Μαντινάδα Οικουμενικού στην Ντόρα Μπακογιάννη

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 16 Μαΐου 2008

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr

Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών καί πάσης Ελλάδος καί πεφιλημένε αδελφέ καί συλλειτουργέ κύριε Ἱερώνυμε, Ἱερώτατοι αδελφοί,

Ἐξοχωτάτη και ερίτιμος κυρία Ὑπουργέ, Ἐντιμότατοι και αγαπητοί συνδαιτυμόνες,

 

Χριστός ἀνέστη!

 

Εἴμεθα εὐτυχεῖς εὑρισκόμενοι διά μίαν εἰσέτι φοράν εἰς τήν εὐλογημένην καί ριζορθόδοξον Ἑλλάδα, τήν Μητρίδα τοῦ Γένους καί Πατρίδα τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς δημοκρατίας.

 

Τήν χαράν μεγεθύνει καί ἐπιτείνει τό γεγονός ὅτι ἡ ἐνταῦθα ἔλευσίς μας συμπίπτει μέ τήν λαμπροφόρον Πασχάλιον περίοδον, κατά τήν ὁποίαν τό ἐλπιδοφόρον μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς Ζωῆς δονεῖ τόν ἀέρα καί παρηγορεῖ καί στηρίζει τούς πιστούς.

 

Εἰς τήν Κωνσταντινούπολιν βιοῦμεν, καθώς γνωρίζετε, ἐντόνως τόν Γολγοθᾶν καί τόν Σταυρόν. Εἴμεθα ἡ ἐγκαυστική εἰκών τῆς «Πονεμένης Ρωμηοσύνης». Ἀλλά, ταὐτοχρόνως, βιοῦμεν καθημερινῶς καί τό θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως: «ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ... διά δόξης καί ἀτιμίας, ... ὡς ἀγνοούμενοι καί ἐπιγινωσκόμενοι, ὡς ἀποθνήσκοντες καί ἰδού ζῶμεν, ὡς παιδεύομενοι καί μή θανατούμενοι, ὡς λυπούμενοι ἀεί δέ χαίροντες, ὡς πτωχοί πολλούς δέ πλουτίζοντες, ὡς μηδέν ἔχοντες καί πάντα κατέχοντες» (Β’ Κορ. 6, 4-10).

 

Αὐτό τό σταυροαναστάσιμον βίωμα εἶναι, πιστεύομεν, καί ἡ σφραγίς τῆς γνησιότητος τῆς ταυτότητός μας. Ἐκ τοῦ περισσεύματος αὐτοῦ τοῦ βιώματος προσφέρομεν καί εἰς Ὑμᾶς μήνυμα ἐλπίδος: Ὁ τελευταῖος λόγος εἰς τήν ἱστορίαν δέν εἶναι, εὐτυχῶς, ἀνθρώπινος. Εἶναι Θεανθρώπινος! Ἀνήκει εἰς τόν ἐκ νεκρῶν Ἀναστάντα, τόν ἐγείροντα τούς νεκρούς καί ζωοποιοῦντα τούς τεθανατωμένους Κύριον ἡμῶν καί Θεόν Ἰησοῦν Χριστόν.

 

Καί ὁ λόγος αὐτός εἶναι λόγος χαρᾶς, χάριτος, ἀληθείας, φωτός, ζωῆς καί σωτηρίας αἰωνίου. Αὐτό ἔχομεν νά εἴπωμεν εἰς ὅλον τόν κόσμον, εἰς ὅλους τούς δοκιμαζομένους λαούς, εἰς ὅλους τούς σκεπτομένους καί ἀνησυχοῦντας ἀνθρώπους.

 

Εὐχαριστοῦμεν, ἐν τῷ προσώπῳ Ὑμῶν, κυρία Ὑπουργέ, τήν Ἑλληνικήν Πολιτείαν, τήν Ἔντιμον Κυβέρνησιν τῆς Χώρας καί τό καθ᾿ Ὑμᾶς Ὑπουργεῖον τῶν Ἐξωτερικῶν, διά τόν σεβασμόν, τήν ἀγάπην καί τήν συναντίληψίν των εἰς τήν ἀνάντη πορείαν μας, πράγματα τά ὁποῖα ἀποτελοῦν, ὁπωσδήποτε, συνισταμένην τῶν αἰσθημάτων ὁλοκλήρου τοῦ φιλοχρίστου Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, πρός τήν πνευματικήν Μητέρα τοῦ Γένους, τήν ἐν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλην τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν.

 

Σᾶς βεβαιοῦμεν ὅτι αἱ μητρικαί εὐχαί καί φιλόστοργοι εὐλογίαι της συνοδεύουν νυχθημερόν ὁλόθυμοι τόν Ἑλληνικόν Λαόν καί τούς Ἄρχοντάς του. Ἐπίσης, ἡ πατρική καρδία τοῦ Πατριάρχου ἀγρυπνεῖ πάντοτε ἀνυστάκτως ὑπέρ ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ ἐκτενεῖ καί βαθυτάτῃ.

 

Εὐελπιστοῦμεν δέ ὅτι καί εἰς τό μέλλον, ἄμεσον καί ἀπώτερον, ἡ Ἑλληνική Πολιτεία θά συνεχίσῃ, ἐκφράζουσα καί διερμηνεύουσα τά εὐλαβῆ αἰσθήματα τοῦ Λαοῦ, νά στηρίζῃ τήν ποτνίαν Μητέρα ἐν περισσευούσῃ μερίμνῃ καί φροντίδι, ὥστε τό Φανάριον τῆς Ἀληθείας καί τῆς Ἐλπίδος νά συνεχίσῃ νά τηλαυγίζῃ Φῶς Χριστοῦ εἰς τήν Οἰκουμένην, πρός δόξαν Θεοῦ, σωτηρίαν λαῶν καί ἐπί εὐκλείᾳ τοῦ τιμίου ὀνόματος τοῦ Γένους μας.

 

Εὐχαριστοῦντες, Ἐξοχωτάτη, διά τήν φιλόφρονα δοχήν, τό γεῦμα καί τούς ἀγαθούς λόγους Σας, ὑψοῦμεν τό ποτήριον ὑπέρ ὑγιείας καί μακροημερεύσεως τῆς Αὐτοῦ Ἐξοχότητος τοῦ Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, ὑπέρ εὐοδώσεως καί ἐνισχύσεως τοῦ Ἐξοχωτάτου Πρωθυπουργοῦ καί τῆς ὑπ᾿ αὐτόν Κυβερνήσεως, καί ὑπέρ εὐημερίας καί προόδου ὅλου τοῦ προσφιλεστάτου καί πολυφιλήτου Ἑλληνικοῦ Λαοῦ.

 

Διά Σᾶς προσωπικῶς, ἐπιτραπείτω ἡ εὐχή μας νά ἀκολουθήσῃ τήν παράδοσιν τῆς εὐάνδρου Κρήτης, ἐκ τῆς ὁποίας κατάγεσθε, καί νά ἐκφρασθῇ μέ κατάλληλον μαντινάδα:

 

«Ὑγεία, πλούσιο φωτισμό, χαρά κι οὐράνια δῶρα, νά δίδῃ ὁ καλός Θεός

στήν Ὑπουργό τήν Ντόρα»

 

Νά ζῆτε!