Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως (Μάρκ. Η΄, 34 - θ΄,1. )

Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 13 Μαρτίου 2015

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr - 17.24

Του Αρχιμανδρίτη Δημητρίου Πολιτάκη
Διευθυντή του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης
Προϊσταμένου του Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού – Εσταυρωμένου Ηρακλείου

---

Έχοντας προ οφθαλμών το ανίκητο και ανυπέρβλητο σύμβολο της θυσίας του Χριστού τον Τίμιο Σταυρό, την Κυριακή αυτή της Σταυροπροσκυνήσεως, θα ακούσουμε στην Ευαγγελική περικοπή τον Ιησού να καλεί τους πάντες σε ανάληψη ευθύνης.

Αυτή η ανάληψη ευθύνης αποτελεί συνάμα μια κίνηση ελευθερίας, διότι ο Ιησούς το λέγει καθαρά … « όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν … ». Δεν παραβιάζει την ελευθερία μας, δεν απειλεί, δεν εκβιάζει την θέλησή μας, όμως ξεκαθαρίζει πως για να υπάρξουμε αληθινοί μαθητές Του και όχι ψευδεπίγραφοι, θα πρέπει να ακολουθήσουμε το δικό Του παράδειγμα, της θυσίας, αυτής της θυσίας που οδηγεί στην ανάσταση.

Ο Χριστός μας καλεί να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να υψώσουμε το πνευματικό μας ανάστημα σε όλους εκείνους που προσπαθούν με κάθε τρόπο να διώξουν την πίστη από την ψυχή μας και σε όλα όσα φυγαδεύουν την ψυχή μας από την πίστη. Μας καλεί ουσιαστικά να σηκώσουμε τον βαρύ σταυρό του βίου μας και μας προσκαλεί σε μια πορεία ελευθερίας.

Δυστυχώς, ο άνθρωπος εξέπεσε της χάριτος του Θεού εξαιτίας του εγωισμού του και από τότε έως σήμερα, όλα τα δεινά έρχονται και προέρχονται από τον εκ του διαβόλου εντέχνως δημιουργηθέντα και δοθέντα στον άνθρωπο, εγωισμό. Αυτόν τον εγωισμό που οδηγεί στην απόγνωση και τον παραλογισμό, στην έκπτωση, στον σπαραγμό, στην πλήρη εξάντληση και τέλος στην θανάσιμη αυτοαιχμαλωσία.

Όμως η φιλάνθρωπη σοφία του Θεού έρχεται να σώσει τον κόσμο με τον Σταυρό, που αποτελεί το κεφάλαιο αυτής! Ο Θεός, αποδεδειγμένα, με τον Σταυρό Του και στον Σταυρό, σταυρώνει τις πλάνες και τα είδωλά μας, θεραπεύει τα πάθη και τις αδυναμίες μας, φωτίζει τα αδιέξοδα και τα σκοτάδια μας και ανοίγει στους πάντες, τον δρόμο της ελευθερίας, τον δρόμο του Παραδείσου … « διά ξύλου ο Αδάμ Παραδείσου γέγονεν άποικος … ».

Ας φέρουμε στο νου μας όλους εκείνους τους αγίους μάρτυρες και Ιεράρχες, τους Αγίους της πίστεώς μας, που σήκωσαν τον σταυρό της μαρτυρίας του Ευαγγελίου.

Μήπως τα ρήματά τους σφραγίστηκαν κάτω από την πλάκα του τάφου των και λησμονήθηκαν; Μήπως τα πάθη και οι αδυναμίες τους οδήγησαν σε δρόμους ανελευθερίας και υποταγής; Μήπως η εντροπή της χριστιανικής ιδιότητος ενώπιον των τάχα ισχυρών της γης, τους οδήγησε στην απεμπόληση αυτής;

Είναι φανερό πως … οι εκκλίνοντες από της σταυροφορίας αυτής δε θα εκφύγουν τη δουλεία των παθών και θα θερίσουν εκ της σαρκός φθορά … ( Γαλ.6,8 Ρωμ. 8,13 ).

Οι πατέρες και οι άγιοί μας, σήκωσαν τον σταυρό τους και οδηγήθηκαν στην ελευθερία, και η ελευθερία είναι αυτή η ίδια η Βασιλεία του Θεού, η αγιότητα, η παραδείσια κοινωνία που καλείται να απολαύσει ο άνθρωπος έπειτα από τη ζωή αυτή.

Αγαπητοί μου, ο λόγος Του Χριστού είναι προσωπική πρόσκληση. Πρόσκληση ελευθερίας σε καιρούς υποδούλωσης. Ας αναλογιστούμε την ευθύνη μας και ας παρακαλέσουμε ειλικρινώς τον Θεό να δώσει την δύναμη εκείνη που χρειαζόμαστε ώστε να άρουμε τον σταυρό μας ψάλλοντας « ο Σταυρός σου Κύριε, ζωή και ανάστασις υπάρχει τω λαώ σου … ».