- Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 07 Ιανουαρίου 2014 03:50
- Εμφανίσεις: 68859
1. Μέ πολύ πόνο γράφω τό κήρυγμα αὐτό. Ὥστε λοιπόν ἔγινε καί αὐτή ἡ φρικτή ἀσέβεια στήν εὐλογημένη μας πατρίδα; Ποιά ἀσέβεια; Τό νά ἐμπαιχθεῖ τό Ἅγιο Ποτήριο, πού μέσα του ἔχει τόν σεσαρκωμένο Υἱό τοῦ Θεοῦ, καί νά ἐμπαιχθεῖ μάλιστα ἀπό πολιτικό πρόσωπο. Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀσέβεια ἀπό αὐτήν. Πῶς νά δοῦμε προκοπή σέ αὐτόν τόν τόπο, ὅταν βουλευτής τῆς χώρας μας διακωμωδεῖ παρρησίᾳ τό ἱερώτατο Μυστήριο, πού ἐκφράζει τήν πίστη μας, ὁ δέ «λαός εἱστήκει θεωρῶν» (Λουκ. 23,35), ὄχι μόνον, ἀλλά καγχάζων καί χειροκροτῶν; Δέν μᾶς φτάνουν τά τόσα κακά μέ τήν ἀποστασία μας ἀπό τόν Θεό, θέλουμε καί χειρότερα;
2. Ὅμως ἡ Ἁγία Γραφή καί ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας ἔχει νά μᾶς δώσει ἑρμηνεία στό ὅλο θέμα. Ἀπό τήν ἀρχή, ἀγαπητοί μου, παρατηροῦνται στήν Ἁγία Γραφή δυό γραμμές τῶν ἀνθρώπων: Ἡ καλή γενεά καί ἡ κακή γενεά. Ὅσο περνοῦν τά χρόνια καί διαβαίνουν οἱ καιροί βλέπουμε στήν Ἁγία Γραφή ἡ καλή γενεά νά γίνεται πιό καλή καί ἡ κακή γενεά νά γίνεται πιό κακή. Αὐτά πρό Χριστοῦ, πρίν ἀπό τήν πρώτη ἔλευσή Του. Ἀλλά μᾶς λέγει πάλι ἡ Ἁγία Γραφή ὅτι καί μετά τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ θά παρατηρεῖται πάλι τό ἴδιο: Καιρό μέ τόν καιρό τά τέκνα τοῦ Θεοῦ θά γίνονται πιό ἅγια, ἀλλά καί οἱ ἀσεβεῖς θά θρασύνονται περισσότερο καί θά βλασφημοῦν τόν Θεό καί θά ἐμπαίζουν τά θεῖα καί τά ἱερά. Καί κατά τά χρόνια τά πρίν ἀπό τήν Δεύτερη τοῦ Χριστοῦ Παρουσία ἡ ἀντίθεση αὐτή θά εἶναι πιό ζωηρή. Ἔτσι μᾶς λέγει ἡ Ἀποκάλυψη, «ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι καί ὁ ρυπαρός ρυπαρευθήτω ἔτι», ἀλλά καί «ὁ δίκαιος δικαιοσύνη ποιησάτω ἔτι καί ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι»(22,11). Περιμένουμε λοιπόν, γιατί μᾶς τό λέει ἡ Ἁγία Γραφή, περιμένουμε, λέγω, ἐμπαικτικές ἐκδηλώσεις καί παντοειδεῖς βλασφημίες κατά τοῦ Ὑψίστου. Δέν τίς φοβούμαστε. Σᾶς παραπέμπω, ἀγαπητοί μου, στήν Παλαιά Διαθήκη, στόν β´ Ψαλμό τοῦ Ψαλτηρίου. Σ᾽ αὐτόν τόν