Χειροτονία Πρεσβυτέρου από τον Μητροπολίτη Μυτιλήνης (ΦΩΤΟ)

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 21 Ιανουαρίου 2015

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Μυτιλήνης - 19.20

Η εορτή του Αγ. Αθανασίου και η εις Πρεσβύτερον χειροτονία του Αρχιδιακόνου της Ιεράς Μητροπόλεως Μυτιλήνης Παναγιώτη Αναστασέλλη στόν πανηγυρίζοντα Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αθανασίου.

Μέ κατάνυξη τελέσθηκε την 17η Ιανουαρίου ε.έ. ο Πανηγυρικός Εσπερινός στόν εορτάζοντα Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αθανασίου Μυτιλήνης, κατά τόν οποίο χοροστάστησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μυτιλήνης κ. Ιάκωβος καί μέ την παρουσία πολλών ιερέων, των όποιων προεξήρχε ό Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιάκωβος Καραμούζης, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως.

Τόν δέ θείο λόγο εκήρυξε διδακτικότατα καί μέ ιδιαίτερη γλαφυρότητα ο Πρωτοπρ. π. Αθανάσιος Γιουσμάς, Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Θεράποντος Μυτιλήνης.

Τήν επομένη ό Σεπτός Ποιμενάρχης έν μέσω πυκνού εκκλησιάσματος χειροτόνησε εις Πρεσβύτερον τόν επί δέκα χρόνια Αρχιδιάκονο τής Μητροπόλεως Παναγιώτη Αναστασέλλη, μετονομάσας αύτόν Αντώνιον καί τοποθετώντας τον δεύτερον Εφημέριον τού Ναού.

Ο διάκονος, μεταξύ τών άλλων, στήν καρδιακή του ομιλία τόνισε τά έξης:

Σεβασμιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Μέ τήν Χάρη καί τήν βοήθεια τού Κυρίου μας άξιώνομαι σήμερα πού η Εκκλησία μας εορτάζει τή σύναξη τών δύο Ιεραρχών, Αθανασίου τού Μεγάλου καί Κυρίλλου, Πατριαρχών Αλεξανδρείας καί πού ο Μητροπολιτικός μας Ναός πανηγυρίζει, νά στέκομαι ενώπιόν Σας καί πάλι.

Δοξάζω τόν Πανοικτίρμονα Τριαδικό Θεό μας, ο Οποίος θέλησε γιά άλλη μιά φορά νά οδηγήσει τά βήματά μου μπροστά στό ιερό θυσιαστήριο, προκειμένου νά μέ χειροτονήσετε πρεσβύτερο.

Ανεξιχνίαστες είναι οί βουλές του Θεού γιά όλους μας καί φυσικά καί γιά μένα!

Εδώ κάτω από τούς θόλους του περικαλλούς τούτου Ναού, του πρώτου της Επαρχίας μας, δέχθηκα τό βάπτισμα από τά ίδια Σας τά χέρια, Σεβασμιώτατε.

Εδώ γαλουχήθηκα καί μεγάλωσα πνευματικά κάτω από την σκέπη του Αγίου Αθανασίου καί του Αγίου Θεοδώρου, του Νεομάρτυρος καί Πολιούχου μας καί μέ την ευθύνη του καλού καί ταπεινού ποιμένος της Εκκλησίας μας, αειμνήστου πατρός μου Ευστρατίου.

Εδώ μέ τά ίδια Σας τά χέρια καί πάλι, Σεβασμιώτατε, μέ παντρέψατε μέ την καλή σύντροφο της ζωής μου Δάφνη, βαπτίζοντας Εσείς καί τά τρία παιδιά μου καί μάλιστα τό ένα από αυτά εδώ.

Στήν συνέχεια, από Εσάς, Σεβασμιώτατε, δέχθηκα εδώ τόν πρώτο βαθμό της ιερωσύνης, διακονώντας καί πάλι εδώ μέ τή βοήθεια του Θεού γιά δέκα ολόκληρα χρόνια, παράλληλα δέ καί πλησίον Σας ως Αρχιδιάκονός Σας. Ας είναι, λοιπόν, δοξασμένο τό Όνομα του Αγίου Θεού γιά όλα!

Καί τώρα καλούμαι ξανά από Εσάς, Σεβασμιώτατε, νά μου δώσετε από τό πλήρωμα τής προσωπικής Σας Πεντηκοστής τήν Χάρη τής ιερωσύνης...

Σεβασμιώτατε, πρίν πατήσω τό πόδι μου στό σκαλοπάτι πού οδηγεί στά ενδότερα του καταπετάσματος, θέλω νά ευχαριστήσω - ενθυμούμενος άλλωστε καί τό Ευαγγέλιο τής ημέρας - από τό βαθύτατο είναι μου πρωτίστως Εσάς.

