Διευκρινίσεις από τον Μητροπολίτη Πειραιώς για κληρικό

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 29 Ιανουαρίου 2013

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Πειραιώς - 22.41

Κραταιά πίστις των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων και όλης της αγιοπνευματικής παραδόσεως της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας είναι ότι η Εκκλησία σώζει και δεν σώζεται ως και ότι είναι Χριστοκεντρική και όχι ιεροκρατική με τον Επίσκοπον εις τύπον και τόπον Χριστού και με το πολίτευμα Αυτής Συνοδικόν και Ιεραρχικόν.

Ο,τιδήποτε έτερον που ακούγεται κατά καιρούς και εποχάς αποτελεί οιστρηλατημένην εισήγησιν του βυθίου δράκοντος, του αρχαίου πτερνιστού που επιδιώκει την σύγχυσιν και την απόκλισιν από το δόγμα και το πολίτευμα της Εκκλησίας.

Διϊστορικό παράδειγμα η πολυειδής έκπτωσις του λεγομένου προτεσταντικού κόσμου εις τον οποίον ο κάθε άνθρωπος συνιστά και «μίαν θρησκευτικήν κοινότητα».

Τα ανωτέρω αυτονόητα δυστυχώς ελλείπουν από τα κείμενα τόσον των υπογραψάντων την «έκκλησιν» δια την πρώην Ι. Μονήν Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου, ως και την αδύναμον ανταπάντησιν εις την δόκιμον και εμπεριστατωμένην απάντησιν του οικείου Ιεράρχου Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ.κ. Ιεροθέου ως και την «Διαμαρτυρία για μία επισκοποκή αυθαιρεσία».

Οι υπογράψαντες τα ανωτέρω κείμενα χωρίς διάκρισιν, χωρίς γνώσιν, χωρίς έρευναν των πραγματικών περιστατικών προδήλως παρεβίασαν την εντολήν του Δομήτορος της Εκκλησίας Κυρίου «μη κρίνετε την κατ’όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε» (Ιω. Ζ 24) ανέλαβαν αυτοκλήτως καθήκοντα εισαγγελικού λειτουργού, δικαστικού συμβουλίου και εις πρώτον και τελευταίον βαθμόν δικαστηρίου και απεφάνθησαν: «Η δημόσια αυτή διαμαρτυρία μας δεν στοχεύει στην αποκατάσταση του π. Γεωργίου Δορμπαράκη στην ενορία του, κάτι που ο ίδιος άλλωστε μας απέκλεισε υπό τις κρατούσες σήμερα συνθήκες. Αποσκοπεί όμως στη ευαισθητοποίηση του πληρώματος της Εκκλησίας, του ιερού κλήρου, αλλά και των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών απέναντι σε φαινόμενα αυθαιρεσίας και εξουσιαστικής βίας, τα οποία (περιττό να το τονίσουμε) δεν γίνονται πλέον ανεκτά από τους πιστούς όπως στο παρελθόν. Ιδίως μεσω της θεολογικής ανανέωσης των τελευταίων δεκαετιών έγινε φανερό πλέον πως τέτοιες πρακτικές υποσκάπτουν αυτή καθ’ εαυτή την φύση της Εκκλησίας και του σωστικού μηνύματός της.

Η ευχή και η προσευχή μας είναι να χρειάζονται στο εξής όλο και λιγώτερες παρεμβάσεις οι οποίες θα στοχεύουν στο να εμποδίσουν και να αναιρέσουν ενέργειες που διαταράσσουν την Εκκλησία και παραχαράσσουν το ορθόδοξο φρόνημα». (Διαμαρτυρία για μια επισκοπική αυθαιρεσία).

Απευθυνόμενος εις το αίσθημα δικαίου και κανονικής τάξεως του αγιωτάτου και ευαγούς Κλήρου, των μοναχικών ταγμάτων και του φιλοθέου λαού της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας παραθέτω τα νομικά και κανονικά στοιχεία δια την προσαπτομένην ακρίτως εις την ελαχιστότητά μου δήθεν επισκοπική αυθαιρεσία εκ των οποίων συνάγεται αβιάστως ότι τα πραγματικά περιστατικά που αναφέρονται είναι έωλα, αβάσιμα και ανεπέρειστα.

Ο Νόμος 590/1977 Περί Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος εις το άρθρον 37 εδαφ. 7 διαλαμβάνει ότι: «7. Τακτικός εφημέριος μετατίθεται: α) τη αιτήσει του, β) αποφάσει της Δ.Ι.Σ. μετά ητιολογημένην πρότασιν του οικείου Αρχιερέως, του συνολικού αριθμού των ούτωσι μετατιθεμένων εν εκάστη Μητροπόλει μη δυναμένου να υπερβή τους τρεις κατ  ἔτος, δια δε την Ιεράν Αρχιεπισκοπήν Αθηνών τους δέκα και γ) λόγω ποινής επιβαλλομένης τελεσιδίκως υπό του Συνοδικού Δικαστηρίου κατά τα ειδκώτερον εν τω νόμω περί Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων οριζόμενα».

