Γράφει η Romfea.gr -16.40

Λάδι στη φωτιά και στην ενότητα της ιεραρχίας έριξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος με χθεσινό του άρθρο στο aixmi.gr.

Ο κ. Χρυσόστομος «επιτίθεται» δριμύτατα κατά του Αρχιεπισκόπου και των μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου με αφορμή τη χθεσινή τους ανακοίνωση που αφορά στην προφυλάκιση του ηγουμένου Εφραίμ.

Είναι η πρώτη φορά που δημοσίως ένας ιεράρχης δεν εκφράζει απλώς τη διαφωνία του για μία τοποθέτηση της ΔΙΣ, αλλά τάσσεται ανοικτά εναντίον της και αμφισβητώντας τις αποφάσεις του συνοδικού συστήματος!

Στο άρθρο του επιτίθεται με πρωτοφανή τρόπο κατά της ΔΙΣ, χρησιμοποιώντας πολύ σκληρά και απαξιωτικά λόγια για τους αδελφούς του.  

Τα περισσότερα μέλη της Ιεράς Συνόδου εξέφρασαν από νωρίς το πρωί στη Romfea.gr τη δυσαρέσκειά τους για τις θέσεις του Μητροπολίτη Μεσσηνίας και κυρίως για την αποδοκιμασία και την απαξίωση που επεφύλαξε στο ανώτατο διοικητικό όργανο της Εκκλησίας!

Στο άρθρο του ο κ. Χρυσόστομος χαρακτηρίζει «παρέλαση» (!) όσους υποστηρίζουν τον ηγούμενο Εφραίμ. Υπονοώντας τον Αρχιεπίσκοπο ως… σημαιοφόρο της παρέλασης και τα μέλη της Συνόδου ως… παραστάτες, ο κ. Χρυσόστομος διερωτάται πότε θεσμικό εκκλησιαστικό όργανο, όπως η Δ.Ι.Σ., ανεμίχθη σε δικαστικές – πολιτειακές υποθέσεις κληρικών ή μοναχών, οι οποίοι ανήκουν σε άλλη εκκλησιαστική δικαιοδοσία.

«Εάν η Εκκλησία της Ελλάδος εξέφραζε τη συμπαράστασή της στην δοκιμασία που περνά ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος, τότε θα θεωρούνταν παρέμβαση στα ζητήματα της Εκκλησίας της Σερβίας;», επισήμανε στη Romfea.gr μητροπολίτης, μέλος της ΔΙΣ.

«Η Εκκλησία δεν διοικεί μόνο, αλλά διαποιμαίνει» υποστήριξε. «Τα αδικήματα, αν υπάρχουν, τελέστηκαν σε χώρο της ποιμαντικής της ευθύνης και όσοι σκανδαλίζονται είναι από το ποίμνιό της. Επομένως δεν έπρεπε να τοποθετηθεί;» πρόσθεσε ο ίδιος Μητροπολίτης.

«Αν θεωρεί ο Σεβασμιώτατος Μεσσηνίας πως η άποψή του έχει περισσότερη ισχύ από την άποψη της ΔΙΣ, τότε δεν έχει παρά να μας το πει. Όλοι πρέπει να σέβονται τις απόψεις των θεσμικών οργάνων. Δηλαδή αυτός είναι ο τιμητής της Συνόδου;» υποστήριξε στη Romfea.gr, έτερος μητροπολίτης και μέλος της ΔΙΣ.

Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας υποστηρίζει στο άρθρο του πως η ΔΙΣ αμφισβητεί τις αποφάσεις ενός άλλου θεσμικού φορέα όπως είναι η Ελληνική Δικαιοσύνη.

Την ίδια στιγμή, βεβαίως, στο δικό του άρθρο αμφισβητεί τις αποφάσεις του δικού του ανώτατου (εκκλησιαστικά) θεσμικού οργάνου που είναι η Ιερά Σύνοδος!  

