Γκατζιρούλης: «Όχι στη διχοτόμηση της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής»

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 08 Ιανουαρίου 2010

Γράφτηκε από τον/την Ο Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος - 21:17

Υπόμνημα προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, απέστειλε ο Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημος Γκατζιρούλης, όπου ζητά να μην γίνει κατάτμηση της Ι.Μ. Αττικής.

Πάντως να αναφερθεί ότι σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας "Εσπρέσσο", ανέφερε ότι το Μαξίμου αποδέχθηκε πρόταση της Ιεραρχίας για διχοτόμηση της Ι.Μ. Αττικής.

Το υπόμνημα του κ. Νικοδήμου έχει ως εξής:

«Μακαριώτατε Πρόεδρε, Αδελφοί Συνοδικοί

Εξ ανακοινώσεων του ημερησίου Τύπου περιήλθεν εις γνώσιν μου, ότι σχεδιάζεται υφ᾽  υμών η εκ νέου κατάτμησις της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος, άνευ της τηρήσεως των Κανονικών προϋποθέσεων,  αίτινες,  περιοριστικώς,  υπαγορεύουν  την εξασφάλισιν  της  συγκαταθέσεως  του  Κανονικώς εκλεγέντος  και  κατασταθέντος Μητροπολίτου  εις την επαρχίαν ταύτην.

Εις προηγουμένην, εξ ολοκλήρου  αντικανονικήν,  απόπειραν  υλοποιήσεως  του αυτού σχεδιασμού, είχεν εκτραπή ο μακαριστός ήδη Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, δια συνεχών παρεμβάσεών του εις την τότε Υπουργόν Παιδείας και Θρησκευμάτων κυρίαν Γιαννάκου.

Ατυχώς δε και απροσδοκήτως, επί της ιδίας σκολιάς ατραπού εκινήθη και εξακολουθεί να κινείται, και ο νυν Προκαθήμενος, παρά την πρόσφατον, σαφή βεβαίωσίν του, ότι θα σέβεται και θα τηρή επακριβώς τους Ιερούς Κανόνας της  Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας.

Αι διαρρεύσασαι πληροφορίαι τον προδίδουν, ότι έσπευσε να εισηγηθή  τον  αντικανονικόν  σχεδιασμόν  του  εις  τον Υπουργόν Παιδείας της προσφάτως απελθούσης Κυβερνήσεως και ότι κινείται εκ νέου, υποβάλλων το ίδιον αίτημα εις τους επ᾽  εξουσίαις σημερινούς παράγοντας.

Εσχάτως δε, κατά την καταληκτικήν Συνεδρίασιν του Σώματος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος,  την 16ην  παρελθόντος Οκτωβρίου, εκτός Ημερησίας Διατάξεως, έρριψε μίαν φωτοβολίδα, ότι θα πρέπει να συνεχισθούν αι διαβουλεύσεις, ώστε να επιτευχθή η δια Νόμου εφαρμογή του σχεδίου Χριστοδούλου.

Αμέσως δε μετά την κατάθεσιν αυτής της απόψεώς του, χωρίς να θέση την πρότασίν του εις ψηφοφορίαν και αρκεσθείς εις τας ολίγας κραυγάς των “μεμυημένων”, διεσάλπισε ταύτην,

Η ιδιότυπος αύτη προώθησις της αρχιεπισκοπικής προθέσεως, όλως ασύμβατος προς την Ιερότητα και την υπευθυνότητα του Συνοδικού Λειτουργήματος, προδίδει “τελετουργίαν” υπόπτου διαπλοκής.

Μειώνει, εκφυλιστικώς, το κύρος ολοκλήρου του Ιεραρχικού Σώματος, το οποίον εμφανίζεται λειτουργούν, ουχί ως υπό του Παναγίου Πνεύματος ελλαμπόμενον, αλλ᾽ ως αγέλη συρόμενον.

