Ολοκληρώθηκε το 7ο Συνέδριο για την Ελληνική γλώσσα

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 26 Σεπτεμβρίου 2008

Γράφτηκε από τον/την Πηνελόπη Φραντζή (Εκπαιδευτικός)

Ο­λο­κλη­ρώ­θη­καν με ε­πι­τυ­χί­α οι ερ­γα­σί­ες του 7ου Πα­γκο­σμί­ου Γλωσ­σι­κού Συ­νε­δρί­ου που έ­γι­νε Με­σο­λόγ­γι α­πό την 18 έ­ως 20 Σε­πτεμ­βρί­ου 2008, με θέ­μα «Η δι­δα­σκα­λί­α των Νέ­ων Ελ­λη­νι­κών στον κό­σμο.

 

Σχο­λεί­α, μέ­θο­δοι, βι­βλί­α, ε­ξε­τά­σεις»,  στο ο­ποί­ο συμ­με­τεί­χαν 50 ο­μι­λη­τές α­πό 20 χώ­ρες του κό­σμου.

 

Το συ­νέ­δριο τε­λού­σε υ­πό την αι­γί­δα του Προ­έ­δρου της Δη­μο­κρα­τί­ας.

Πριν ό­μως α­να­φερ­θού­με στο Συ­νέ­δριο α­ξί­ζει να γνω­ρί­σου­με τον Ορ­γα­νι­σμό που διορ­γά­νω­σε αυ­τό το Πα­γκό­σμιο Συ­νέ­δριο.

 

Ο Ορ­γα­νι­σμός για τη Διά­δο­ση - Διε­θνο­ποί­η­ση της Ελ­λη­νι­κής γλώσ­σας ι­δρύ­θη­κε το 1985. Σκο­ποί του Ορ­γα­νι­σμού εί­ναι η προ­βο­λή της α­νά­γκης για κα­θιέ­ρω­ση μί­ας γλώσ­σας ως μό­νης διε­θνούς, η πα­ρου­σί­α­ση των προ­τε­ρη­μά­των της Ελ­λη­νι­κής Γλώσ­σας ως της μό­νης ι­κα­νής να κα­λύ­ψει την α­νά­γκη αυ­τή και η διά­δο­σή της σε ό­λους τους λα­ούς της γης.

 

Η ε­πί­τευ­ξη των σκο­πών αυ­τών ε­πι­διώ­κε­ται κυ­ρί­ως:

 

1. Με τη διορ­γά­νω­ση ποι­κί­λων μορ­φω­τι­κών εκ­δη­λώ­σε­ων (δια­λέ­ξε­ων, δη­μο­σιευ­μά­των, ρα­διο­φω­νι­κών και τη­λε­ο­πτι­κών συ­νε­ντεύ­ξε­ων κλπ).

 

2. Με την έκ­δο­ση τρι­μη­νιαί­ου πε­ριο­δι­κού με τί­τλο “ΕΛ­ΛΗ­ΝΙ­ΚΗ, ΔΙΕ­ΘΝΗΣ ΓΛΩΣ­ΣΑ”, πού συ­μπλή­ρω­σε ή­δη 15 έ­τη εκ­δό­σε­ως καί δια­νέ­με­ται σέ 74 χώ­ρες.

 

3. Με τη συ­νερ­γα­σί­α με δια­φό­ρους άλ­λους Συλ­λό­γους υ­πη­ρε­τού­ντες πα­ράλ­λη­λους σκο­πούς.

 

4. Με τη φι­λο­ξε­νί­α παι­διών ΕΛ­ΛΗ­ΝΟ­ΦΩ­ΝΩΝ και Ο­ΜΟ­ΓΕ­ΝΩΝ του ε­ξω­τε­ρι­κού.

 

5. Με δια­βή­μα­τα και υ­πο­μνή­μα­τα ό­που χρειά­ζε­ται προς προ­α­γω­γή των σκο­πών του Ορ­γα­νι­σμού και τέ­λος.

 

6. Με τη διορ­γά­νω­ση δια­γω­νι­σμών ΑΡ­ΧΑΙΩΝ ΕΛ­ΛΗ­ΝΙ­ΚΩΝ (1997, 1998 και 1999) κα­θώς και α­πο­νο­μή ΔΙΑ­ΓΩ­ΝΙ­ΣΜΟΥ ΠΟΙ­Η­ΣΗΣ ( Ελ­λη­νο­ϊ­τα­λι­κός - Δε­κέμ­βριος 1996).

 

7. Με τη σύ­γκλη­ση α­νά τριε­τί­α ΠΑ­ΓΚΟ­ΣΜΙΩΝ ΣΥ­ΝΕ­ΔΡΙΩΝ με θέ­μα την Ελ­λη­νι­κή Γλώσ­σα, στα ο­ποί­α συμ­με­τέ­χουν γλωσ­σο­λό­γοι, φι­λό­λο­γοι και άλ­λοι δια­νο­ού­με­νοι.

