Το δάκρυ της Καστοριάς για τον Αυστρίας Μιχαήλ

Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 20 Οκτωβρίου 2011

Του Μητροπολίτη Καστορίας Σεραφείμ - 17.19

Θα γραφούν και θα ειπωθούν πολλά, τις ημέρες αυτές, για τον μακαριστό Μητροπολίτη Αυστρίας κυρό Μιχαήλ, που «μετεκλήθη» από το επίγειο Θυσιαστήριο στο ουράνιο και από την στρατευομένη Εκκλησία στην θριαμβεύουσα των Ουρανών, στις 18 Οκτωβρίου, ημέρα μνήμης του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά.

Όσοι τον γνώρισαν από κοντά, πολύ η λίγο, έχουν να πουν πολλά για τον χαρακτήρα του και την προσωπικότητά του, αλλά και τα έκτακτα χαρίσματα με τα οποία τον προίκησε η Πρόνοια του Θεού.

Έχουν να καταθέσουν ακόμη πολλοί το δικό τους δάκρυ και την δική τους ευγνωμοσύνη.

Θα θυμηθούν ασφαλώς την θυσιαστική αγάπη του προς την Εκκλησία, τον σεβασμό και την αφοσίωσή του στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, την συμπαράσταση και την βοήθειά του στον παράγοντα άνθρωπο, την καλοσύνη και το χαμόγελο που στόλιζαν το πρόσωπό του, την ευπροσηγορία του και την αμεσότητα που δημιουργούσε με τον συνομιλητή του.

Όσοι τον είδαν λειτουργό του Ιερού Θυσιαστηρίου, θα θυμούνται την τάξη και την ευπρέπεια στην Θεία Λατρεία, την βροντώδη και συγχρόνως μελωδική φωνή του, αλλά και τον μεστό του λόγο στην διακονία του κηρύγματος.

Μαζί με όλους αυτούς, μαζί πρωτίστως με την Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και μάλιστα τον σεπτό Προκαθήμενό της, Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, μαζί με κείνους που τον αγάπησαν, καταθέτει και η ακριτική Καστοριά το δικό της δάκρυ στον μεγάλο Ιεράρχη της Ορθοδοξίας, Μητροπολίτη Αυστρίας κυρό Μιχαήλ.

Προσφέρει με ευγνωμοσύνη στο σεπτό λείψανό του λίγα φθινοπωρινά λουλούδια, που φύτρωσαν στο χώρο που φιλοξενεί τα οστά του μακαριστού προκατόχου του Γερμανού Καραβαγγέλη, αλλά και στον τάφο του Παύλου Μελά, μυρωμένα από τον αέρα που φυσάει στο ηρωικό Βίτσι και στον ξακουστό Γράμμο, ως ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης, τιμής και σεβασμού.

Θα θυμάται η Καστοριά τον λαμπρό Ιεράρχη, που την επισκέφθηκε δύο φορές.

Την μία, στις 7 Φεβρουαρίου 2010, για να τελέσει ως Πατριαρχικός Εκπρόσωπος το μνημόσυνο του εθνεγέρτη Γερμανού Καραβαγγέλη επί τη συμπληρώσει εβδομηνταπέντε ετών από της κοιμήσεώς του.

Και την δεύτερη, στην πανήγυρη του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής στο Άργος Ορεστικό, στις 26 Ιουλίου 2010.

Θα θυμάται το δάκρυ του, εκείνη την χειμωνιάτικη ημέρα, στις 7 Φεβρουαρίου, ενώ κατέθετε δάφνινο στεφάνι στα οστά του μακαριστού προκατόχου του.

Θα θυμάται την εμπνευσμένη επετειακή ομιλία του, που εκφώνησε την ίδια ημέρα το απόγευμα και την οποία παρακολούθησαν πάνω από χίλια άτομα στην αίθουσα του Ξενοδοχείου ΔΕΔΗΣ.

Θα θυμάται τα λόγια του για το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, την πολύπαθη Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως.

Θα κρατάει τα λόγια του για τον ξακουσμένο Άθωνα και τα Μοναστήρια της Αθωνικής Πολιτείας, της οποίας ήταν τακτικός επισκέπτης και μάλιστα αληθινός στύλος, μαζί με τους Μοναχούς, στις πολύωρες Αγρυπνίες και Ιερές Ακολουθίες.

Θα θυμάται η Καστοριά τα λόγια του για την πατρίδα μας και ιδιαίτερα για την Μακεδονία μας και μάλιστα γι’ αυτούς που έπεσαν στα πεδία των μαχών και των οποίων οι μορφές συγκινούσαν ιδιαίτερα τον μακαριστό Ιεράρχη.

Θα θυμάται η Καστοριά με ευγνωμοσύνη τον Αυστρίας Μιχαήλ.

Θα έχει την μορφή του δίπλα στον εθνεγέρτη Γερμανό και μαζί με τον ευτελή Επίσκοπό της θα μνημονεύει στην Ιερά Προσκομιδή και στην Αγία Αναφορά, στους Ιερούς Ναούς και στα Βυζαντινά Πρεκκλήσια, κάτω από την φοβερή προστασία της Υπεραγίας Θεοτόκου και θα δέεται:

«Μνήσθητι, Κύριε, του δούλου Σου Μιχαήλ Αρχιερέως».