Ομιλία Αξώμης Πέτρου για τον Μελέτιο Μεταξάκη

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 26 Οκτωβρίου 2009

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 21:19

Ομιλία Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Γέρων Αξώμης κ. Πέτρου, εκπροσώπου του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας

και Πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου Β , στην εκδήλωση της Παγκρήτιου Ενώσεως Αθηνών και της Νομαρχιακής Αυτ/σης Λασιθίου.

 

Σεβασμιώτατοι αγαπητοί Αδελφοί, Εξοχώτατοι, Εντιμότατοι,

Κυρίες  και Κύριοι,

 

Η εύανδρος και ηρωοτόκος  μεγαλόνησος Κρήτη έχει πλειάδα επιφανών προσωπικοτήτων, δια τας οποίας δικαιολογημένως σεμνύνεται.

 

Μεταξύ αυτών εξέχουσα θέσις έχει επιφυλαχθή εις τον αείμνηστον Πατριάρχην Μελέτιον Μεταξάκην, η προσωπικότης του οποίου, κατά την έκφρασιν του αοιδίμου Πατριάρχου Τιμοθέου, «εκάλυπτε τον όλον ορίζοντα της Ορθοδόξου Εκκλησίας» κατά τας πρώτας τέσσαρας δεκαετηρίδας του εικοστού αιώνος.

 

Όθεν  είναι όντως αξία πολλών επαίνων και συγχαρητηρίων η απόφασις της φιλοπροόδου Παγκρητίου Ενώσεως Αθηνών, όπως εν συνεργασία μετά της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Λασιθίου, οργανώσουν την σημερινήν εκδήλωσιν τιμής και μνήμης δια τον Πατριάρχην Μελέτιον Μεταξάκην.

 

Ολόθυμες  και διάθερμες  μεταφέρονται υπό της εμής Μετριότητος και αι ευχαί και συγχαρητήριαι προσρήσεις του Προκαθημένου της Αλεξανδρινής Εκκλησίας κ.κ. Θεοδώρου Β´, γόνου και Αυτού της μεγαλονήσου Κρήτης, προς τους ως άνω συνδιοργανωτάς δια την αξιέπαινον πρωτοβουλίαν των να αποτίσουν φόρον τιμής και σεβασμού εις εκείνον τον οποίον άπας ο Ορθόδοξος κόσμος, αιώνος αναγνωρίζων την επιβλητικήν του προσωπικότητα, τον αναμορφωτικόν του χαρακτήρα και το ηγετικόν του πνεύμα, απεκάλει εις τας αρχάς του 20ου αιώνος «Κρητέα Αετόν».

 

Το  έργον του αοιδίμου Πατριάρχου Αλεξανδρείας Μελετίου, πολυσχιδές και πολύμορφον, αρξάμενον από του 1900 εν τη Εκκλησία των Ιεροσολύμων, τη Εκκλησία της Κύπρου, τη Εκκλησία της Ελλάδος, τη Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, και εν τη Εκκλησία Αλεξανδρείας, τερματισθέν τη 28η Ιουλίου 1935, ουδέν άλλο μαρτυρεί ειμή το ζωηρόν ενδιαφέρον, τον ιερόν ζήλον και την αγίαν αγάπην του αοιδίμου Πατριάρχου προς την Ορθόδοξον ημών Εκκλησίαν δια την δόξαν και το μεγαλείον της οποίας θεοφιλώς και αόκνως ειργάσθη επί μακράν σειράν ετών, εν τεταραγμένη εκκλησιαστικώς περιόδω, και ηνάλωσε τον βίον αυτού.

 

Ο Πατριάρχης Μελέτιος υπήρξεν αναντιρρήτως φωτεινή και ισχυρά ηγετική μορφή της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Όπου μετέβη «επληροφόρησε την διακονίαν του» κατά την αποστολικήν παραγγελίαν και αφήκεν άχρι της σήμερον ζωντανά τα ίχνη της διαβάσεώς του, ιδία εν τη Αγιωτάτη Εκκλησία Αλεξανδρείας.