"Η ΔΙΣ είναι συλλογικό όργανο το οποίο έχει και την ευθύνη της διοίκησης της Εκκλησίας. Η απόφαση είναι μία έκφραση συμπαράστασης για έναν δοκιμαζόμενο αδελφό και δεν στρέφεται εναντίον κανενός και ιδιαίτερα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Εκφράζει αγαπητικά την συμπαράστασή της, όπως έχει καθήκον και υποχρέωση", είπε ένα ακόμη μέλος της ΔΙΣ στη Romfea.gr.

Ο κ. Χρυσόστομος εγκαλεί τη ΔΙΣ, το ανώτατο διοικητικό όργανο της Εκκλησίας, υπογραμμίζοντας πως η Σύνοδος έπρεπε να περιοριστεί «στη σοβαρή, αντικειμενική και ισορροπημένη ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου». Με λίγα λόγια θεωρεί ασόβαρη και υποβολιμιαία την τοποθέτηση της ΔΙΣ.

Επιπλέον, ο Σεβασμιώτατος Μεσσηνίας αναφέρεται σε "επιδιώξεις και σκοπιμότητες που εξυπηρετεί η Ιερά Σύνοδος με την ανακοίνωσή της". Πότε θα είναι όμως γι' αυτόν η κατάλληλη στιγμή για να κατονομάσει αυτές τις σκοπιμότητες;

«Ἑμίσησάν με δωρεάν»

«Πότε άλλοτε ιεράρχης που δεν μετέχει στην ΔΙΣ καταφέρεται με τόση απολυτότητα ενάντιά της;», τόνισε μητροπολίτης και μέλος της.

«Είναι σεβαστή», πρόσθεσε, «η αντίθετη άποψη και καλώς να την εκφράζει όποιος θέλει. Όμως όχι να εγκαλεί το ανώτατο συλλογικό όργανο ένας μητροπολίτης και δη ο νεότερος, εισάγοντας νέα ήθη στο συνοδικό μας σύστημα».

Τέλος, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της Rοmfea.gr ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ερωτώμενος από συνεργάτες του για τις απόψεις του Σεβ. Μεσσηνίας είπε: «Χαίρομαι που υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Αυτό είναι δείγμα υγείας».  

«Eμίσησάν με δωρεάν», με τα λόγια του Χριστού περιοριζόμαστε να τοποθετηθούμε εμείς σε αυτό το δηλητηριώδες άρθρο του σεβασμιωτάτου Μεσσηνίας.

Και όπως είπε στη Romfea.gr Μητροπολίτης των Νέων Χωρών, σχολιάζοντας το άρθρο του Σεβασμιωτάτου: «Το να έχει ένας μητροπολίτης μία αντίθετη άποψη, δεν σημαίνει πως πρέπει να την υιοθετεί κατ’ ανάγκη η Ιερά Σύνοδος. Ας κρίνει ο πιστός λαός όσους βουτούν την πένα τους, όχι σε μελάνη, αλλά σε χολή».

Ακολουθεί το κείμενο του Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου:

"Ο Αρχιεπίσκοπος κάνει μεγάλο λάθος με τον Εφραίμ"

Δυσάρεστη έκπληξη προξένησε το περιεχόμενο του ανακοινωθέντος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, σχετικά με τη διαδικασία και την προφυλάκιση του Αρχιμανδρίτη Εφραίμ, όταν μάλιστα στην υπόθεση καθίσταται μέρος του όλου ζητήματος και ο Πρόεδρος της Συνόδου, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος , ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα συμμετάσχει και αυτός στην «παρέλαση» των υποστηρικτικών παρουσιών και δηλώσεων έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού.

Τα δυσάρεστα αυτά συναισθήματα διαδέχεται και μια σειρά ερωτημάτων, τα οποία – κατά το μάλλον ή ήττον – επισημαίνουν μια διαφορετική παράδοση αρμοδιοτήτων ενός θεσμικού οργάνου και μάλιστα εκκλησιαστικού, όπως είναι η Ιερά Σύνοδος .

