Η πεντάχρονη διακονία στην Ιερά Μητρόπολη Χαρτούμ

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 28 Νοεμβρίου 2010

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr 12:19

Τον Νοέμβριο του 2006 Χάριτι Θεού και Σεπτή ευλογία του Προκαθημένου της των Αλεξανδέων Εκκλησίας του Πάπα και Πατριάρχου ημών Κυρίου μου Κυρίου ΘΕΟΔΩΡΟΥ, έγινε η ενθρόνισίς μου στον ιστορικό Θρόνο της πάλαι επονομαζομένης Ιεράς Μητροπόλεως Νουβίας – τώρα Χαρτούμ και παντός Σουδάν.

Οδεύω ήδη στο πέμπτο χρόνο!... Αναλογιζόμενος το πως πέρασαν ήδη πέντε χρόνια στην εδώ διακονία μου ιλιγγιώ….

Με τον «κίνδυνο» να περιπέσω στο αμάρτημα της περιαυτολογίας και του αυτοεγκωμιασμού, θα τολμήσω μία σύντομη ανασκόπηση και αναφορά στο χρόνο που πέρασε.

Η Διακονία ενός Επισκόπου, όπως ταπεινά προσωπικά την θεωρώ, δεν είναι μόνον το χτίσιμο η η ανόρθωση Ναών και άλλων κτισμάτων ανάγκης.

Σαφώς, εδώ στον Αφρικάνικο χώρο η ανέγερση και συντήρηση κτισμάτων, που θεραπεύουν πολλαπλές ανάγκες, είναι συνεχώς απαραίτητη κατάσταση.

Ο σπουδαιότερος όμως «ρόλος» ενός Επισκόπου θα παραμένη πάντοτε η καταγραφή του ονόματός του στις καρδιές. Εδώ επιβάλλεται περισσότερο απ’ οποιονδήποτε άλλο χώρο ποιμαντικής ευθύνης να γίνεται ο Επίσκοπος - Επίσκοπος ψυχών, καταγεγραμμένος στις καρδιές των αδυνάτων αδελφών του Χριστού και παιδιών του Θεού.

Εδώ στο Χαρτούμ δεν ανοιγόμαστε στον ευρύτερο «αγρό» Ιεραποστολικών επεκτάσεων. Αποκλειστικοποιύμε την πνευματική μας ευθύνη και διακονία στους Έλληνες αδελφούς μας, που γεννήθηκαν και ζουν εδώ στο Χαρτούμ, έναν αιώνα τώρα.

Εν παρενθέσει, αξίζει να σημειώσουμε ότι κάποτε εδώ ήταν σε μεγάλη ακμή ο Ελληνισμός, με παρουσία πέντε χιλιάδων και πλέον Ελλήνων σε όλη τη μεγάλη αυτή και φιλόξενη χώρα του Σουδάν. Συγκεκριμένα δε, ήταν αδελφοί μας πολλοί από την μαρτυρική μας Κύπρο, από το Ιερό Νησί του Αγίου Γερασίμου την Κεφαλληνία, από την Μυτιλήνη και από διάφορα άλλα μέρη της Ελλάδας.

Οι Έλληνες εδώ αγαπήθηκαν και αγαπιούνται μέχρι σήμερα από το σύνολο των Σουδανών αδελφών μας, προσφέροντας πολλά τόσο στην ίδια την Ελληνική παροικία, όσο και στο Σώμα της Σουδανικής Κοινωνίας.

Επτά έως οκτώ μικροί και μεγάλοι Ναοί υπήρχαν σ’ όλη την επικράτεια. Σήμερα, στην πλήρη κατοχή μας υπάρχει ο Μεγάλος Ναός του Ευαγγελισμού της Παναγίας στο Χαρτούμ, εγκαινιασθείς το 1908 από τον Πατριάρχη Φώτιο.

Αυτός είναι ο Καθεδρικός μας Ναός, τον οποίον ως «κόρην οφθαλμού» συντηρούμε μαζί με την Ελληνική Κοινότητα σήμερα.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω την Ελληνική Κοινότητα του Χαρτούμ, τον Πρόεδρο αυτής κ. Ξεοφών Καραπαναγιώτη και όλα τα Μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου, με την συνεργασία των οποίων κατορθώσαμε ο,τι καλύτερο για την Εκκλησία και την γενικώτερη ανακαίνιση και αναβάθμιση του Επισκοπείου.

