Η λεηλασία του πολιτισμού της Κύπρου στο Ρίμινι

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 22 Αυγούστου 2009

Γράφτηκε από τον/την Λουκάς Α. Παναγιώτου (Κύπρος) 16:30

«Είμαστε όμηροι στη Γερμανία. Ζητούμε και τη δική σας βοήθεια και συμβολή, ώστε να επιστρέψουμε μια ώρα ενωρίτερα στην

πατρίδα μας, στην Κύπρο», την αγωνιώδη αυτή κραυγή απευθύνουν από το 1997 οι κλαπέντες πολιτιστικοί μας θησαυροί από τον Τούρκο αρχαιοκάπηλο Aydin Dikmen και βρίσκονται ακόμη εγκλωβισμένοι από τις γερμανικές αρχές στο Μόναχο.

 

Με  την αγωνιώδη αυτή κραυγή η Εκκλησία της Κύπρου, σε συνεργασία με το Πολιτιστικό Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ΄, παρουσιάζει για άλλη μια φορά το πρόβλημα της συνεχιζόμενης λεηλασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς στα κατεχόμενα, από τους Τούρκους εισβολείς στην 30η Παγκόσμια Συνάντηση του Ρίμινι, η οποία ανοίγει πανηγυρικά τις πύλες της από τις 23 μέχρι και τις 29 Αυγούστου, με τίτλο «Η γνώση είναι πάντα ένα γεγονός» (La conoscenza è sempre un avvenimento).

 

Η Συνάντηση του Ρίμινι αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικότερα ετήσια δρώμενα στην Ιταλία, είναι μοναδική στο είδος της και σε όλα τα χρόνια λειτουργίας της δημιούργησε γέφυρες επαφής μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών θρησκειών και πολιτισμών. Η όλη εκδήλωση διοργανώνεται από το «Κίνημα Κοινωνία και Απελευθέρωση» και περιλαμβάνει συνόδους, διαλόγους, εκθέσεις, μουσική και θεάματα.

 

Στα πλαίσια των προσπαθειών για ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης σε σχέση με τη λεηλασία της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας εντάσσεται και η φωτογραφική έκθεση του Βυζαντινού Μουσείου του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄.

 

Την έκθεση επιμελήθηκε ο βυζαντινολόγος δρ. Ιωάννης Ηλιάδης, διευθυντής του Βυζαντινού Μουσείου, έτυχε της οικονομικής στήριξης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού που διέθεσε πολύτιμο ενημερωτικό υλικό. Ενημερωτικό υλικό διέθεσε και το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών.

 

Το  φωτογραφικό υλικό της έκθεσης  αποτελούν οι εικόνες, οι τοιχογραφίες, τα χειρόγραφα και τα ψηφιδωτά που βρέθηκαν σε διαμερίσματα του περιβόητου Τούρκου αρχαιοκάπηλου Aydin Dikmen, στο Μόναχο και κατασχέθηκαν από τις Γερμανικές Αρχές στο Μόναχο, ύστερα από έφοδο, το 1997, της Ιντερπόλ και της Γερμανικής Αστυνομίας.

 

Πρόκειται για έργα που προέρχονται από πενήντα και πλέον διαφορετικούς λεηλατημένους ναούς στην τουρκοκρατούμενη Κύπρο, και αποτελούνται από τεμάχια ψηφιδωτών του 6ου αιώνα από την Παναγία Κανακαριά, σπαράγματα τοιχογραφιών από την Παναγία Αψινθιώτισσα στο Συγχαρί, όπως το κεφάλι του αγίου Ιγνατίου, σπαράγματα τοιχογραφιών από το ναό της Παναγίας Περγαμηνιώτισσας στην Ακανθού, που χρονολογούνται στο 12ο αιώνα, σπαράγματα τοιχογραφιών από το ναό Αγίας Σολομονής του 9ου αιώνα και σπαράγματα τοιχογραφιών από το ναό του Αντιφωνητή (περ. 1200 και τέλη 15ου αι.) καθώς επίσης ένας μεγάλος αριθμός εικόνων και παλαιά χειρόγραφα.

 

Οι  διαδικασίες εκδίκασης της υπόθεσης είναι χρονοβόρες, αφού το Γερμανικό  Δικαστήριο, στο οποίο οδηγήθηκε  η υπόθεση, αποφάνθηκε, το 2004, ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που κατατέθηκαν ενώπιόν του δεν ήταν αρκετά, ώστε να αποδειχθεί η κυπριακή προέλευση των εν λόγω έργων.

 

Εξαιρέθηκαν 169 αντικείμενα, για τα οποία το Δικαστήριο πείστηκε ότι είναι κυπριακά, αλλά και αυτά ευρίσκονται μέχρι σήμερα σε ομηρία στα υπόγεια της Γερμανικής Αστυνομίας.