 

Η επί εννεαετίαν πατριαρχεία αυτού εν Αλεξανδρεία και το υπ’ αυτού επιτελεσθέν από του 1926 μέχρι του 1935 έργον του φέρει αποτυπωμένην την σφραγίδα της προσωπικότητός του.

 

Ως  και εν άλλαις Εκκλησίαις, ούτω και εν τω Πατριαρχείω Αλεξανδρείας ο αοίδιμος Πατριάρχης Μελέτιος ειργάσθη εις όλους τους τομείς της εκκλησιαστικής δραστηριότητος μετά καταπλησσούσης αντοχής και αποδοτικότητος, και ηνάλωσεν εαυτόν εις την επίλυσιν των γενικωτέρων εκκλησιαστικών ζητημάτων της καθόλου Ορθοδόξου Εκκλησίας.

 

Εκείνο, όπερ επόθησεν, εκείνο δια το οποίον αόκνως ειργάσθη, ηξιώθη δε να ίδη συντελεσθέν εν τη Αγιωτάτη Εκκλησία Αλεξανδρείας ήτο και η εν τω Πατριαρχείω Αλεξανδρείας πλήρης αλλά και κανονικώς λειτουργία του Συνοδικού Θεσμού, μετά μακράν περίοδον αργίας αυτού.

 

Χάρις εις τας προσπαθείας του δια του έργου του εκείνου το Πατριαρχείον ημών απέκτησε τους Κανονισμούς Του, βάσει των οποίων οι διάδοχοι αυτού ήσκησαν και ασκούν μέχρι σήμερον το έργον της διακυβερνήσεως του Πατριαρχικού Θρόνου Αλεξανδρείας.

 

Όμως οι πνευματικοί οραματισμοί του Ιεράρχου τούτου δεν περιωρίζοντο εντός στενών γεωγραφικών και εθνικών ορίων, αλλ’ είχον οικουμενικάς διαστάσεις.

 

Διο και ηγωνίσθη μετά βαθείας πίστεως δι’ όλων των δυνάμεων εις όλας τας επάλξεις της ελληνοφώνου Ορθοδοξίας. Η ελληνορθόδοξος δε παράδοσις και υπό την έννοιαν του αδιαρρήκτου δεσμού Ορθοδόξου Εκκλησίας και Ελληνικού Γένους απετέλει δια τον Πατριάρχην Μελέτιον έντονον βίωμα, εκ του οποίου επηρεάζοντο αι υπέρ του ελληνικού Έθνους και συγχρόνως πνευματικού αυτού ποιμνίου ενέργειαί του.

 

Δια τούτο και ο  εν Αιγύπτω τότε Έλλην πρεσβευτής Βασίλειος Δενδραμής εις τον επικήδειον λόγον του, απευθυνόμενος προς τον εις Κύριον εκδημήσαντα μακαριστόν Πατριάρχην Μελέτιον Μεταξάκην, ετόνισε χαρακτηριστικώς: «Ηγάπησας την Εκκλησίαν και έζησας με αδιάσειστον πίστιν προς αυτήν.

 

Υπήρξας απαράμιλλος τύπος ιεροπρεπείας και ελληνοπρεπείας, υπερήφανος και μεγαλοπρεπής εις τας σκέψεις, τας ιδέας, τα αισθήματα, την χριστιανικότητα, το καθήκον,... Ως άνθρωπος υπήρξας πρότυπον ευψυχίας, ζωτικότητος, εργατικότητος, εγκρατείας και ευπρέπειας.

 

Ως Έλλην ησθάνθης πάντοτε βαθείαν πίστιν εις τα πεπρωμένα της φυλής και μεγάλην αισιοδοξίαν εις την ενατένισιν της εθνικής ζωής».

 

Του Πατριάρχου Μελετίου μεγάλου όντως  Κρητός Ιεράρχου, θα είναι αιωνία η μνήμη!

 

Σας ευχαριστώ.