Γιά τήν απέραντη αγάπη Σας, τήν φροντίδα Σας καί τήν εμπιστοσύνη Σας στό πρόσωπό μου, φερόμενος ως αληθινός πατέρας !

Δέκα χρόνια πλησίον Σας, ως προσωπικός Σας διάκονος, διδάχθηκα καί από τά λόγια Σας καί από τήν σιωπή Σας.

Καί από τήν μακροθυμία Σας καί από τήν πραότητά Σας. Καί από τήν ειλικρίνειά Σας καί από τήν ταπείνωσή Σας. Καί από τήν αφιλαργυρία Σας καί από τήν σεμνότητά Σας. Ίσως κάποιες στιγμές νά Σάς λύπησα καί εγώ καί νά Σάς στενοχώρησα. Ηθελημένα, όμως, ποτέ!

Σάς ζητώ ένα μεγάλο συγγνώμη. Σάς διαβεβαιώνω δέ ότι πάντοτε θά είμαι κάτω από τήν υπακοή Σας καί πάντοτε στό πλευρό Σας.

Αυτή τήν ώρα, όμως, η σκέψη μου στρέφεται στόν πατέρα μου,ο οποίος από τό επουράνιο θυσιαστήριο, εκεί όπου βρίσκεται η ενάρετη ψυχή του , συναγάλλεται σίγουρα καί συνευφραίνεται μαζί μας γιά τήν προσωπική μου χαρά.

Ευγνωμονώ τόν Θεό νύχτα καί μέρα πού μου χάρισε τέτοιον πατέρα ! Η κρυστάλλινη ζωή του πάντοτε θά μέ εμπνέει, θά μέ καθοδηγεί άλλά καί θά μέ ελέγχει.

Λατρευτέ μου πατέρα, πού η αγάπη του Θεού σού επεφύλαξε σέ ανταπόδοση της αδαμάντινης ζωής σου ειρηνικό, χαροποιό καί γαλήνιο τέλος μέ ουράνιες θεοφάνειες καί σημεία λίγο πρίν τήν κοίμησή σου, νά εύχεσαι νά φανώ όσο γίνεται αντάξιος τού υψηλού λειτουργή ματος.

Νά ευχαριστήσω στή συνέχεια από τά βάθη τής καρδιάς μου τήν αξιαγάπητη μητέρα μου, Πρεσβυτέρα Άννα. Τί νά πώ!

Τί πρώτο καί τί δεύτερο ! Όσα καί νά πώ θά είναι λίγα καί σίγουρα θά τήν αδικήσω! Γι' αύτό εκ των προτέρων ας μέ συγχωρέσει.

Πάντοτε δίπλα στόν πατέρα μου, όπως καί εκείνος δίπλα σέ εκείνη, βλέποντάς τους νά μεγαλώνουν εμένα καί τίς αδελφές μου μέ αγάπη ανείπωτη δίχως όρια καί νά μάς οδηγούν στόν Χριστό μας.

Όλη ή ζωή της ταυτισμένη μέ τή θυσία, τήν προσφορά καί τήν ανεξικακία καί όλη η βιοτή της ένα περίσσευμα αγάπης πρός όλους! Σπάνιοι γονείς!

Νά ευχαριστήσω από τόν εσώτατό μου κόσμο τήν λαμπρή καί εκλεκτή σύζυγό μου Δάφνη, πού μέ πολλή προθυμία καί αγάπη πρωτόγνωρη γίνεται καθημερινός συνοδοιπόρος στόν επίπονο αλλά ωραίο δρόμο τής ιερωσύνης μου. Καί φυσικά τά παιδιά μου Ευστράτιο, Άννα - Μαρία καί Ζουμπουλιά, πού μάς ομορφαίνουν καί μάς πλουτίζουν τήν επίγεια πορεία μας.

Επίσης, νά ευχαριστήσω ολόθερμα τίς καλές μου αδελφές, τόν γαμπρό μου καί τά ανήψια μου γιά όλα! Η αγάπη τους ιδιαιτέρως μέ συγκινεί καί μέ σκλαβώνει!

Μνήσθητι Κύριε του αειμνήστου καί καλοκάγαθου παππού μου Ευστρατίου Πρεσβυτέρου, μέ τήν ευχή νά αναπαύεται εν χώρα ζώντων καί που μέ τήν καλή μου γιαγιά, Πρεσβυτέρα Ελένη, πολλή αγάπη έδειξαν στό πρόσωπό μου.