Όλα τα παραπάνω, αλλά και όσα θα ακολουθήσουν, δεν σχετίζονται με προσωπικές επιλογές ή τοποθετήσεις του καθενός μπροστά στο συγκεκριμένο θέμα, δεν μπορεί όμως να αποτελέσουν αυτές οι προσωπικές επιλογές ή τοποθετήσεις , το πρότυπο ή το μέτρο λειτουργίας και έκφρασης των θεσμών.

Πότε, λοιπόν, θεσμικό εκκλησιαστικό όργανο, όπως η Διαρκής Ιερά Σύνοδο, ανεμίχθη σε δικαστικές – πολιτειακές υποθέσεις κληρικών ή μοναχών, οι οποίοι ανήκουν σε άλλη εκκλησιαστική δικαιοδοσία και, εν προκειμένω στο Οικουμενικό Πατριαρχείο ;

Δεν θεώρησε η Διαρκής Ιερά Σύνοδο τη σοβαρή, αντικειμενική και ισορροπημένη ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως μια αρκετά αποδεκτή παρέμβαση επί του συγκεκριμένου θέματος;

Πότε άλλοτε, κατά το παρελθόν, η Εκκλησία της Ελλάδος εξέφρασε με τόσο έντονο και θεσμικό τρόπο την αγωνία της για τη δήθεν παραβίαση των ιερών θεσμίων και τη μη τήρηση των, εκ του αυτοδιοικήτου του Αγίου Όρους απορρεόντων, καταστατικών όρων ;

Θεωρεί η Διαρκής Ιερά Σύνοδο ότι η πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου επί της Αγιορειτικής Κοινότητος, είναι αναποτελεσματική ;

2.

Πότε άλλοτε η Εκκλησία της Ελλάδος εξεφράσθη υποστηρικτικά προς Ιερές Μονές και Μοναχούς του Αγίου Όρους, όταν «ασελγούσαν» επάνω τους άλλες εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες;

Είναι δυνατόν ένα θεσμικό όργανο της Εκκλησίας , όπως είναι η Ιερά Σύνοδος, να αμαυρώνει και να αμφισβητεί με μια αμφίσημη φρασεολογία , αποφάσεις ενός άλλου θεσμικού φορέος, κορυφαίου της ελληνικής κοινωνίας, όπως είναι η Ελληνική Δικαιοσύνη, στην οποία μάλιστα διαγιγνώσκει και ρωγμές ως προς την ορθότητα των αποφάσεών της ;

Πότε άλλοτε, κατά το παρελθόν, εκκλησιαστικά πρόσωπα και ταγοί επεσκέφθησαν προφυλακισμένους ή φυλακισμένους κληρικούς ή μοναχούς και με δακρύβρεχτα λόγια και δηλώσεις εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους;

Πότε, κατά το παρελθόν, η Διαρκής Ιερά Σύνοδο διετύπωσε, έστω και ευχητικά , την ελπίδα της για επανεξέταση δικαστικών αποφάσεων με το ενδεχόμενο, μάλιστα, αποφυλακίσεως και για άλλους κληρικούς και μοναχούς;

Μήπως η Διαρκής Ιερά Σύνοδο, με το ανακοινωθέν της αυτό, δεν κατάλαβε ότι εξυπηρετεί ιδιοτέλειες, επιδιώξεις και σκοπιμότητες άλλων Εκκλησιών, όχι μόνο στο κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και στα όρια της δικής της δικαιοδοσίας;

Ελπίζω το απαράδεκτο αυτό ανακοινωθέν να αποτελέσει τον επίλογο ενός «παράλογου μονόπρακτου», και ότι ο δι’ ού το σκάνδαλον ήλθε , να έλθει εις εαυτόν και αν εκφράσει τη συγνώμη του και τη μετάνοιά του για το καίριο πλήγμα που προκάλεσε στο κύρος της Εκκλησίας, στο σκανδαλισμό του ποιμνίου, στο μοναστικό ιδεώδες και στην Αγιορειτική Παράδοση.

