Του Σεβ. Μητροπολίτη Καστορίας κ. Σεραφείμ

Εμείς οι άνθρωποι και ιδιαιτέρως εμείς οι Kληρικοί και ποιμένες της Εκκλησίας πρέπει να θυμόμαστε τα πρόσωπα, τα οποία μας χάρισαν τον πολύτιμο θησαυρό της πίστεως και μας αναγέννησαν στην πνευματική ζωή.

Ο λόγος του Αποστόλου Παύλου είναι χαρακτηριστικός και συγχρόνως παραινετικός : "Mνημονεύετε των ηγουμένων ημών, οίτινες ελάλησαν τον λόγον του Θεού, ων αναθεωρούντες την έκφρασιν της αναστροφής, μιμείσθε την πίστιν." (Εβρ. 13,7)

Να θυμόμαστε να μνημονεύουμε, να σεβόμαστε, να ευλαβούμαστε, να ευχαριστούμε, να ευγνωμονούμε. Η αγνωμοσύνη είναι η χειρότερη όλων των αμαρτιών.

Σαν σήμερα θυμάμαι, στις 21 Νοεμβρίου του έτους 1985, στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Πειραιώς χειροτονήθηκε Επίσκοπος και Μητροπολίτης ο μακαριστός και άγιος προκάτοχός μου κυρός Γρηγόριος Γ' o Παπουτσόπουλος.

Να τον ονομάσω άνθρωπο της αρετής; Είναι πολύ λίγο.

Να τον χαρακτηρίσω ως ευλαβή και άγιο επίσκοπο; Είναι πάλι λίγο.

Ο μακαριστός Γρηγόριος ήταν πραγματικά ένας άνθρωπος του Θεού που μέσα στην καρδιά του είχε ζωντανή την παρουσία του Θεού.

Είχε και ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα που ήταν η θεοτοκοφιλία. Ακριβώς την ίδια θεοτοκοφιλία είχε και ο μακαριστός Mητροπολίτης Αργολίδος κυρός Ιάκωβος, την οποία μοιράζεται και ο Γέροντας Κατερίνης Αγαθόνικος.

Αγαπούσαν, τιμούσαν και ευλαβούνταν τα μέγιστα το πρόσωπο της Παναγίας.

Ο Γέροντας Γρηγόριος :

Στο μοναστήρι της, στον Πόρο έγινε μοναχός.

Έζησε όλα τα χρόνια με δυσκολίες και ασθένειες με βοηθό και πάλι την Παναγία.

Χειροτονήθηκε Επίσκοπος την ημέρα της εορτής της.

Εποίμανε την Μητρόπολη Καστοριάς, την κατεξοχήν πόλη της Παναγίας.

Το παρεκκλήσιο ακόμη του Επισκοπείου στο οποίο έψαλλε καθημερινά τον Παρακλητικό κανόνα, αφιερωμένο και αυτό στην Παναγία.

Γι' αυτό και αξιώθηκε στο κρεβάτι του πόνου, να την δει ολοζώντανη να συνοδεύεται από Αγίους Ιεράρχες και να του λέγει πως : "Σου χαρίζω παράταση ζωής, τρία χρόνια.’’ Πράγματι, εκοιμήθη τρία χρόνια ἀκριβώς μετά από αυτήν την θαυμαστή εμφάνιση. Το διάβασα ο ίδιος αυτό το θαυμαστό γεγονός στο προσωπικό του ημερολόγιο.

Να γιατί λέγω, για μια ακόμη φορά, ότι είμαι πολύ μικρός και ασήμαντος μπροστά στον μακαριστό Γρηγόριο. Εκείνος είχε την θέα του προσώπου της Παναγίας. Εμείς αγωνιζόμαστε να πετύχουμε την πολυπόθητη θεραπεία μας.

Από τον Θρόνο της Παναγίας Τριάδος όπου μετά παρρησίας προσεδρεύει και βλέπει κατάματα το γλυκύτατο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, τον παρακαλώ να στείλει μια ακτίδα φωτός στην σκοτισμένη από την αμαρτία καρδία μου, για να μπορέσω κι εγώ κάποια στιγμή να δω το πρόσωπο του Θεού.

Γέροντα Γρηγόριε, ικέτευε τον Πλάστη, παρακάλεσε την Παναγία, σήμερα εορτή των Εισοδίων της, για την Καστοριά, για όλα τα πνευματικά σου τέκνα και, τελευταία, για μένα τον ελαχιστότατο μειρακίσκο και διάδοχο.

