"Η Μακεδονία με εκάλεσε να θυσιασθώ.." (ΦΩΤΟ+ΒΙΝΤΕΟ)

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 19 Οκτωβρίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Καστορίας - 21.48

110 χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από τον θάνατο του πρωτομάρτυρος της Μακεδονικής Ελευθερίας Παύλου Μελά, όπου στις 13 Οκτωβρίου 1904, έδωσε τη ζωή του για τη γη της Μακεδονίας, τη γη της Ελλάδος.

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, ο Επίσκοπος, ο Κλήρος, οι άρχοντες και ο λαός, έφτασαν στο χωριό Μελάς της Καστοριάς, εκεί που φονεύθηκε ο Ανθυπολοχαγός Παύλος Μελάς, για να τελέσουν τη Θεία Λειτουργία, το Ιερό Μνημόσυνο και τη Δέηση στο μνημείο του.

Τη Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεβασμιωτάτος Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ στον Ιερό Ναό του Αγίου Ευσταθίου, παρόντων πολιτικών, στρατιωτικών, των σωμάτων ασφαλείας και της πυροσβεστικής, αλλά και πλήθους πιστών που έφτασαν στο ακριτικό χωριό των Κορεστείων για να αποδώσουν φόρο τιμής σε έναν ήρωα.

Ο Σεβασμιώτατος στο λόγο του αναφέρθηκε στο πρόσωπο του Παύλου Μελά και μεταξύ άλλων είπε πως ο ήρωας αυτός ήταν πιστός χριστιανός, πίστευε στον Χριστό και κοινωνούσε των Αχράντων Μυστηρίων, ενώ εμείς σήμερα ντρεπόμαστε να πούμε ότι είμαστε χριστιοανοί και ντρεπόμαστε να κάνουμε το σημείο του Σταυρού.

Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος μετέβη στο μνημείο του Παύλου Μελά, όπου τελέσθηκε η Επιμνημόσυνη Δέηση, η κατάθεση των στεφάνων και το ιστορικό της ημέρας ανέγνωσε ο εκπαιδευτικός του Δημοτικού Σχολείου Ν. Οικισμού κ. Χρήστος Δημητρόπουλος.

Ακολούθησε παρουσίαση τραγουδιών για τον Παύλο Μελά από τη χορωδία «Καστοριανή Συμφωνία, ενώ συγκινητική ήταν η στιγμή που μια μαθήτρια του Δημοτικού Σχολείου Κορεστείων ανέγνωσε ένα ποίημα που έγραψε ο Κωστής Παλαμάς για τον Παύλο Μελά.

«Παύλου Μελά το όνειρο, η μόνη του μανία
ήταν μη μείνη Βούλγαρος, μεσ' στη Μακεδονία.
Παύλος Μελάς κι' αν πέθανε, τ'αδέλφια του θα ζήσουν
Αυτά θα πολεμήσουνε, τη Βουλγαρία να σβήσουν.
Ο πόθος σ' έστειλε να πας στα ξένα
Να πας στον πόλεμο μεσ' τη φωτιά.
Να σώσης αδέλφια δεδουλωμένα
Βασανισμένα από τη σκλαβιά, Παύλε Μελά.
Ένα πουλάκι επέταξε από μεσ' απ' την Αθήνα
στα σύννεφα φτερούγισε για τη Μακεδονία
και πήγε και πολέμησε για την ελευθερία.
Χειμώνας πλάκωσε, σύννεφα χιόνια
Τα άνθη πετάξανε τη μυρωδιά,
Κι εσύ μαρτύρησες υπέρ πατρίδος,
Κι είσαι θαμμένος στην Καστοριά
Παύλε Μελά.
Έλθετε και δώσατε μοι, εις τον τάφον μου εδώ
πονεμένα μου αδέλφια, τελευταίον ασπασμόν,
Πλησιάσατε κοντά μου προσφιλείς μου αδελφοί
Να σας πω για τα παιδιά μου, η καρδιά μου τι ποθεί.
Ότι η Μακεδονία με εκάλεσε να 'λθω και υπέρ των αδελφών, ήλθον να θυσιασθώ. Λέγετε τη Ναθαλία και τον Μίκη τον μικρό και τη μάνα τη γλυκεία, να μην κλαίη δι' αυτό. Κάθε μέρα με δροσίζουν, εδώ πέρα τακτικά εις τον τάφον μου επάνω δάκρυα Ελληνικά».