[1] Το 2010 ο σεβασμιότατος επιμελήθηκε την  έκδοση των ανέκδοτων κειμένων Περί Οικουμενισμού του αγίου π. Ιουστίνου, με τις φωτογραφίες των σελίδων που τις έγραψε ο ίδιος ο γέροντας Ιουστίνος με το χέρι του.

Το βιβλίο αυτό είναι υπό την έκδοση και στα Ελληνικά.

Αφού διαβάσει κανείς απροκατάληπτα αυτά τα κείμενα και τα άλλα συγγράμματα του αγίου Ιουστίνου, μπορεί να αποκτήσει μια ολοκληρωμένη εικόνα και να  καταλάβει ότι ο Γέροντας Ιουστίνος ήταν πολύ πιο πλατύς και πιο βαθύς από ότι τον θέλουν οι αυτοκυριχθέντες «υπερορθόδοξοι» που θέλουν να τον κάνουν, κατά την δικοί τους εικόνα, στενόκαρδο και αποκλειστικό.

Απαντώντας σε δημοσιεύματα οικουμενιστών που αναφέρονταν σε παλαιό κείμενο του προς τον Γέροντα Ιουστίνο Πόποβιτς ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης στο αρχονταρίκι του ιερού ναού Αγίου Αντωνίου Θεσσαλονίκης, την Κυριακή 10 Απριλίου 2011, αναφέρθηκε διεξοδικά στην προσωπική του έξοδό από το οικουμενιστικό περιβάλλον του Οικουμενικού Πατριαρχείο, προς το οποίο προσέφερε υπηρεσίες στα πρώτα χρόνια της πανεπιστημιακής και ιερατικής του ζωής.

Ανάμεσα στα όσα ξεκάθαρα δήλωσε ο π. Θεόδωρος Ζήσης ανέφερε: 

«Αν διαβάσει κανείς το άρθρο μου που είχα γράψει τότε για τον π. Ιουστίνο Πόποβιτς, θα δει εν πρώτοις με πόσο σεβασμό εκφράζομαι για τον π. Ιουστίνο. Θεωρούσα τότε ότι ο π. Ιουστίνος αδικούσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αφού εγώ ήμουν στέλεχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου; Κι όχι μόνον εγώ... Και ο π. Θεόκλητος Διονυσιάτης τότε έγραψε κείμενο προς τον π. Ιουστίνο πως και εκείνος τότε θεωρούσε πως ο π. Ιουστίνος αδικεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Εγώ λοιπόν, επειδή πολλές φορές μου ελέχθη ότι έπρεπε να πάρω θέση, θα πω ότι όντως τότε αδίκησα τον Γέροντα τότε και άγιο τώρα πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς και του απέδωσα ενδεχομένως προθέσεις τις οποίες δεν είχε. Ζητώ συγγνώμην για κείνο το νεανικό μου ατόπημα. 

Αλλά θα σας πω κάτι τώρα για να δείτε τι σημαίνει μετάνοια και αλλαγή. Εγώ άλλαξα γραμμή κι ακολουθώ τώρα τη γραμμή του Γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς. Τότε τον κατέκρινα, τώρα ακολουθώ τη γραμμή του Γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς. 

Αλλά να τα βλέπουν κάτι άλλοι, οι οποίοι τότε μεν ήταν του π. Ιουστίνου Πόποβιτς, τώρα δε έχουν γίνει οικουμενισταί και φιλοπαπισταί. Αυτοί οι τρεις μαθηταί του Ιουστίνου Πόποβιτς οι οποίοι διώκουν τον επίσκοπο Αρτέμιο. 

Ο πρώτος ο οποίος ανεκίνησε εναντίον μου το θέμα του Ιουστίνου Πόποβιτς είναι ο γνωστός επίσκοπος ο Αθανάσιος Γιέφτιτς. «Τι μιλάει ο π. Θεόδωρος; Αυτός στράφηκε εναντίον του Ιουστίνου Πόποβιτς». Εγώ στράφηκα τότε, τώρα είμαι ακόλουθος του. Την γραμμή του αγίου Ιουστίνου ακολουθώ και των αγίων όλων και της Εκκλησίας σταθερά και μόνιμα. Και γι’ αυτό τα βάζετε εναντίον μου τώρα όλοι σας.