Επομένως ο Αιδεσιμ. Πρωτοπρεσβύτερος κ. Γεώργιος Δορμπαράκης, τακτικός Εφημέριος του Ι. Ναού Αγίας Παρασκευής Ν. Καλλιπόλεως Πειραιώς μόνον με έναν εκ των ως άνω τρόπων ήτο δυνατόν να αποχωρήση εκ της τακτικής Εφημεριακής αυτού θέσεως, όπερ και εγένετο ως προκύπτει εκ των κατωτέρω υπηρεσιακών εγγράφων ταυταρίθμου αιτήσεως από 11/1/2013 του π. Γεωργ. Δορμπαράκη και του υπ’ αριθμ. 84/11.1.2013 αποδεκτηρίου εγγράφου του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος και Αλμυρού κ.κ. Ιγνατίου, γεγονός που ομολογείται αφελώς από το κείμενον της λεγομένης «διαμαρτυρίας» δια της αναφοράς «παρά το γεγονός ότι τυπικά εμφαίνεται σαν αίτημά του να λάβη απολυτήριον. Η αλήθεια είναι ότι εξαναγκάσθηκε να το κάνει επειδή του ζητήθηκε και για να μην παραμείνει υπό την σοβαρή δυσμένεια του Μητροπολίτη».

Κατά τον ευφυέστατον φερόμενον συγγραφέα της «διαμαρτυρίας» εις θέματα διοικήσεως και κανονικής τάξεως η τυπικότης δεν διασφαλίζει και δεν αποδεικνύει την ουσίαν.

Είναι φαιδρόν να γράφεται και να υπογράφεται από εξαιρέτους αδελφούς ότι Κληρικός με πολυετή διακονίαν εν τη Εκκλησία αποχωρεί δήθεν της θέσεώς του «επειδή του ζητήθηκε και για να μην παραμείνη υπό την σοβαρή δυσμένεια του Μητροπολίτη».

Μήπως η Ι. Μητρόπολις Πειραιώς είναι ιδιοκτησία του Μητροπολίτου και η εφημερικαή θέσις του τακτικού εφημερίου περιουσιακόν του δικαίωμα, ώστε να διορίζη και να απολύη κατά το δοκούν όταν είναι σαφέστατος ο Νόμος περί Καταστατικού Χάρτου και πας Κληρικός δύναται να απευθυνθή δια τυχόν αδικοπραγία του οικείου Αρχιερέως εις την Ανωτάτην Εκκλησιαστικήν Αρχήν την Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος κατ’ άρθρον 55 εδαφ. 1 και 2;

Το τραγικόν της υποθέσεως είναι ότι η εκουσία αποχώρησις εκ της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς και η ένταξις εις την Ι. Μητρόπολιν Δημητριάδος και Αλμυρού του π. Γεωργίου Δορμπαράκη, όπως προκύπτει εκ των ανωτέρω εγγράφων και των ισχυουσών νομικών και κανονικών διατάξεων χαρακτηρίζεται εις το κείμενον της «διαμαρτυρίας» ως «αιφνίδια απόφαση του Μητροπολίτη χωρίς έστω μια προσωπική ακρόαση προηγουμένως».

Αυθαιρέτως δηλαδή και χωρίς γνώσι των πραγματικών περιστατικών χαρακτηρίζεται η σύστασις υπό αρμοδίου υπηρεσιακού προσώπου προς τον τότε Κληρικόν της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς π. Γεώργιον Δορμπαράκην ότι συνυπέγραψε ένα κείμενον που αφεώρα εις την Εκκλησιασικήν διοίκησιν ετέρας Ι. Μητροπόλεως, της Ι. Μ. Ναυπάκτου, και εις τας επί δύο τουλάχιστον δεκαετίας κανονικάς και διοικητικάς αποφάσεις των συνοδικών οργάνων, τόσον της ΔΙΣ, όσον και των συνοδικών δικαστηρίων δίχα ερεύνης, γνώσεως και επισταμένης μελέτης του τεραστίου όγκου της θλιβεράς αυτής υποθέσεως εξισώνων τους υπό της Εκκλησίας τεθέντας υπό επιτίμιον ακοινωνησίας με τα ανώτατα συνοδικά όργανα διοικήσεως Αυτής και τον ομολογητήν και βαθυνούστατον θεολογικόν γίγαντα Μητροπολίτην Ναυπάκτου και αγ. Βλασίου κ.κ. Ιερόθεον, του οποίου αι 500 θεολογικαί συγγραφαί πλουτίζουν την θεολογικήν γραμματείαν, αντιμετωπίζουν πατερικώς και αποτελεσματικώς τας κακοδοξίας του Μητροπολίτου Περγάμου κ.κ. Ιωάννου, την μεταπατερικήν λύμην και τις κενοφωνίες των μεταφράσεων των λειτουργικών κειμένων, έχουσαι μεταφρασθεί και εις 26 γλώσσας της υφηλίου.