Του Αρχιμ. Δαμασκηνού Λιονάκη Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου

«Ὡς τριετίζουσα δάμαλις» καί «ὡς θεόδεκτον θῦμα» ἡ ταπεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ «σήμερον εἰσάγεται ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου»· «ἡ τῶν Ἁγίων Ἁγία» «προσάγεται τῷ Ναῷ» «τοῦ ἀνατραφῆναι εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων ὡς ἡγιασμένη»!

Προσφέρεται στόν Θεό ἀπό τό εὐλογημένο ζεῦγος τῶν Θεοπατόρων, τούς Ἁγίους Ἰωακείμ καί Ἄννα, καί μέ πόθο ἀφιερώνεται στήν ἀγάπη Του.

Ὁ ἔμψυχος ναός «τοῦ πάντων Βασιλέως» εἰσάγεται στόν θεοδόχο Ναό, προπορευομένων «λαμπαδηφόρων παρθένων», καί εὐλογεῖται ἀπό τόν Ἀρχιερέα Ζαχαρία.

Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου ἀποτελοῦν «τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον». Ἡ ὑμνολογία τῆς Ἑορτῆς κυριαρχεῖται ἀπό χαρά καί ἔκπληξη «ἐπὶ τὰ λίαν παράδοξα μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν».

Μᾶς πληροφορεῖ ὁ ἱερός ὑμνωδός ὅτι «τὰ τῶν Ἁγίων Ἅγια ἀγάλλονται καὶ ὁ χορὸς τῶν Ἀγγέλων μυστικῶς πανηγυρίζει».

Ἡ εἴσοδος τῆς Παρθένου στά Ἅγια τῶν Ἁγίων γίνεται «παραδόξως» καί «ἐν δόξῃ»· ἐκπλήσσει τούς Ἀγγέλους καί προμηνύει τήν καθοριστική συμβολή τῆς ταπεινῆς Κόρης στό σωτηριῶδες σχέδιο τοῦ Θεοῦ.

Συνοπτικῶς μᾶς πληροφορεῖ ὁ ὑμνογράφος καί γιά τήν ἐντός τοῦ Ναοῦ ζωή τῆς Παναγίας μας: «Λαμβάνουσα τροφὴν τὴν οὐράνιον προέκοπτε σοφίᾳ καὶ χάριτι».

Ἐπί δώδεκα ὁλόκληρα ἔτη ἡ Παρθένος Μαρία κατοικεῖ στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, τρέφεται «ἐπουρανίῳ ἄρτῳ» καί μετέχει θείων καταστάσεων.

Ὁ «νοῦς τῆς σαρκὸς ἡμῶν» ἀδυνατεῖ νά συλλάβει τό μεγαλεῖο τῆς ζωῆς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐντός τοῦ Ναοῦ, τίς ἀναβάσεις τοῦ πνεύματός της, τήν πορεία της «ἀπὸ δόξης εἰς δόξαν».

«Αὐτά εἶναι τοῦ Θεοῦ πράγματα», εἶπε κάποτε ὁ μακαριστός π. Ἰάκωβος Τσαλίκης, ὁ ὁποῖος ἔφυγε γιά τόν Οὐρανό τήν ἡμέρα τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, θέλοντας νά χαρακτηρίσει κάποιο θαυμαστό καί θεῖο γεγονός.

Αὐτή ἡ φράση, νομίζουμε, ταιριάζει στήν πλήρη χάριτος βιοτή τῆς Κεχαριτωμένης. «Αὐτά εἶναι τοῦ Θεοῦ πράγματα»…

Μέ πνεῦμα, λοιπόν, ταπεινό καί ἀπερίεργο ἄς προσκυνοῦμε τά μεγαλεῖα τῆς Ἀειπαρθένου!

Ἡ Παναγία μας εἶναι τό πρότυπο μητέρων καί μοναζουσῶν, τό καταφύγιο τῶν πολεμουμένων καί ἡ ἐγγυήτρια τῶν μετανοούντων, ὅσων μέ πόνο συναισθάνονται τήν ἁμαρτωλότητά τους καί μέ ἐλπίδα σπεύδουν στό φερέσβιο μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.

Οἱ ταπεινοί τοῦτοι καί ἀδέξιοι ψελλισμοί μας δέν ἔχουν, τό γνωρίζουμε, νά προσθέσουν δόξα στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ ὁποία «ὑπερδεδοξασμένη ὑπάρχει»!