Προσβάλλει δε τας υπολήψεις των αμέσως θιγομένων και στιγματίζει το ήθος των ευνοουμένων, ως εκκινούντων προς ανάβασιν εις το επισκοπικόν αξίωμα, έχοντες ως εφαλτήριον την προδοσίαν των Ιερών μας Κανόνων.

Ο υποφαινόμενος, Κανονικώς εκλεγείς και Κανονικώς  κατασταθείς  ποιμενάρχης  της  Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος, αισθάνομαι το χρέος να υπομνήσω Υμίν όλας τας Κανονικάς και Νομικάς διατάξεις,  τας διαζωγραφούσας  το  πλαίσιοντών αρμοδιοτήτων μου, καθώς επίσης και όλας τας σχετικάς αποφάσεις του Τμήματος και της Ολομελείας του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου, του Συμβουλίου της Επικρατείας και να καταθέσω ενώπιον Υμών την σαφή και αμετάκλητον δήλωσίν μου, ότι δεν συγκατατίθεμαι ούτε εις την νέαν κατάτμησιν του εναπομείναντος τμήματος της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος.

Ούτε, κατά το 1974, ότε, κατά παράβασιν των Ιερών Κανόνων, απεσπάσθησαν δύο τμήματα αυτής και εδημιουργήθησαν νέαι Μητροπόλεις, σηνήνεσα εις την παραβίασιν των Ιερών Κανόνων, ούτε και σήμερον είμαι διατεθειμένος να το πράξω.

Η άρνησίς μου αύτη δεν υπαγορεύεται ούτε από διάθεσιν εκδικήσεως, δι᾽  όσα, απρεπή και μειωτικά της προσωπικότητός μου, εμεθοδεύθησαν κατά το μακρότατον  διάστημα  της  τριακονταπενταετίας, ούτε από την πρόθεσιν να ασκήσω αντιπολίτευσιν εις τον Προκαθήμενον Ιερώνυμον η εις το φιλικόν του περιβάλλον, μετά του οποίου συνδιασκέπτεται και συσχεδιάζει.

Ερμηνεύει, αποκλειστικώς και μόνον, την χρεωστικήν εμμονήν μου εις τους δοθέντας υπ᾽  εμού όρκους σεβασμού και τηρήσεως των Ιερών Κανόνων και την προσπάθειαν αποκλεισμού της οιασδήποτε προσθέτου εκτροπής, ήτις θα εισήγε νέον κύμα αναρχίας, επικινδύνους αυτοσχεδιασμούς και σκοτεινάς δοσοληψίας.

Γνωρίζετε, πάντες υμείς, πως κατεστρώθησαν οι σχεδιασμοί και πως υλοποιήθησαν αι προθέσεις. Εις τας αρχάς του Ιανουαρίου του 1974, με την Συντακτικήν Πράξιν 3,  της δικτατορίας  Ιωαννίδη, χωρίς καμμίαν, προηγουμένην, Συνοδικήν μελέτην και απόφασιν, εδιχάσθη το Σώμα της Ιεραρχίας.

Το μείζον τμήμα αυτής ωνομάσθη αντικανονικόν και εκλείσθη έξω της Συνοδικής αιθούσης. Και το έλασσον ετιμήθη ως κανονικόν και επενδύθη με τας εξουσίας του “δεσμείν τε και λύειν”».

«Αυτήν την στιγμήν, μετά από την τριακονταπενταετή σειράν των γεγονότων, ήτις εξελίχθη εις περιπέτειαν δι᾽  εμέ και δια τους συνεξορίστους μοι αγίους αδελφούς, αλλά, εξ ίσου περιπέτεια και δι᾽  υμάς όλους, οίτινες εδέχθητε συνεχή και φορτικήν την κατακραυγήν του Ορθοδόξου Ελληνικού πληρώματος και περιεπέσατε εις αδυναμίαν να αποκριθήτε εις τα αγχώδη ερωτήματά του, με πειστικήν διαλεκτικήν στήριξιν των “πεπραγμένων”, πλέον δε του συν  όλου Αρχιερατικού ομίλου και εις περιπέτειαν του πιστού λαού μας,  του  δεχθέντος  τον  κατιονισμόν  του  ισχυρού σκανδαλισμού εκ μέρους των κατ᾽ επάγγελμα αθέων οίτινες εξεμετελλεύθησαν παντοιοτρόπως τον διασυρμόν του αρχιερατικού υπουργήματος, συνοψίζω, την αναφοράν μου προς υμάς με μίαν λιτήν ανακεφαλαίωσιν.

