Λαμπρή υποδοχή Κερνίτσης Προκοπίου στο Αίγιο

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 23 Νοεμβρίου 2009

Γράφτηκε από τον/την Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος - 00:49

Με λαμπρότητα και σεμνότητα συγχρόνως, χωρίς φανφάρες και κοσμικές ακρότητες, έγινε το Σάββατο 21 Νοεμβρίου

2009, η άφιξη στο Αίγιο και υποδοχή του Βοηθού Επισκόπου μας Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Προκοπίου.

 

Ο Θεοφιλέστατος, συνοδευόμενος από τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιο, στις 6 μ.μ. προσήλθε στο Μητροπολιτικό Ναό της Φανερωμένης, όπου τον ανέμεναν ο ιερός Κλήρος, οι Τοπικοί Άρχοντες και πλήθη Λαού.

 

Στην αρχή ο Θεοφιλέστατος έδωσε την υπό του Νόμου προβλεπομένη Διαβεβαίωση, ακολούθως δε υπεγράφη το σχετικό Πρωτόκολλο.

 

Έπειτα περιεβλήθη τον αρχιερατικό μανδύα, ευλόγησε το Λαό καί προέστη του πανηγυρικού Εσπερινού. Περί τό τέλος της ακολουθίας τόσον ο οικείος Μητροπολίτης, όσο καί ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Χρήστος Ρέλλας, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος προσεφώνησαν τόν Θεοφιλέστατο, ο οποίος στη συνέχεια ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη, τον ιερό Κλήρο, τούς Άρχοντες και τον φιλόχριστο Λαό για την θερμή υποδοχή.

 

Χθες, Κυριακή το πρωΐ τελέσθηκε πολυαρχιερατική θεία λειτουργία, στην οποία προέστη ο Θεοφιλέστατος κ. Προκόπιος καί εκήρυξε τον θείο λόγο, συνιερουργούντων του Σεβ. Μητροπολίτου Σερβίων καί Κοζάνης κ. Παύλου καί του Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου.

 

Προσήλθον οι Βουλευτές Αχαΐας του ΠΑΣΟΚ κ. Κώστας Σπηλιόπουλος και Αθανάσιος Παπαδόπουλος, ο τέως Υπουργός κ. Ιωάννης Βασιλειάδης, οι γονείς και ο αδελφός του Θεοφιλεστατου, οι κ. Δήμαρχοι Αιγίου, Καλαβρύτων, Αιγείρας, Διακοπτού καί Συμπολιτείας, ο Διευθυντής του Κ.Υ. Κλειτορίας ιατρός Δρ. κ. Νικ. Ραζής, οι κ. Διοικηταί της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού καί της Πυροσβεστικής, εκπρόσωποι των λοιπών τοπικών Αρχών και Συλλόγων, ο κ. Απόστολος Μπότσος, Επίτ. Πρόεδρος του Ελέγκτικού Συνεδρίου, οι γονείς του Επισκόπου, δύο Πούλμαν ἐκ της Ενορίας Αγ. Παντελεήμονος Αχαρνών καί πλήθος πιστών.

 

Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας ο Θεοφιλέστατος κ. Προκόπιος προσήλθε στην Αίθουσα Τελετών του Εκκλησιαστικού Μουσείου της Ιεράς Μητροπόλεως, όπου δέχθηκε τις ευχές και τα συγχαρητήρια του ιερού Κλήρου, των Αρχών καί του Λαού.

 

Τέλος στην αίθουσα «ΕΣΠΕΡΟΣ» με την φροντίδα της Ιεράς Μητροπόλεως παρετέθη Επίσημο Γεύμα πρός τιμήν του Επισκόπου Κερνίτσης κ. Προκοπίου και ούτω πως έκλεισε ο κύκλος των εκδηλώσεων υποδοχής του στο Αίγιο.

 

Υπεύθυνοι για όλες τις εκδηλώσεις του προγράμματος Υποδοχής ήσαν ο Αρχιερατικός Επίτροπος Αιγίου Πρωτ. π. Χρήστος Τσάκαλος, ως Πρόεδρος της Επιτροπῆς, ο Αρχιμ. π. Ιωακείμ Βενιανάκης, ο Πρωτ. π. Βασίλειος Πετρόπουλος, ο Πρεσβύτερος π. Αθανάσιος Λιακόπουλος, ο κ. Χρήστος Γεωργίου καί ο κ. Νικόλαος Τσάτσαρης.