(Από το aixmi.gr)

Θλίψη ένοιωσα όταν διάβασα τα όσα γράφει ο Ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως Ξάνθης για το «Βατοπαίδιο» ως «ναρκοπέδιο» και δια το «συμπάσχειν» του στο δράμα του Ηγουμένου Εφραίμ.

Κάτω από τις γραμμές είναι εμφανέστατα ως τερτίπια ανεπίγνωστης ανησυχίας και ψευδαδέλφου ενδιαφέροντος. Γιατί δεν διδάσκεται ο γράφων από την εν σοφία σιγή του Πανσέπτου Οικουμενικού Πατριαρχείου και την ερμηνεύει κατά βούληση, φλυαρώντας και όχι σιωπώντας;

Εάν συνέπασχε θα έβαζε τον εαυτό του στη θέση του φυλακισθέντος κατά την ευαγγελική προτροπή και θα «ήρχετο προς αυτόν» με καρδιακή εγγύτητα και όχι με τεχνητό προβληματισμό.

«Η αγάπη μακροθυμεί... ου φυσιούται... ουκ ασχημονεί... ου χαίρει επί τη αδικία» και φυσικά βοά η απουσία της.

Σ’ ένα κράτος που παραπαίει, με δικαιοσύνη με δεκανίκια, με ορυμαγδό αξιών, με ανθρωπιά σχεδόν ανύπαρκτη, ο Αρχιμ. Σ. εκλαμβάνει τα μη όντα ως όντα.

Γιατί δεν τον αγγίζει η έλευση του «υπουργού εξωτερικών» όπως τον αναφέρει, της Ρωσικής Εκκλησίας, παραμονές Χριστουγέννων στην Αθήνα, η παρουσίαση του ορατορίου του εν πάση τιμή και κοσμική ματαιότητι από μέρους της εκκλησιαστικής ηγεσίας της Ελλάδος και η παράλληλη παρουσίαση βιβλίου του Πατριάρχη Ρωσίας;

Σε μία κοινωνία, που ο Ηγούμενος Εφραίμ πολλαπλώς, εμπράκτως, και κυρίως εν κρυπτώ ευεργέτησε και δεν ενέπαιξε με δήθεν προβληματισμούς.

Κι αυτό γιατί η πνευματική του μήτρα υπήρξε το Άγιο Όρος, η αείποτε υψουμένη στη συνείδηση του γένους, περίπυστη μονή του Βατοπαιδίου και όχι ομάδες αριβιστών με δεσποτική χρειά και κάλυψη.

Αυτοί λαϊκίζοντες και εκκοσμικεύοντες τα τίμια και ιερά, θέτουν εν αμφιβόλω μαζί με την ισχύ των χρυσοβούλλων τα θέσμια του Αγίου Όρους και του Πατριαρχείου μας για τον εκσλαβισμό των οποίων δήθεν ανησυχούν.

Σπεύδω να τους καθησυχάσω ότι τη προνοία της Εφόρου της Κυρίας Θεοτόκου και οι δύο πανίεροι θεσμοί του γένους μας χαίρουν πανορθοδόξου κύρους και αναγνωρίσεως.

Οι διάκονοί τους, μπορεί κατά Θεού παραχώρηση να ταπεινούνται, όπως ο Γ. Εφραίμ.

Έτσι όμως υψούνται κρίμασι αδήλοις επόμενοι του Σταυρωθέντος «Βασιλέως της Δόξης».

Προσδοκούντες όμως ανάσταση, αντλούν από την πολυχεύμονα πείρα των ιερών παραδόσεών των, από την πείρα των προαπελθόντων αγίων πατέρων τους, από την ιερά παράδοσή τους.

Αυτός είναι και ο πλούτος των.

Εις αυτόν που δεν εθήτευσαν οι στείρα προβληματισζόμενοι και δήθεν συμπάσχοντες και θλιβόμενοι.

