Πατρών Χρυσόστομος μήνυμα Χριστουγέννων

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 23 Δεκεμβρίου 2007

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr

Ἀγαπητοί μου,

Μέσα σέ κλῖμα πνευματικῆς χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως ἑορτάζομε σήμερα τήν μεγάλη καί κοσμοσωτήρια Ἑορτή τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.Ἐπειδή ὁ ἑορτασμός αὐτός πρέπει νά εἶναι ἐσωτερικός καί βαθειά πνευματικός, διότι τά μηνύματα τά ὁποῖα ἐκπέμπει τό Ἱερό Σπήλαιο εἶναι μέγιστα καί ἀνεπανάληπτα, παρακαλῶ σας, νά προσπαθήσομε ἔχοντες ὡς ὁδηγό ἕνα ἀπό τούς μεγάλους Πατέρας τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, νά ἐμβαθύνομε στό νόημα τῆς Ἑορτῆς καί νά ἀκούσομε πῶς οἱ Ἅγιοι βιώνουν τό γεγονός.Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός μᾶς ξεναγεῖ πνευματικά στό Ἱερό καί Μέγα Μυστήριο τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως, λέγοντας: «Θεός ὤν τέλειος, ἄνθρωπος τέλειος γίνεται καί ἐπιτελεῖται τό πάντων καινῶν καινότατον, τό μόνο καινόν ὑπό τόν ἥλιον, δι’ οὗ ἡ ἄπειρος τοῦ Θεοῦ ἐμφανίζεται δύναμις» (1) Τό μοναδικό νέο καί παράδοξο θαῦμα, τό ὑπέρλογο γεγονός, μέσα ἀπό τό (1) Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.ὁποῖο φαίνεται ἡ ἄπειρη ἀγάπη καί δύναμη τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ ἕνωση τοῦ κτιστοῦ μέ τό ἄκτιστο, στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ νέου Ἀδάμ, διά τῆς ὁποίας ἑνώσεως ἐπῆλθε ἡ ἀναδημιουργία, ἡ καινή, ἡ καινούργια δηλαδή ζωή καί ἄνοιξε ἡ ὁδός, ὥστε ὁ ἄνθρωπος νά δυνηθῆ νά ἀπολαύση τήν πρώτη χαρά καί μακαριότητα, τήν ὁποία ἔχασε μέ τήν παρακοή τοῦ πρώτου Ἀδάμ.Ἔπρεπε ὁ πεπτωκώς ἄνθρωπος νά περάση ἀπό τό σκοτάδι στό φῶς, νά φτάση στή θέωση. Αὐτό τό ἔργο δέν ἦτο δυνατό νά πραγματοποιηθῆ μέ κανένα ἄλλο τρόπο, ὅπως καί οἱ Προφῆται καί οἱ Δίκαιοι προανήγγειλαν, ἀλλά μόνο μέ τήν ἕνωση τοῦ Θείου μέ τό ἀνθρώπινο, τοῦ παθητοῦ μέ τό ἀπαθές, τοῦ θνητοῦ μέ τό ἀθάνατο πού συνετελέσθη στό πρόσωπο τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ.Καί συνεχίζει ὁ Ἱερός Δαμασκηνός. «Ὅλον γάρ τόν Πρῶτον Ἀδάμ, τόν πρό τῆς παραβάσεως, τόν ἁμαρτίας ἐλεύθερον, ἀνέλαβες Δέσποτα, διά σπλάχνα ἐλέους σου, σῶμα, ψυχήν, νοῦν καί τά τούτων φυσικά ἰδιώματα, ἵνα ὅλῳ μοι τήν σωτηρίαν χαρίσῃ. ὄντως γάρ «τό ἀπρόσληπτον ἀθεράπευτον» (2) Κάθε χρόνο, κάθε φορά πού ἑορτάζομε τά Χριστούγεννα, μᾶς ἀπασχολεῖ καί μᾶς προβληματίζει ἕνα μεγάλο ἐρώτημα, τό ὁποῖο ἀπασχολοῦσε καί τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Σκοπός τοῦ ἑορτασμοῦ εἶναι ἡ θέωση, ἡ κοινωνία μέ τό Θεό. Οἱ συνθῆκες τοῦ βίου μας, ὅμως, εἶναι τέτοιες ὥστε νά δημιουργοῦν τό ἀνάλογο κλῖμα, τήν κατάλληλη ἀτμόσφαιρα γιά νά ὁδηγῆται ὁ ἄνθρωπος, ἀπό τόν παρόντα αἰῶνα στήν ἑνότητα μέ τόν Θεό; Ἡ ὑμνολογία τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας καί ἡ μυστηριακή της ζωή, δίδει