 

Όλα τελικώς ἐγιναν με επισημότητα, με περισσή λαμπρότητα αλλά και με σεμνότητα, χωρίς υπερβολές και άσκοπες σπατάλες.

 

Οι πρώτες εντυπώσεις Κλήρου και Λαού της Αιγιαλείας είναι πολύ ικανοποιητικές και τα πρώτα σχόλια πολύ κολακευτικά.

 

Ο Θεοφιλέστατος κ. Προκόπιος άγγιξε τις καρδιές όλων μας καί ενθουσίασε τα πλήθη.

 

Η καλή αρχή έγινε! Προσωπικώς είμαι ευγνώμων πρός τον Πανοικτίρμονα Θεόν γιά την άκρα πρός με συγκατάβασή Του. Ευχαριστώ επίσης τους Άρχοντες, τον ιερό Κλήρο καί τον πιστό Λαό για τη δυναμική συμμετοχή του. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν. Του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Προκοπίου είησαν ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΕΤΗ!

 

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ

ΚΕΡΝΙΤΣΗΣ κ.κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΝ ΕΠΙ ΤΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙ ΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΝ

 

Θεοφιλέστατε και αγαπητέ μοι εν Χριστώ Αδελφέ,

 

«Ευλογητός ο Θεός ο φωτίζων και αγιάζων

πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον!» (Από το ιερόν Βάπτισμα)

 

1. Μετά την οφειλετικήν προσκύνησιν των ιερών λειψάνων της νεοφανούς και θαυματουργού Αγίας Ματρώνης εν Μόσχα, την οποίαν από κοινού επραγματοποιήσαμεν προ τριών μόλις ημερών, εφθάσαμεν ήδη εις την λαμπράν ημέραν της επισήμου υποδοχής Σας εις την πόλιν μας.

 

Υποδεχόμενος Υμάς σήμερα μετά περισσής αγάπης ως Βοηθόν μου Επίσκοπον εκ προιμίου οφείλω να τονίσω τόσον προς Υμάς, όσον και προς το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα τα εξής σημαντικά:

 

2. Απετέλεσαν και αποτελούν δώρα της φιλανθρωπίας του Αρχιποίμενος Κυρίου ημών Ιησού Χριστού προς αμφοτέρους ημάς η σκέψις μου περί της υποβολής αιτήσεως προς την Ιεράν Σύνοδον δια την παραχώρησιν εις την ελαχιστότητά μου Βοηθού Επισκόπου, η επιλογή του τιμίου προσώπου Σας κατά την διατύπωσιν της σχετικής προτάσεώς μου, η αποδοχή του ημετέρου αιτήματος υπό της σεπτής Ιεραρχίας και τέλος η εκλογή Υμών ως Βοηθού Επισκόπου μου με τον τίτλον της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης ιεράς Επισκοπής Κερνίτσης Συνεπώς ο,τι συμβαίνει σήμερα, ήλθεν ως αποτέλεσμα πολλής, συνεχούς και αδιαλείπτου, μετά δακρύων δε θερμής προσευχής.

 

Ευγνωμονώ τον εν Τριάδι Θεόν δια το δώρον Του, συνάμα δε από της θέσεως ταύτης εκφράζω τας θερμάς ευχαριστίας μου τόσον προς τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμον, όσον και προς τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας, τους συμμετασχόντας εις την Συνεδρίαν της 13ης Οκτωβρίου 2009 εις την Ιεράν Σύνοδον της σεπτής Ιεραρχίας της Ελλάδος δια τε την αποδοχήν της προτάσεως μου και την εν συνεχεία εκλογήν Σας.

 

Εις πρώϊμον χρόνον και κατόπιν ωρίμου σκέψεως απεφασίσαμεν να ζητήσωμεν Βοηθόν Επίσκοπον, δια να καταστή ούτος εν συνεχεία, εάν ο Κύριος ευδοκήση, οι προϋποθέσεις συντρέξουν και εάν επίσης αποδειχθή ούτος αντάξιος των προσδοκιών μας, δια να καταστή ούτος, επαναλαμβάνω, ο Διάδοχός μας εις την κληρωθείσαν μοι Επαρχίαν ταύτην.

