Συνέδριο νέων στην Ιερά Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 19 Ιουλίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 17:35

Άρχισε από χθες το συνέδριο των νέων, του Νεανικού Επιμορφωτικού Ομίλου Σύρου που φιλοξενεί στα Χανιά, την 23η συνάντηση γνωριμίας και επικοινωνίας του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός.

Χθες πραγματοποιήθηκε ο αγιασμός και η έναρξη του συνεδρίου στο πνευματικό κέντρο Κωνσταντινοπολειάδα της ενορίας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Νέας Χώρας όπου μίλησαν και καλοσώρισαν τους εκπροσώπους των νέων από όλη την Ελλάδα, ο προιστάμενος της ενορίας π. Αντώνιος Σαπουνάκης, ο Αντιδήμαρχος Χανίων κ. Δημήτριος Λειψάκης , ο Προιστάμενος της α / βάθμιας εκπαίδευσης κ. Ηλίας Ποντικάκης,ο Υπεύθυνος του ΝΕΟΣ κ. Γεώργιος Ζερβός, ο Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός και ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος.

Την εισαγωγή του θέματος του συνεδρίου που είναι "Λατρεύοντας τον Θεό τον 21ο αιώνα" παρουσίασε ο Πρωτ. Βασίλειος Θερμός.

Σήμερα, πρώτη ημέρα του συνεδρίου, πραγματοποίηθηκε στις σύγχρονες εγκαταστάσεις της Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης στον πευκόφυτο λόφο του Αγίου Ματθαίου όπου και φιλοξενούνται οι σύνεδροι, η πρώτη εισήγηση, με θέμα Κοινή εκκλησιαστική λατρεία, τι είναι και γιατί μας χρειάζεται; από τον Αρχιμ. Θεοδόσιο Μαρτζούχο, Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης.

Τις επόμενες ημέρες θα διαξαχθούν ενδιαφέρουσες εισηγήσεις από τον Πρωτ. Βασίλειο Θερμό, Παιδοψυχίατρο - Θεολόγο με θέμα Ψυχολογικοί παράγοντες της Εκκλησιαστικής λατρείας, από την Κα Πανωραία Κανελλοπούλου, Θεολόγο - Σύμβουλο ψυχικής υγείας με θέμα Από την ψυχολογία στη θεολογία της λατρείας πως κατασκευάζουμε την γέφυρα; και τέλος από τον κ. Ιωάννη Χατζηνικολάου, καθηγητή του Πολυτεχνείου του Μόντρεαλ με θέμα Λατρευτική Παραμυθία Ορθοδοξοπατήματα κα Ορθοδοξοπονήματα στο Νέο Κόσμο.

Στο πρόγραμμα του συνεδρίου συμπεριλαμβάνονται επισκέψεις σε Ιερές Μονές, σε Ενορίες και σε άλλα αξιοθέατα της Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου που έχει ετοιμάσει πλούσια Κρητική φιλοξενία για το συνέδριο.

Ακολουθεί η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνού κατά την έναρξη του συνεδρίου:

Αφού πρώτα ευχαριστήσω τον π. Αντώνιο και την Ενορία του Αγίου Κων/νου και Ελένης Ν. Χώρας σας διαβάζω ένα κείμενο του 13ου αιώνα το οποίο κατά την άποψή μου έχει σχέση με το συνέδριό μας.

...Εί­μα­στε α­νί­κα­νοι να υ­πε­ρα­σπι­στού­με το ό­νο­μα του Θε­ού ό­ταν αυ­τό βλα­σφη­μεί­ται, ό­ταν θα έ­πρε­πε να πε­θά­νο­με γι' Αυ­τόν. Α­πο­δί­δου­με το κοι­νό ό­νο­μα των έ­χθρων του σταυ­ρού ο έ­νας στον άλ­λο, και το έ­χου­με συ­νέ­χεια στα χεί­λη μας. Κα­θη­με­ρι­νά α­να­θε­μα­τί­ζου­με και κα­τα­ρι­ό­μα­στε τους ε­αυ­τούς μας και τους άλ­λους .

Πα­ρα­πο­νι­ό­μα­στε στο Θε­ό εί­τε βρέ­χει εί­τε δε βρέ­χει, εί­τε κά­νει κρύ­ο εί­τε κά­νει ζέ­στη, πώς δί­νει πλού­το στον έ­να και α­φή­νει τον άλ­λο φτω­χό, πώς πνέ­ει νο­τιάς ή έρ­χε­ται κα­ται­γί­δα α­πό το βο­ριά και έτσι α­πλά με­τα­μορ­φω­νό­μα­στε σε α­δι­άλ­λα­κτους δι­κα­στές του Θε­ού.