 

Τέ­τοια Συ­νέ­δρια συ­νε­κλή­θη­σαν ως τώ­ρα το 1ο στο Δί­ον Πιε­ρί­ας (1990), με συμ­με­το­χή 50 συ­νέ­δρων και 16 ει­ση­γη­τών α­πό 5 χώ­ρες, το 2ο στην Κα­βά­λα (1993), με συμ­με­το­χή 180 συ­νέ­δρων και 32 ει­ση­γη­τών α­πό 14 χώ­ρες, και το 3ο στην Ο­λυ­μπί­α (1996) με συμ­με­το­χή 240 συ­νέ­δρων και 31 ει­ση­γη­τών α­πό 17 χώ­ρες.

 

Ο Ο­ΔΕΓ εί­ναι μή κερ­δο­σκο­πι­κός Ορ­γα­νι­σμός, χρη­μα­το­δο­τού­με­νος μό­νον α­πό τις ει­σφο­ρές των με­λών του και α­πό δω­ρε­ές και χο­ρη­γί­ες φί­λων του. Τα μέ­λη του Ορ­γα­νι­σμού α­νέρ­χο­νται σή­με­ρα σε 600,ε­νώ α­δελ­φά σω­μα­τεί­α έ­χουν δη­μιουρ­γη­θεί και δρα­στη­ριο­ποιού­νται, με συ­να­φείς προς τους α­νω­τέ­ρω σκο­πούς, στην Ελ­λά­δα (Κα­βά­λα, Πει­ραιά, Θεσ­σα­λο­νί­κη, Βό­λο, Χα­νιά, Λα­μί­α, Κα­λα­μά­τα),ό­σο και ε­κτός Ελ­λά­δος (Κύ­προς - Λευ­κω­σί­α, Αυ­στρα­λί­α - Μελ­βούρ­νη και Α­δε­λα­ΐ­δα και Πά­τρα - Πύρ­γο).

 

Με­τά α­πό το σύ­ντο­μο ι­στο­ρι­κό του Ορ­γα­νι­σμού συ­νε­χί­ζου­με τα πε­ρί του Συ­νε­δρί­ου. Κα­τά την έ­ναρ­ξη του Συ­νε­δρί­ου στην κε­ντρι­κή αί­θου­σα του Συ­νε­δρια­κού Κέ­ντρου της Νο­μαρ­χί­ας Αι­τω­λο­α­καρ­να­νί­ας βρα­βεύ­τη­καν για την προ­σφο­ρά τους στην διά­δο­ση της ελ­λη­νι­κής γλώσ­σας οι Κα­θη­γη­τές: κα Στό­ι­να Πο­ρο­μάν­σκα, τα­κτι­κή Κα­θη­γή­τρια στο Νέ­ο Βουλ­γα­ρι­κό Πα­νε­πι­στή­μιο, κ. Κων­στα­ντί­νος Μπα­λα­μπά­νωφ, Πρύ­τα­νης του Κρα­τι­κού Πα­νε­πι­στη­μί­ου Αν­θρω­πι­στι­κών Σπου­δών Μα­ριού­πο­λης, Ε­πί­τι­μος Πρό­ξε­νος της Κυ­πρια­κής Δη­μο­κρα­τί­ας στην Μα­ριού­πο­λη, και ο κ. Πα­να­γιώ­της Κο­ντός, Γε­νι­κός Γραμ­μα­τέ­ας του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Α­θη­νών.

 

Πα­ράλ­λη­λα στην εί­σο­δο του Συ­νε­δρια­κού Κέ­ντρου καθ’ ό­λη την διάρ­κεια του Συ­νε­δρί­ου λει­τούρ­γη­σε και έκ­θε­ση βι­βλί­ων δι­δα­σκα­λί­ας Νέ­ων Ελ­λη­νι­κών σε ξέ­νους. Τα βι­βλί­α τους ε­ξέ­θε­σαν το Ιν­στι­τού­το Ε­πε­ξερ­γα­σί­ας Λό­γου, το Ε­ΔΙΑΜ­ΜΕ α­πό το Πα­νε­πι­στή­μιο Κρή­της, το Ί­δρυ­μα Μα­νώ­λη Τρια­ντα­φυλ­λί­δη α­πό το Πα­νε­πι­στή­μιο Θεσ­σα­λο­νί­κης και το Ελ­λη­νο­βρε­τα­νι­κό Κο­λέ­γιο (Σχο­λεί­ο Ελ­λη­νι­κών για ξέ­νους «Μέ­γας Α­λέ­ξαν­δρος»).