 

Επεθύμησα να έχω ένα Βοηθόν Επίσκοπον, όχι βεβαίως επειδή με εγκατέλειψαν οι δυνάμεις, αλλά διότι επιθυμώ να εγκαταλείψω την Διοίκησιν της Επισκοπής μου πριν ακόμη με εγκαταλείψουν οι δυνάμεις μου!

 

Το πρώτον ήδη διετύπωσα δημοσίως την πρόθεσίν μου ταύτην κατά το έτος 2003, ότε είχον συμπληρωθή είκοσι πέντε έτη αρχιερατικής διακονίας. Εδήλωσα τότε, ότι διανύω πλέον την τελευταίαν δεκαετίαν της επισκοπικής μου Διακονίας και ότι, εφ’ όσον θα συντρέχουν ὡρισμένες προϋποθέσεις, προτίθεμαι να παραιτηθώ περί το έτος 2013, όταν θα έχω συμπληρώσει το 75ον έτος της ηλικίας μου, τριάκοντα και πέντε (35) έτη ως Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, τριάκοντα και επτά (37) έτη ως Αρχιερεύς, πεντήκοντα δε και δύο (52) έτη εις την ιερωσύνην.

 

Ωρίμως και θεοφιλώς σκεπτόμενος, απεφάσισα να θυσιάσω τον εαυτόν μου και όσα πλεονεκτήματα μου παρέχει η θέσις του εν ενεργεία Μητροπολίτου, προκειμένου να ωφεληθή ο ιερός Κλήρος και ο πιστός Λαός της Έπαρχίας μου, τον οποίον ταπεινά και μετ αὐταπαρνήσεως διακονώ ήδη επί τριάκοντα και δύο (32) έτη.

 

Επιθυμώ να προσφέρω εμαυτόν ολοκαύτωμα εις την Εκκλησίαν δια την αγάπην του Λαού μου, πριν η οι σωματικές και οι πνευματικές μου δυνάμεις με εγκαταλείψουν!

 

Με την χάριν του Κυρίου μας κατώρθωσα, ώστε τόσον ο ιερός Κλήρος όσον και ο πιστός Λαός μου να αισθάνωνται ικανοποίησιν δια τον Μητροπολίτην των, ο οποίος με περισσήν αγάπην άνοιξε την αγκάλην του δια να θερμάνη όλους ανεξαιρέτως, τους πάντας!

 

Τούτο δε, διότι επιθυμώ ώστε άπαντες, τόσον δηλ. οι συμπαθώς προς με διακείμενοι, όσον και οι τυχόν ασυμπαθώς τοποθετημένοι έναντι του προσώπου μου, να μη αισθανθούν δια τον Μητροπολίτην των οίκτον, λύπην και τα παρόμοια, ένεκα των αδυναμιών και των παρακολουθημάτων του γήρατος.

 

Επιθυμώ, ίνα ο ευγενής αυτος Λαός μη περιέλθη εις κατάστασιν περισκέψεως και περισυλλογής, κατηφείας δε και μελαγχολίας, όταν, προϊούσης της ηλικίας, θα ατενίζη τον Μητροπολίτην του ασθμαίνοντα, αδύναμον, με ασταθές το βήμα του, χωλαίνον-τα ίσως και υποβασταζόμενον, με απλανές το βλέμμα του, εξασθενισμένην την μνήμην, η με εμφανώς μειωμένην την αντιληπτικήν του ικανότητα, άμαχον, άφωνον δε ίσως και δειλιώντα, με συμπτώματα δηλονότι, τα οποία επιφέρουν φθοράν εις το κύρος της Εκκλησίας, ανωμαλίαν δε και αστάθειαν εις την διοίκησιν μιας Μητροπόλεως.

 

3. Θεοφιλέστατε και αγαπητέ μοι εν Χριστώ Αδελφέ,

Έρχεσθε λοιπόν σήμερα εις το Αίγιον όχι ως επισκέπτης, αλλά δια να παραμείνετε κοντά μας! Δια να ταυτίσετε την ζωήν Σας με τον ευγενή και πιστόν Λαόν του Κυρίου μας, ο οποίος ζη, δρα και κινείται εις τον ευλογημένον αυτόν τόπον.