Πολ­λοί α­πό μας α­δι­άν­τρο­πα βλα­σφη­μούν την Ορ­θό­δο­ξη πί­στη, το Σταυ­ρό, το Νό­μο, τους α­γί­ους, τον ί­διο το Θε­ό, ό­ταν α­κό­μη κι έ­νας ά­πι­στος δε θα το έ­κα­νε με τό­ση ευχέρεια. Οι πε­ρισ­σό­τε­ρες α­πό τις α­μαρ­τί­ες μας εί­ναι α­νε­ξο­μο­λό­γη­τες, έ­τσι εί­ναι και α­συγ­χώ­ρη­τες.

...Αυ­τα­πα­τό­μα­στε πι­στεύ­οντας στους α­στρο­λό­γους, πως η ύ­παρ­ξή μας δη­λα­δή κα­τευ­θύ­νε­ται α­πό τις Ώ­ρες, την Τύ­χη, τις Μοί­ρες , την Ει­μαρ­μέ­νη τα ση­μά­δια του Ζω­δια­κού κύ­κλου και των πλα­νη­τών... Με­ρι­κοί α­πό μας λα­τρεύ­ουν και χαι­ρε­τί­ζουν τη νέ­α σε­λή­νη... Προ­σέ­χου­με τα ό­νει­ρα και πι­στεύ­ου­με πως μας λέ­νε το μέλ­λον. Κρε­μά­με φυ­λα­χτά στο λαι­μό μας και ε­ξα­σκού­με τη μαν­τεί­α. 

Κα­τα­φεύ­γου­με κα­θη­με­ρι­νά σε μά­γους, μάν­τεις, αθίγγανους και ε­ξορ­κι­στές α­να­ζη­τού­με στη μα­γεί­α τη θε­ρα­πεί­α κά­θε α­σθέ­νειας και δι­α­βά­ζου­με μα­γι­κά σε αν­θρώ­πους και ζώ­α. ...

Α­πο­μα­κρυ­νό­μα­στε α­κό­μη πιο πο­λύ α­πό την α­ρε­τή ψά­χνον­τας συ­νε­χώς το κα­κό. Η φι­λί­α α­πω­θή­θη­κε και η κα­κεν­τρέ­χεια πή­ρε τη θέ­ση της. Ο α­δελ­φός ε­κμε­ταλ­λεύ­ε­ται τον α­δελ­φό, ο κά­θε φί­λος α­κο­λου­θεί το δρό­μο της προ­δο­σί­ας...

Δεν υ­πάρ­χει έ­λε­ος, ού­τε συμ­πά­θεια μό­νο μί­σος και α­ναί­δεια.  Οι κύ­ριοί μας εί­ναι ά­δι­κοι, αυ­τοί που μάς κυ­βερ­νούν, αρ­πα­κτι­κοί, οι δι­κα­στές μας δι­ε­φθαρ­μέ­νοι, οι δι­αι­τη­τές μας ψεύ­τες, οι πο­λί­τες α­πα­τε­ώ­νες, οι ε­παρ­χι­ώ­τες χω­ρίς κρί­ση και οι πάν­τες εν γέ­νει ευ­τε­λείς.

Οι παρ­θέ­νες μας εί­ναι πιο προ­κλη­τι­κές και α­πό τις πόρ­νες, οι χή­ρες εί­ναι πε­ρί­ερ­γες χω­ρίς λό­γο, οι παν­τρε­μέ­νες κο­ρο­ϊ­δεύ­ουν μια πί­στη που οι ί­δι­ες δε φυ­λάσ­σουν, οι νέ­οι εί­ναι χα­μέ­νοι στην α­κο­λα­σί­α, οι γέ­ροι πα­ρα­δο­μέ­νοι στο πι­ο­τό, οι ι­ε­ρείς έ­χουν ξε­χά­σει το Θε­ό, οι μο­να­χοί ξέ­φυ­γαν τε­λεί­ως α­πό το σω­στό δρό­μο, οι άν­θρω­ποι στον κό­σμο εί­ναι τό­σο χα­μέ­νοι ώ­στε με τα λό­για μεν να δί­νουν την ε­ξω­τε­ρι­κή εμ­φά­νι­ση της ευ­σέ­βειας, ε­νώ μέ­σα τους αρ­νούν­ται κά­θε α­ρε­τή. Έ­χου­με πρό­σω­πο πόρ­νης και α­μαρ­τω­λού.

Εί­ναι τέ­τοι­α η σκλη­ρό­τη­τα της καρ­διάς μας, η λη­σμο­νιά μας, η τύ­φλωσή μας, ώ­στε να μην πι­στεύ­ου­με πλέ­ον πως δι­α­πράτ­του­με πρά­ξεις κα­κί­ας και ό­τι υ­πο­φέ­ρου­με α­π’ αυ­τές, ό­ταν στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εί­μα­στε οι ε­κτε­λε­στές τους και τα θύ­μα­τα τους... Αυ­τές και άλ­λες εί­ναι οι α­μαρ­τί­ες που μας κα­θι­στούν ά­ξιους των τι­μω­ρι­ών».

