Ο Ηγούμενος της Μεγίστης Λαύρας Πρόδρομος στη Ζόγκα Αργολίδας

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 08 Ιουνίου 2010

Γράφτηκε από τον/την Ευάγγελος Μπουγιώτης 10:58

Στην Αργολίδα και πιο συγκεκριμένα στο εκκλησιαστικό συγκρότημα του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου στο ορεινό χωριό Ζόγκα Αργολίδας 10χλμ από το Αργος βρέθηκε ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας, Αρχιμ. Πρόδρομος προκειμένου να τελέσει την πρώτη ιερά αγρυπνία στον νεοαναγερθέντα ναό των Αγιορειτών Πατέρων.

Να σημειωθεί πως στον ιερό ναό των αγιορειτών πατέρων είχαν γίνει πρόσφατα τα θυρανοίξια (Απρίλιο) και είχε θεμελιωθεί στις 26 Σεπτεμβρίου το 2008.

Τον Ηγούμενο της Λαύρας Πρόδρομο, συνόδευαν αγιορείτες πατέρες οι οποίοι έψαλαν με κάθε μεγαλοπρέπεια.

Παρών και ο δημιουργός του συγκροτήματος ο ιερομόναχος  Ιγνάτιος  Γρηγοριάτης ο οποίος μίλησε και ευχαρίστησε τον Ηγούμενο Πρόδρομο για την τιμή που έκανε στην Αργολίδα να προεξάρχει της πρώτης ιεράς αγρυπνίας στον ιερό ναό των Αθωνιτών Πατέρων, ο οποίος έγινε με την συνδρομή και βοήθεια των πνευματικών παιδιών και φίλων του πατρός Ιγνατίου .

ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Μεγίστη Λαύρα μπορεί να θεωρηθεί η μήτρα του κοινοβιακού μοναχισμού του Άγιου Όρους .

Ιδρύθηκε το 963 από τον Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη. Αποτέλεσε πρότυπο για όλες τις μονές, όχι μόνο για τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της, αλλά και τη δομή των κτιριακών της εγκαταστάσεων.

Ο αγιορειτικός μοναχισμός οφείλει την ιδιαιτερότητά του κατά ένα ποσοστό στη Λαύρα. Η συνολική μορφολογία της μονής έχει κοινά στοιχεία, με εκείνη των Βυζαντινών οχυρών.

Περιβάλλεται απο υψηλά τείχη σε σχήμα επιμηκυσμένου εξαγώνου. Κατά διαστήματα υπάρχουν τετράγωνοι πύργοι , επάλξεις με περιδρόμους, προμαχώνες και πολεμίστρες.

Η είσοδος της μονής βρίσκεται πρός την βορειοδυτική γωνία της. Το διαβατικό καλύπτεται από ημικυλινδρικό θόλο και πάνω από τον θόλο βρίσκεται παρεκκλήσιο.

Ο διπλός πυλώνας της εισόδου ενισχύεται εξωτερικά απο τείχος με επάλξεις και προστατευτικούς πύργους. Κοντά είσοδο είναι το αρχονταρίκι. Η αυλή της μονής είναι εκτεταμένη.

Στο μέσο περίπου της αυλής βρίσκονται το Καθολικό, με την φιάλη που είναι η αρχαιότερη του Αγίου Όρους , καθώς και δύο παρεκκλήσια. Απέναντι και δυτικά του Καθολικού η τράπεζα και το μαγειρείο. Στο εσωτερικό του περιβόλου είναι κτισμένες οι πτέρυγες με τα κελλιά των μοναχών.Τα παράθυρά τους και οι πρόβολοι που σχηματίζουν είναι εστραμμένα προς την αυλή.

Στο σύνολο του μοναστηριακού συγκροτήματος περιλαμβάνονται επίσης το συνοδικό, το σκευοφυλάκιο, η βιβλιοθήκη, εργαστήρια και αποθηκευτικοί χώροι.

Έξω απο τη μονή βρίσκεται ο κήπος , το κοιμητήριο , τα βοηθητικά κτίσματα και ο αρσανάς.

H ακμή της Μεγιστης Λαύρας άρχισε απο την ίδρυσή της όπου στο τέλος του 10ου αιώνα έχει εκατόεξήντα μοναχούς, ενώ τον 11ο αιώνα επτακόσιους.