 

Έρχεσθε σήμερα εδώ όχι ως Βοηθός μου, αλλ’ ως ο εν δυνάμει Διάδοχός μου, υπό τον αυτονόητον όρον, ότι θα αναδειχθήτε αντάξιος της τιμής και της αγάπης, την οποίαν θα Σας προσφέρω, ικανός δε να οδηγείτε το σκάφος της τοπικής μας Εκκλησίας σε ήρεμα νερά.

 

Θα δυνηθήτε να καταστήτε Διάδοχός μου, εάν η παρουσία Σας εδώ θα διατηρήση και θα ενισχύση την ειρήνην και την αγάπην εις τον ιερόν Κλήρον και τον περιούσιον Λαόν του Θεού. Διχόνοιες, εγωϊσμοί, αντιζηλίες, μικρότητες, μεμψιμοιρίες, καταλαλιά, σχόλια και τα παρόμοια δεν πρέπει να έχουν θέσιν εν μέσω ημών. Θα Σας σέβωμαι και θα με σέβεσθε! Θα Σας αγαπώ και θα με αγαπάτε! Θα Σας στηρίζω και θα με στηρίζετε! Ταύτα πάντα θα συντελούνται και θα τα βιώνωμεν δια της Χάριτος του Κυρίου μας.

 

4. Πρέπει, λοιπόν, να αγωνιζώμεθα αμφότεροι δια να υπερβαίνωμεν συνεχώς την μιζέρια και τις μικρότητες της καθημερινότητος, οι οποίες δεν απολείπουν από τις μικρές κοινωνίες, όπως είναι η του Αιγίου.

 

Οφείλομεν να αφωνιζώμεθα και να εφαρμόζωμεν εις την καθημερινήν πρακτικήν τον λόγον του Αποστόλου Παύλου «αποστυγούντες το πονηρόν, κολλώμενοι τω αγαθώ» (Ρωμ. Κεφ. 12. στ. 9) δηλ. «να αποστρεφώμεθα με όλην μας την δύναμιν το πονηρόν και να είμεθα σταθερά προσκολλημένοι εις το αγαθόν». Όλοι εμείς και όλα τα ημών θα είναι δικά Σας υπό τον όρον, ότι αμφότεροι θα υπερβαίνωμεν τις μικρότητες της ανθρωπίνης ψυχής εις την καθημερινήν πρακτικήν.

 

5. Σας υποδεχόμεθα λοιπόν με αγάπην και ολοψύχως ευχόμεθα, ζώντος εμού, να καταστήτε ο Διάδοχός μας. Σημειώσατε: η διαδοχή θα Σας προσφερθή ως δώρον της αγάπης μου! Ας σημειωθή όμως ότι η αγάπη μου είναι η δύναμίς μου και όχι η αδυναμία μου. «Χριστός μεγαλυνέσθω εν ημίν». Εισέρχεσθε σήμερον εις μίαν πόλιν και εις μίαν Μητρόπολιν, την οποίαν σκέπει και προστατεύει η Υπεραγία Θεοτόκος, η Παναγία η Τρυπητή.

 

Δεν έρχεσθε λοιπόν εις το Αίγιον και εις τα Καλάβρυτα ως Βοηθός του Μητροπολίτου, ως ο τύπος ορίζει, αλλ’ ως αδελφός εν Χριστώ, ισότιμος και ισοστάσιος εν πάσι. Ούτε υπέρτερος, αλλ οὔτε και υποδεέστερος του Μητροπολίτου Σας. Θα είσθε συναντιλήπτωρ μου και συνεργός εις το έργον της διακονίας μας εις τον Αμπελώνα του Κυρίου μας.

 

Ουδέποτε θα υποτιμηθήτε είτε υφ’ Ημών, είτε υπό του ιερού Κλήρου και του πιστού Λαού μας. Αντιθέτως θα λάβετε τιμήν περισσοτέραν, όσης η εκκλησιαστική τάξις ορίζει.

 

Τούτο θα διαπιστώσετε αύριον, ότε θα προστήτε της θείας λειτουργίας και θα προεξάρχετε της εκκλησιαστικής Συνάξεως, μολονότι θα συμπράττουν και θα συλλειτουργούν μεθ’ Υμών δύο Επαρχιούχοι Μητροπολίται, ο Σεβ. Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος και η ελαχιστότης μου.

 

Όλως ιδιαιτέρως εφιστώ την προσοχήν του ευλαβούς ιερού Κλήρου και του φιλοχρίστου πιστού Λαού: εις τον Θεοφιλέστατον Επίσκοπον Κερνίτσης κ. Προκόπιον θα απονέμετε σεβασμόν, τιμήν και αγάπην υπερτέραν και πολύ περισσοτέραν της εις εμέ προσφερομένης! Έρχεται εν μέσω ημών ως απεσταλμένος παρά Κυρίου! Θα μας αγαπήση και θα τον αγαπήσωμεν! Θα μας διακονή και θα τον δοξάζωμεν!

 

Θεοφιλέστατε,

 

6. Μοναδική διαφορά μεταξύ Υμών και ημών, κατ ἀνάγκην και μόνον θα είναι η διαφορά της ηλικίας και η των πρεσβείων της χειροτονίας, καθώς η εκκλησιαστική τάξις ορίζει. Ουδέν πλέον τούτου. Όλοι και όλα θα είναι δικά Σας, αρκεί να αναδειχθήτε αντάξιος των προσδοκιών μας.

 

7. Σας καλώ λοιπόν σήμερα δημοσίως κατά την εύσημον ταύτην ημέραν και ώραν εις ένα ευγε-νες πνευματικόν αγώνισμα. Ελάτε να αποδεί-ξωμεν εις την καθημερινήν πράξιν ποίος εξ ημών θα είναι ο Βοηθός του άλλου!

 

Προσωπικώς εγώ, συγχωρήσατέ μοι την χρήσιν του όρου «εγώ», φιλοδοξώ να είμαι ο Βοηθός Σας! Ελάτε να αγωνισθώμεν εις το αγώνισμα της ταπεινοφροσύνης και της ταπεινώσεως! Νά εφαρμόσωμεν και να βιώσωμεν την προτροπήν του Αποστόλου Παύλου: «τη φιλαδελφία εις αλλήλους φιλόστοργοι, τη τιμή αλλήλους προηγούμενοι, τω πνεύματι ζέοντες, τω Κυρίω δουλεύοντες» (Ρωμ. Κεφ. 9 στ. 10).

 

Έρχεσθε σήμερα εις την θεόσωστον ταύτην και ιστορικήν Επαρχίαν μας, δια να αναλάβετε ένα μέρος του φορτίου μου, δια να εξοικειωθήτε με τα προβλήματα του τόπου μας, δια να ασκηθήτε εις την διοίκησιν της Έπισκοπής μας και των πολλών Ευαγών Ιδρυμάτων μας. Έρχεσθε δια να αγαπήσετε τον Λαόν μας και δια αγαπηθήτε υπ’ αυτού. Αυτό, ελπίζω, να αποτε-λέση και το διαβατήριον της διαδοχής μου εις τον Μητροπολιτικόν τούτον Θρόνον.

 

8. Σας επέλεξα μετά λόγου γνώσεως. Έχετε θεολογικήν παιδείαν. Διακρίνεσθε δια την άψογον βιωτήν Σας. Είσθε φιλεύσπλαχνος και φιλάνθρωπος. Κατέχετε ικανήν διοικητικήν πει-ραν.Έχετε αγάπην εις την καρδίαν Σας. Ομιλείτε απταίστως την Ρωσσικήν γλώσσαν. Είσθε ευφήμως γνωστός εις την Διορθόδοξον και την Διαχριστιανικήν Κοινότητα. Σέβεσθε τον Θεόν και αγαπάτε τον άνθρωπον, την εικόνα του Θεού. Εις τους ώμους Σας εναποθέτω πολλές χρηστές ελπίδες. Παρακαλώ ικετευτικώς, μη μας διαψεύσετε!

 

9. Εύχομαι, ίνα η Χάρις του Κυρίου μας, δια της μεσιτείας της Υπεραγίας Θεοτόκου και των τοπικών αγίων μας, ήτοι του Οσίου Αλεξίου του Ανθρώπου του Θεού, του Οσίου Λεοντίου, του αγίου Νεομάρτυρος Παύλου του εξ Αροανείας και της Οσίας Ματρώνης της εν Μόσχα, ευοδώση και τούτον τον υποκάρδιον πόθον της ψυχής μου. Το μέλλον ευρίσκεται στα χέρια Σας.

