Ο Ηγούμενος Εφραίμ και το ραδιόφωνο της Εκκλησίας

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 27 Δεκεμβρίου 2011

Γράφτηκε από τον/την Δημήτρη Ριζούλη* - 15.36

Οι φετινές Άγιες Μέρες σημαδεύονται από τη δίωξη του Ηγούμενου Εφραίμ και τις αρνητικές εξελίξεις στο ραδιόφωνο της Εκκλησίας. Δυστυχώς τα δυο γεγονότα δεν είναι άσχετα μεταξύ τους.

Η «άλλη φωνή στα FM» για 20 και πλέον χρόνια δεν ακολουθούσε τη λογική των υπολοίπων ΜΜΕ. Αντιστάθηκε σε εγκληματικούς πολέμους, στην ισοπέδωση της κοινωνίας, στην υποβάθμιση της παιδείας, στον εκχυδαϊσμό της γλώσσας, στις κοινωνικές αδικίες και στις επιθέσεις κατά της Ορθοδοξίας.

Σήμερα δυστυχώς το ραδιόφωνο της Εκκλησίας σιωπά. Για την περίπτωση του γέροντα Εφραίμ η άποψη που διακινείται στα περισσότερα ΜΜΕ αδικεί τον Ηγούμενο και παραπληροφορεί. Η άλλη φωνή λοιπόν που είναι; Γιατί απουσιάζει;

Την ίδια στιγμή επιχειρείται με εκβιαστικό τρόπο η απαξίωση των δημοσιογράφων του ραδιοφώνου της Εκκλησίας. Τους ζητείται να παραιτηθούν και να υπογράψουν νέες συμβάσεις απεμπολώντας την επαγγελματική τους ιδιότητα. Είναι λοιπόν τόσο άχρηστοι οι δημοσιογράφοι; Είναι μήπως περιττοί σε ένα εκκλησιαστικό ραδιόφωνο; Ασφαλώς και όχι.

Η συγκυρία με τον Ηγούμενο Εφραίμ αποδεικνύει ότι όχι μόνο είναι απαραίτητοι αλλά επιβάλλεται να είναι επαγγελματίες και να στηρίζονται στο έργο τους. Η Εκκλησία θα έπρεπε να επιδιώκει μάλιστα να έχει τους καλύτερους δημοσιογράφους του είδους (δηλαδή προσαρμοσμένους στις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου ραδιοφώνου).

Και οι υπάρχοντες στον 89,5 είναι απολύτως επαρκείς σύμφωνα και με τα λεγόμενα δημοσίως του προηγούμενου και για τρία χρόνια  διευθυντή π. Επιφανίου Οικονόμου. Ποιος λοιπόν αρνείται την αλήθεια και τη νομιμότητα; Ποίος εκβιαστικά επιβάλει τεχνοκρατικές μεθοδεύσεις, που δε συνάδουν με το πνεύμα της Εκκλησίας και επιπλέον δεν είναι ούτε νόμιμες ούτε ηθικές;

Ένα παράδειγμα: Θα πήγαινε κάποιος σε ένα Ίδρυμα της Εκκλησίας που απασχολεί έναν γιατρό να του ζητήσει να παραιτηθεί από την ιδιότητά του, να γίνει εκκλησιαστικός υπάλληλος και να απασχοληθεί σε μια άσχετη υπηρεσία; Ασφαλώς όχι. Πώς λοιπόν ζητούν κάτι τέτοιο από τον δημοσιογράφο ή τον ηχολήπτη.

Λένε κάποιοι ότι πρέπει να βάλουν οι εργαζόμενοι «νερό στο κρασί τους». Ασφαλώς και πρέπει. Ποτέ δεν το αρνήθηκαν. Αυτό όμως γίνεται με διάλογο και πνεύμα συνεργασίας. Γιατί λοιπόν δεν έγινε διάλογος; Πως κάποιος θα δείξει διάθεση επίλυσης αν δεν κληθεί να συζητήσει, ιδιαίτερα όταν του ζητείται να απαντήσει σε ένα τελεσίγραφο μέσα στα Χριστούγεννα;

