Με λαμπρότητα ο εορτασμός του Αγίου Μύρωνος

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 18 Αυγούστου 2010

Γράφτηκε από τον/την Στράτος Χαρχαλάκης 12:57

Με την  πρέπουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα εορτάστηκε και εφέτος η ετήσιος μνήμη του πολιούχου των Αντικυθήρων Αγίου Ιερομάρτυρος Μύρωνος του Θαυματουργού, με τη συμμετοχή πλήθους προσκυνητών τόσο από το μικρό νησάκι, όσο και από τις γειτονικές περιοχές (Κύθηρα, Νεάπολη, Κρήτη).

Το απόγευμα της 16^ης Αυγούστου τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του επιχώριου Επισκόπου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ, ο οποίος και κήρυξε τον Θείο Λόγο, αναφερόμενος στη ζωή και τα φρικτά μαρτύρια του Αγίου Μύρωνος καθώς και στην ύπαρξη προτύπων όπως ο Άγιος, στη σημερινή εποχή της ηθικής, πνευματικής και οικονομικής κρίσης.

Μετά τον Εσπερινό παρατέθηκε στο προαύλιο του Ιερού Προσκυνήματος η καθιερωμένη εσπερινή εόρτιος τράπεζα και ακολούθησε παραδοσιακό κρητικό γλέντι.

Την κυριώνυμο  ημέρα της εορτής, 17^η Αυγούστου, τελέστηκε ο Όρθρος και η Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου κ. Σεραφείμ και με τη συμμετοχή του Αρχιμανδρίτου π. Φρουμεντίου Δημητρίου (εφημερίου του Μητροπολιτικού Ι. Ν. Εσταυρωμένου Χώρας Κυθήρων) και του π. Αντωνίου Λιγοψυχάκη (εφημερίου του εορτάζοντος Ι.Ν. Αγίου Μύρωνος Αντικυθήρων).

Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον τρόπο με τον οποίο πρέπει να τιμάται ο Άγιος, δηλαδή εκκλησιαστικώς και ιεροπρεπώς.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας έλαβε χώρα η πάνδημος λιτάνευσις της Ιεράς Εικόνος του Αγίου μέχρι το σπήλαιο της ευρέσεως όπου τελέστηκε ο καθιερωμένος Αγιασμός, ενώ επιστρέφοντας στο Ναό όλοι οι παρευρισκόμενοι πέρασαν κάτω από την εικόνα, σύμφωνα με το έθιμο.

Στη συνέχεια έγιναν σύντομοι χαιρετισμοί από τον Πρόεδρο της Κοινότητας και τον Σεβασμιώτατο και ακολούθησε η πατροπαράδοτη εόρτιος τράπεζα με ντόπιο αγριοκάτσικο και κρητικό πιλάφι, που εδώ και αιώνες προσφέρονται στους προσκυνητές.

Σε όλες τις εκδηλώσεις έψαλλε μελωδικότατα κλιμάκιο του Βυζαντινού Χορού Ψαλτών «Ψαλτικής Διάκονοι» από την  Αθήνα, με χοράρχη τον Πρωτοψάλτη του Ι. Ν. Εισοδείων Θεοτόκου Νέας Φιλοθέης Αθηνών κ. Ιωάννη Τσούνη, ο οποίος φέτος βρέθηκε στο νησί για δέκατη συνεχή χρονιά για να ψάλλει στην εορτή του Αγίου Μύρωνος.

Ιδιαίτερα μεγάλη ήταν φέτος η παρουσία στο νησί Αντικυθηρίων από την Αυστραλία, που ήρθαν ειδικά για να προσκυνήσουν τον Άγιο Μύρωνα.

Ιδιαίτερα σημαντική η τροποποίηση των δρομολογίων του πλοίου ΠΟΡΦΥΡΟΥΣΑ από τα Κύθηρα με σκοπό την εξυπηρέτηση των δεκάδων προσκυνητών.

ΤΟ  ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΟΥ  ΑΓΙΟΥ ΜΥΡΩΝΟΣ  ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ  – ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Το μικρό  και απομακρυσμένο νησί των Αντικυθήρων  βρίσκεται στο μέσον της απόστασης  Κυθήρων-Κρήτης και παρά τη μικρή  του έκταση και το λιγοστό στις μέρες μας πληθυσμό, έχει να επιδείξει  αξιόλογο και εύσημο ιστορικό παρελθόν. Τα τελευταία χρόνια η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως σημαντικά ευρήματα, κυρίως στην περιοχή του «Κάστρου», όπου σε μια έκταση 300 στρεμμάτων απλώνεται η αρχαία πρωτεύουσα του νησιού Αίγιλα, πόλη των κλασικών χρόνων (4^ος αι. π.Χ.).