 

Εκ μέρους μου θα λάβετε τα πάντα: την αγάπην, την προστασίαν, τα εύσημα, την τιμήν, την προώθησιν, την ανάδειξιν και την ανύψωσίν Σας, προ πάντων όμως την προσευχήν μου, την καρδίαν μου όλην. Ζητώ την αγάπην Σας δια της υπακοής εκφραζομένην και την υπακοήν Σας δια της αγάπης εκφερομένην. Ας παραμένουν μακράν αφ’ ημών έριδες και μάχαι, ίνα το όνομα του Κυρίου μας δοξάζεται.

 

10. Από μέρους Σας αναμένω να μεταφέρετε στις αποσκευές Σας και να μας προσφέρετε την αυταπάρνησιν, την ταπείνωσιν, την απλότητα, την υπομονήν, την πραότητα, την συγχωρητικότητα, την εργατικότητα, την αδιακρίτως προς όλους αγάπην, την αγιότητα! Από την αγάπην Σας αναμένω να μας φέρετε ένα ανανεωτικόν της πνευματικής ζωής άνεμον, την ζείδωρον αύραν του Παναγίου Πνεύματος.

 

Μικροί και μεγάλοι, νέοι και γέροντες, κλήρος και λαός περιμένουν από Υμάς αυτήν την νέαν πνοήν, την ανανέωσιν και μίαν επιτάχυνσιν εις την πνευματικήν των πορείαν. Οι καιροί σήμερα είναι δύσκολοι! Οι συνθήκες ιδιαιτέρως αρνητικές! Οι προοπτικές δια το μέλλον της Εκκλησίας είναι δυσοίωνοι! Η Εκκλησία απειλείται, βάλλεται θα έλεγα! Το Κράτος μας οδηγείται προς την ασέβειαν!

 

Ο κόσμος απομακρύνεται από την Εκκλησίαν! Τα ΜΜΕ δολοφονούν την εν Χριστώ αρετήν και προωθούν την αναισχυντίαν! Οι ευσεβείς άνθρωποι περιφρονούνται! Η ευσέβεια τίθεται υπό διωγμόν! Τα θρησκευτικά Σύμβολα χλευάζονται! Ο τίμιος Σταυρός επαπειλείται! Μικροί και μεγάλοι, νέοι και γέροντες, κλήρος και λαός περιμένουν από ημάς τον στηριγμόν τους! Ελάτε λοιπόν να ενώσωμεν τις δυνάμεις μας. Ελάτε να συμβάλετε και Σεις εις την περαιτέρω ανάπτυξιν νέων τομέων δράσεως και προσφοράς, μάλιστα δε εις τους τομείς της νεότητος, της ιεραποστολής και της φιλανθρωπίας.

 

11. Με την χάριν του Κυρίου μας μέχρι της ώρας ταύτης κατωρθώσαμεν, ώστε τόσον ο ιερός Κλη ρος όσον και ο πιστός Λαός μας να αισθάνωνται υπερήφανοι δια τον Μητροπολίτην των! Αυτήν την ιεράν παρακαταθήκην εμπιστεύομαι σήμερα εις την φροντίδα Σας. Πρέπει όλοι, λίαν συντόμως δε, καθώς θα Σας γνωρίζουν να αισθάνωνται εξ ίσου υπερήφανοι και δια τον Επίσκοπόν τους, τον Βοηθόν του Μητροπολίτου των! Έρχεσθε εις μίαν εκκλησιαστικήν Επαρχίαν επαρκώς ωργανωμένην και με αξιόλογον προσφοράν εις την Κοινωνίαν.

 

Επιστεγάζων την παρούσαν προσφώνησιν, εμ-πιστεύομαι και παραδίδω «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ» και Σωτήρι ημών. «Η Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και η αγάπη του Θεού και Πατρός, και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος είη μετά πάντων υμών».

 

Ως ευ παρέστητε, Θεοφιλέστατε και αγαπητέ εν Χριστώ Αδελφέ.