Ἔχουν, ἀντιθέτως, νά ὠφεληθοῦν οἱ ψυχές μας ἀπό τήν ταπεινή ἀναφορά στόν ἀμόλυντο καί ἀφιερωμένο στόν Θεό βίο τῆς Ἀειπαρθένου, στήν εὐλαβῆ στάση της καί τήν ἀδιάλειπτη προσευχή της, στίς ἀμέτρητες γονυκλισίες της, τήν πάνσεμνη πολιτεία της καί τίς ἀκοίμητες «πρὸς Κύριον» πρεσβεῖες της.

Πανηγυρίζει σήμερα καί ἡ εὐλογημένη πόλη τῶν Χανίων. Ὁ Μητροπολιτικός Ναός τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, ἡ ξακουστή «Τριμάρτυρη», μαρτυρεῖ τήν ἀγάπη τῶν πιστῶν Χανιωτῶν πρός τήν Θεομήτορα.

Στά Χανιά νιώθουμε θεοτοκοφρούρητοι καί θεοτοκοσκέπαστοι. Αὐτό ἀποτελεῖ εὐλογία, μά καί εὐθύνη πνευματική, ὑπόμνηση ὅτι ὁ λαμπρός ἑορτασμός πνευματικῶν γεγονότων δέν εἶναι ὀρθό νά ἐξαντλεῖται σέ ρηχές ἐθιμοτυπίες καί ἐκδηλώσεις κοσμικῆς χροιᾶς.

Πανηγυρίζουν καί οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις τῆς χώρας μας, οἱ τόσο εὐεργετημένες ἀπό τήν βοήθεια καί τήν προστασία τῆς Κυρίας Θεοτόκου, καί τιμοῦν «κατὰ χρέος» τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ.

Ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός ποτέ δέν ἄφησε τό Ἔθνος μας, ποτέ δέν ἐγκατέλειψε τόν στρατό μας. Στά μέτωπα τῶν ἐθνικοαπελευθερωτικῶν ἀγώνων τῶν Ἑλλήνων ἡ παρουσία τῆς Παναγίας ὑπῆρξε πολλές φορές ὀφθαλμοφανής!

Μέ τήν ἐνίσχυση τῆς Μεγαλόχαρης οἱ πρόγονοί μας «ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων».

Ὁ ἡσυχαστικός βίος τῆς Παναγίας μας ἀποτελεῖ κήρυγμα μεγαλόφωνο καί ἔλεγχο μητρικό τῆς θορυβώδους καί πολυπράγμονος ἐποχῆς μας.

Διδάσκει ἡ Θεοτόκος τήν ὠφέλεια τῆς ἤρεμης προσευχῆς καί τῆς προσεκτικῆς αὐτοεξέτασης, τῆς σύμμετρης νηστείας καί ἀγρυπνίας, τῆς φυλακῆς λογισμῶν καί αἰσθήσεων, στοιχείων πού δέν πλεονάζουν στόν καιρό μας…

Ἡ κοινωνία μας, ἄς τό παραδεχθοῦμε, ἄλλες προτεραιότητες ἔχει θέσει! Κυριαρχοῦν δεῖκτες οἰκονομικοί: εὐμάρεια, κερδοφορία, ἀνταγωνισμός.

Ἡ «κουλτούρα τῆς πτώσεως» ὁδηγεῖ τούς ἀνθρώπους σέ βίο ἀκατάστατο, κενό καί ἀνοημάτιστο.

Καθώς ἑορτάζουμε τήν ἀνεπιφύλακτη καί ἀπροϋπόθετη ἀφιέρωση τῆς Παρθένου Μαρίας στόν Κύριο καί τήν ὁλοπρόθυμη ὑποταγή της στό ἅγιο θέλημά Του, ἄς ἀναρωτηθοῦμε: Εἶναι πρότυπό μας ἡ «τετρωμένη ἀγάπης» Παρθένος, ἡ ὁποία ἕνα πόθησε στήν ζωή της, τήν ἕνωση μέ τόν Δημιουργό καί Θεό της;

Θεωροῦμε ὡς ἀφορμή χαρᾶς τό θαῦμα τῆς ἀφιέρωσης ἑνός νέου ἀνθρώπου στόν Θεό;

Μήπως νιώθουμε ἐπιφύλαξη ἤ ἀποστροφή πρός τόν Κλῆρο καί τόν Μοναχισμό;

Οἱ εἰλικρινεῖς ἀπαντήσεις στά παραπάνω ἐρωτήματα μποροῦν νά μᾶς βοηθήσουν, ὥστε «ἐν ἐπιγνώσει» νά ἑορτάσουμε τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου, νά λάβουμε εὐλογία θεομητορική, νά ἀκολουθήσουμε πορεία πνευματική καί νά πραγματοποιήσουμε τήν εἴσοδό μας στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Ἀμήν.

