να αισχύνονται όσοι μπορούν να εκμεταλλεύονται με υπερβολές, με παραποίηση της αλήθειας και αβάσιμες καταγγελίες τη δυστυχία οποιουδήποτε παιδιού και ιδιαίτερα όταν πρόκειται περί ορφανού».

Σημειώστε ότι ο Σεβασμιότατος στο ανακοινωθέν Τύπου δεν προβαίνει σε καμιά αναφορά στην επιστολή του στον θείο των παιδιών, η οποία αποτελεί και τη βάση του όλου σκανδάλου. Ούτε όμως αναφέρθηκε και στην επιστολή–καταπέλτη του Μητροπολίτη Ικονίου Θεόληπτου εναντίον του. Ομως, αν η επιστολή του Αρχιεπισκόπου στον θείο των παιδιών είναι αυθεντική, όπως και ασφαλώς είναι, τότε πώς είναι δυνατόν, στο όνομα του Θεού, να διαψεύδει ο κ. Δημήτριος ότι αρνήθηκε να προσφέρει βοήθεια στα παιδιά και από πάνω να επιτίθεται στους αγγελιοφόρους με μη αρμόζοντα σε Αρχιεπίσκοπο τρόπο; Δεν ξέρουμε τι να υποθέσουμε!

Ομολογούμε πως ποτέ δεν συναντήσαμε κάτι ανάλογο μέχρι τώρα! Είναι όμως φανερό ότι υπάρχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα εδώ. Κι αν αυτό αφορούσε μόνο τον Αρχιεπίσκοπο, όσο θλιβερό και δυσάρεστο κι αν ήταν -και ασφαλώς θα ήταν- το κακό δεν θα ήταν και τόσο μεγάλο. Δυστυχώς, αφορά την Εκκλησία, αφορά την Κοινότητά μας. Υποτιμά τη νοημοσύνη μας! Εν τω μεταξύ, η σιωπή του Οικουμενικού Πατριάρχη, μέχρι τη στιγμή αυτή, είναι, αν μη το άλλο, αποκαλυπτική.

Έχοντας πει αυτά παραθέτουμε ένα δείγμα ανακοινωθέντος Τύπου που πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να είχε βγάλει ο Αρχιεπίσκοπος αντί αυτού που έβγαλε: «Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά, Επικοινωνώ μαζί σας για ένα σοβαρό θέμα, ένα θέμα που προκάλεσε μεγάλο πόνο σε όλους μας και με εξέθεσε προσωπικά.

Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, μέσα στο εξαιρετικά βεβαρημένο μου πρόγραμμα, μου έδωσαν να υπογράψω μια επιστολή που απευθυνόταν στο θείο δυο ορφανών παιδιών, στην οποία του ανακοίνωνα ότι για νομικούς και άλλους λόγους δεν ήταν δυνατόν να παράσχουμε στέγη στα παιδιά αυτά στην Ακαδημία του Αγ. Βασιλείου, όπως μας είχε ζητήσει. Μου είχε λεχθεί από τους αρμόδιους συμβούλους μου ότι εξέτασαν το θέμα προσεκτικά και ότι η επιστολή που θα υπέγραφα εξέφραζε τα συμπεράσματά τους.

Στα πλαίσια αυτής της διαβεβαίωσης υπέγραψα αυτή την επιστολή. Εκ των υστέρων αντιλαμβάνομαι ότι διέπραξα ένα λάθος για το οποίο ζητώ από τον Θεό, τα παιδιά και όλους σας να με συγχωρέσουν. Επρεπε να είχα αφιερώσει περισσότερο χρόνο να εξετάσω αυτή την υπόθεση και να βρω έναν τρόπο να τα βοηθήσω. Φυσικά αναλαμβάνω την πλήρη ευθύνη. Εγώ είμαι ο Αρχιεπίσκοπος. Επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι διέταξα το προσωπικό μου να βρουν ένα τρόπο να βοηθήσουμε αυτά τα ορφανά και να τα φέρουν εδώ στην Αρχιεπισκοπή, στο γραφείο μου, να τα ευλογήσω προσωπικά.

Θέλω να ευχαριστήσω τον Μητροπολίτη Ικονίου Θεόληπτο για την ευαισθησία που έδειξε αναφορικά με το θέμα αυτό και με τον ρόλο της Εκκλησίας στην κοινωνία και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για βοήθεια σε φτωχούς και ορφανά. Αν και θεωρώ ορισμένες του εκφράσεις περισσότερο δυναμικές από ό,τι εγώ θα χρησιμοποιούσα, ζητώ την κατανόησή του.

Είναι γεγονός αυτό που εγγράφει ότι, όταν τα πράγματα φαίνονται χωρίς ελπίδα, όταν ο κόσμος αρχίζει και χάνει την εμπιστοσύνη, την ελπίδα του, τότε από το πουθενά, αλλά από τα βάθη της χριστιανικής συνείδησης ξεφυτρώνει μια γενναία, δυνατή φωνή που ρίχνει λάδι στο καντήλι της ελπίδας.

 Είναι τέτοιες φωνές που έχουν συμβάλει στην διαιώνιση του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Τέλος, ζητώ από τον Παναγιότατο Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο να με συγχωρέσει στο βαθμό που η πράξη μου αυτή σκανδάλισε το πλήρωμα της Εκκλησίας ή ζημίωσε σε οποιοδήποτε βαθμό την Εκκλησία και το Πατριαρχείο. Είθε ο Θεός να μας συγχωρέσει. Ο Αμερικής Δημήτριος»