Οι κάτοικοι του μικρού νησιού, αλλά και οι εκατοντάδες απόδημοι Αντικυθήριοι, τόσο εντός της Ελλάδος, όσο και στο εξωτερικό (Αμερική, Αυστραλία, Χιλή), ευλαβούνται και τιμούν όλως ιδιαιτέρως τον Άγιο Μύρωνα, Ιερομάρτυρα της Εκκλησίας μας, που τιμάται πανδήμως στο νησί κάθε χρόνο στις 17 Αυγούστου.

Η σχέση  του Αγίου με το νησί ανάγεται στο  μακρινό παρελθόν. Για σχεδόν 3 αιώνες (από το 1420 περίπου μέχρι το 1780-2) το νησί ήταν ακατοίκητο. Σε αντίποινα ληστρικής επιδρομής των κατοίκων του ενάντια σε ένα πλοίο της Βενετίας, που έπλεε ανοικτά του νησιού, η βενετσιάνικη φρουρά σκότωσε όλους τους κατοίκους και έτσι το νησί ερήμωσε, μέχρι περίπου τα τέλη του 18^ου αιώνα. Ωστόσο, κατά την περίοδο αυτή, κυνηγοί από την Κρήτη μετέβαιναν στα Αντικύθηρα, με σκοπό το κυνήγι αιγοπροβάτων που τότε, όπως και σήμερα, αφθονούσαν στο νησί. Η σχετική διήγηση που υπάρχει αναφέρει το πώς βρέθηκε στα Αντικύθηρα η εικόνα του Αγίου Μύρωνος.

Δύο κυνηγοί  από την Κρήτη (πιθανώς από  τη σημερινή Κίσσαμο) είχαν μεταβεί  στα Αντικύθηρα για να κυνηγήσουν αιγοπρόβατα. Κυνηγώντας στην περιοχή όπου σήμερα υπάρχει ο ναός του Αγίου, είδαν τα αιγοπρόβατα συγκεντρωμένα σε μια συστάδα θάμνων και παραμερίζοντας τους θάμνους, ανακάλυψαν ένα μικρό σπήλαιο με «ολίγον πλην εύγευστον ύδωρ», όπως αναφέρεται στη σχετική διήγηση.

Η έκπληξή τους όμως έγινε ακόμη μεγαλύτερη, όταν είδαν και την εικόνα του Αγίου Μύρωνος, ένα μικρό ξύλινο εικόνισμα, ταλαιπωρημένο από το χρόνο. Κατασκεύασαν πρόχειρα ένα εικονοστάσι από πέτρες και έφυγαν για την Κρήτη, όπου διέδωσαν το γεγονός.

Μετά από  λίγο καιρό, μαζί με άλλους συμπατριώτες τους, πήγαν πάλι στα Αντικύθηρα, προκειμένου να χτίσουν ένα μεγαλύτερο εικονοστάσι.

Όμως το εικονοστάσι που είχαν πρόχειρα κατασκευάσει όταν βρήκαν την εικόνα, δεν βρισκόταν στη θέση του και ψάχνοντας την περιοχή, το είδαν σε μια άλλη τοποθεσία, όχι πολύ μακριά από την πηγή της εύρεσης, όπου θεώρησαν ότι με θαυματουργικό τρόπο, αποτελούσε υπόδειξη του Αγίου για να χτιστεί εκεί ο ναός του. Έτσι και έγινε.

Το χτίσιμο του ναού του Αγίου στάθηκε η αφορμή να εποικιστεί το νησί από Κρήτες σε δύο φάσεις, απόγονοι των οποίων είναι και οι σημερινοί κάτοικοι.

Ο αρχικά μικρός ναός επεκτάθηκε, προστέθηκαν κελιά  και βοηθητικοί χώροι και για  μια μεγάλη περίοδο φιλοξένησε γυναικεία μοναστική αδελφότητα.

Η εορτή του Αγίου, κάθε χρόνο στις 17 Αυγούστου, αποτελεί έκτοτε τη σημαντικότερη μέρα του χρόνου για το νησί. Κατά την ημέρα αυτή, οι Αντικυθήριοι τιμούν τον Προστάτη Άγιό τους με μεγαλόπρεπες Ιερές Ακολουθίες, αλλά και με παραδοσιακή κρητική ψυχαγωγία, σε υπόμνηση της σχέσης που έχει ο χώρος με τους Κρήτες.

Μάλιστα, επειδή η αφορμή για την εύρεση της εικόνας ήταν το κυνήγι των αιγοπροβάτων, προσφέρονται στους προσκυνητές η πατροπαράδοτη βραστή γίδα, που προετοιμάζεται στους χώρους του Μοναστηριού από τους κατοίκους, ενώ στο φούρνο του Μοναστηριού οι γυναίκες του νησιού ζυμώνουν ψωμί με τον παραδοσιακό τρόπο.

