Με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια η Ακολουθία της Αναστάσεως στη Μητρόπολη Καστοριάς

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 04 Απριλίου 2010

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr 16:58

Ο Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ, ο Κλήρος και ο Λαός που κατέκλεισε το Μητροπολιτικό Ναό και την  Πλατεία του Μητροπολίτου Καστοριάς Γρηγορίου του Γ’,  ψάλλανε όλοι μαζί τον παιάνα της Νίκης και του Θριάμβου στέλνοντας το μήνυμα της Ανάστασης του Χριστού.

Να αναφερθεί, ότι το Άγιο Φως έφτασε στην ώρα του από τον Πανάγιο Τάφο.

Με κάθε μεγαλοπρέπεια τελέστηκε και ο Εσπερινός της Αγάπης στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Καστοριάς το πρωί της Κυριακής του Πάσχα.

Επίσης το Ευαγγελικό ανάγνωσμα αναγνώστηκε σε πολλές γλώσσες από κληρικούς της Μητροπόλεως και στο τέλος ο κ. Σεραφείμ μοίρασε σε όλους τους πιστούς το καθιερωμένο Πασχαλινό αυγό στο Επισκοπείο.

Το Πασχαλινό μήνυμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ:

Στην πανευφρόσυνη ατμόσφαιρα τής λαμπροφόρου  Αναστάσεως του Κυρίου μας βρισκόμαστε  και πάλι απόψε, αδελφοί μου.

Δοκιμάζουμε μαζί με ολόκληρη τήν δημιουργία, μαζί με τίς αγγελικές δυνάμεις, τόν ορατό και τόν αόρατο κόσμο, ανέκφραστη χαρά και αγαλλίαση, διότι ο Χριστός, η αιώνια ευφροσύνη των ψυχών, «ανέστη τριήμερος» από των νεκρών.

«Εορταζέτω δε κόσμος, ορατός τε άπας και αόρατος· Χριστός γαρ εγήγερται, ευφροσύνη αιώνιος» ψάλλει ο ιερός υμνογράφος, ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.

Καθολικό το γεγονός τής Αναστάσεως. Καθολική και η χαρά με καθολικές διαστάσεις. Ο Χριστός δέν ανιστά απλώς τόν Αδάμ, αλλά ολόκληρο το ανθρώπινο  γένος.

Δέν ελευθερώνεται μόνον ο άνθρωπος «των αλύτων δεσμών και της φθοράς», αλλά ελευθερώνεται και ολόκληρη η κτίση από την δουλεία, αφού, κατά τον Απόστολο Παύλο, «συστενάζει και συνωδίνει» μαζί με τον πεπτωκότα άνθρωπο.

Ευφραίνονται  οι αγγελικές δυνάμεις τών ουρανών, όπως υπογραμμίζει ο Άγιος Νικόδημος  ο Αγιορείτης, επειδή, κατά τόν  λόγο του Κυρίου, «χαρά γίνεται εν ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι».

Και ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος τονίζει: «Ας είναι ¨κοινή πανήγυρις ουρανίων και επιγείων Δυνάμεων¨, διότι είμαι πεπεισμένος ότι εκείνες αγάλλονται και πανηγυρίζουν σήμερα μαζί μας, επειδή και αυτές είναι ¨φιλάνθρωποι και φιλόθεο騻.

Ευφραίνεται ο ορατός και ο αόρατος κόσμος, αφού ο Χριστός «υπέρ πάντων απέθανε». Διότι αν για τον έναν αμαρτωλό που επιστρέφει, γίνεται χαρά μεγάλη στην γη και στο ουρανό, πολύ περισσότερο γίνεται χαρά στον ουρανό, όταν όλη η οικουμένη αρπάχτηκε ξαφνικά από τα χέρια του διαβόλου. «Τώρα σκιρτούν Άγγελοι· τώρα χαίρουν Αρχάγγελοι· τώρα γιορτάζουν μαζί μας την παρούσα γιορτή της Αναστάσεως τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ».

Και αυτή η ευφροσύνη και πανηγυρική χαρά δεν ανακόπτεται και δεν συσκιάζεται από τίποτα. Είναι ευφροσύνη αιώνια. Πηγάζει από τον Σταυρό και την Ανάσταση. Είναι δώρο του Αναστάντος Κυρίου.

