Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός στην Ι.Μ. Καλαβρύτων

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 17 Μαρτίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Καλαβρύτων - 12.40

Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Αλεξίου Σταφιδαλώνων Αιγίου τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου.

Τους ύμνους απέδωσε χορωδία Ιεροψαλτών υπό την Διεύθυνση του καθηγητή Βυζαντινής Μουσικής κ. Βασιλείου Μπίκου.

Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Αρχιμανδρίτης π. Νικόλαος Ιωαννίδης, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα: «Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς κήρυκας της θείας Χάριτος».

Ο ομιλητής, με το μεστό θεολογικό του λόγο, αναφέρθηκε στο εξαιρετικό πρόσωπο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο οποίος υπήρξε υπέρμαχος του ορθόδοξου ησυχασμού, δηλαδή της έκφρασης μιας ησυχίας του ανθρώπου, που τον οδηγεί μέσω της πίστης, της προσευχής και της μετάνοιας στην ένωσή του με το Θεό.

Αυτή η ησυχία δεν είναι παθητική, αλλά αποτελεί ενέργεια, μια μορφή έντονης δράσης, που προκαλεί την συντριβή των παθών και που οδηγεί τον άνθρωπο στο να γνωρίσει το βάθος των θείων Μυστηρίων.

Αυτή την ησυχία εφήρμοσαν οι πατέρες της ερήμου, αλλά και των πρώτων χρόνων του Χριστιανισμού.

Ενάντια σε αυτή την μορφή ησυχασμού τάχθηκε ο λόγιος μοναχός Βαρλαάμ ο Καλαβρός, ο οποίος θεωρούσε πως δεν είναι δυνατόν ο άνθρωπος να έλθει κοντά στο Θεό με την νοερά προσευχή και την άσκηση, τον θεωρούσε δηλαδή ακατάληπτο, αλλά μόνο με την φιλοσοφία και τα λογικά επιχειρήματα.

Ο Άγιος Γρηγόριος υπερασπίστηκε την ορθόδοξη διδασκαλία και με την σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη το 1341 δόθηκε τέλος σε αυτήν την θεολογική διαμάχη, που ονομάζεται «ησυχαστική έριδα».

Ο ομιλητής, αναφέρθηκε και στο πρόσωπο του Αγίου Αλεξίου, ο οποίος, με την άρνηση των επιγείων αγαθών, την άσκηση και την προσευχή του κατάφερε να ενωθεί με το Θεό και να λάβει το προσωνύμιο «ο άνθρωπος του Θεοὐ».

Ακολουθώντας, τελικά, το παράδειγμα αυτών των δύο μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας, θα μπορέσει ο κάθε άνθρωπος να εκπληρώσει τον τελικό σκοπό της ζωής του, που είναι η ένωσή του με το Έναν Τριαδικό Θεό.