 

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Σε μια περίφημη ομιλία του ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέγει τα εξής χαρακτηριστικά για το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου : "Τι σου το θεαυγές κάλλος υπογράψοι Θεομήτωρ Παρθένε Λόγος;" Δηλαδή, ποιός λόγος Θεομήτωρ Παρθένε μπορεί να περιγράψει το θεαυγές κάλλος σου;

Πρῶτον. Η Παναγία, κατά τον θεόπτη Πατέρα της Εκκλησίας, είναι :

- ο τόπος όλων των χαρίτων και το πλήρωμα παντοειδούς καλοκαγαθίας

- ο πίνακας ο έμψυχος κάθε αρετής και χρηστότητος

- η μόνη από όλους τους ανθρώπους αξιωμένη όλων μαζί των χαρισμάτων του πνεύματος

- αυτή που παραδόξως έλαβε ένοικο στα πανάχραντα σπλάχνα Της Εκείνον στον οποίον βρίσκονται όλων τούτων οι θησαυροί.

Έγινε η παράδοξη σκηνή.

Έγινε σύσκηνη από την παιδική ηλικία ώστε να είναι αμετακίνητη εστία των χαρίτων του Θεού από τέτοια και τόσα παράδοξα πράγματα.

Δεύτερον. Η προσφορά της μοναδική και ανεπανάληπτη:

Α. Ήνωσας τον νούν Θεώ

Προετοίμασε το έδαφος για να γίνει μητέρα του Θεού. Με τον προσωπικό της αγώνα έφτασε στην θέωση και έτσι ο νους, που είναι το μάτι της ψυχής και όχι η λογική, ήταν ενωμένος με τον Θεό.

Κεχαριτωμένη πριν από τον άσπορο τόκο, Κεχαριτωμένη κατά την κυοφορία του Μονογενούς Υιού του Θεού εκ Πνεύματος Αγίου, Κεχαριτωμένη ακόμη μετά την κατά σάρκα γέννηση του Σωτήρος Χριστού.

Γι' αυτό και δικαίως ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς την ονομάζει τύπο ησυχαστού, που μέσα στα Άγια των Αγίων προετοιμάστηκε γι' αυτή την μεγάλη διακονία.

Β. Ήνωσας Θεόν σαρκί

Ένωσες, δηλαδή, τον Θεό με την σάρκα. Έδωσε "στον πλάστη το πλασθήναι και στον Υιό του Θεού το ανθρωπισθήναι" κατά την ωραιότατη έκφραση του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού.

Αυτή Τον κράτησε στην άχραντη γαστέρα της, αυτή Τον εβάστασε στην ζεστή αγκαλιά της αυτή Τον έθρεψε με το γάλα της.

Και το ότι κοινωνούμε των Αχράντων Μυστηρίων, του Σώματος δηλαδή και του Αίματος του Κυρίου, το οφείλουμε σε αυτήν. Γι' αυτό την τιμούμε και την μακαρίζουμε πάντοτε, ιδιαιτέρως δε, μέσα στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, οπότε μετά τον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων την θυμόμαστε εξαιρέτως. Γι' αυτό και επαναλαμβάνουμε "Εξαιρέτως της Παναγίας αχράντου υπερευλογημένης ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας".

Γ. Έδωκας ημίν και ταις αισθήσεσιν αυταίς οράν τον Αόρατον εν είδει και σχήματι τω καθ' ημάς...

Είδαμε, δηλαδή με άλλα λόγια, τον Θεό ο οποίος έγινε περιγραπτός κατά το ανθρώπινο, χωρίς να πάψει να είναι Θεός.
"Όλος ην εν τοις κάτω και των άνω ουδόλως απήν ο απερίγραπτος λόγος", ψάλλει ο άγνωστος ποιητής του κοντακίου του Ακαθίστου Ύμνου.

Γι' αυτό και χρησιμοποιούμε τις ιερές εικόνες, που θεωρούνται τα βιβλία των αγραμμάτων, γι' αυτό και περιγράφουμε τον Χριστό κατά το ανθρώπινο, γι' αυτό και απονέμουμε σε αυτές την τιμητική προσκύνησή μας.