Το ραδιόφωνο της Εκκλησίας αν εδώ και καιρό (αλλά ακόμα και σήμερα) απουσιάζει από τα γεγονότα, αυτό είναι αποτέλεσμα των αποφάσεων της διοίκησης και όχι των εργαζομένων. Οι δημοσιογράφοι ακολουθούν τη γραμμή που θέλει η εκάστοτε διεύθυνση. Μια απορία όμως. Γιατί ο 89,5 απέχει και από τη φιλανθρωπική δράση;

Γιατί είναι σε εξέλιξη μια εκστρατεία αγάπης με τον ιδιωτικό σταθμό ΣΚΑΙ και αυτό δεν έγινε με το συντονισμό ή έστω τη συμμετοχή του ραδιοφώνου της Εκκλησίας; Μήπως είναι άλλο ένα παράδειγμα της απαξίωσης που επιχειρείται; Μήπως αποδεικνύει ότι πάλι κάποιοι «ξέχασαν» πως έχουν ένα δικό τους μέσο που πρέπει να στηρίξουν; Για την ιστορία αναφέρω ότι οι εργαζόμενοι πρότειναν πριν τις γιορτές τη διοργάνωση εκδηλώσεων αγάπης σε Ιδρύματα της Εκκλησίας και η πρότασή τους… απορρίφθηκε!

Οι  δημοσιογράφοι λοιπόν ειδικά στην εποχή μας είναι απαραίτητοι πιο πολύ από ποτέ. Οι δικοί μας δημοσιογράφοι. Όχι οι άλλοι.  Ας πάψουν πια κάποιοι να τους βλέπουν σαν εχθρούς, την ώρα που η κοινωνία διψάει για την αλήθεια που πολλές φορές της κρύβουν.

Ας μην μας νοιάζουν μόνοι οι εκτός Εκκλησίας (ΜΜΕ και δημοσιογράφοι) και ξεχνάμε τα «παιδιά μας». Το προεδρείο της ΕΣΗΕΑ είπε ότι η σύμβαση που προτάθηκε στους εργαζόμενους του ραδιοφώνου της Εκκλησίας είναι «η πιο σκληρή και ανάλγητη σε όλα τα ΜΜΕ». Είναι δυνατόν η Εκκλησία να ξεπερνά και τα πιο απάνθρωπα αφεντικά;

Ελπίζω έστω και τώρα να έφτασε στις καρδιές των τεχνοκρατών το συγκλονιστικό μήνυμα της γέννησης του Θεανθρώπου. Εύχομαι να δούμε μια άλλη λογική που δε θα εκθέτει τους ίδιους αλλά δυστυχώς και την Εκκλησία.

Δεν είναι καιρός για άσκοπα προβλήματα και δυσφήμιση. Αρκετά χαίρονται οι πολέμιοι της Εκκλησίας, ας μην τους κάνουμε τη χάρη να τους δίνουμε επιπλέον αφορμές. Τα ιδιωτικά ΜΜΕ μπορεί σήμερα να φαίνεται ότι σε κάποιες περιπτώσεις είναι φιλικά, αλλά το αύριο ας μη το θεωρεί κανείς δεδομένο. Είδαμε όλοι τι έγινε με τον Ηγούμενο Εφραίμ. Χθες σε έλεγαν Άγιο και αύριο μπορεί να σε καταγγείλουν ως κλέφτη. Η ιστορία άλλωστε το έχει αποδείξει.

Το μόνο σταθερό, αληθινό  και αξιοπρεπές δημόσιο βήμα ήταν, είναι και θα είναι το ραδιόφωνο της Εκκλησίας. Αυτό είναι το πρώτο και βασικότερο που πρέπει κάποιοι να αντιληφθούν.  Για όλα τα υπόλοιπα λύσεις υπάρχουν αρκεί να θέλουμε πραγματικά να τις βρούμε. Και οι εργαζόμενοι δε θα είναι το εμπόδιο γιατί αυτοί πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλο ΑΓΑΠΑΝΕ πραγματικά τον σταθμό.

*Ο κ. Δ. Ριζούλης είναι δημοσιογράφος του Ρ/Σ της Εκκλησίας της Ελλάδος