Πρόκειται για ένα παραδοσιακό πανηγύρι που, σε πείσμα των καιρών, διατηρεί την αυθεντικότητά του, αφού όλα τα εδέσματα προσφέρονται δωρεάν στους προσκυνητές που συρρέουν από πολλά μέρη της Ελλάδας στο μικρό νησάκι για να ασπαστούν την αγία εικόνα του Ιερομάρτυρος Αγίου Μύρωνος και να λάβουν την ευλογία του.

B. Άγιος Μύρων, Πρεσβύτερος  Αχαίας: Πρότυπο Ιερέως  και Μάρτυρος

Ο Άγιος  Ιερομάρτυς Μύρων ο Θαυματουργός έζησε όταν Αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Δέκιος (249-251 μ.Χ.), που έμεινε στην ιστορία όχι μόνο για την ασέβειά του, αλλά και για τη σκληρότητα και ωμότητα με την οποία κατεδίωξε τους Χριστιανούς, σε μια εποχή που η πίστη στον Χριστό είχε παγιωθεί και εξαπλωνόταν σε όλο τον κόσμο.

Ο Άγιος  Μύρων καταγόταν από την περιοχή  της Κορίνθου, από πλούσια και  αριστοκρατική οικογένεια. Υπήρξε μιμητής  του Αποστόλου των Εθνών Παύλου, ο οποίος είχε κηρύξει τον Ευαγγελικό Λόγο στην Κόρινθο. Ο Μύρων σε νεαρή ηλικία έγινε Πρεσβύτερος της Εκκλησίας.

Την εποχή  εκείνη οι Χριστιανοί, επειδή φοβόνταν τις συχνές διώξεις των Ρωμαίων  εις βάρος τους, εκδήλωναν τη λατρεία  τους με κρυφό τρόπο και όχι  σε μεγαλόπρεπους ναούς.

Στην περιοχή  που έζησε ο Άγιος Μύρων, στρατιωτικός διοικητής των Ρωμαίων (Ανθύπατος) ήταν ένας φανατικός εχθρός των Χριστιανών, ο Αντίπατρος, ο οποίος εισέβαλε στο ναό των Χριστιανών κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας των Χριστουγέννων με σκοπό να τους συλλάβει και να τους θανατώσει.

Ο Άγιος Μύρων που ιερουργούσε δεν πτοήθηκε από την παρουσία της ρωμαϊκής φρουράς και εξύβρισε τον Αντίπατρο αποκαλώντας τον «λύκον άρπαγα». Ο Αντίπατρος τον συνέλαβε, τον οδήγησε στη φυλακή και τον κρέμασε ψηλά από τα χέρια, ενώ οι Ρωμαίοι στρατιώτες τον εξύβριζαν.

Στη φυλακή ο Άγιος Μύρων υπέστη φρικτότατα βασανιστήρια, που δεν τα διανοείται η ανθρώπινη σκέψη. Του έξυσαν το δέρμα για να αρνηθεί την  πίστη του, εκείνος όμως  δόξαζε το Θεό. Τον έβαλαν στο καμίνι για  να τον κάψουν, όμως οι φλόγες ξεπήδησαν  και έκαψαν τους Ρωμαίους στρατιώτες που υπήρχαν εκεί.

Τον έφεραν μπροστά στα είδωλα για να θυσιάσει, και όταν εκείνος αρνήθηκε, του έγδαραν όλο το δέρμα σε λωρίδες. Τέτοια δύναμη έδινε στον Άγιο ο Θεός, ώστε άρπαξε μία λωρίδα από το δέρμα του και την πέταξε πάνω στον Αντίπατρο. Τότε ο Αντίπατρος διέταξε να οδηγήσουν τον Άγιο μπροστά στα άγρια λιοντάρια, αλλά εκείνα του έγλυφαν τις πληγές.

Βλέποντας ο Αντίπατρος την εύνοια του Θεού προς τον Άγιο, αυτοκτόνησε. Οι Ρωμαίοι έστειλαν τον Άγιο στην πόλη Κύζικο και ο εκεί Ανθύπατος τον αποκεφάλισε. Οι Χριστιανοί ενταφίασαν το σώμα του και η ψυχή του πέταξε ανάλαφρα και αγγελικά στους ουρανούς.

Ο Άγιος  Μύρων που τιμάται στα Αντικύθηρα, εορτάζει στις 17 Αυγούστου και αποτελεί ξεχωριστό πρόσωπο από τον  Άγιο Μύρωνα, Αρχιεπίσκοπο Κρήτης, που εορτάζει στις 8 Αυγούστου.