τό μέγεθος τῆς χαρᾶς, τό ὁποῖο ἔζησαν οἱ Ἅγιοι Ὑμνογράφοι καί οἱ Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἐν Πνεύματι Θείῳ, συνέθεσαν τούς Ὕμνους καί τίς Λειτουργικές εὐχές, ζῶντες ἐν κοινωνίᾳ μετά τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ ἡμῶν. Αὐτή ἡ χαρά δέν εἶναι δυνατόν νά βιωθῆ μέ τυπικές, ἐξωτερικές ἐκδηλώσεις πού ἱκανοποιοῦν μόνο τόν ἔξω, τόν σαρκικό δηλαδή ἄνθρωπο. Αὐτή ἡ χαρά δέν ἔχει καμμιά σχέση μέ τό ψεύτικο, τό μή (2) Ἰωάνν. Δαμασκηνοῦ ἔργα, ΕΠΕ τομ. 9, σελ. 244πνευματικό, μέ τό ἐμπορικό, ἄν θέλετε, κλῖμα τῶν ἡμερῶν. Οὔτε μέ μόνο τό ἑορταστικό κοσμικό τραπέζι, ἐφ’ ὅσον τοῦτο δέν εἶναι ἐπέκταση τῆς Εὐχαριστιακῆς Τραπέζης, οὔτε μέ μόνη τήν ἀνταλλαγή τυπικῶν καί κατ’ ἔθος ἀποστελλομένων εὐχῶν, ἄν ἡ καρδία δέν φλέγεται ἀπό ἀγάπη. Αὐτή ἡ χαρά εἶναι σκίρτημα ψυχῆς, εἶναι ἀποτέλεσμα τοῦ συνεορτασμοῦ τῶν οὐρανίων μετά τῶν ἐπιγείων, εἶναι συμμετοχή στό γεγονός τῆς Θείας Σαρκώσεως, τοῦ ὅλου ἀνθρώπου, ὡς ψυχοσωματικῆς ὑπάρξεως. Ἀλήθεια ἀδελφοί μου, γιατί πολλές φορές ἀδικοῦμε τόν ἑαυτό μας; Γιατί πορευόμεθα ἠθελημένα μέσα σ’ ἕνα κλῖμα πνευματικῆς ἀναπηρίας,οὐδεμία δίδοντες σημασία στήν πνευματική μας ὑπόσταση, τήν ὁποία μᾶς ἔδωκε ὁ Θεός μαζί μέ τήν ὑλική;Ἀδελφοί μου, αὐτή ἡ χαρά πού πηγάζει ἀπό τό Μυστήριο τῆς Σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ, βιώνεται ὡς ὑπέρβαση τοῦ θανάτου, ἀφοῦ ὁ Κύριός μας ἐνηνθρώπησε, «ἵνα οἱ ἄνθρωποι ζωήν ἔχωσι καί περισσόν ἔχωσι» (Ἰωάνν. ι’, 10).Χριστούγεννα! Ἡμέρα τῆς σωτηρίας μας καί τῆς λυτρώσεώς μας ἀπό τά δεσμά τῆς φθορᾶς καί τῆς ἁμαρτίας. Γι’ αὐτό καί ἡ ψυχή ζεῖ τό δικό της πανηγύρι. Ὡς θεονοσταλγική καί θεοπόθητη ἔχει τήν δική της λογική. Ἄς τήν ἀφήσομε μέσα ἀπ’ αὐτή τήν πλημμυρίδα τῶν ἱερῶν καί χαρμοσύνων μηνυμάτων, νά ζήσῃ τό θαῦμα τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως, ὡς μετοχή στό Μυστήριο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί τοῦ συνανθρώπου.Μέ τό λειτουργικό μήνυμα, «ἄνω σχῶμεν τόν νοῦν καί τάς καρδίας»(3), σᾶς παρακαλῶ, ὡς πνευματικός σας πατέρας, νά ἀτενίσετε, νά ἀτενίσομε καί σήμερα καί στήν συνέχεια στά ὕψη τοῦ οὐρανοῦ, ὅπως ἡ θεοείδειά μας ἐπιτάσσει, ὥστε μέσα ἀπό τήν ταπείνωση, τήν κάθαρση τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς, πού ἐπιτυγχάνεται μέ τήν προσευχή, τήν καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν καί τήν ἐν γένει πνευματική καί μυστηριακή ζωή, νά φτάσομε στήν κατανόηση καί βίωση τοῦ μυστηρίου τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, στή σωτηρία μας, στή λύτρωση, στή θέωση (3) Θ. Λειτουργία Ἁγ. Ἰακώβου Ἀδελφοθέου. πού εἶναι ὁ σκοπός καί τό τέλος τῆς ὑπάρξεώς μας.

Εὔχομαι ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου τά ἔτη σας νά εἶναι πολλά, χριστοφόρα καί θεοφόρα. Ἡ χαρά καί ἡ ἀγαλλίαση πού μᾶς χαρίζει σήμερα ὁ Θεῖος Λυτρωτής, νά εἶναι οἱ μόνιμοι συνοδοί τῆς ζωῆς σας.