 

Στην διάρ­κεια του Συ­νε­δρί­ου έ­γι­ναν πολ­λές εν­δια­φέ­ρου­σες α­να­κοι­νώ­σεις που α­φο­ρού­σαν στην κα­τά­στα­ση της δι­δα­σκα­λί­ας της ελ­λη­νι­κής γλώσ­σας σε πε­ρισ­σό­τε­ρες α­πό 20 χώ­ρες του κό­σμου.

 

Με­τα­ξύ αυ­τών «α­πο­κα­λυ­πτι­κές» ή­ταν οι α­να­κοι­νώ­σεις που αφορούσαν την Κο­ρέ­α και την Τα­ϋ­λάν­δη. Συ­γκε­κρι­μέ­να οι Κα­θη­γη­τές της Ελ­λη­νι­κής Γλώσ­σας Jaewon Aggelos και Korntaptim Usa, στα Πα­νε­πι­στη­μί­α HUFS της Σε­ούλ στην Κο­ρέ­α και Ramkhamhaeng στην Τα­ϋ­λάν­δη μί­λη­σαν για τα Πα­νε­πι­στή­μιά τους και την δι­δα­σκα­λί­α της γλώσ­σας τους σε αυ­τά.  Εί­ναι πραγ­μα­τι­κά εκ­πλη­κτι­κό ό­τι η γλώσ­σα μας έ­χει ζή­τη­ση και γι’ αυ­τό δι­δά­σκε­ται σε δύ­ο τό­σο μα­κρι­νές α­σια­τι­κές χώ­ρες. Αυ­τό δεί­χνει την δυ­να­μι­κή τά­ση της ελ­λη­νι­κής γλώσ­σας, η ο­ποί­α μπο­ρεί να ελ­κύ­ει σπου­δα­στές ή μα­θη­τές α­πό ό­λο τον κό­σμο πα­ρά το γε­γο­νός ό­τι δεν υ­πάρ­χει μί­α κε­ντρι­κή ορ­γά­νω­ση ή πο­λι­τι­κή του ελ­λη­νι­κού κρά­τους γι’ αυ­τό το θέ­μα.

 

Εξ άλ­λου ε­ντύ­πω­ση έ­κα­νε και η α­να­κοί­νω­ση του Αρ­γύ­ρη Ήρ­γη ο ο­ποί­ος μί­λη­σε για την δι­δα­σκα­λί­α της ελ­λη­νι­κής στης Λι­βύ­η και τις προ­ο­πτι­κές για ε­νί­σχυ­ση του εν­δια­φέ­ρο­ντος των Λι­βύ­ων για την γλώσ­σα μας.

 

Ση­μειώ­νου­με ό­τι πα­ρου­σιά­στη­καν α­να­κοι­νώ­σεις για την ελ­λη­νι­κή γλώσ­σα στην Γερ­μα­νί­α, Κρο­α­τί­α, Ου­κρα­νί­α, Τσε­χί­α, Ρω­σί­α, Βρα­ζι­λί­α, Αυ­στρα­λί­α, Ι­σπα­νί­α, Βουλ­γα­ρί­α, Τουρ­κί­α, Ρου­μα­νία.

 

Ε­πί­σης έ­γι­ναν πολ­λές α­να­κοι­νώ­σεις οι ο­ποί­ες α­φο­ρούν τις δι­δα­κτι­κές με­θό­δους και τα βι­βλί­α που χρη­σι­μο­ποιού­νται για τη δι­δα­σκα­λί­α της ελ­λη­νι­κής γλώσ­σας.

 

Α­να­φέ­ρου­με με­τα­ξύ αυ­τών την χρή­ση τρα­γου­διού για την δι­δα­σκα­λί­α της ελ­λη­νι­κής γλώσ­σας, την μέ­θο­δο δι­δα­σκα­λί­ας της γλώσ­σας για σπου­δα­στές ή μα­θη­τές που γνω­ρί­ζουν ή­δη ελ­λη­νι­κά σε κά­ποιο ε­πί­πε­δο, την δι­δα­σκα­λί­α της γλώσ­σας μας στο πλαί­σιο πα­νε­πι­στη­μια­κών προ­γραμ­μά­των Νε­ο­ελ­λη­νι­κών σπου­δών κα­θώς και τον τρό­πο α­ντι­με­τώ­πι­σης των δυ­σκο­λιών που α­ντι­με­τω­πί­ζουν οι μα­θη­τές της μου­σουλ­μα­νι­κής μειο­νό­τη­τας στην ελ­λη­νι­κή Θρά­κη.

 

Ε­πι­πλέ­ον εν­δια­φέ­ρον πα­ρου­σί­α­σαν οι ει­ση­γή­σεις για τα μορ­φο­λο­γι­κά προ­βλή­μα­τα της δι­δα­σκα­λί­ας της ελ­λη­νι­κής ως ξέ­νης γλώσ­σας κα­θώς και για τις ελ­λη­νό­φω­νες μο­νά­δες πρω­το­βάθ­μιας και δευ­τε­ρο­βάθ­μιας εκ­παί­δευ­σης στο ε­ξω­τε­ρι­κό με πα­ρου­σί­α­ση α­ριθ­μη­τι­κών δε­δο­μέ­νων.