Τρίτον. Να γιατί την τιμά τόσο πολύ η Εκκλησία, να γιατί την μακαρίζει σε κάθε Ιερά Ακολουθία, να γιατί εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί τρέφουμε ιδιαίτερη ευλάβεια στο πανάγιο πρόσωπό Της. Και μόνη η μνήμη της Θεοτόκου αγιάζει τον χρώμενο, θα πει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: "Σου και μνήμην μόνον ηγίασε τον χρώμενον".

Και μόνο η αναφορά στο πρόσωπο της Παναγίας κάνει διαυγέστερο τον νου και τον μεταφέρει ευθύς προς θείον ύψος.

Χρησιμοποιώντας το όνομά της καταλάμπεται το πνεύμα με την επιδημία του Θείου Πνεύματος, θα υπενθυμίσει και πάλι ο θεόπτης Πατέρας της Εκκλησίας.

Αυτά είχαν υπόψη τους οι Άγιοι , γι' αυτό και κατέφευγαν με εμπιστοσύνη στην Παναγία· ο Άγιος Νεκτάριος, ο Άγιος Λουκάς ο ιατρός, ο Άγιος Γεράσιμος, ο Άγιος Σάββας της Καλύμνου, η Οσία Σοφία από την Κλεισούρα. "Χαλί", έλεγε η Οσία, "να γίνω Παναγία μου να με πατήσεις, χώμα να γίνω να περάσεις από πάνω μου".

Ακριβώς η ίδια θεοτοκοφιλία πρέπει να διακρίνει και εμάς. Δεν θα φτάσουμε στην αληθινή θεογνωσία ούτε με τα συγγράμματά μας, ούτε με τις γνώσεις μας, ούτε με τις αρετές μας και τα τυχόν καλά μας έργα, αν σε αυτά δεν προσθέσουμε την βαθιά μας πίστη, αν δεν έχουμε την σφραγίδα της μετανοίας, αν δεν έχουν την παρουσία της Παναγίας. Αλλιώς δεν θα έχουμε την δυνατότητα να δούμε το πρόσωπο του Θεού.

Υπεραγία Θεοτόκε,
Παντάνασσα Δέσποινα,
Ηγιασμένον του Κυρίου κειμήλιον,
Περιστερά η αμόλυντος,
Πύλη η κατά ανατολάς βλέπουσα,
Θυμιατήριον χρυσούν, λυχνία και τράπεζα,
Ο καθαρώτατος ναός του Σωτήρος,

Με τις δικές Σου πρεσβείες, αφού εισήλθες στον ναό του Θεού, αφού έγινες ναός και θρόνος του Βασιλέως Χριστού, αξίωσε και μας να γίνουμε ναοί του Μονογενούς σου Υιού.

Του Σεβ. Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου

 

Ήλθε, λοιπόν, και η πολυπόθητη εκείνη Κυριακή κατά την οποία θα γινόταν για πρώτη φορά το άνοιγμα των καταστημάτων, ώστε η έως χθές Ορθόδοξος Ελλάδα μας να κάνει ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της χειραφετήσεώς της από τους θεσμούς, τις παρακαταθήκες και τις αρχές των παλαιοτέρων γενεών,  τις πατροπαράδοτες παραδόσεις του Λαού μας! Ήταν η Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2013!

Οι Κυβερνητικοί παράγοντες, χαμένοι μέσα στα οικονομικά προβλήματα, δεν μπόρεσαν να καταλάβουν τι έγκλημα επιτελείται με την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας! Χωρίς βαθύτερη έρευνα του ζητήματος προέβησαν στη νομοθετική θέσπιση του μέτρου μόνο και μόνο, για να ικανοποιηθούν οι Κατοχικές Δυνάμεις, που τώρα μας κυβερνούν, μάλιστα δε ο Εβραιο-Μασσωνικό-Τεκτονικός Παράγων, που κρύβεται πίσω από όλα αυτά τα μέτρα!

Δεν θα ευρίσκωμαι στη ζωή, για να το επιβεβαιώσω, προβλέπω όμως ότι ο Εβραϊκός Παράγων ωθεί σήμερα στην κατάργηση της αργίας της Κυριακής,  που είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα των απανταχού Ορθοδόξων, ώστε αργότερα να επιβάλη διεθνώς ως ημέρα  αργίας το Σάββατο των Εβραίων, το Σάββατο που απαρεγκλήτως τηρούν οι σταυρωτές του Σωτήρος μας Χριστού οι αυτο-καταραμένοι Εβραίοι!