Ψαλμό βλέπουμε ὄχι ἕναν ἐμπαίκτη βουλευτή Διαμαντόπουλο, ἀλλά ἔθνη πολλά, ὀργανωμένα μέ βασιλεῖς καί ἄρχοντες, νά κινοῦνται κατά τοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ καί «κατά τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ» (στίχ. 2). Καί ὁ Ψαλμωδός λέει μέ ἀπορία: «Τί κάνουν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, μέ ποιόν τά βάζουν;» Νά τό πῶ ἐπί λέξει πῶς τό λέει: «Ἱνατί ἐφρύαξαν ἔθνη καί λαοί ἐμελέτησαν κενά;» (στίχ. 1). «Κενά» λέει τά διαβούλιά τους, δηλαδή χωρίς νόημα καί περιεχόμενο τά ὅσα λέγει τό ὀργανωμένο αὐτό «κογκρέσσο» τῶν ἀθεϊστῶν. Τό «κογκρέσσο» αὐτό εἶχε ἀθεϊστικό σύνθημα. Ακοῦστε το: «Νά τινάξουμε τόν Θεό ἀπό πάνω μας. Νά σπάσουμε κάθε δεσμό μαζί του». Ἄς τό πῶ ἐπί λέξει τί ἔγραφε τό σύνθημά τους: «Διαρρήξωμεν τούς δεσμούς αὐτῶν (δηλαδή τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Χριστοῦ) καί ἀπορρίψωμεν ἀφ᾽ ἡμῶν τόν ζυγόν αὐτῶν» (στίχ. 3). Ὀργανωμένο σύστημα, ὅπως τό εἶπα, μέ ἀρχηγό κυβερνήτη καί μέ καθορισμένο σύνθημα! Ἀλλά ὁ Ψαλμωδός, ἀγαπητοί μου, δέν τρομάζει καθόλου ἀπό τό κίνημα αὐτό πού ξεσηκώνει πολλούς καί τούς στρέφει ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. Ξέρει ὁ ποιητής τί εἶναι ὁ Θεός καί τί εἶναι οἱ ἄνθρωποι, πού τά βάζουν μέ τόν Θεό. Ὁ Θεός εἶναι ὁ αἰώνιος, ὁ παντοδύναμος καί οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἀδύνατοι καί σήμερα εἶναι καί αὔριο δέν εἶναι. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ποιητής μας στόν ὑπέροχο αὐτό Ψαλμό παριστάνει τόν Θεό νά βλέπει ἀπό ψηλά τό ἀθεϊστικό κίνημα, πού στρέφεται ἐναντίον Του, καί νά «γελάει». Γι᾽ αὐτό καί λέει στόν Ψαλμό του: «Ὁ κατοικῶν ἐν οὐρανοῖς ἐκγελάσεται αὐτούς», ὄχι μόνον, ἀλλά καί θά τούς χλευάσει, «ἐκμυκτηριεῖ αὐτούς», λέγει τό κείμενο (στίχ. 4). Ἀλλά ἄν οἱ ἐμπαῖκτες, λόγου χάριν, βουλευτής Διαμαντόπουλος, ἐξακολουθοῦν τόν ἐμπαιγμό τους καί τόν ὑβρισμό τους καί δέν μετανοοῦν, τότε ὁ Κύριος, λέγει ὁ Ψαλμωδός, «λαλήσει πρός αὐτούς ἐν ὀργῇ Αὐτοῦ καί ἐν τῷ θυμῷ Αὐτοῦ ταράξει (= θά ταρακουνήσει καί θά συντρίψει) αὐτούς» (στίχ. 5).
