O Πειραιώς Σεραφείμ στηρίζει τον πρώην Ράσκας Αρτέμιο

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 01 Φεβρουαρίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς 11:07

Απαντητική επιστολή προς τον πρ. Μητροπολίτη Ράσκας κ. Αρτέμιο απέστειλε ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του  και λόγω για αντίχριστες δυνάμεις.

Η επιστολή έχει ως εξής:

Μετ’ αφάτου πόνου, πικρίας και οδύνης εδέχθην και ανέγνωσα τα αποστελέντα μοι Υμέτερα έγγραφα, τόσον προς την ΔΙΣ της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, όσον και προς τους απανταχού της γης Ορθοδόξους Ιεράρχας, τους συγκροτούντας μετά των υπ’ αυτούς ποιμνίων την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν, Αποστολικήν, Αδιαίρετον, Ακαινοτόμητον Εκκλησίαν του Χριστού και εν ταυτώ ανέγνωσα επισταμένως και την υπ’ αριθμ. 1410/2010 Απόφασιν του Στ  Ποινικοῦ τμήματος του Ανωτάτου Αναιρετικού Δικαστηρίου της Ελληνικής Δημοκρατίας (Αρείου Πάγου) και πάνυ ευλαβώς και ευσεβάστως προάγομαι όπως αναφέρω Υμίν τα κάτωθι:

1. Ακραδάντως πιστεύω και δημοσία ταπεινώς διακηρύσσω με την 20ετη εμπειρίαν ενασχολήσεως μετά της Εκκλησιαστικής Δικαιοσύνης ως Εκκλησιαστικός Ανακριτής και Γραμματεύς των Συνοδικών Δικαστηρίων της Ελλαδικής Εκκλησίας, ότι η Υμετέρα Σεπτή Πανιερότης κατά τους Θείους και Ιερούς Κανόνας των Αγίων επτά Οικουμενικών Συνόδων και των Τοπικών, ας εκείναι εκύρωσαν (ΚΕ , ΟΔ  καί ΟΕ  τῶν Αγ. Αποστόλων, ΣΤ  τῆς Β  Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Θ  καί ΙΖ  τῆς Δ  Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ΙΒ , ΠΖ  καί ϞΣΤ  τῆς Καρθαγένης και Α  Κυρίλλου Αλεξανδρείας) και κατά τον Ευαγγελικόν Θείον Νόμον τυγχάνει ο Κανονικός Επίσκοπος της Αγιωτάτης Επισκοπής Ράσκας, Πριζρένης, Κοσσυφοπεδίου και Μετοχίων, των καθ’ Υμών ενεργηθέντων υπό της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου ως και της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας δίχα Κανονικού κατηγορητηρίου και προσάψεως πραγματικών περιστατικών, Κανονικών ανακρίσεων και διερευνήσεως του κατηγορητηρίου, Κανονικής δίκης και Απολογίας και ενδίκων μέσων και ειδικώτερον:

α. της από 11/2/2010 Αποφάσεως της ΔΙΣ περί της προσωρινής απομακρύνσεως Υμών εκ της καθ’ Υμάς Θεοσώστου δικαιοδοσίας,

β. της από 2/5/2010 Αποφάσεως της Ιεραρχίας περί επιβολής Υμίν της ποινής εκπτώσεως Υμών εκ της Υμετέρας Κανονικής δικαιοδοσίας,

γ. της από 18/9/2010 Αποφάσεως της ΔΙΣ περί επιβολής Υμίν της ποινής της αορίστου αργίας από πάσης ιεροπραξίας, και

δ. της από 18/11/2010 Αποφάσεως της Ιεραρχίας περί επιβολής Υμίν της ποινής της καθαιρέσεως εκ του υψηλού της Αρχιερωσύνης Υπουργήματος και της επαναφοράς Υμών εις την τάξιν των Μοναχών,  παραβιασάντων καταφώρως πάσαν έννοιαν Κανονικού Δικαίου και Κανονικής δικονομικής ευταξίας και κανονικώς πασχόντων ακυρότητα με άμεσον αποτέλεσμα αι ως είρηται Αποφάσεις να αποβαίνουν άκυροι, ανεπέρειστοι και ανυπόστατοι και να τιτρώσκουν ανεπανορθώτως και βαναύσως την Κανονικήν αξιοπιστίαν των ειρημένων Διοικητικών και Δικαστικών οργάνων της αγιωτάτης Αγιοσαββαϊτικής Εκκλησίας της Σερβίας, ως και την εν ταις Αυτοκεφάλοις Ορθοδόξοις Εκκλησίαις ισχύουσαν Κανονικήν Αρχήν της ταυτότητος των ποινών.