Αδελφοί, Συνοδικοί Αρχιερείς, θέσατε επί της Τραπέζης των διαβουλεύσεών σας και των αποφάσεών σας το Ιερόν Πηδάλιον και, παραπλεύρως τον Κώδικα με την εκκλησιαστικήν Νομοθεσίαν. Τα κείμενα, τα οποία οριοθετούν τας υποχρεώσεις σας και ίστανται, ως απαγορευτικά αναχώματα, εις οιανδήποτε απόκλισιν.

Και, υπό το φως, υπό την καθοδήγησιν και τον έλεγχον αυτών, αναψηλαφήσατε τα όσα έγιναν κατά την τραγικήν τριακονταπενταετίαν.

Μελετήσατε τας Συντακτικάς Πράξεις της δικτατορίας, αίτινες μετήγαγον την Εκκλησίαν της Ελλάδος, σιδηροδέσμιον, εις το Γκουαντανάμο της ανυποληψίας.

Μελετήσατε, μετά της δεούσης προσοχής, πως έγιναν αι απομακρύνσεις των πρεσβυτέρων αδελφών σας. Ποίους διωγμούς επενόησαν και ενεργοποίησαν κατ᾽  αυτών, οι εν ασυγκρατήτω εξάψει διαχειρισταί της ιερωτάτης Συνοδικής εξουσίας.

Αναζητήσατε και επανεξετάσατε, μετά της δεούσης αντικειμενικότητος, τας σχετικάς αποφάσεις του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου της Χώρας, του Συμβουλίου της Επικρατείας, αίτινες αφ᾽  ενός μεν εδικαίουν απολύτως τους εν διωγμώ Ιεράρχας, αφ᾽ ετέρου επέθετον την σκοτεινήν σφραγίδα της απαξίας εις τους σχεδιαστάς της ανωμαλίας και πρωτεργάτας των αλλεπαλλήλων σκανδαλισμών.

Ανοίξατε το “Ιερόν Πηδάλιον” και ανατρέξατε εις τους Ιερούς Κανόνας, τους οποίους σας εξέθεσα εις την  παρούσαν  αναφοράν  μου  και  οι  οποίοι  καλύπτουν, δεσμευτικώς, την τριπλήν εμπλοκήν του συγχρόνου “Εκκλησιαστικού θέματος”.

Το πως δικάζεται και καταδικάζεται ο Επίσκοπος. Το πως απομακρύνεται από την Επαρχίαν του, μόνον κατόπιν “τελείας” δίκης. Το πως καθίσταται επιτρεπτή και εφικτή η απόσπασις τμημάτων της Εκκλησιαστικής επαρχίας, με σκοπόν την ίδρυσιν νέας Μητροπόλεως η Επισκοπής.

Ανοίξατε και τον εν  ισχύϊ Καταστατικόν Χάρτην της Εκκλησίας της Ελλάδος και αναγνώσατε, έστω και φευγαλέως, το άρθρον 34, το οποίον ορίζει: “Ο Αρχιεπίσκοπος και πας εν ενεργεία Μητροπολίτης κανονικώς  χειροτονηθείς  και  κατασταθείς  δεν  στερείται της Μητροπόλεως αυτού, ει μη κατόπιν αμετακλήτου καταδίκης εις έκπτωσιν από του θρόνου η εις ισόβιον αργίαν”.

Και με βάσιν όλην αυτήν την Ιεροκανονικήν και Νομικήν διαφώτισιν αναθεωρήσατε τα όσα άσχετα και άτοπα απεφασίσθησαν, εδρομολογήθησαν και κατεχωρίσθησαν εις την μαύρην βίβλον της αντιστοίχου ιστορικής περιόδου.