 

Στο τέ­λος του Συ­νε­δρί­ου έ­γι­νε μια πρώ­τη ε­κτί­μη­ση σχε­τι­κά με τις προ­ο­πτι­κές για την διά­δο­ση της ελ­λη­νι­κής γλώσ­σας στο ε­ξω­τε­ρι­κό ό­χι μό­νο σε αλ­λο­γε­νείς αλ­λά και σε ο­μο­γε­νείς και δια­πι­στώ­θη­κε ό­τι για να ε­νι­σχυ­θεί η υ­πάρ­χου­σα αυ­ξη­τι­κή τά­ση θα πρέ­πει να γί­νουν πολ­λά ώ­στε να δη­μιουρ­γη­θεί η δυ­να­τό­τη­τα ε­νός κε­ντρι­κού συ­ντο­νι­σμού ό­λων των σχε­τι­κών προ­σπα­θειών.

 

Να το­νί­σου­με ε­δώ ό­τι ε­πι­λέ­χθη­κε το Με­σο­λόγ­γι ως τό­πος διε­ξα­γω­γής του Συ­νε­δρί­ου προ­κει­μέ­νου να τι­μη­θεί ο Ά­γιος των γραμ­μά­των, ο Κο­σμάς ο Αι­τω­λός, ο ο­ποί­ος γεν­νή­θη­κε στο χω­ριό Μέ­γα Δέν­δρο κο­ντά στο Θέρ­μο Αι­τω­λο­α­καρ­να­νί­ας, κα­τά την πε­ρί­ο­δο της Τουρ­κο­κρα­τί­ας - γνω­στός και ως Πα­τρο­κο­σμάς.

 

Ο Κο­σμάς ο Αι­τω­λός ή­ταν Έλ­λη­νας μο­να­χός της Ορ­θό­δο­ξης Εκ­κλη­σί­ας. Πι­στεύ­ε­ται ό­τι διέ­θε­τε προ­φη­τι­κές και θαυ­μα­τουρ­γι­κές ι­κα­νό­τη­τες.

 

Μα­θή­τευ­σε στα δι­δα­σκα­λεί­α της Παρ­νασ­σί­δας και της Ναυ­πα­κτί­ας πλά­ι σε ο­νο­μα­στούς ιε­ρο­δι­δα­σκά­λους. Το 1749 πή­γε στην Α­θω­νιά­δα Σχο­λή του Α­γί­ου Ό­ρους (χερ­σό­νη­σος του Ά­θω), ό­που έ­κα­νε σπου­δές α­νω­τέ­ρου ε­πι­πέ­δου στη θε­ο­λο­γί­α και τη φι­λο­σο­φί­α. Ε­κεί υ­πήρ­ξε μο­να­χός για δύ­ο πε­ρί­που χρό­νια στη μο­νή Φι­λο­θέ­ου του Α­γί­ου Ό­ρους.

 

Στα 1759, ε­γκα­τέ­λει­ψε το μο­να­στή­ρι και ξε­κί­νη­σε τις πε­ριο­δεί­ες του στη Δυ­τι­κή και Βό­ρεια Ελ­λά­δα, πα­ρα­κι­νώ­ντας με θέρ­μη τους Ορ­θο­δό­ξους Χρι­στια­νούς να ι­δρύ­σουν σχο­λεί­α. Μέ­σα σε 16 χρό­νια, ί­δρυ­σε πά­νω α­πό 100 σχο­λεί­α. Στις Δι­δα­χές του πα­ρό­τρυ­νε τους γο­νείς να μά­θουν στα παι­διά τους ελ­λη­νι­κά, τα ο­ποί­α εί­ναι η «γλώσ­σα της Εκ­κλη­σί­ας».

 

«Να σπου­δά­ζε­τε και ε­σείς, α­δελ­φοί μου, να μαν­θά­νε­τε γράμ­μα­τα ό­σον η­μπο­ρεί­τε. Και αν δεν ε­μά­θε­τε οι πα­τέ­ρες, να σπου­δά­ζε­τε τα παι­διά σας, να μαν­θά­νουν τα ελ­λη­νι­κά, διό­τι και η Εκ­κλη­σί­α μας εί­νε εις την ελ­λη­νι­κήν.

 

Και αν δεν σπου­δά­σης τα ελ­λη­νι­κά, α­δελ­φέ μου, δεν η­μπο­ρείς να κα­τα­λά­βης ε­κεί­να ο­πού ο­μο­λο­γεί η Εκ­κλη­σί­α μας».