Καλαβρύτων: ''Η προσεχής Σύναξη των Προκαθημένων είναι καταδικασμένη να αποτύχει''

Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 24 Φεβρουαρίου 2014

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 10.45

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου

Δεν έχουμε και δεν διεκδικούμε για τον εαυτό μας το «προορατικό» λεγόμενο χάρισμα, αυτό δηλ. το θεϊκό δώρο, που επιτρέπει σε μερικές αγιασμένες μορφές της Εκκλησίας μας να προλέγουν όσα πρόκειται να συμβούν γεγονότα στο μέλλον, ευχάριστα ή δυσάρεστα!

Ούτε πάλι διεκδικούμε το αλάθητο υπέρ του εαυτού μας, ώστε να μας παρέχει το δικαίωμα μιάς επάρσεως! Η αγάπη μας προς την Μητέρα Εκκλησία κινεί τη σκέψη μας, την καρδιά μας και την γραφίδα μας!

Η επιθυμία «να ορθοτομούμε το λόγο της αληθείας», που αποτελεί και την προσευχή των πιστών για τον Επίσκοπό τους είναι το μοναδικό μας κίνητρο.

Εκ παραλλήλου ως ελεύθερος πολίτης έχουμε συγχρόνως το δικαίωμα, αλλά και το θάρρος, προ πάντων το θάρρος, να διατυπώνουμε ελεύθερα, και μάλιστα υπεύθυνα, την γνώμη μας σε ζητήματα της επικαιρότητος, ιδιαίτερα δε της εκκλησιαστικής τοιαύτης.

Έτσι, λοιπόν, σήμερα σπεύδουμε να διατυπώσουμε τη γνώμη μας πάνω σε ένα πολύ σημαντικό εκκλησιαστικό γεγονός, δηλ. την Σύναξη των ανά τον κόσμο Μακαριωτάτων Όρθοδόξων Πατριαρχών και Αρχιεπισκόπων, που συνεκάλεσεν ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και η οποία πρόκειται να συνέλθει στην Κωνσταντινούπολη έπειτα από δέκα πέντε (15) ημέρες περίπου (9 Μαρτίου 2014).

Αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός της Συνάξεως  είναι πολυδιάστατο και πολυσήμαντο! Σε καιρούς χαλεπούς, όπου η Ορθοδοξία βάλλεται παντοιοτρόπως και πολλαπλώς σε πολλά γεωγραφικά διαμερίσματα του πλανήτη μας, μάλιστα δε στη πολυβασανισμένη Χώρα της Συρίας, η Σύναξη των Ορθοδόξων Προκαθημένων θα είχε να εκφέρει ένα σπουδαίο, κυρίως δε βαρυσήμαντο και παρηγορητικό, λόγο στα πλήθη των ανά την Οικουμένην  Ορθοδόξων χριστιανών.

Παρά ταύτα, κατά την ταπεινή μας γνώμη, η Σύναξη αυτή θα απογοητεύσει τα πλήθη των πιστών και  άρα θα αποτύχει!

Δύο κυρίως λόγοι μας ωθούν να διατυπώσουμε την πεσιμιστική αυτή πρόγνωση και άποψη. Θα τους αναλύσουμε παρακάτω:

1.ΤΟ "ΠΡΩΤΕΙΟ" του Οικουμενικού Πατριάρχου, το “Primus sinus pares”!

Η ατμόσφαιρα στην Πανορθόδοξη Κοινότητα επ' εσχάτων ήταν ήδη φορτισμένη από μια Απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ρωσσικής Εκκλησίας, σύμφωνα με την οποίαν στον Οικουμενικό Πατριάρχη της Κωνσταντινουπόλεως δεν αναγνωρίζεται κάποιο ΕΙΔΙΚΟ ΠΡΩΤΕΙΟ πρωτοκαθεδρίας, παρά μονάχα αυτό που οι αιώνες έχουν καθιερώσει, ότι δηλ. ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι ΠΡΩΤΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΙΣΩΝ!

Ναί, έχει το προβάδισμα τιμής! ΣΥΓΚΑΛΕΙ μια Πανορθόδοξη Σύνοδο και ΠΡΟΕΔΡΕΥΕΙ αυτής, διεξαγομένης δε ψηφοφορίας, επί ισοψηφίας, υπερνικά η ψήφος του Προέδρου!

Με άλλα λόγια ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι “Primus inter pares” κατά την απ’ αιώνων καθιερωμένην εκκλησιαστικήν ορολογίαν, δηλ. «Πρώτος εν ίσοις»!