Είναι εξόχως αποκαλυπτική του όλου θέματος η αναφορά της «διαμαρτυρίας»: «Η δημόσια αυτή διαμαρτυρία μας δεν στοχεύει στην αποκατάσταση του π. Γεωργίου Δορμπαράκη στην ενορία του, κάτι που ο ίδιος άλλωστε μας απέκλεισε υπό τις κρατούσες σήμερα συνθήκες»(!!!) που αποδεικνύει πασιδήλως ότι οικειοθελώς απεχώρησε εκ της Ι. Μητροπόλεως ο ειρημένος Κληρικός επειδή εθεώρησε εαυτόν δήθεν θιχθέντα εκ της επισημάνσεως της κανονικώς και εκκλησιολογικώς εσφαλμένης του ενεργείας. Και δια να αποδειχθή εις πάντας η αλήθεια που στρεβλώνεται με το ανωτέρω κείμενο επαναλαμβάνεται δημοσία η πρόσκλησις που απηυθύνθη εις τον Αιδεσιμ. π. Γεωργ. Δορμπαράκην δι’ εννίων ενοριτών του που επεσκέφθησαν την Ι. Μητρόπολιν να επανέλθη εις την εφημεριακήν αυτού θέσιν εις την Ι. Μητρόπολιν Πειραιώς.

Όσον αφορά εις τον φερόμενον ως συντάκτην και διακινητήν της ανωτέρω διαμαρτυρίας Αιδεσιμ. Πρωτοπρ. κ. Βασίλειον Θερμόν, Εφημέριον Ι. Ναού Παμμεγ. Ταξιαρχών Σχηματαρίου Βοιωτίας και κληρικόν της Ι. Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας, ως φέρεται εκ της δημοσιευθείσης προσκλήσεώς του δια την υπογραφήν της ως άνω «διαμαρτυρίας» εις την ιστοσελίδα http://efhmeris.blogspot.gr/2013/01/blog-post_2015.html ἐρωτᾶται δημοσίως εἶχε τήν σχετικήν εὐλογίαν καί κανονικήν ἄδειαν τοῦ Ποιμενάρχου αὐτοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Θηβῶν καί Λεβαδείας κ.κ. Γεωργίου διά νά ἐμπλακῆ εἰς τήν διοίκησιν ἑτέρας Ἱ. Μητροπόλεως καί νά χαρακτηρίση κανονικάς ἐνεργείας ὡς «φαινόμενα αὐθαιρεσίας καί ἐξουσιαστικῆς βίας»;

Κηδομένη η Ι. Μητρόπολις Πειραιώς του κύρους των Ι. Κανόνων και της εν τη Εκκλησία κανονικής τάξεως προσεπιδηλοί προς τον ειρημένον κληρικόν ότι του παρέχεται τριήμερος προθεσμία από της σήμερον ίνα υποβάλη εγγράφως προς τον οικείον αυτού Ποιμενάρχην την κανονικήν του μεταμέλειαν δια τας φερομένας ως διαπραχθείσας υπ’ αυτού αδικοπραγίας α. της φατρίας, β. της τυρείας και γ. δεινοτάτου σκανδαλισμού της συνειδήσεως των πιστών δια κανονικά αδικήματα σαφώς προβλεπόμενα και ρητώς τιμωρούμενα υπό των Θείων και Ιερών Κανόνων ΙΗ  τῆς Δ  Οἰκουμ. Συνόδου, ΛΔ  τῆς ΣΤ  Οἰκουμ. Συνόδου, ΝΗ  τῶν Αγ. Αποστόλων διότι άλλως παρερχομένης απράκτου της ανωτέρω προθεσμίας θα ασκηθούν αι υπό των ιερών κανόνων και των νόμων του κράτους προβλεπόμεναι ενέργειαι κατά τας διατάξεις των άρθρων 7, 8 και 100 του Νόμου 5383/1932 Περί Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων και της προ αυτών διαδικασίας ως τίθενται και ισχύουν κατά τα σαφώς προβλεπόμενα υπό της παραγρ. 1 του άρθρου 44 του Νόμου 590/1977 Περί Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Επισημειούται δε ότι υφίσταται συντρέχουσα αρμοδιότης του Επισκοπικού Δικαστηρίου της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς εν προκειμένω κατά τας διατάξεις του άρθρου 7 του ανωτέρω νόμου διότι τα φερόμενα ως τελεσθέντα κανονικά παραπτώματα δια του διαδικτύου ετελέσθησαν και εντός της κανονικής δικαιοδοσίας της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς εφ’ όσον το διαδίκτυον λειτουργεί και εντός αυτής.