Είναι ευφροσύνη αγία, εσωτερική, μυστική, που ζουν τα παιδιά της Αναστάσεως, καθώς προγεύονται από αυτήν την ζωή τα αγαθά της Βασιλείας των Ουρανών, καθώς πορεύονται «αγαλλομένω ποδί» από τον χρόνο στην αιωνιότητα, από την προσωρινότητα στον ατελεύτητο αιώνα, από την λύπη στην χαρά και στην αιώνια απόλαυση.

Ευφροσύνη αιώνιος, γιατί η Ανάσταση είναι πηγή χαράς και πνευματικής αγαλλιάσεως. Είναι ο θρίαμβος τής ζωής, η  κοινωνία με τήν όντως ζωή, που  είναι ο Χριστός («Εγώ ήλθον ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν»).

Και ενώ εμείς καταδικάσαμε τόν Θεό στον θάνατο, ο Χριστός εν συνεχεία μάς καταδικάζει στην αθανασία! Πεθαίνει Αυτός για να ζήσουμε εμείς. Ανίσταται για  να αναστηθούμε και εμείς, που  είμαστε πεσμένοι στην αμαρτία.

«Ανάσταση του Χριστού» θα τονίσει ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, «σημαίνει την δική μας ανάσταση. Ανάσταση και δόξα Χριστού είναι η δική μας δόξα. Ανάσταση της ψυχής σημαίνει ένωση με την Ζωή, ένωση με τον Θεό, την πραγματική αιώνια ζωή».

Ευφροσύνη αιώνιος, καθώς δέν υπάρχει χαρά και αγαλλίαση χωρίς το γεγονός της Αναστάσεως. Κάθε χαρά έχει περιορισμένη διάρκεια και μάλιστα κρύβει μέσα της την λύπη. Χαιρόμαστε και σε λίγο λυπόμαστε.

Απολαμβάνουμε τα αγαθά του Θεού και σε λίγο αυτά γίνονται ατμός, όνειρο και παρελθόν. Η χαρά, όμως και η ευτυχία ζητούν διάρκεια, μια που ο άνθρωπος απαιτεί αιωνιότητα με την αθάνατη ψυχή που διαθέτει. Ζει αιώνια και επιθυμεί αιωνιότητα. Η χαρά και η ευτυχία, η ευφροσύνη, όπως την αποκαλεί ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ζητούν Ανάσταση. Και Ανάσταση και χαρά και ευτυχία, όχι πρόσκαιρη αλλά αιώνια, χαρίζει μόνον ο Αναστάς Κύριος.

Χαρείτε, λοιπόν, σήμερα αδελφοί μου.

Ο Χριστός «άπαξ αποθανών ουκέτι αποθνήσκει», αλλά ζει και γίνεται πρόξενος ακατάλυτης χαράς και αιωνίου ευφροσύνης.

Χαρείτε, αδελφοί μου και ευφραίνεσθε, διότι η χαρά που μας προσφέρει ο Χριστός είναι μόνιμη και αναφαίρετη και «ουδείς αίρει αφ' ημών».

Χαρείτε, αδελφοί μου και παιδιά μου  αγαπητά. «Χριστός γαρ εγήγερται, ευφροσύνη αιώνιος». Πηγή και αληθινή χαρά, θησαυρός πολύτιμος, μόνιμος και αιώνιος είναι μόνον ο Χριστός.

Γι' αυτό και το αναστημένο σώμα του Χριστού, η Εκκλησία μας, είναι πηγή της χαράς και της πνευματικής ευφροσύνης, θησαυροφυλάκιο του Παναγίου Πνεύματος, ταμειούχος της Θείας Χάριτος, εργαστήριον αγιότητος, που σκορπίζει αφειδώλευτα και απλόχερα την χαρά και την ευτυχία.

Αυτή η χαρά τής Αναστάσεως, που γέμισε τίς καρδιές τών μυροφόρων  γυναικών από τήν θέα του Αναστάντος Κυρίου· αυτή η πνευματική ευφροσύνη, που ένοιωσαν οι Μαθητές  «ιδόντες τον Κύριον»· αυτή η κοινωνία με την όντως ζωή, που ανέβλυσε από το κενό μνημείο και που είναι ο Αναστάς Ιησούς Χριστός· να είναι ο παντοτεινός σύντροφος  στην δική μας πορεία και ο στόχος μας και ο προορισμός μας, αλλά και η «απαρχή της άλλης βιοτής», της αιωνίου και ατελεύτητης.