Ο χρυσός αιώνας της μονής θεωρείται ο 14ος κατά τον οποίο εμόνασαν πολλοί άγιοι πατέρεςμεταξύ των οποίων και ο μεγάλος ησυχαστής Γρηγόριος ο Παλαμάς.

Κατα την διάρκεια του 15ου αιώνα δέχθηκε πολλαπλές πειρατικές επιδρομές, και υπέστη καταστροφές, με αποτέλεσμα την υιοθέτηση του ιδιορρύθμου τρόπου λειτουργίας προκειμένου να λειτουργεί στοιχειωδώς. Εκμεταλευόμενοι οι μοναχοί της την αναγνώριση ορισμένων ευνοϊκών προνομίων, κατάφεραν κατά το τέλος του 15ου αιώνα, να αποκαταστήσουν κατεστραμμένα κτίρια και αγιογράφησαν εκ νέου το Καθολικό και τα Παρεκκλήσια του.

Στις 25 Μαρτίου του 1575 επανήλθε στο κοινοβιακό σύστημα με σιγίλλιο του Πατριάρχου Ιερεμία του Γ΄. Η νέα της ακμή συνοδεύτηκε με καταβολή φόρων για λογαριασμό και άλλων μονών και κράτησε μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, οπότε περιέπεσε σε μαρασμό και αργότερα πάλι στην ιδιορρυθμία. Στα μέσα του 18ου αιώνα ιδρύθηκε στη Μονή το παλαιότερο τυπογραφικό εργαστήριο το οποίο λειτούργησε στον Ελλαδικό χώρο.

Κατά την έκρηξη της Ελληνικής επανάστασης η Λαύρα είχε 117 μοναστηριακούς μοναχούς και 448 εξαρτηματικούς ερημίτες, σκητιώτες και κελλιώτες που πολλοί απο αυτούς συμμετείχαν ενεργά σ΄αυτήν.

Η γεωγραφική της έκταση είναι η μεγαλύτερη του Αγίου Ορους και είναι 72000 στρέμματα.

Οπως προκύπτει απο το τηρούμενο απο χιλιετίας βιβλίο επονομαζόμενο Κουβαρά, στην ιστορική της διαδρομή εμόνασαν εντός της μονής είκοσι επτά πατριάρχες, 150 αρχιερείς, 168 ηγούμενοι, 3400 ιερομόναχοι, και 14000 μοναχοί.

Στη περιοχη της, ήκμασαν αρχαία μονύδρια, αρκετές εξαρτηματικές σκήτες, οι οποίες σήμερα αποτελούν απλώς περιοχές κελλιών ή ησυχαστηρίων και πολλά ιστορικά κελλιά.

Εδώ ασκήτεψαν και ετελείωσαν πολλοί και επώνυμοι αναχωρητές και ερημίτες. Περισσότεροι απο εξήντα άγιοι της Εκκλησίας μας εγκαταβίωσαν στην μονή Μεγίστης Λαύρας.

Έχει εξαρτήματα της τρεις Σκήτες, εξήντα Κελλιά, εξήντα ησυχαστήρια , έξι Καθίσματα και αρκετά ερημητήρια στην ευρύτερή της περιοχή.

Λειτουργεί κοινοβιακά απο το 1980 με Σιγίλλιο του Πατριάρχη Δημητρίου.

Σήμερα εγκαταβιώνουν εντός της μονής Μεγίστης Λαύρας 50 μοναχοί και άλλοι 350 στα πολλά εξαρτήματά της.

Η Μεγίστη Λαύρα κατέχει την 1η θέση στην ιεραρχία των Αθωνικών Μονών. Ηγούμενός της είναι ο αρχιμανδρίτης Γέρων Πρόδρομος.

Ανά πενταετία εκπρόσωπος της Μονής Μεγίστης Λαύρας αναλαμβάνει τα καθήκοντα Πρωτεπιστάτη του Αγίου Όρους, ο οποίος, μαζί με τους αντιπροσώπους των μονών Δοχειαρίου, Ξενοφώντος και Εσφιγμένου αποτελεί την τετραμελή Ιερά Επιστασία του Αγίου Όρους.

Οι μονές αυτές συναποτελούν - σύμφωνα με τον καταστατικό χάρτη - την 1η μόνιμη τετράδα μονών που κυκλικά και για ένα έτος συγκροτούν την Ιερά Επιστασία.