Ιερομόναχος Χρυσόστομος
Ιερά Σκήτη Αγίου Παντελεήμονος
Άγιον Όρος

Τα τελευταία δυο χρόνια οι Έλληνες και γενικότερα ο τόπος μας, ζούμε και πολλές και δυσάρεστες καταστάσεις, ο καλός ο λόγος μας λείπει. Ζήσαμε εμπειρίες που δεν μας άξιζαν, έκαναν κακό στους πολίτες και τη χώρα.

Την χώρα την απαξίωσαν, την ταπείνωσαν, τους πολίτες τους διέσυραν. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στους υπαίτιους ονομαστικά ή να αποδώσουμε ευθύνες σε πολιτικούς, σε λαϊκούς, σε λειτουργούς της εκκλησίας.

Πολλοί είναι οι υπαίτιοι, πολλοί είναι αυτοί που κάμουν κακό στον τόπο, σε καθημερινή βάση, περισσότερο τους ωθεί η απληστία για το πολύ κέρδος, της όποιας μορφής κέρδος: πολιτικό, διαφήμιση/πελατεία, τηλεθέαση, ό,τι άλλο κατεβάσει το μυαλό του ανθρώπου.

Θα σταθώ σε ένα από τα πολλά που ταλανίζουν, τη χώρα. Απασχόλησε/λεί το πανελλήνιο, τώρα κοντεύει και να διεθνοποιηθεί, να πάρει άλλες διαστάσεις: τη Μονή Βατοπαιδίου.

Τι έγινε; Ανταλλαγή κτημάτων από το δημόσιο προς την εκκλησία της Ελλάδος και από την εκκλησία στο ελληνικό δημόσιο.

Άρχισε το 1998-1999, ως αίτημα αναγνώρισης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος  της Ιεράς Μονής και εξελίχτηκε σε εφιάλτη, από το 2000 για όλη τη δεκαετία.

Χωρίς πρόθεση υπαινιγμών ή θρησκοληψίας θέλω κάποιος που μπορεί, γιατί ξέρει, να μου διευκρινίσει τη διαφορά: περιουσίας κτηματικής που ανήκει στο ελληνικό δημόσιο και περιουσίας κτηματικής που ανήκει στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησιά, αν δεν έχουν την ίδια λογική υπόσταση/υπάρχουν και τα δύο, είναι/ανήκουν στον ίδιο λαό, την ίδια χώρα.

Αυτές τις έννοιες τις θεωρώ ταυτόσημες, με διαφορετικές προσεγγίσεις του λαού. Αν κάνω λάθος, δεν το κάνω από πρόθεση, εσκεμμένα, είναι κάτι που έτσι το έβλεπα και έτσι το αισθανόμουν, έτσι το αισθάνομαι τα χρόνια που ζω.

Οι Έλληνες πολίτες, ορθόδοξοι χριστιανοί, αλλόθρησκοι, μπορούν ανεμπόδιστα να κάμουν χρήση, κάθε ελεύθερου χώρου, γηπέδου, λίμνης, παραλίας, δάσους, πάρκου, βιβλιοθήκης, μουσείου, εστίας, παραλίας, που ανήκει  στην εκκλησία ή το δημόσιο.

Πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω, ότι τα ίδια πράγματα αν ανήκουν στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία, όλοι οι Έλληνες και ξένοι/αλλοδαποί που βρίσκονται στην Ελλάδα ή μένουν στην Ελλάδα ή επισκέπτονται τη χώρα μας το μπορούν ανεμπόδιστα, όπως θα έκαναν για ό,τι ανήκει στο ελληνικό δημόσιο.