Δεν είδατε άραγε τόσο τον άλλοτε Πρωθυπουργό κ. Γεώργιο Παπανδρέου προχθές, όσο και τον Υπουργό  της παρούσης Κυβερνήσεως κ. Δένδια, οι οποίοι - όταν επισκέφθηκαν το Ισραήλ- χωρίς ενδοιασμό φόρεσαν στο κεφαλάκι τους το Εβραϊκό Σύμβολο;

Στην κοινωνική στρατόσφαιρα οι ημέρες της εβδομάδος έχουν καταχωρισθή ως εξής:

1.     Η Κυριακή είναι η ημέρα των Ορθοδόξων,

2.     Το Σάββατο είναι η ημέρα των Εβραίων,

3.     Η Παρασκευή είναι η ημέρα των Μουσουλμάνων.

Οι δύο τελευταίες κατηγορίες, δηλ οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι, τηρούν με θρησκευτική ευλάβεια την αργία της θρησκείας των. Εμείς, τα τέκνα της μόνης αληθινής Θρησκείας, θεωρητικά καταπατήσαμε την αργία της Κυριακής, την ημέρα του Κυρίου μας.

Λέγω και γράφω «θεωρητικά», διότι τόσον η δικομματική Κυβέρνηση, όσον –δυστυχώς δε, δυστυχέστατα- και η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν αντιστάθηκαν στα κελεύσματα και τις απαιτήσεις των αντίχριστων Εβραιο-Μασσόνων!

Αυτό που δέν επράξαμε εμείς οι Ιεράρχες, τό έπραξεν ο Λαός μας και ιδιαίτερα ο εμπορικός κόσμος της Χώρας! Όλοι σχεδόν οι Αντιπεριφερειάρχες της Χώρας "Ψήφισαν επτά Κυριακές τον χρόνο"! "Διστάζουν οι περισσότεροι ..να επιτρέψουν τη λειτουργία των καταστημάτων..." αναγνώσαμε με ικανοποίηση στον ημερήσιο Τύπο. ( βλ. ΤΑ ΝΕΑ, 15 Νοεμβρίου 2013, σελ. 19).

Και η εφημερίδα αναγράφει τους Νομούς, όπου  με διοικητικές Αποφάσεις καθωρίσθησαν οι επτά (7) Κυριακές του έτους, που θα παραβιάζεται η αργία της Κυριακής: Αχαΐα, Ηλεία, Θεσπρωτία, Ιωάννινα, Λάρισα, Ζάκυνθος, Κεφαλλονιά, Λευκάδα κλπ. σήκωσαν τό Λάβαρο καί είπαν τό μεγάλο ΟΧΙ! Όχι, δεν θέλουμε να δουλεύουμε την Κυριακή!   

Ο Λαός μας, λοιπόν, αντιστάθηκε! Αλλά με τον τρόπο αυτό έδωσε ένα ηχηρό ράπισμα σε εμάς τους γλυκανάλατους Αρχιερείς του εικοστού πρώτου αιώνος, οι οποίοι αδιαφορούμε για την κατάλυση των ηθικών και πνευματικών αξιών, που συντελείται, με ταχύτατους μάλιστα ρυθμούς, στη σύγχρονη Ελλάδα!

Στην Ιεραρχία της Ελλάδος υπάρχουν ευάριθμοι λαλίστατοι Αρχιερείς, οι οποίοι έχουν αναλωθή να προβαίνουν σε δηλώσεις για να κατακρίνουν άτομα ή ομάδες του πολιτικού στερεώματος, αλλά μερικοί εξ αυτών για  την αργία της Κυριακής δεν άρθρωσαν  λέξη!

Η Ιερά Σύνοδος, δηλ. η Διοίκηση της Εκκλησίας, σήμερα εξαντλεί όλες της τις δυνάμεις στην άσκηση της φιλανθρωπίας, στα συσσίτια, στα κοινωνικά παντοπωλεία κλπ., για να προσφέρη δηλ. «τον επιούσιο άρτο» στους συνανθρώπους, αλλά για τον «ουράνιο άρτο» φαίνεται σαν να μη πολυ-νοιάζεται!