Προφανώς, λοιπόν, για να αντιμετωπίσει την θεολογική αυτή τοποθέτηση των Ρώσσων ο Σεβ. Μητροπολίτης Προύσσης κ. Ελπιδοφόρος, ο οποίος τυγχάνει και Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, προέβη στην δημοσίευση μιάς μελέτης, σύμφωνα με την οποία ο Οικουμενικός Πατριάρχης ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΕΥ ΙΣΩΝ, είναι “Primus sinus pares”, όπως ακριβώς έγραψε!

Στην προσπάθειά του να στηρίξει ο εν λόγω λόγιος Ιεράρχης και προσωπικά τον Παναγιώτατο Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, αλλά  και τον ίδιο το Θεσμό του Οικουμενικού Πατριάρχου ο Σεβ. Μητροπολίτης Προύσσης κ. Ελπιδοφόρος, κατά την ταπεινήν μας άποψη, ετοποθέτησε μια βόμβα πολλών μεγατόνων στα θεμέλια της Ορθοδοξίας!

Ήθελε να κολακεύσει τον Πατριάρχη και τελικά Τον έβαλε σε μεγάλες περιπέτειες! Είχε που είχε επιδείξει από καιρό ήδη επεκτατικές-κυριαρχικές τάσεις ο Παναγιώτατος κ. Βαρθολομαίος, τώρα πια επεχείρησε να τις κατοχυρώσει και θεολογικά!

(Εμείς, εδώ στο Ελλαδιστάν, έχουμε γευθή και συνεχώς γευόμεθα αυτές τις κυριαρχικές τάσεις του Πατριαρχείου. Με το πρόσχημα της Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως του 1928 οι Μητροπόλεις των Νέων Χωρών ανήκουν -θεωρητικά βέβαια- στο Οικουμενικό Πατριαρχείο!

Εν τούτοις επί της πατριαρχείας του Παναγιωτάτου κ. Βαρθολομαίου το Οικουμενικό Πατριαρχείο ασκεί ουσιαστική επιρροή στους Ιεράρχες των Νέων Χωρών, ενίοτε δε-αφανώς- και παρεμβαίνει  στα εσωτερικά ζητήματα της Εκκλησίας μας, εις τρόπον ώστε οι μεν των Νέων Χωρών Αρχιερείς να νοιώθουν πιο πολύ Πατριαρχικοί παρά Ελλαδικοί, Μέλη δηλ. της Εκκλησίας της Ελλάδος, πολλοί δε εκ της Παλαιάς Ελλάδος να διαγκωνίζωνται ποιός θα προσφέρει περισσότερο λιβανωτό στον Οικουμενικό Πατριάρχη, προκειμένου να εξασφαλίσει την εύνοιά Του.

Τον κανόνα τούτο εφαρμόζουν ακόμη περισσότερο μερικοί εκ των Μητροπολιτών-Αδελφών μας, οι οποίοι ορέγονται του Θρόνου των Αθηνών!

Ακόμη και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος, μετά τα παθήματα του μακαριστού Προκατόχου του Χριστοδούλου, (να θυμηθούμε την μακάβρια τελετή της αποτειχίσεως στο Φανάρι;) εφαρμόζει πολιτικήν τυφλής υπακοής και αφοσιώσεως στον Μεγάλο Άρχοντα του Φαναρίου!

Ναι, στον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο Οποίος (Πατριάρχης) όταν υπεδεχόταν τον κ. Ιερώνυμο επίσημα -για πρώτη φορά  μετά την εκλογήν του στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο των Αθηνών  στην Κωνσταντινούπολη- τον προσεφώνησε "Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο"  αφαιρώντας (ο Πατριάρχης) όλως αυθαιρέτως το δεύτερο μέρος του τίτλου του, το "και πάσης Ελλάδος" από τον νέον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών!

Όλα αυτά τα σημειώνουμε, όχι για να ξύσουμε πληγές, αλλά για να καταδειχθή, ότι το Φανάρι «γυμνή τη κεφαλή» αρνείται το δικαίωμα στην Ελλάδα να έχει ενιαία εκκλησιαστική Διοίκηση και με τον τρόπο αυτό καταπατεί τις Αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων και τις επιταγές των Ιερών Κανόνων, σύμφωνα προς τις οποίες "είωθε τα εκκλησιαστικά τοις πολιτικοίς συμμεταβάλλεσθαι", δηλ. τα πολιτικά όρια καθορίζουν και τα όρια της εκκλησιαστικής Διοικήσεως, έτσι ώστε κάθε ελεύθερο Κράτος να έχει την δική του αυτόνομη εκκλησιαστική Διοίκηση. 

Η Αλβανία, η Κύπρος, η Τσεχία έχουν αυτόνομες εκκλησιαστικές Διοικήσεις! Η κακομοίρα η Ελλάδα μας έχει κομματιασθή σε πέντε κομμάτια:

1.    Την Εκκλησία της Ελλάδος, δηλ. τις Μητροπόλεις της παλαιάς λεγομένης Ελλάδος, που φθάνει μέχρι τη Λάρισα,

2.    Τις Μητροπόλεις των Νέων Χωρών, από τα Ιωάννινα, την Κατερίνη και επάνω,

3.    Την Εκκλησία της Κρήτης,

4.    Τις Μητροπόλεις Δωδεκαννήσου (Ρόδος κλπ) και

5.    Το Άγιον Όρος!    

Όταν λοιπόν χρησιμοποιούμε τον όρο «Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Ελλάδος» εννοούμε μια «τσόντα» του Ελληνικού Κράτους και όχι ολόκληρη την Ελλάδα!

Και να φαντασθή κάποιος, ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει πραγματοποιήσει ειδικές σπουδές στο Κανονικό Δίκαιο! Αυτό το εκκλησιαστικό δίκαιο καταπατείται στην περίπτωση της Εκκλησίας μας!

Είχαμε χαράξει ήδη τις γραμμές αυτές, όταν στο χθεσινό φύλλο της Κυριακάτικης εφημερίδος "ΤΟ ΠΑΡΟΝ" και στη σελ. 4, στη στήλη "Μικρά και ενοχλητικά¨, ανεγνώσαμε τα εξής καταπληκτικά:

"Άνευ όρων παράδοση στο Φανάρι"

"Οι κακές γλώσσες λένε πώς η Αρχιεπισκοπή Αθηνών έχει παραδώσει το προσκύνημα του γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου στο Μήλεσι Ωρωπού στο Οικουμενικο Πατριαρχείο. Αν και το Μαοναστήρι δεν είναι σταυροπηγιακό για να έχει δικαιώματα σ'αυτό το Φανάρι, η Αρχιεπισκοπή δεν φαίνεται να έχει ουσιαστικό λόγο και εποπτεία στη διοίκησή του. .....Η Αρχιεπισκοπή έχει παρακαμφθέί και λόγος δίνεται μόνο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο...." .

Με άλλα λόγια το Οικουμενικό Πατριαρχείο εισχωρεί, όπου μπορεί, παραβιάζει ή και καταπατεί τήν κανονική τάξη, επεκτείνει την κυριαρχία του καί μάλιστα όταν και όπου υπάρχουν οικονομικά ωφέλη!

Ας επανέλθουμε τώρα στο κύριο θέμα μας.  Με την μελέτη του ο Σεβ. Προύσσης θέλει να εμφανίσει τον Οικουμενικό Πατριάρχη ως τον Πάπα της Ανατολής! 

Εκεί, δηλ. στη Ρώμη, κυριαρχεί η Αρχή του ΕΝΟΣ! Ο Πάπας της Ρώμης είναι το Α και το  Ω της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας!

Όλοι οι άλλοι, Καρδινάλιοι, Μητροπολίτες, Αρχεπίσκοποι, Επίσκοποι κλπ. είναι απλώς ....οδοντόπαστες! Εκπρόσωποι του Πάπα!

Τίποτε περισσότερο! Ώστε  η προσπάθεια του Σεβ. Προύσσης νά μεταφέρει και να εφαρμόσει τα της Ρώμης και στην καθ' ημάς Ανατολική Εκκλησία χρήζει μεγίστης προσοχής!

Η θεωρία και διδασκαλία περί “Primus sinus Pares”, την οποίαν εισηγείται ο Σεβ. Προύσσης κ. Ελπιδοφόρος, κατά την ταπεινήν μας γνώμην, συνιστά ΑΙΡΕΣΗ στο χώρο της Ορθοδοξίας!

Διότι στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία όλοι οι  Αρχιερείς είναι ίσοι και ισότιμοι μεταξύ τους! Μάλιστα κάθε Μητροπολίτης είναι μεν ένας μικρός Πάπας στην Επισκοπή του, αλλά μόνον στην Επισκοπή του!

Στην Εκκλησιαστική Ιεραρχία, επαναλαμβάνουμε, όλοι οι Μητροπολίτες είναι ίσοι μεταξύ των, μοναδικό δε στοιχείο προβαδίσματος είναι η αρχαιότητά τους στην αρχιερωσύνη, δηλ. η χρονολογία της χειροτονίας εκάστου ως Αρχιερέως!

Αυτό σημαίνει, ότι ούτε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ούτε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ούτε ένας Μητροπολίτης μπορεί να μεταβεί σε κάποια άλλη Μητρόπολη, ακόμη και στην πιο μικρή όπως π.χ. είναι τα Κύθηρα, για να τελέσει ένα Αγιασμό ή ένα Τρισάγιο, εάν προηγουμένως δεν εξασφαλίσει την άδεια και ευλογία του Μητροπολίτου Κυθήρων!

Έτσι και μόνον έτσι μεταφράζεται το λεχθέν, ότι κάθε Μητροπολίτης είναι Πάπας στη Μητρόπολή του!  

Τούτο σημαίνει, ότι εάν -είτε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, είτε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κλπ- επιθυμεί να πραγματοποιήσει μια επίσκεψη στα Κύθηρα, θα σκύψει το κεφάλι και θα παρακαλέσει τον οικείο Μητροπολίτη!

Αυτό είναι ο μεγαλείο της Ορθοδοξίας! Στην Ορθόδοξη Εκκλησία Κεφαλή της Εκκλησίας παραμένει ο Σωτήρ του κόσμου, ο Χριστός, ο δε Επίσκοπος, Μητροπολίτης, Αρχιεπίσκοπος ή Πατριάρχης είναι «εις τόπον και τύπον Χριστού».

Αντιθέτως, στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Πάπας της Ρώμης!

Ας επανέλθουμε τώρα και πάλι στον Σεβ. Προύσσης. Ο Σεβ. κ. Ελπιδοφόρος, εντελώς όψιμα, οπωσδήποτε άκαιρα και εντελώς αυθαίρετα, θα προσέθετα, προβαίνει σε μια κίνηση, η οποία θα προκαλέσει τριγμούς στην Πανορθόδοξη Κοινότητα.

Το θέμα της προνομιακής θέσεως του εκάστοτε Οικουμενικού Πατριάρχου είναι λυμένον από αιώνων! Ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι ΠΡΩΤΟΣ μεταξύ ΙΣΩΝ!

Ακόμη και εάν η θεωρία του Σεβ. κ. Ελπιδοφόρου Primus sinus pares θα ηδύνατο να επικαλεσθεί υπέρ αυτής νεώτερα αμάχητα επιχειρήματα, ακόμη και τότε το θέμα θεωρείται «λελυμένον», καθ’ όσον υπερισχύει ένας άλλος  άγραφος Νόμος, ότι «το έθος νικάει το Νόμο»!

Να γιατί λοιπόν η προσεχής Σύναξη των Προκαθημένων είναι καταδικασμένη να αποτύχει! Ασφαλώς πρώτη θα αντιδράσει η Ρωσσική πλευρά και όχι μόνον!

Αλλά τότε -αλλοίμονον- θα επισημοποιηθή μία υποφώσκουσα πορεία των Ορθοδόξων προς κάποιο νέο εκκλησιαστικό σχίσμα!!!!

Η μη υποκρυπτομένη υπεροψία του Προκαθημένου της Ορθοδόξου Εκκλησίας αφ΄ενός  και οι κολακείες των παραγόντων του Πατριαρχικού περιβάλλοντος αφ’ ετέρου εγέννησαν αυτές τις τάσεις!

Τάσεις, οι οποίες ουδόλως υπήρχον επί της εποχής του μακαριστού Πατριάρχου Δημητρίου, Όστις ήτο η προσωποποίηση του μετρου, της σεμνότητος και της ταπεινοφροσύνης!

Ζητώ συγγνώμην για την «παρρησία» μου! Ταύτα όμως υπαγορεύει η κοινή λογική! Μακάρι να αποδειχθή, ότι πλανάται πλάνην οικτράν αυτός που σημειώνει αυτές τις γραμμές.     

2. Το δεύτερο αίτιο της αποτυχίας της Συνάξεως είναι το ΜΕΓΑΛΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΒΑΡΥΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑ-ΘΗΜΕΝΟΥΣ, ήτοι η αδιαφορία των και η σιωπή των για Τον σιδερόφρακτα φυλακισμένο και σε πλήρη απομόνωση  τηρούμενο και  φρουρούμενο πρώην  Πατριάρχη των Ιεροσολύμων κ. Ειρηναίο!

Κατά την ταπεινή μας γνώμη, η προσεχής Σύναξη των Προκαθημένων της Ορθοδοξίας δεν πρόκειται να επιτύχει και για τον πρόσθετο τούτο λόγο, διότι δεν θα έχει την ευλογία του Θεού!

Οι εκασταχού Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι είναι συνένοχοι σε ένα απάνθρωπο έγκλημα, το οποίον συντελείται στο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων: Εθελοτυφλούν και σιωπούν μπροστά σε μια απάνθρωπη συμπεριφορά, σε μια αχαρακτήριστη αδικία, σε μια πρωτοφανή σκληρότητα εκκλησιαστικών προσώπων, την οποίαν –δυστυχώς- έχει επικυρώσει ο Παναγιώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. κ. Βαρθολομαίος!

Με τη σιωπή τους έχουν ήδη καταστή συνυπεύθυνοι και συνένοχοι στο έγκλημα των Ιεροσολύμων! Πως λοιπόν το Πανάγιον Πνεύμα να επισκιάσει με την Χάρη Του σε μία Σύνοδο, η οποία κλείνει τα μάτια της σέ ένα απάνθρωπο έγκλημα;  

Εκεί κάτω στα Ιεροσόλυμα, παρά τα ψέμματα, που κυκλοφορούν από την πλευρά της σημερινής Διοικήσεως του παλαιφάτου τούτου Πατριαρχείου, ο Πατριάρχης κ. Ειρηναίος επί έξη τώρα χρόνια (από τον Φεβρουάριο του 2008) ευρίσκεται έγκλειστος στο Διαμέρισμά του, που αποτελεί μέρος του Πατριαρχικού κτιριακού Συγκροτήματος! 

Δεν του επιτρέπεται η επικοινωνία με πρόσωπα, τα οποία Τον σέβονται, Τον τιμούν και Τον συμπονούν!

Τρέφεται από φαγητό, που του προσφέρουν μερικοί χριστιανοί και το οποίο δέχεται με ένα καλάθι, το οποίον ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος κρεμάει από το παράθυρό του!

Δεν έχει ιατρική φροντίδα! Δεν έχει κάποια ανθρώπινη παρηγοριά. ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ! Έτσι τον θέλει η διάδοχος κατάσταση!

'Ολα αυτά συμβαίνουν εντελώς αυθαίρετα! Δεν υπάρχει κάποια Δικαστική Απόφαση είτε των εκκλησιαστικών, είτε των πολιτικών Δικαστηρίων!

Όλα αυτά τα γνωρίζει η Πανορθόδοξος Κοινότης! Άλλωστε κι εμείς με αναφορά μας τα έχουμε γνωστοποιήσει εγκαίρως στους Προκαθημένους όλης της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ζητώντας να λάβουν θέση!

Όλα αυτά τα γνωρίζει πολύ καλά και ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης μας κ. Βαρθολομαίος! Όσοι, λοιπόν, γνωρίζουν το πρόβλημα και κλείνουν τα μάτια τους και το στόμα τους στο δράμα ενός πρώην Πατριάρχου, ο Οποίος εξακολουθεί να είναι Αδελφός τους, πρέπει να θεωρούνται  συναυτουργοί σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα!

Άρα το Πανάγιον Πνεύμα δεν πρόκειται να επισκιάσει με τη Χάρη Του μία Σύνοδο είτε αυτουργών είτε συναυτουργών είτε και  παθητικώς ατενιζόντων το απάνθρωπο αυτό έγκλημα!

Ένας άγιος Πατριάρχης, ένας έντιμος Διαχειριστής των πραγμάτων του Θρόνου των Ιεροσολύμων, ένας Μάρτυς της Εκκλησίας αργοπεθαίνει εκεί κάτω στην Αγία Γή!

Είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ  ΜΕΣΑ Σ΄ΕΝΑ ΤΑΦΟ!  Ώστε, λοιπόν, και για τον πρόσθετο αυτό λόγο η Σύναξη των Προκαθημένων της Ορθοδοξίας θα αποτύχει!

Μόνον σκανδαλισμό των συνειδήσεων θα επιφέρει! Εκτός εάν η Σύναξη των Προκαθημένων απαιτήσει από τον  παρόντα στη Σύνοδο Πατριάρχη των Ιεροσολύμων κ. κ. Θεόφιλο (κατά το «εδώ και τώρα») να ελευθερώσει ΑΜΕΣΩΣ τον έγκλειστο Πατριάρχη και Γέροντα του κ.κ. Ειρηναίο και να τον αποκαταστήσει στην Αρχιερατική του αξία ως πρ. Πατριάρχην Ιεροσολύμων. ΑΜΗΝ!

Αίγιον, 24 Φεβρουαρίου 2014