3. Δέν ἀποροῦμε λοιπόν, ἀγαπητοί μου, γιά τούς ἐμφανιζομένους καί ἀκουομένους ἐμπαῖκτες, χειρότερος ἀπό τούς ὁποίους στίς ἡμέρες μας ἔγινε ὁ βουλευτής Διαμαντόπουλος. Δέν ἀποροῦμε, λέγω, γι᾽ αὐτούς, γιατί ξέρουμε ἀπό τήν Ἁγία Γραφή ὅτι ὅσο τά χρόνια περνοῦν καί πορευόμαστε πρός τήν Δευτέρα τοῦ Κυρίου Παρουσία, θά συμβαίνουν τοιαῦτα φαινόμενα ἀσεβείας. Ὁ ἀπόστολος Πέτρος μᾶς λέγει ὅτι«ἐλεύσονται ἐπ᾽ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἐμπαῖκται» (Β´ Πέτρ. 3,3). Καί ὁ ἀδελφόθεος Ἰούδας πάλι μᾶς λέγει τόν ἴδιο λόγο, ὅτι «ἐν ἐσχάτῳ χρόνῳ ἔσονται ἐμπαῖκται»(στίχ. 18). Τό μεγαλύτερο κακό ὅμως εἶναι μέ τόν ἀδιάφορο λαό, πού ἀκούει μέ τά αὐτιά του νά ὑβρίζεται ἡ πίστη του καί βλέπει μέ τά μάτια του νά ἐμπαίζονται τά ὅσια καί τά ἱερά, καί στέκει ἀδιάφορος, ὄχι μόνον, ἀλλά καί, μέ τήν εὐχάριστη συμμετοχή του σέ αὐτά τά ἀσεβῆ φαινόμενα, νά φαίνεται ὅτι τά ἐπιδοκιμάζει. Ἀλήθεια, πέστε μου, εἶναι χριστιανοί αὐτοί πού εἶδαν τό ἀσεβέστατο θέαμα νά ἐμπαίζεται τό Ἅγιο Ποτήριο καί νά μή διαμαρτυρηθοῦν ἤ νά μήν ἀποχωρήσουν τουλάχιστον ἀπό τήν σατανική ἐκείνη πομπή; Εἶναι χριστιανοί αὐτοί στούς ὁποίους ἐμεῖς οἱ Ἱερεῖς μποροῦμε νά ἐμπιστευθοῦμε νά παραστοῦν ὡς ἀνάδοχοι σέ βάπτισμα παιδιῶν; Ἀλήθεια, λέγω, θά μποροῦν αὐτοί νά προσέλθουν στό Ἅγιο Ποτήριο νά κοινωνήσουν τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, αὐτό πού ἐνέπαιξε ὁ ἐλεεινός καί ἀξιοθρήνητος βουλευτής Διαμαντόπουλος, χωρίς νά διαμαρτύρονται, ἀλλά ἀντίθετα καί νά καγχάζουν; Ἤ, νά πῶ καί τό χειρότερο, θά ὑπάρξει ἐπιτόπιος Ἱερεύς, ἐκεῖ ὅπου συνέβηκε τό σημεῖο αὐτό τοῦ Ἀντιχρίστου, νά δώσει, χωρίς φόβο, τήν θεία Κοινωνία σ᾽ αὐτούς πού εἶδαν τήν διαβολική αὐτή πράξη τοῦ ἀθέου βουλευτοῦ, μετέχοντες σ᾽ αὐτήν;
4. Ἡ ἴδια ἡ Γραφή, ἀγαπητοί μου, λέγει ὅτι ἄν ἐμεῖς οἱ χριστιανοί εἴμαστε ἀδιάφοροι σέ τέτοια ἀσεβῆ φαινόμενα καί δέν ἀγωνιζόμαστε καί δέν διαμαρτυρόμαστε ἐναντίον αὐτῶν, τότε ἡ ἁμαρτία γίνεται ἀκόμη θρασύτερη καί κυβερνᾶ! Γι᾽ αὐτό καί βλέπουμε στό κεφ. 12 τοῦ βιβλίου τῆς Ἀποκάλυψης τό θηρίο, πού εἶναι ἡ ἁμαρτία, νά εἶναι στεφανωμένο μέ«ἑπτά διαδήματα» (στίχ. 3), μέ ἑπτά στεφάνια δηαλαδή. Τί σημαίνουν τά στεφάνια καί μάλιστα ἑπτά; Σημαίνουν ὅτι ἡ ἁμαρτία κυβερνᾶ! Ἐκεῖ θά καταντήσουμε, διότι οἱ χριστιανοί καί ἐμεῖς οἱ κληρικοί, πλήν μερικῶν, δέν εἴμαστε μαχητές. Τοῦτα τά χρόνια, τά δύσκολα χρόνια, τά ἀπό τήν ἱερή Ἀποκάλυψη προφητευμένα χρόνια, ὅλοι πρέπει νά εἴμαστε ἀγωνιστές καί ὄχι ἀδιάφοροι γιά τήν πίστη μας τήν ἁγία, καί ὁ «πραΰς» ἀκόμη, «ἔστω μαχητής», ὅπως λέγει ὁ προφήτης Ἰωήλ (4,11).
Μέ εὐχές καί πολλή ἀγάπη
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