Αυτό και μόνο το γεγονός αποκαλύπτει και καταδεικνύει το βάθος της πνευματικής κρίσεως, την οποία διέρχεται η εποχή μας! Η Ελλάδα χάνεται! Η Ορθοδοξία βάλλεται εδώ στο λίκνο της! Και η Ιεραρχία με την .........σιωπήν της ανέχεται το γενικό ξεχαρβάλωμα!

Ερωτώ κάθε καλόπιστο αναγνώστη του ιστοτόπου μας: Αντιλήφθηκε άραγε ο Ελληνικός Λαός, ότι η Ιεραρχία της Εκκλησίας μας κατά μήνα Οκτώβριο συνεδρίαζε επί τέσσερες ημέρες;  Αισθάνθηκε μήπως τον παλμό της Ιεραρχίας στο πνευματικό του «πετσί»;

 Έλαβε μηνύματα σωστικά από την θρησκευτική Ηγεσία του;  Στηρίχθηκε, άραγε, στην πίστη του με όσα αποφασίσθηκαν μέσα στην Αίθουσα των Συνεδριών, την οποίαν, κακώς κατά την ταπεινή μας γνώμη, μερικοί Ιεράρχες μάλιστα ωνόμασαν και «Αγία Τράπεζα»;

Ειδικώτερα ως πρός το θέμα της μη καταργήσεως της Κυριακάτικης αργίας ο ευσεβής, και προδομένος πια, Λαός μας, άκουσε την φωνή της Εκκλησίας;  Είδε να γίνωνται κάποια διαβήματα; Αντιλήφθηκε μήπως κάποιες αντιδραστικές φωνές εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου; 

Η απάντηση, δυστυχώς, είναι ΑΡΝΗΤΙΚΗ! Όχι δεν ακούσθηκε η φωνή της Μητρός Εκκλησίας; Ο ευσεβής Λαός αισθάνθηκε προδομένος!

Γι’ αυτό ακριβώς και επήρε στα χέρια του την υπόθεση. Άνοιξαν, λοιπόν, τα καταστήματα, όπου τούτο συνέβη, αλλά οι χριστιανοί μας αρνήθηκαν να εισέλθουν και να ψωνίσουν κάτι! Το πιο σημαντικό είναι, ότι επαγγελματικοί Σύλλογοι έλαβαν Αποφάσεις και εξέδωσαν Ψηφίσματα, διά των οποίων πολέμησαν την νομοθέτηση περί καταργήσεως της Κυριακάτικης αργίας! 

Αυτή η στάση, αυτή η άρνηση συμμορφώσεως των εμπόρων στο άνοιγμα των καταστημάτων τους κατά την Κυριακή, ας το επαναλάβω,  αποτελεί και το πιο ηχηρό ράπισμα, που έδωσαν στην πλειονότητα των αδελφών Αρχιερέων, που έδειξαν αδιαφορία!

Από τη θέση αυτή θέλουμε να ευχαριστήσουμε τόσο τον κ. Πρόεδρο του Εμπορικού και Εισαγωγικού Συλλόγου Αιγίου κ. Ευαγ. Ευαγγελίου, όσο και τον Αντιπεριφερειάρχη Αχαΐας κ. Γρηγ. Αλεξόπουλο, διότι με τις Δηλώσεις των αντιτάχθηκαν στην γενική κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Εδώ στο Αίγιο στις 4 Νοεμβρίου ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΑΝ τα καταστήματα της πόλεως.

Στη σημερινή μας ανάρτηση, λοιπόν,  συγκεντρώσαμε μερικά δημοσιεύματα, από τα οποία καταδεικνύεται η επαινετή στάση του εμπορικού κόσμου στο ζήτημα της μη καταργήσεως της αργίας κατά την Κυριακή και τα παρουσιάζουμε.

Εύχομαι στην πλειονότητα  των Ιεραρχών Αδελφών μας να ανοίξη τα ματάκια της και να ατενίση με υπευθυνότητα την σημερινή πραγματικότητα. Η Ελλάδα αλλάζει! Η Ορθοδοξία βάλλεται!

Ο Χριστός διώκεται από τις καρδιές των νεωτέρων Ελλήνων. Το δίδυμο «Ελλάδα και Ορθοδοξία» ή «Ορθόδοξος Ελλάδα» προωθείται στο χρονοντούλαπο  της ιστορίας……

Από τη θέση αυτή επιθυμούμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε ένα μικρό αριθμό Αρχιερέων Αδελφών μας, οι οποίοι -μαζί με τον υποσημειούμενο- υπέγραψαν μια Αίτηση για έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας, η οποία όμως δεν καρποφόρησε.