Ας θυμάται, όμως, ο Κύριος καί τόν άλλο αείμνηστο παππού μου Αντώνιο μετά τής αειμνήστου γιαγιάς μου Ειρήνης.

Ευχαριστώ μέ όλες μου τίς δυνάμεις τόν Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη πατέρα Ιάκωβο Καραμούζη, Πρωτοσύγκελλο καί Ιεροκήρυκα τής Ιεράς μας Μητροπόλεως καί πνευματικό μου αδελφό από πολύ νωρίς.

Καί συγκεκριμένα από τότε , πού Εσείς Σεβασμιώτατε, μέ θέλημα Θεού τόν φέρατε στό νησί μας καί συνδέθηκε από τότε μέ τόν αείμνηστο πατέρα μου καί τήν οικογένειά μου, όταν εγώ ήμουν οκτώ ετών. Η παρουσία του στήν οικογένειά μας ευλογία Θεού!

Ας τόν έχει πάντοτε ο Κύριος καλά , συνεχίζοντας τό δύσκολο έργο του. Εγώ δέ προσωπικά καί όλοι οι κατά σάρκα δικοί μου άνθρωποι τόν διαβεβαιώνουμε σήμερα καί πάλι δημοσίως καί γιά ακόμη μία φορά ότι τόν έχουμε βαθειά μέσα στήν καρδιά μας.

Επίσης τόν πνευματικό μου πατέρα Νικόλαο Βασιλέλλη , γιά τήν συνετή πνευματική του καθοδήγηση στό πρόσωπό μου.

Τόν πατέρα Νικόλαο Βουλμέ, Προϊστάμενο του Ιερού Μητροπολιτικού μας Ναού γιά τήν καλή του συνεργασία όλα αυτά τά χρόνια, τούς νεωκόρους, τούς επιτρόπους καί τό υπόλοιπο προσωπικό τού Ναού.

Τήν αγαπητή μου καί πνευματική μου νονά Μαρούλα , γιά όλα τά καλά πού έπραξε καί πράττει καί σέ μένα καί πού αποτελούν, μαζί μέ τίς υπόλοιπες κυρίες της Ενοριακής Εστίας, τήν ψυχή καί τό στήριγμα αυτού του Ναού.

Μνήσθητι Κύριε του αειμνήστου καί καρδιακού μου φίλου πατρός Γεωργίου Τσουνή, πού πρόσφατα εκοιμήθη.

Καί τέλος ευχαριστώ ολόθερμα τόν πατέρα Ιωακείμ Ρουμελιώτη, τούς λοιπούς πατέρες, τούς κατά σάρκα συγγενείς μου, τόσο τούς δικούς μου όσο καί της συζύγου μου καί τούς λοιπούς φίλους καί γνωστούς μου, πού έτρεξαν σήμερα νά μοιραστούν τήν χαρά μου.

Σεβασμιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, ευχαριστώντάς Σας καί πάλι, αναφωνώ «Κύριε, Κύριε, άνοιξόν μοι τήν θύραν του ελέους Σου» .

Στήν αντιφώνησή του ο Σεβασμιώτατος πρωτίστως αναφέρθηκε στό ακέραιο ήθος καί τήν αφοσιωμένη διακονία στό πρόσωπο του Χριστού, που είχε ο αείμνηστος Πρωτοπρ. Ευστράτιος Αναστασέλλης, ο όποιος γιά πάρα πολλά χρόνια διακόνησε τόν Μητροπολιτικό Ναό ως Εφημέριος καί Προϊστάμενος αυτού καί ο οποίος ήταν ο κατά σάρκα πατέρας τού νέου πρεσβυτέρου.

Απευθυνόμενος δέ στήν συνέχεια ο Σεβασμιώτατος μέ ιδιαίτερη συγκίνηση στό πρόσωπο του διακόνου, τόνισε καί εξήρε τήν επίσης σεμνή, ταπεινή καί αξιέπαινη δική του προσφορά ως Αρχιδιακόνου τής τοπικής Εκκλησίας.

Τήν ώρα του Κοινωνικού ομίλησε εμπνευσμένα ο θεολόγος Αθανάσιος Καλαμάτας Δρ. Θ. καί κατόπιν ο πατήρ Αντώνιος κοινώνησε τόν κόσμο καί διένειμε τό αντίδωρο, δεχόμενος τίς εγκάρδιες ευχές τών πιστών.

Εμείς από τήν πλευρά μας ευχόμεθα στόν νέο Πρεσβύτερο τής Εκκλησίας μας καλή συνέχεια στήν θεάρεστη καί ευλογημένη λαμπρή του διακονία, αναφωνώντας τό ''Άξιος !!!"