Το α­πό­σπα­σμα, αυτό περιγράφει την πνευ­μα­τι­κή και η­θι­κή παρακμή των κα­τοί­κων της Κων­σταν­τι­νού­πο­λης και έχει γραφτεί από τον λόγιο μο­να­χό Ι­ω­σήφ Βρυ­έν­νιο (1350-1431), μερικά χρόνια πριν την Άλωσή της . Μήπως σας θυμίζει τίποτα;

Και όμως είναι θα έλεγε η εικόνα της σύγχρονης κοινωνίας, αν θέλετε ειδικότερα της νεοελληνορθόδοξου κοινωνίας η οποία αντί να προάγει, απογοητεύει κάθε άνθρωπο ο οποίος στρέφεται σ’ αυτήν.

Και τούτο γιατί χάσαμε τη βάση. Χάσαμε την ορθόδοξη λατρεία όπως μας την παρέδωσαν οι Πατέρες της Εκκλησίας τόσο σε πνευματικό επίπεδο, όσο και σε λατρευτικό. Είτε λέγεται ευσέβεια, τυπική διάταξη, ενοριακή ακολουθία ή μοναστική κ.ο.κ.

Είναι γεγονός ότι η Εκκλησία – κι όταν λέγω Εκκλησία εννοώ την κοινωνία των προσώπων ως σώμα Χριστού – έχει να διαδραματίσει σπουδαίο ρόλο στον 21ο αιώνα καθώς οι πάντες έχουν απογοητευτεί από τα ανθρώπινα ιδεολογήματα, πολιτικές, οικονομικές και πολεμικές συρράξεις και εν γένει την μακράν του Θεού πορεία της ανθρωπότητος.

Ο Βυζαντινολόγος Στήβεν Ράνσιμαν έλεγε, ότι ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της Ορθοδοξίας. Ο τρόπος με τον οποίον υπεστήριζε αυτή την άποψη είχε μία βάση – αν μπορώ να πω – ιστορικό-κοινωνιολογική.

Έτσι εκτιμούσε τα πράγματα· ότι δηλαδή οι συνθήκες της ζωής οδηγούν σε μία απόρριψη των υπολοίπων εκφράσεων του χριστιανισμού και σε μία επικράτηση, στα χρόνια που έρχονται, της Ορθοδοξίας αλλά σε ένα ιδεατό κόσμο όπως τον επιθυμούσε.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή είναι μέρος της αλήθεια; Η ορθόδοξη παράδοση και λατρεία αποτελεί και θεολογική και πνευματική διάσταση καθώς καλούμαστε όλοι να μαρτυρήσουμε «Χριστόν εσταυρωμένον και τούτον Αναστάντα». Με άλλα λόγια αυτός ο θησαυρός που ονομάζεται Ορθοδοξία θα μπορούσε για πολλούς λόγους, να αποτελέσει αληθινή μαρτυρία στον σύγχρονο κόσμο, ώστε αυτός ο κόσμος πραγματικά να ξεδιψάσει με τον αυθεντικό λόγο της, πράγμα που πιθανόν δεν έχουμε αξιολογήσει όσο θα έπρεπε.

Εδώ περικλείεται ολόκληρη η ζωή της Εκκλησίας με μοναδικό στόχο και διακονία τη σωτηρία του ανθρώπου και του κόσμου με τη λατρεία, τη διακονία και την κοινωνική προσφορά στους ανθρώπους.

Οι λέξεις εκκοσμίκευση και θρησκειοποίηση επιβάλλεται να αντικατασταθούν με τις λέξεις εν Χριστώ ζωή και αποκάλυψη. Τότε μόνο θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε την ζωή της Εκκλησίας είτε ως Μυστήριο είτε ως σώμα Χριστού είτε ως κοινωνία αγίων …….

Όλα όμως αυτά θα τα ακούσουμε από σας τους εκλεκτούς εισηγητές και βεβαίως από τις παρεμβάσεις και τοποθετήσεις τις δικές σας, των νέων ανθρώπων που είστε η ελπίδα του μέλλοντος, που είστε οι αληθινοί αναζητητές και πρωταγωνιστές και…. ολοκληρώνοντας το παρόν συνέδριο θα αποκομίσουμε πάντες περισσότερα εφόδια και ιεραποστολική διάθεση για το συνάνθρωπο και πάνω απ’ όλα για μας τους ίδιους δια την μαρτυρία και λατρεία μας τον 21ο αιώνα που ζούμε.

Με αυτές τις σκέψεις σας καλωσορίζουμε στα Χανιά σας ευχαριστούμε που επιλέξατε την Μητρόπολή μας για το φετινό συνέδριό σας, σας ευχόμαστε καλή διαμονή κοντά μας, ευχαριστώ τους συνεργάτες μου για τους οποίους θα αναφερθώ εις εν έκαστον στο τέλος του συνεδρίου και παρακαλώ το Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ.κ. Ειρηναίο να κηρύξει την έναρξη του Συνεδρίου με γενικό θέμα «λατρεύοντας το Θεό τον 21ο αιώνα.