Προσωπικώς εγώ, δεν σας ζητώ ούτε εύνοιαν, ούτε χάριν. Σταθήτε, απέναντί μου, σκληροί, αλλά, ταυτοχρόνως και συνεπείς εις τους όρκους σας και εις τας προδιαγραφάς της αποστολής σας. Κάνετε, μόνον, το καθήκον σας, το οποίον επιτάσσουν οι Ιεροί Κανόνες, η εν αγιότητι άσκησις των Συνοδικών καθηκόντων από την χορείαν των αγίων Πατέρων μας και η τρέχουσα εκκλησιαστική Νομοθεσία, η οποία συνετάγη, εψηφίσθη και εξεδόθη με το σύμψηφον των προκατόχων σας και, ενδεχομένως, με την ευμενή συγκατάθεσιν και των εξ υμών πρεσβυτέρων.

Και, μετά από την επισταμένην αυτήν προεργασίαν, προχωρήσατε εις ανταπόκρισιν και εις χάραξιν ανεπιλήπτου σχεδιασμού αντιμετωπίσεως των “εν εξελίξει” δυσχερειών.

Οι καιροί δεν επιτρέπουν νέας, αδιαφανείς και σκοπίμους διαπλοκάς. Δεν αφήνουν ανοικτάς διαβάσεις δια προσφυγήν, εν ημέραις δημοκρατικής διακυβερνήσεως της ελληνικής Πατρίδος, εις τας, προ πολλού, καταργηθείσας  βαρβάρους  και  τυραννικάς  Συντακτικάς Πράξεις της Δικτατορίας. Οι αδελφοί μας, μέλη της ευρυτέρας αλλά και της “κατά Μητρόπολιν” ποίμνης εκάστου ημών, δεν είναι διατεθειμένοι να σηκώσουν το βάρος νέων σκανδάλων και γενικευμένης κατακραυγής.

Είναι κατάκοποι και βαθέως ηνωχλημένοι από τα λύματα της εκκλησιαστικής ίντριγκας και από την καθίζησιν του κύρους των ηγετικών στελεχών, τα οποία, εξ ορισμού και εκ χρέους, είναι υποχρεωμένα να ίστανται όρθια επί των επάλξεων και να χαράσσουν πορείαν δι᾽  ολόκληρον το πλήρωμα.

Οι αδελφοί μας αναζητούν φως και διαφάνειαν. Καθαρότητα βίου και καθαρότητα ποιμαντικών πρωτοβουλιών. Απαύγασμα αγιότητος και απαύγασμα ειλικρινείας. Εν ενί λόγω, “αποστολικότητα” και “πατερικότητα”.

Ως κατακλείδα ολοκλήρου αυτής της προς Υμάς αναφοράς μου αισθάνομαι την υποχρέωσιν να επαναλάβω και αύθις, ότι δεν συγκατατίθεμαι εις την κατάτμησιν της Ιεράς Μητροπόλεώς μου, διότι, εκτός των ανωτέρω εκτεθέντων, δεν πιστεύω, ότι ο κατατεμαχισμός των εκκλησιαστικών επαρχιών και ο πολλαπλασιασμός των Επισκόπων θα φέρη την άνοιξιν εις την Εκκλησίαν της Ελλάδος.

Εξακολοθώ να πιστεύω και να προσεύχωμαι, δια την επιφοίτησιν του Παναγίου Πνεύματος εις την Ευχαριστιακήν και την Συνοδικήν Σύναξιν και δια τον αναπροσανατολισμόν όλων ημών, οίτινες έχομεν επωμισθή την βαρυτάτην αποστολήν της μεταφοράς του Ευαγγελικού μηνύματος εις τας συγχρόνους κοινωνίας μας.

Ελάχιστος εν Χριστώ αδελφός 

Ο Αττικής και Μεγαρίδος

Νικόδημος