Για ακούστε τι έγραφε τότε ο Γιέφτιτς ο οποίος τώρα συμπροσεύχεται και πηγαίνει με τους καρδιναλίους και τους παπικούς, και όλοι αυτοί. Και προδίδουν το δάσκαλό τους, τον Ιουστίνο Πόποβιτς. Υπάρχει ένα βιβλίο, «Η Θεοτόκος», με επιμέλεια του π. Αθανασίου Γιέφτιτς. Κοιτάξτε τότε τι έλεγε για τον παπισμό. Στη σελίδα 268 λέει: «Όλα αυτά για την ορθόδοξον εκκλησιαστικήν συνείδησιν δεν χρειάζονται σχολιασμόν.

Εκείνοι μόνον που με τον πολυθρύλητον οικουμενισμόν έχασαν σήμερον την συνείδησιν αυτήν και τρέχουν δουλικώς προς τον μονάρχην και αιρετικόν της Ρώμης Πάπαν…» Κατακρίνει τότε τον οικουμενισμόν. Και κάνει τώρα αυτός αυτό τώρα. Τρέχει προς τον Πάπαν. 

Θεοφιλέστατε Γιέφτιτς, εγώ δεν έτρεξα ποτέ προς τον Πάπαν. Νεαρός ωρίμασα. Τώρα εσύ στο γήρας σου και στη γεροντική σου ηλικία εγκατέλειψες τη γραμμή του Γέροντός σου και τρέχεις εσύ προς τον Πάπα, αντίθετα προς αυτά που έγραφες.

Μη εμφανίζεται εμένα ασυνεπή. Και να εμφανιστείτε εσείς και να ζητήσετε συγγνώμην από το Γέροντά σας επειδή εγκαταλείψατε τη γραμμή σας. Εγώ ζήτησα για νεανικό μου ολίσθημα συγγνώμην».

Ο π. Θεόδωρος διάβασε και πάλι το σχετικό απόσπασμα του βιβλίου του π. Αθανασίου Γιέφτιτς προσθέτοντας και τη συνέχεια και κατόπιν σχολίασε: «Εκείνοι μόνον που με τον πολυθρύλητον οικουμενισμόν έχασαν σήμερον την συνείδησιν αυτήν και τρέχουν δουλικώς προς τον μονάρχην και αιρετικόν της Ρώμης Πάπαν, θα πρέπει τουλάχιστον χάριν συνεπείας να πάψουν να ψάλλουν την ακολουθία του Πάσχα και το αναστάσιμον στιχηρόν του αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού “Χαίρε Σιών Αγία, Μήτηρ των Εκκλησιών”». Και ξέρετε γιατί το λέει αυτό;

Καταφερόμενος εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου με το οποίον τώρα συνεργάζεται. Επειδή Μήτηρ των Εκκλησιών, Νέα Σιών, θεωρείται από πολλούς το Οικουμενικό Πατριαρχείο λέει «Μήτηρ των Εκκλησιών είναι τα Ιεροσόλυμα. Μην θεωρείται ότι Μήτηρ των Εκκλησιών είναι η Κωνσταντινούπολις». Τώρα όμως με τον Οικουμενικό (Πατριάρχη) συμφωνούν και οικοδομούν τον οικουμενισμό και τον φιλοπαπισμό».

Έκλεισε δε την αναφορά του στο θέμα ο π. Θεόδωρος τονίζοντας: «Εγώ βγήκα, έκανα την έξοδό μου από την αιγυπτιακή αιχμαλωσία και την κρεοφαγία και τα αγαθά του οικουμενισμού, από τις τιμές και τις δόξες. Εγώ έκανα την έξοδό μου. Άλλοι να κοιτάξουν να κάνουν έξοδο.

Και δεν είμαι πλέον αιχμάλωτος στη βαβυλώνια αιχμαλωσία του οικουμενισμου. Αυτή τη βαβυλώνια αιχμαλωσία την είχε διατυπώσει ο Ράνσιμαν για την Τουρκοκρατία. Εγώ λέω πως χειρότερη αιχμαλωσία είναι ο οικουμενισμός. Είναι χειρότερη η τωρινή αιχμαλωσία.

Τότε ήταν ακούσια στους Τούρκους. Τώρα είναι εκούσια στον Οικουμενισμό. Τότε σε κίνδυνο υλικά προσωρινά αγαθά. Τώρα είναι η σωτηρία σε κίνδυνο, αφού στην αίρεση του οικουμενισμού κανείς δεν σώζεται.

Ήμουν μαθητής οικουμενιστών και έγινα μαθητής και ακόλουθος των Αγίων Πατέρων και του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς. Και καυχώμαι γι’ αυτό. Αντίθετα οι μαθηταί του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς είναι τώρα μαθηταί και ακόλουθοι των οικουμενιστών, αιχμάλωτοι του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της βαβυλώνιας αιχμαλωσίας του οικουμενισμού».