Πώς γίνεται κανείς καθωσπρέπει Ρωμιός;

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 08 Ιανουαρίου 2010

Γράφτηκε από τον/την Ηρακλής Μήλλας - Ζαμάν 14:46

Όσο πιο πολύ κακολογείτε τους Ρωμιούς και τους Έλληνες, όσο πιο πολύ ανυψώνετε τους Τούρκους, τόσο πιο πολύ οδεύουμε προς την σύμπνοια και την ταυτότητα απόψεων ανάμεσα στους Ρωμιούς και τους Τούρκους. Η κουβέντα 'αν δεν υπήρχαν οι Τούρκοι (στη Δύση) όλοι οι Ρωμιοί θα είχαν ξεκληριστεί' είναι ωφέλιμη, καθησυχαστική, δημιουργική, καταπραϋντική. Το μυστικό της ηρεμίας κρύβεται σε παρόμοια λόγια και εκφράσεις που αρέσουν.

Οι Ρωμιοί δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν την ιστορία τους με τρόπο μονομερή, εγωκεντρικό και εθνοκεντρικό. Επειδή είναι ενοχλητικό να γίνεται μνεία σε καναδυό μεμονωμένα περιστατικά όπως οι διωγμοί, η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών, 'οι είκοσι ηλικίες' στο στρατό, ο κεφαλικός φόρος (το Βαρλίκι), τα Σεπτεμβριανά, οι απελάσεις το 1964, οι εκστρατείες 'πολίτη μίλα τουρκικά', η λεηλασία των ελληνικών καθιδρυμάτων (βακούφια), αυτά τα θέματα όχι μονάχα δεν πρέπει να συζητούνται δημόσια αλλά ούτε να γίνεται η παραμικρή νύξη ή αναφορά.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ότι μερικοί Τούρκοι διανοούμενοι φέρνουν στην επικαιρότητα γεγονότα απ' αυτό το δυσάρεστο παρελθόν. Επειδή υπάρχουν υποψίες ότι αυτοί οι 'τάχατες Τούρκοι' έχουν συνεργασία με ξένες δυνάμεις όπως ΕΕ, Σόρος κ.α., είναι χρήσιμο οι μυαλωμένοι Ρωμιοί να μένουν μακριά από τέτοια άτομα.

Με κάθε ευκαιρία πρέπει να δηλώνεται το βαθύ αίσθημα ευγνωμοσύνης που νοιώθουν οι Ρωμιοί απέναντι στο τουρκικό κράτος. Και φυσικά πρέπει να επαναλαμβάνεται αδιάλειπτα πόσο πολύ κακή είναι η ελληνική κοινωνία, το πόσο ανάρμοστη και κυρίως γεμάτη προκατάληψη είναι η συμπεριφορά της Ελλάδας προς τους Ρωμιούς που εγκαταστάθηκαν εκεί. Πρέπει να τονίζεται ότι οι Ρωμιοί μετάνιωσαν που κατέφυγαν σε 'διάφορες Αθήνες', ότι λαχταρούν πώς και πώς να επιστρέψουν στην Τουρκία ώστε να ζήσουν και πάλι όσα είχαν ζήσει στο παρελθόν.

Οι Ρωμιοί πρέπει να παρατήσουν πια την 'απάρνηση' και να παραδεχτούν ότι είναι έτοιμοι να ιδρύσουν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία στην Πόλη στο πλαίσιο της 'Μεγάλης Ιδέας'. Ύστερα πρέπει να δηλώσουν ειλικρινή μεταμέλεια και να ζητήσουν συγγνώμη γι' αυτές τους τις σκέψεις. Όλοι οι Ρωμιοί, μικροί και μεγάλοι, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για κάθε κίνηση της Ελλάδας πρέπει να καταλάβουν ότι όσο δεν το κάνουν, δεν πρόκειται να βρουν ησυχία.

Δεν έχει κανένα όφελος για τους Ρωμιούς να λένε ότι αιώνες τώρα ζούνε στην Πόλη. Οι καιροί άλλαξαν, ο καθένας πρέπει να πηγαίνει στο σπιτάκι του. Όσο για τον μουσαφίρη πρέπει να αρκείται με ότι βρίσκει και όχι να ελπίζει κάτι άλλο. Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν πρέπει να είναι ταπεινοί (οι Ρωμιοί), να μην πηγαίνουν κόντρα, να μην έχουν απίθανες αξιώσεις , ν' αφήσουν κατά μέρος τη δημαγωγία της ΕΕ για τάχα μου ανθρώπινα δικαιώματα και πολυπολιτισμικότητα, να μην πετάνε στα σύννεφα αλλά να πατάνε γερά στη γη.

Πάνω απ' όλα όμως να μην ξεσηκώνουν αυτήν την κοινωνία ακουμπώντας σε ξένες δυνάμεις όπως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Οι Ρωμιοί πρέπει να καταλάβουν επίσης ότι δεν έχει κανένα νόημα να εκφράζουν τα σημερινά τους παράπονα. Καθότι το κάθε πρόβλημα θα επιλυθεί 'με τον καιρό'. Έχουμε άπλετο χρόνο μπροστά μας. Η υπομονή είναι η καλύτερη παρηγορία. Μια μειονότητα που όλη την ώρα μεμψιμοιρεί  λέγοντας 'δεν έχουμε το δικαίωμα να γίνουμε δημόσιοι υπάλληλοι, η Χάλκη (το ζήτημα της Θεολογικής) κλπ.' είναι πολύ ενοχλητική. Υπάρχουν νόμοι σ' αυτήν τη χώρα (την Τουρκία εννοείται), υπάρχει μάλιστα ένα Σύνταγμα και ένα Συνταγματικό Δικαστήριο που δεν σηκώνουν συζήτηση. Συνεπώς η υπομονή απέναντι σ' έναν Ρωμιό που γκρινιάζει, πιέζει τα όρια της ανοχής που υπάρχει αιώνες τώρα. Εξάλλου και η πρακτική έχει αποδείξει ότι με τις διαμαρτυρίες δεν μπόρεσαν να κερδίσουν τίποτε.