Ο Ύδρας Εφραίμ εγκαινίασε υπερσύγχρονη συνεδριακή αίθουσα

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 27 Ιουνίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr / 17:07

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέσθηκαν τα εγκαίνια της υπερσύγχρονης συνεδριακής  αιθούσης του Ιερού Καθεδρικού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας, το Σάββατο από τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη ημών κ. ΕΦΡΑΙΜ με την παρουσία κληρικών, Βουλευτών, του Αντιπεριφερειάρχη Νήσων, Δημάρχων, του Αρχηγού του Π.Ν., πολιτικών και στρατιωτικών αρχών,  και πλήθους λαού.

Αμέσως μετά την ακολουθία του αγιασμού ο Σεβασμιώτατος και ο Δήμαρχος Ύδρας κ. Άγγελος Κοτρώνης, αποκάλυψαν την αναμνηστική πλάκα και έκοψαν την κορδέλα των εγκαινίων και εισήλθαν στην αίθουσα που πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση.

Προσλαλιά απηύθυνε ο Γ.Α.Ε π. Ακίνδυνος, και στη συνέχεια χαιρέτησε ο  Δήμαρχος  Ύδρας ο οποίος και απένειμε τιμητική πλακέτα, και το μετάλλιο των Μιαουλείων  στον Σεβασμιώτατον επί τη επετείω συμπληρώσεως 10ετούς Θεοφιλούς  Αρχιερατείας, ωσαύτως και το μετάλλιον των Μιαουλείων  εις τον Γ.Α.Ε π. Ακίνδυνον ως επιβράβευση όπως σημείωσε των πολλών κόπων του δια την εκ βάθρων ανακαίνιση της αίθουσας.

Ακολούθησε η ομιλία του Σεβασμιωτάτου ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε και τα εξής:

«...Ο αοίδιμος Γέροντάς μας Μητροπολίτης Κυρός Ιερόθεος εφύτευσε, εμείς εποτίσαμε και ο Θεός αυξάνει.

Εύγλωτον παράδειγμα η Συνεδριακή Αίθουσα εντός της οποίας ευρισκόμεθα. Ήτο το ελαιοτριβείον της Ι. Μονής. Ότε ήλθεν το 1967 ο Μακαριστός Ιερόθεος την ευρήκε σε κατάσταση αποσύνθεσης. Πολλά φορτηγά σκουπίδια επέταξε και την μετέβαλλε σε αίθουσα ομιλιών το 1971.

Σήμερον 2011. Μετά από 40 χρόνια ανεκαινίσθη εκ βάθρων, χάρις εις την αξιοποίησιν του ΜΕΤΟΧΙΟΥ...

...Είμεθα βέβαιοι ότι ο μακαριστός Γέροντάς μας συγχαίρει σήμερον μεθ’ ημών από τους ουρανίους θαλάμους όπου αυλίζεται εν τω φωτί της Τρισηλίου Θεότητος και επευλογεί ημάς και το επιτελεσθέν θεάρεστον έργον διότι ήτο πνεύμα ανήσυχον και δημιουργικόν και πάνω απ’ όλα διέθετε σπάνια αισθητική αντίληψη και όσα έκανε έχουν άριστο αισθητικό αποτέλεσμα...

...Το «ΜΕΤΟΧΙ» είναι περιουσία του Ι. Καθεδρικού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας που τυγχάνει Ν.Π.Δ.Δ. Τούτο σημαίνει ότι είναι και αυτή δημόσια περιουσία με κοινωνική διάσταση και όχι ιδιοκτησία φυσικού προσώπου. Τά έσοδα εκ της αξιοποιήσεως διαχέονται εις τον Λαόν....

...Επειδή σήμερα εγκαινιάσαμε αυτή την περίφημη και σύγχρονη συνεδριακή αίθουσα, επιθυμώ να αναφερθώ δι΄ ολίγων εις την έννοιαν του πολιτισμού και του ρόλου του για την ανάπτυξη του τόπου. Η Ύδρα είναι ένα νησί με μοναδική ιστορία. «Ένας τόπος μοναδικός και πασίγνωστος σήμερον διεθνώς, ως τόπος τουριστικού προορισμού».  Η γοητεία της είναι ακαταγώνιστος, δια την όλως ασκητικήν, επί απορρώγων βράχων δομήν της, δια την παντελή απουσίαν τροχοφόρων, δια την αρχιτεκτονικήν δομήν των κτισμάτων της.

Κατά τον Μεγάλον Υδραίον Ζωγράφον και ακαδημαϊκόν κ. Π. Τέτση «ο μόνος αναπτυξιακός δρόμος του Νησιού είναι ο δρόμος του πολιτισμού».

Ένας τόπος που δεν έχει πνευματικά και πολιτιστικά ιδρύματα και θεσμούς, είναι τόπος χωρίς ταυτότητα.

Αφαιρέστε το Μοναστήρι, τα αρχοντικά Λαζάρου και Παύλου Κουντουριώτη, το Ι.Α.Μ.Υ. και θα δείτε πόσο θα φτωχήνει η Ύδρα...

...Ο πολιτισμός διασταυρώνεται με την ανθρώπινη συμπεριφορά, με τις ανθρώπινες σχέσεις, με τα ανθρώπινα δικαιώματα, με τη φύση, με την ποιότητα της καθημερινής ζωής.

Ένα τέτοιο σκοπό εξυπηρετεί η αίθουσα αυτή και όλος ο ιστορικός χώρος του Μοναστηριού μας, το Εκκλησιαστικό Μουσείο, ο Ι. Ναός Αγ. Κων/νου, το Ι.Α.Μ.Υ., που όλα αυτά έγιναν με μπροστάρη και εμπνευστή την Τοπική μας Εκκλησία...

...Διερχόμεθα μια πρωτόγνωρη κρίση. Κρίση πρωτίστως πολιτισμού και παιδείας και ύστερα οικονομική.

Η κρίση πρέπει να μας κάνη σοφότερους. Είναι πάντα μια ευκαιρία να αναθεωρήσουμε απόψεις, να βρούμε διαφορετικές λύσεις, έξυπνες και καινοτόμες, να αλλάξουμε νοοτροπίες, να μεταβάλουμε στάσεις...

...Δεν αισθανόμαστε ότι κάναμε κάτι σπουδαίο, ούτε κ’αν όλα όσα έπρεπε να γίνουν. Ακούμε τον Κύριό μας να μας λέγει «Όταν ποιήσετε πάντα τα διαταχθέντα υμίν, λέγετε ότι δούλοι αχρείοι εσμέν· ότι ο ωφείλομεν ποιήσαι πεποιήκαμεν».

Εν συνεχεία ο Γ.Α.Ε παρουσίασε περιληπτικώς τον τιμητικόν Τόμον «ΚΑΝΙΣΚΙΟΝ» επί τη δεκαετηρίδι της Αρχιερατείας του Σεβασμιωτάτου ο οποίος  διενεμήθη εις όλους. Στο τέλος  παρετέθη δεξίωσις.