Οι προσπάθεις μας και ο,τι καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε έχουμε αναφερθή στο παρελθόν και δεν θεωρούμε απαραίτητο να απαριθμήσουμε στο παρόν άρθρο μας ο,τι δημιουργήσαμε.

Επιστέγασμα όλων των ενεργειών μας, τις οποίες συνεχίζουμε στο προσεχές έτος, ήταν η Ιστορική επίσκεψη της Α.Θ. Μακαριότητος του  Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Κυρίου Κυρίου ΘΕΟΔΩΡΟΥ μέσα στο 2010, ο οποίος έμεινε έκθαμβος από το επιτελεσθέν τα τελευταία τέσσερα χρόνια έργο μας.

Από τον Απρίλιο του 2009 η Ιερά Μητρόπολις απέκτησε μόνιμο Ιερέα τον Αιδεσιμολογιώτο Πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιον Αλεξίου.

Στο ανακαινισθέν Γραφείο της Ιεράς Μητροπόλεως εγκαταστήσαμε όλα τα μέσα της σύγχρονης πληροφορικής και ο Ιερεύς π. Γεώργιος, ως άριστος γνώστης και χειριστής των κομπιούτερς, προέβη σ’ ένα ιστορικό βήμα, καταχωρήσας όλο το αρχείο της Ιεράς Μητροπόλεως, που χρονολογείται από το 1908 και μετά – σε Βαπτίσεις, Γάμους και θανάτους της τότε ακμάζουσας Ελληνικής Παροικίας στον ηλεκρονικό υπολογιστή.

Αυτά και άλλα πολλά έγιναν στα τέσσερα αυτά χρόνια που πέρασαν.

Συνεχίζουμε με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παρουσία μας στο συγκεκριμένο χώρο της ποιμαντικής μας ευθύνης.

Στο σκεπτικό μας είναι φέτος να τοποθετήσουμε ένα καινούργιο ρολόϊ στο καμπαναριό της Εκκλησίας – του Καθεδρικού Ναού της Παναγίας, που δυστυχώς εδώ και χρόνια έχει σταματήσει να λειτουργή. Αν έχουμε την όποια βοήθεια, ίσως τοποθετήσουμε κι ένα ηλεκτρικό σύστημα, που θα κτυπά η καμπάνα εδώ στη καρδιά του Χαρτούμ.

Κατ’ αυτή τη χρονιά μάλιστα ο Ιερεύς και η πρεσβυτέρα δίδουν τη μαρτυρία τους στον εκπαιδευτικό χώρο και διακονούν τα παιδιά του Σχολείου της Ελληνικής Κοινότητας.

Η καθόλου Ιεραποστολική παρουσία και προσφορά μας μπορεί να συνοψισθή σε μία μόνο λέξη – στη λέξη αγάπη. Αυτή προσπαθούμε να βιώνουμε και να εκφράζουμε προς ΟΛΟΥΣ. Μια αγάπη που σύνορα και διαχωριστικές γραμμές δεν γνωρίζει!....

Ευχαριστούμε ΟΛΟΥΣ τους εν Ελλάδι αδελφούς μας για την συμπαράστασή τους. Το ελάχιστο έργο μας είχε, έχει και θα έχη την ανάγκη στήριξης από όλους.

Πάνω απ’όλα έχει την μέγιστη ανάγκη προσευχής. Μιας προσευχής, που θα μιλάη ο Θεός στις καρδιές μας, κι εμείς στις καρδιές των ελάχιστων παιδιών του Θεού, εδώ στην καρδιά της Αφρικής και μάλιστα της φιλόξενης αυτής χώρας του Σουδάν με τους καλοκάγαθους ανθρώπους της.

Παρακαλώ εύχεσθε αδελφοί.

Ας είναι δοξασμένο το Όνομά ΤΟΥ. Εμείς θα συνεχίσουμε να ΤΟΥ προσφέρουμε «ΤΑ ΣΑ... εκ των ΣΩΝ... κατά πάντα και δια πάντα»