2. Ως πασιδήλως απεδείχθη δυνάμει της υπ’ αριθμ. 1410/2010 Αποφάσεως του Στ  Τμήματος του Ανωτάτου Αναιρετικού Δικαστηρίου της Ελληνικής Δημοκρατίας (Άρειος Πάγος) αφορώσης εις την απόρριψιν του υπ’ αριθμ. Κi.Br 1181/01 Εντάλματος συλλήψεως του Ανακριτού του Ανωτέρου Δικαστηρίου της Σερβίας και εκδόσεως του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου κ. Συμεών Βιλόφσκι, Πρωτοσυγκέλλου της καθ’ Υμάς Ι. Επισκοπής αντικανονικώς και αυτού καθαιρεθέντος και αφορισθέντος, η Αγιοσαββαϊτική Εκκλησία της Σερβίας μετά της Σερβικής Πολιτείας υπείκουσαι εις τα κελεύσματα του δαιμονιώδους Αμερικανοσιωνιστικού παράγοντος του επιβουλευθέντος την κοιτίδα του Ορθοδόξου Σερβικού Έθνους εν Κοσσιφοπεδίω και Μετοχίοις και μεθοδεύοντος την Ισλαμοποίησιν της Ευρώπης δια την απομείωσιν των Χριστιανικών καταβολών αυτής και της ιδιοπροσωπείας της, δια την επίτευξιν κατά την γνώμην του ευχερεστέρας αποδοχής του αναμενομένου υπ’ αυτού «Μεσσίου της δόξης» που ταυτοποιείται εν τω προσώπω του αισχίστου Αντιχρίστου και παραδόσαντος αυτήν εις τας αιματοβαμμένας χείρας των ισλαμιστών Κοσσοβάρων, που εν 21ω αι. υψώνουν εν Ευρώπη το ψευδές κοσμοείδωλο του Θεοκρατικού Ισλάμ, που αντιφατικώς διακηρύσσει μεν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο αληθής Μεσσίας και ο Λόγος του Θεού που ενσαρκώθη εκ του Θεού και της Αειπαρθένου Μαρίας, αλλά που διαστρεβλώνει και εκμηδενίζει το σωτηριώδες έργον Του, την δια του Σταυρού άφατον κένωσιν και την δια της Αναστάσεως ένδοξον συνανάστασιν του ανθρωπίνου προσώπου, με το δέλεαρ της μετοχής εις τους Ευρωατλαντικούς σχηματισμούς και υπό την απειλήν των «κατευθυνομένων» Διεθνών Δικαστηρίων, εχάλκευσαν την κακοηθεστάτην και χυδαίαν κατ’ αυτού και κατ’ επέκτασιν καθ’ Υμών, κατηγορίαν της δήθεν καταχρήσεως εξουσίας και νοσφίσεως και υπεξαιρέσεως συνολικού ποσού 27.640.125 δηναρίων ήτοι 349.857 Ευρώ της ως είρηται διώξεως και κατηγορίας αποβάσης προσχηματικής και σκοπούσης «για να επιδεινωθεί η θέση του εκζητουμένου <π. Σ. Βιλόφσκι>  λόγω των θρησκευτικών και εθνικών του φρονημάτων κατά τρόπο και βαθμόν τέτοιον, ώστε σε περίπτωση εκδόσεώς του να κινδυνεύει να υποστεί κατάφωρη προσβολή του δικαιώματός του για δίκαιη δίκη στο εκζητούν Κράτος <Σερβία>» ως η προμνησθείσα απόφασις του Αρείου Πάγου εν τη αιτιολογία αυτής εν σελίδι 8 διαλαμβάνει. Επιπροσθέτως η ελλείψει στοιχείων αποφυλάκισις υπό των Σερβικών αρχών του φερομένου ως δήθεν συναυτουργού του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου κ. Συμεών Βιλόφσκι εν τη δήθεν υπεξαιρέσει και νοσφίσει του προμνησθέντος χρηματικού ποσού κ. Predrag Suboticki, εργολάβου κατασκευών, τον παρελθόντα Δεκέμβριον, αποδεικνύει έτι εναργέστερον τον κατά της Υμετέρας Σεπτής Πανιερότητος και του Πανοσιολ. Πρωτοσυγκέλλου Υμών δόλιον και εγκληματικόν σχεδιασμόν των κατ’ εντολήν των αντιχρίστων δυνάμεων διωξάντων Υμάς.

3.  Πικράν και αλγεινήν έκπληξιν έχομεν δοκιμάσει εν τη Αγιωτάτη Ορθοδόξω Καθολική Εκκλησία ως απλά μέλη Αυτής, εκ της παρατηρουμένης και καθ’ ημέραν επιδεινουμένης τραγικής πορείας της Αγιοσαββαϊτικής Εκκλησίας της Σερβίας, προς ην οι πάντες αναφερόμεθα κατά το παρελθόν μετά βαθέος σεβασμού και εμπιστοσύνης, διότι εν δυσχειμέροις χρόνοις και πεισιθανάτοις καιροίς, ο Δομήτωρ της Εκκλησίας και προνοών υπέρ Αυτής Κύριος Ιησούς Χριστός είχεν αποστείλει τον άγγελόν του, τον Υμέτερον μέντορα και ποδηγέτην, τον βαθυνούστατον θεολόγον και ακραιφνέστατον ήρωα, τον οικουμενικόν φωστήρα της Τρισηλίου Θεότητος, τον εν Αγίοις όσιον και Θεοφόρον Ιουστίνον Πόποβιτς, δια των συγγραφών του οποίου επλήγησαν θανασίμως οι «τετραπάχυντοι» δαίμονες του συγκρητιστιστικού Οικουμενισμού, Παπισμού και αντιχρίστου Διαφωτισμού. Η διάκρισις των γεγονότων εμποιεί εις ημάς πάντας πληγήν και πόνον.

Αδυνατούμεν ανθρωπίνως να κατανοήσωμεν πως είναι δυνατόν τα έκγονα του οσίου Πατρός ημών Ιουστίνου και Υμέτεροι κατά πνεύμα αδελφοί, να προβαίνουν εις αθέσμους συμπροσευχάς και συναγελασμούς μετά των αμεταμελήτων και αμετανοήτων κακοδόξων και αιρετικών Παπικών σφαγέων, δημίων και ολετήρων του Έθνους των, οίτινες κατακρεούργησαν κατά την φασιστικήν κατοχήν της πατρίδος των, δια των Ρ/Καθολικών Κροατών Ουστάσι 800.000 Σέρβους Νεομαρτύρες και «αγιοποίησαν» προσφάτως τον πνευματικόν και ηθικόν αυτουργόν της εγκληματικής γενοκτονίας, Ρ/Καθολικόν «Αρχιεπίσκοπον» Ζάγκρεμπ Αλουΐσιον Στέπινατς.

Η παρουσία γνωστών Αρχιερέων μετά του μακαριστού Πατριάρχου κυρού Παύλου εις την ψευδήν και ανυπόστατον «λειτουργίαν» των αιρετικών Παπικών εις το Ζάγκρεμπ της Κροατίας δια την «αγιοποίησι» του ειρημένου στυγνού εγκληματίου και μετά δαιμόνων αυλιζομένου εν τη Κολάσει δεν μπορεί να αιτιολογηθή εκ λόγων αβροφροσύνης η οικουμενιστικής εμπνεύσεως και κατευθύνσεως λήθης παρά μόνον υπό των εν τοις ύπερθεν αναφερομένων.

Εν ταυτώ η προ ολίγων ημερών την 27/1/2011 πρόσκλησις και συμπροσευχή εν τω Παρεκκλησίω του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου της Θεολογικής Σχολής Βελιγραδίου επί παρουσία του Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ. Ειρηναίου, του Ρωμαιοκαθολικού «Αρχιεπισκόπου» Βελιγραδίου Stanislav Hocevar και του Παπικού Νουντσίου Orlando Antonini καταδεικνύουν εναργώς και επιρρωνύουν τους αληθείς λόγους της Υμετέρας αντικανονικής διώξεως και αθέσμου καταδίκης, διότι αναδεικνύεσθε urbi et orbi η παρατεινομένη φωνή του οσίου Ιουστίνου και ο μόνος τελικώς αληθής μαθητής αυτού.

4. Δικαίως επικαλείσθε τον ιερόν Χρυσόστομον και το μαρτύριον και την μαρτυρίαν αυτού διότι αναδεικνύεσθε «και τρόπων μέτοχος και θρόνων διάδοχος» των αγίων Πατέρων και Ομολογητών.

Κατασπαζόμενος την πάνσεπτον ημών Δεξιάν και εξαιτούμενος τας θεοπειθείς της Υμετέρας Πανιερότητος αδελφικάς ευχάς διατελώ Υμέτερος εν Χριστώ αδελφός.

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