Η αξιοποίηση των συγκεκριμένων περιουσιακών στοιχείων, όσα μπορούν να δώσουν εισόδημα, όπως το δημόσιο έχει ανάγκη εισοδημάτων για τη χρηματοδότηση δαπανών του, το ίδιο και η εκκλησία έχει ανάγκη πόρων χρηματοδότησης δαπανών συντήρησης των Ναών, των Μονών, έχουν ανάγκη διατροφής, φιλοξενίας ανήμπορων, ενίσχυση  πτωχών ανθρώπων έχουν ανάγκες στέγης, διατροφής, ιδία οι Μονές οι οποίες δεν έχουν εκκλησιαζόμενους, όπως οι εκκλησίες εκτός Αγίου Όρους.

Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να απαξιώνουμε ή να μηδενίζομε το έργο της εκκλησίας, είναι τεράστιο, καλύπτει παράλληλες με το κράτος ανάγκες, αθόρυβα.

Αν στην περίπτωση ανταλλαγής περιουσιακών στοιχείων μεταξύ δημοσίου και εκκλησίας, υπήρξε ανεπίτρεπτη συναλλαγή, να επέμβει η δικαιοσύνη, να αναζητηθούν οι ευθύνες και να επιμετρηθούν σε όλους οι ποινές που πρέπουν, σε αυτούς οι οποίοι καταχράστηκαν την περιουσία και μπόρεσαν να την οικειοποιηθούν, αγνόησαν την ευθύνη της εξουσίας διαχείρισης της αρχικής απόφασης ανταλλαγής περιουσιακών στοιχείων, την οποία τους εμπιστεύθηκαν οι φορείς στους οποίους ανήκουν.

Άλλο όμως ο καταλογισμός ευθυνών στους ανέντιμους και άλλο ο διασυρμός της χώρας, των Ελλήνων πολιτών, ως πηγή καταχραστών, γιατί αντάλλαξαν κτηματικές περιουσίες, το ελληνικό δημόσιο και η ορθόδοξη ελληνική εκκλησία.

Τα όσα συνέβησαν τις ημέρες αυτές για τον ηγούμενο της Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους, προσέβαλαν την χώρα, ταπείνωσαν τους Έλληνες πολίτες. Οι δικαστές του Συμβουλίου Εφετών υιοθέτησαν την άποψη της ανακρίτριας, η οποία είχε την άποψη ότι πρέπει να προφυλακιστεί ο ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου και κατά συνέπεια η άμεση επόμενη ενέργεια των αρμοδίων αρχών ήταν να συλλάβουν τον ηγούμενο και να τον οδηγήσουν στην φυλακή. Ήταν η πρώτη και μόνη φορά που με βούλευμα των αρμόδιων οργάνων της δικαιοσύνης προφυλακίζεται κάποιος, ο οποίος κρίθηκε εν τέλει ότι πρέπει προσωρινά να προφυλακιστεί; Όχι βέβαια. Και το ερώτημα είναι: γιατί αυτός ο ευτελισμός προσωρινά προφυλακιστέου, όπως εύστοχα επισημαίνει ο Πατριάρχης  Πασών των Ρωσιών, Κύριλλος με επιστολή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια.

Γράφει ο Πατριάρχης Κύριλλος στο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας: «Δεν αμφισβητώ τη δικαιοδοσία των οργάνων της ελληνικής δικαιοσύνης και εκφράζω την ελπίδα για μια δίκαιη και αντικειμενική απόφαση στην υπόθεση, σχετικά με την περιουσία της Μονής Βατοπαιδίου... την ίδια στιγμή διατελώ εν απορία λόγω της εφαρμογής της προφυλάκισης προ της δικαστικής διερεύνησης της υπόθεσης, επί της ουσίας, ενός μοναχού ο οποίος δεν αποτελεί απειλή για την κοινωνία και επανειλημμένως έχει εκφράσει την  ετοιμότητά του να συνεργαστεί με την ανάκριση...στη Ρωσία, τη Λευκορωσία, την Ουκρανία, τη Μολδαβία, και άλλες χώρες, οι λαοί των  οποίων ποιμαίνονται από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, εκατομμύρια πιστών αισθάνονται αγωνία για τα αστυνομικά μέρα τα οποία ελήφθησαν ως προς έναν γνωστό σε ολόκληρο τον ορθόδοξο κόσμο ηγούμενο μιας δοξασμένης αγιορείτικης μονής εκείνες τις ίδιες ημέρες, κατά τις οποίες η ορθόδοξη Ελλάδα εορτάζει τα Χριστούγεννα».