Εις αυτούς πρέπει να προστεθούν και ελάχιστοι άλλοι, οι οποίοι απευθύνθησαν αυτοτελώς ίσως προς την Δ.Ι.Σ. ή και προέβησαν σε δημοσίευση σχετικών κειμένων.

Όλοι μαζί όμως δεν κατωρθώσαμε να συμπληρώσουμε τον μαγικό αριθμό των είκοσι οκτώ (28)  αιτούντων, ώστε η αίτησή μας προς την Διαρκή Ιερά Σύνοδο να τύχη επεξεργασίας! Έτσι λοιπόν χάθηκε μια ευκαιρία να ακουσθή εγκύρως και εγκαίρως η φωνή της Μητρός Εκκλησίας!  

Τώρα επίσης χάνεται μια ακόμη ευκαιρία, να υψώσουμε δηλ. την φωνή μας κατά του Νομοσχεδίου για τόν ρατσισμό, με το οποίον φιμώνεται πια το στόμα των Κληρικών και κάθε έντιμου ανθρώπου, αφού μας απαγορεύεται να μιλάμε για την ομοφυλοφιλία, για τους αιρετικούς, για τους αθέους, για την μαγεία καί για κάθε μορφή κοινωνικής - ηθικής - θρησκευτικής διαστροφής ή πλάνης! 

Ελπίζουμε, ότι ο Πρωθυπουργός κ. Αντ. Σαμαράς με την αυξημένη προσοχή του στο Νομοσχέδιο αυτό θα συμπληρώσει τό κενό της εκκλησιαστικής σιωπής ή και αδιαφορίας!

Η Ελληνική Κοινωνία σήμερα μαστίζεται από την οικονομική κρίση!  Αυτή όμως είναι και η καλλίστη ευκαιρία, ώστε οι παράγοντες της παγκοσμιοποιήσεως να προωθήσουν τα καταλυτικά σχέδιά τους! Ένας ανήσυχος Έλληνας, συγγραφεύς και εκπαιδευτικός, σε μια ανοικτή επιστολή του γράφει και τα εξής αξιοσημείωτα:

…όλα τα στρώματα και κόμματα του λαού μας έχουν κατακλυσθεί μεταπολιτευτικώς από «μαϊμοῦ» κομμουνιστές και αριστερούς, από ψεύτικους δηλ. οπαδούς και θιασώτες της κομμουνιστικής ιδεολογίας….με ιδεολογικό και στρατηγικό τους Κέντρο το λεγόμενο «Παιδαγωγικό Ινστιτούτο».

Είναι κατακυριολεξία «Ίδρυμα Κίσσιγκερ» (αυτού του βδελυρού ανθέλληνα και θερμού Εβραιο-αμερικανολάτρη, πρώην Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ) στην καρδιά της Αθήνας, που αυτό προκάλεσε και προκαλεῖ όλους τους ολέθρους κατά του Ελληνισμού……» (Δημήτριος Σιώζος).

Το παρόν σημείωμά μας αναρτάται σαν μια έντονη διαμαρτυρία της ψυχής μας προς το Ιερό Σώμα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, διότι στο ζήτημα της μη καταργήσεως της κυριακάτικης αργίας αναδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων!

Η ιστορία έχει καταγράψει πλέον, ότι κατά το έτος 2013 από την Κυβέρνηση της Ελλάδος-Εκτελεστικό Όργανο μιάς δαιμονικής Τρόϊκας- έγινε νομοθετική ρύθμιση διά της οποίας -νομοθετικά τουλάχιστον-  καταργήθηκε το δικαίωμα των εργαζομένων να ξεκουράζωνται κατά την Κυριακή, όλα δέ αυτά συνετελέσθησαν  με την σιωπηρή ανοχή των παραγόντων της Εκκλησίας της Ελλάδος!

Οι εργαζόμενοι αντέδρασαν δυναμικά, οι Ιεράρχες ΟΧΙ!  Κάποιοι εξ ημών των Αρχιερέων είδαν τόν κίνδυνον εκ της Χρυσής Αυγής και αντέδρασαν!

Αλλά την καταπάτηση της 6ης Εντολής του Θεού περί τηρήσεως μιάς ημέρας της εβδομάδος ως ημέρας αργίας, προσευχής και αφιερωμένης εις τόν Κύριον της Δόξης δεν την είδαν! Δεν την άκουσαν!  Και δεν ενωχλήθησαν!  

Αίγιον, 18 Νοεμβρίου 2013

+ Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος