«Γίνεσαι Τούρκος, διάκο μου;»

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 10 Μαρτίου 2015

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 22.45

Του Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη Ph.D. | Romfea.gr

Η επανάσταση του 1821 έγινε από τους σκλαβωμένους Έλληνες, που κατάφεραν να επιβιώσουν στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς. Άν είχαν ξεκληρισθεί η αφομοιωθεί από τους κατακτητές, απλά- απλά δεν θα είχαμε επανάσταση! Το έχουμε ποτέ σκεφθεί;

Το 1453 ο Ελληνισμός σε ολόκληρη την αυτοκρατορία ήταν γύρω στα 30.000.000. Το 1821 θα έπρεπε να είναι το λιγότερο πάνω από 40.000.000• και ήταν γύρω στα 8.000.000! Σκεφθείτε τι τραγικά γεγονότα μεσολάβησαν στα τετρακόσια χρόνια τής τουρκοκρατίας!

Ένας από τους κύριους λόγους που συνετέλεσε στη δραματική συρρίκνωση του πληθυσμού, ήταν οι εξισλαμισμοί. Τι γινόταν;

Οι Τούρκοι έπαιρναν σκληρά μέτρα εις βάρος των σκλαβωμένων. Τους έβαζαν δυσβάστακτους φόρους, τους πουλούσαν σαν δούλους (σκλαβοπάζαρα), τους έπαιρναν με βία τα παιδιά τους (παιδομάζωμα), τους βασάνιζαν με ποικιλόμορφες σκληρές τιμωρίες (διαπόμπευση, φάλαγγα κ.λ.π.), και πάνω από όλα δεν δίσταζαν να τούς σφάζουν με την παραμικρή αφορμή! Ποιούς θα τους εμπόδιζε;!

Όμως, υπήρχε για τους σκλαβωμένους Έλληνες μια «διέξοδος»: Αν γίνονταν μουσουλμάνοι, τέλειωνε το μαρτύριό τους. Οι Τούρκοι τους καλοδέχονταν! (Άλλο, που δεν ήθελαν!).

Τούς χάριζαν τους φόρους, τους χάριζαν την ελευθερία (δεν κινδύνευε πια η ζωή τους!) τους χάριζαν ακόμα και αξιώματα!

Ο πειρασμός για τους σκλαβωμένους ήταν μεγάλος...! «Πάτε στην Ελλάδα να δείτε τι σημαίνει πίστη στο Χριστό!

Τι υποφέρουν για τον Χριστό οι Έλληνες, αλλά και τι χάνουν προς χάρη του Χριστού!» έγραφε ο Ρισάρ, (Γάλλος ιησουίτης μοναχός) που τέλη του 17ου αι. επισκέφθηκε την σκλαβωμένη Ελλάδα.

Όμως, όταν ζεις σε τέτοιες δραματικές συνθήκες, είναι δύσκολο να αντέξεις στον πειρασμό, και μην αρνηθείς την Πίστη σου! Γι'αυτό και κύματα Ελλήνων χριστιανών γίνονταν μουσουλμάνοι!

Οι ιερομόναχοι Όσιος Συμεών ο ανυπόδητος (+1594), Νεκτάριος Τέρπος (+1740) και πάνω από όλα ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (+1779), γύριζαν από χωριό σε χωριό (ο δε Συμεών γύριζε ξυπόλυτος!) δίνοντας θάρρος στους σκλαβωμένους μας.

Αλλά και όλοι οι ιερείς και όλα τα μοναστήρια προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να γίνουν «ανάχωμα» μπροστά στο μεγάλο ρεύμα του εξισλαμισμού.

Τα πράγματα ήταν άκρως σοβαρά. Δεν κινδύνευε μόνο η Πίστη, αλλά και ο Ελληνισμός. Γιατί από την στιγμή που οι σκλαβωμένοι Έλληνες άλλαζαν Πίστη, έπαυαν να είναι Έλληνες και γίνονταν αυτόματα Τούρκοι!

«Γίνεσαι Τούρκος διάκο μου την Πίστη σου να αλλάξεις;». Έλληνας και χριστιανός ήταν ταυτόσημες έννοιες. Αυτό το ήξεραν και οι Τούρκοι.

«Είσαι χριστιανός;» (και όχι «είσαι Έλληνας;»), ρωτούσαν τους Έλληνες της Κων/πόλεως ευθύς ως ξέσπασε η επανάσταση του '21.

Και όποιος έλεγε «ναι», του έκοβαν το κεφάλι. (Έσφαξαν εκείνες τις ημέρες κάπου 10.000 έλληνες χριστιανούς).

Τα ανωτέρω σημαίνουν, ότι εκείνο που έκανε τους σκλαβωμένους Έλληνες, να παραμείνουν Έλληνες, ήταν η Πίστη τους στον Χριστό.

Καθώς επίσης και εκείνο που τους οδήγησε στην επανάσταση του 1821, δεν ήταν η κοσμική ελευθερία (αυτή την αποκτούσαν και χωρίς επανάσταση, αρκεί να άλλαζαν την Πίστη τους), αλλά η πνευματική ελευθερία• να ασκούν ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς τα χριστιανικά τους καθήκοντα.

Γι'αυτό και η επανάσταση είχε σαν σημαία τον Σταυρό• (ήταν «χαραγμένος» σε ολόκληρη τη σημαία, -σήμερα είναι «στριμωγμένος» στη γωνία- είχε χρώμα λευκό, όχι κόκκινο (αν και ήταν επανάσταση), για να δείξουν ότι η επανάσταση είχε καθαρό, ιερό σκοπό: «Για του Χριστού την Πίστη την αγία» (και μετά «για της Πατρίδος την ελευθερία!»).

«Εν τινι λόγω εγένετο η επανάστασις το ' 21; Εν τινι λόγω εχύθησαν ποταμοί αιμάτων; Εν τινι λόγω κατεστράφη η Ελλάς; Όχι βεβαίως δια καταγωγήν, όχι δι' άλλον λόγον, αλλά μόνον δια την διατήρησιν της συνειδήσεως, αλλά και μόνον δια την θρησκείαν, δια την Εκκλησίαν;», είπε στην ελληνική Βουλή, εν έτει 1864 ο Γεώργιος Ιακωβάτος (Περιοδικόν Άρδην, τ.68 Φεβρουάριος-Μάρτιος 2008).

Γι'αυτό και τα τρία μετα-επαναστατικά συντάγματα, της Επιδαύρου(1822), του Άστρους (1825) και της Τροιζήνας (1827) «αναγνώριζαν» σαν Έλληνες αυτούς που πίστευαν στον Χριστό• «όσοι αυτόχθονες της Επικρατείας πιστεύουσιν εις Χριστόν». Γιατί γι'αυτό (για την αγία Πίστη) έγινε η επανάσταση του '21.

Γι'αυτό και οι δομές του νεοσύστατου Κράτους ήταν καθαρά χριστιανικές. Προστάτες (πρότυπα) λ.χ. της Παιδείας ετέθησαν οι Τρεις Ιεράρχες• όχι επειδή τάχα συνδύασαν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό με τον χριστιανισμό, (αν είναι δυνατόν να συνδεθούν τα ασύνδετα!), αλλά επειδή ήταν άγιοι επιστήμονες.

Γι'αυτό και όλες οι γιορτές της Εκκλησίας μας είχαν καθιερωθεί ως «αργία»• να λείψουν «αι εορταί των διαφόρων άι-Θανάσηδων και αγι-Ανδρέηδων και, προφάσεις προς αργίαν.

Η Κυριακή αργία και 2-3 μόνον ημέρας το έτος ολόκληρον είναι αρκετή τεμπελιά»,έγραφε (1915) ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας Ανδρέας Μιχαλακόπουλος στον τότε Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο.

Θα έπρεπε ο Υπουργός να λάβει σοβαρά υπόψη του ότι άλλοι «δούλεψαν» υπέφεραν, βασανίσθηκαν γι'αυτόν, ώστε να είναι αυτός ελεύθερος Έλληνας χριστιανός, και να απολαμβάνει το αξίωμα του Υπουργού.

Γιατί, αν όλοι σκλαβωμένοι Έλληνες άλλαζαν Πίστη, και γίνονταν Τούρκοι, ποιός και για ποιό λόγο θα έκανε την επανάσταση εναντίον των Τούρκων;

Άρα δεν θα υπήρχε Ελληνικόν Κράτος, άρα ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος δεν θα ήταν Υπουργός του Κράτους των Ελλήνων.

Δεν θα πρέπει λοιπόν απλά να λέμε ότι η Εκκλησία, κατά την Τουρκοκρατία συνέβαλε σημαντικά στην «διάσωση» του Έθνους και στον αγώνα για την λευτεριά.

Αλλά θα πρέπει να λέμε ότι χωρίς την Εκκλησία, χωρίς την Πίστη στον Χριστό, το ελληνικό στοιχείο θα είχε αφανισθεί.

Οπότε εμείς σήμερα δεν θα είμασταν πια Έλλληνες! «Αιωνία η μνήμη» σε αυτούς τους ανωνύμους σκλαβωμένους Έλληνες, που προτίμησαν να βασανίζονται, παρά να τουρκέψουν, αρνούμενοι την Πίστη τους.