Διαβάζω σε άρθρο του κ. Νίκου Χρυσολωρά «... ο κίνδυνος επηρεασμού πολιτικών προσώπων υπουργών και υφυπουργών καθώς και ανωτέρων κρατικών λειτουργών και υπαλλήλων...», επικαλέστηκε η Εφέτης ειδική ανακρίτρια που ερευνά την υπόθεση Βατοπαιδίου, στο σκεπτικό της για την προφυλάκιση του ηγουμένου Εφραίμ Κουτσού (Καθημερινή 30 Δεκεμβρίου 2011 ).

Σέβομαι τους θεσμούς, τους λειτουργούς του κράτους, η δική μου λογική, όχι του νομικού όχι του δικαστή, δεν αντιλαμβάνεται το σκεπτικό, ως επιχείρημα επιμέτρησης ποινής προφυλάκισης. Ισχυρίζεται η Εφέτης: ο κίνδυνος επηρεασμού πολιτικών προσώπων...», αυτό δεν σημαίνει τίποτα, αν υπήρχε ιστορικό ότι έχει στο παρελθόν επηρεάσει αξιωματούχους ναι, αυτοί που επηρεάστηκαν από τον ηθικό αυτουργό γιατί μένουν εκτός φυλακών και δεν είναι μαζί, οι αυτουργοί.

Αν πάλι δεν υπάρχει προηγούμενο, δεν μπορεί κανείς να στείλει στη φυλακή, με υποθετικό λόγο αν ή θα, πολίτη χωρίς βεβαρημένο ποινικό μητρώο.

Έχει δίκαιο ο Πατριάρχης Πασών των Ρωσιών.  Αυτό που έγινε στο Άγιο Όρος  και αυτό που ακολούθησε δύσκολα περιγράφεται, ήταν πρόκληση, ανεπίτρεπτη ενέργεια. Αν ο ηγούμενος ήταν ύποπτος φυγής, ήθελε να δραπετεύσει θα το είχε κάνει.

Πριν λίγες ημέρες είχε φιλοξενηθεί στην Ρωσία από τον Πρωθυπουργό της Ρωσίας και τον Πρόεδρο της Ρωσικής Δημοκρατίας, δεν ξέρανε ποιον φιλοξενούν, ξέραμε μόνο εμείς!

Μαζί με την γενικότερη κρίση στην Ελλάδα μας ανησυχεί ιδιαίτερα η περίπτωσης του γέροντος Εφραίμ.

Πολλοί ομογενειακοί παράγοντες και συνάδελφοι μου στην Αμερική μου εξέφρασαν την έκπληξη τους για την όψιμη δραστηριοποίηση της Ελληνικής Δικαιοσύνης εναντίων του Γέροντος Εφραίμ και του Αγίου Όρους.

Ιδιαιτέρα αλγεινή εντύπωση έκανε η μετά φανών και λαμπάδων σύλληψης του Γέροντα παραμονή Χριστουγέννων και ο εγκλεισμός του εις φυλακήν ως επικίνδυνου και κακούργου, παρά το γεγονός ότι μέχρι στιγμής ουδεμία κατηγορία έχει τεκμηριωθεί.

Ελπίζουμε αυτό το φαινόμενο να μην σημαίνει ότι με την οικονομική πτώχευση της Ελλάδος να άρχισε παράλληλα και η ηθική και πνευματική πτώχευση που θα αποβεί ολέθρια για το μέλλον του Ελληνισμού.

Παύλος Κυμίσης
Καθηγητής Ιατρικής New York Metical Collage
Αρχών Χαρτουλάριος Οικουμενικού Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.