Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Τα δεσποτικά και θεομητορικά γεγονότα τα οποία κάθε χρόνο μας προβάλλει η Εκκλησία μας, δεν είναι απλώς μια επανάληψη ή μια εξιστόρηση που θα μας βοηθήσει να τα προσεγγίσουμε συναισθηματικά, αλλά βιωματικά με τη βοήθεια του λειτουργικού και συμπυκνωμένου χρόνου. 


Συμμετέχουμε με άλλα λόγια και βιώνουμε στο σήμερα «τα γεγονότα αυτά». Τα βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής μας ανάλογα με την καθαρότητά μας. Γεμίζουμε από τη χάρη του Θεού. Αναμένουμε να συναντηθούμε κι εμείς πρόσωπο με πρόσωπο με το Σωτήρα και Λυτρωτή Ιησού Χριστό.

Ένα τέτοιο γεγονός είναι και η Ανάστασις του Λαζάρου. Ανάσταση πριν από την Ανάσταση.

Ο Λάζαρος, ο φίλος του Χριστού, και για τον οποίον ο Χριστός "εδάκρυσε" (και επί φίλω δάκρυα ράνας), γίνεται το προοίμιο της παλιγγενεσίας.

Δηλαδή, με την Ανάστασή του έρχεται να μας υπενθυμίσει τη βασική αλήθεια της πίστεώς μας, την ανάσταση των σωμάτων και την αναδημιουργία του ανθρωπίνου σώματος. Κατά την ημέρα εκείνη, ενώ τα σώματα θα είναι τα ίδια, θα έχουν απαλλαγεί από τη φθορά και τη θνητότητα, αφού θα είναι σώματα πνευματικά. 


Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης σημειώνει πως όταν ο Χριστός διέταξε να σηκώσουν το λίθο από τον τάφο του Λαζάρου, η αδερφή του Μάρθα του λέει «Κύριε, ήδη όζει, τεταρταίος γαρ εστίν».

Αυτό φανερώνει ότι είχαν περάσει τέσσερις ημέρες από την επιδρομή του θανάτου και την έξοδο της ψυχής από το σώμα και ακόμη ότι είχε αρχίσει η αποσύνθεση του σώματος, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα στα νεκρά σώματα.

Ο Χριστός όμως, ως παντοδύναμος, ως αρχηγός της Αναστάσεως, δίδει εντολή να επιστρέψει η ψυχή αλλά και να θεραπευθεί το σώμα από την αποσύνθεση που είχε ήδη αρχίσει να γίνεται.


Γι’ αυτό και οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας και οι ιεροί υμνογράφοι ονομάζουν τον Λάζαρο προοίμιο της κοινής Αναστάσεως των ανθρώπων.

Μας σημειώνουν ακόμη πως, Αυτός που ανέστησε τον Λάζαρο είχε τη δύναμη να αναστήσει τον εαυτό Του στις τρεις ημέρες, «και ο τριήμερος ανιστάμενος, ήγειρε τον τετραήμερον», κατά τον Άγιο Ανδρέα Επίσκοπο Κρήτης.


Αυτό που μας διηγείται ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, μας το παρουσιάζει και μια περίφημη τοιχογραφία στον Άγιο Αθανάσιο του Μουζάκη κτίσμα του 14ου αιώνος: ο Χριστός να δίνει εντολή για να σηκώσουν την πλάκα του τάφου, η Μάρθα να λέγει «Κύριε ήδη όζει», αυτοί που απομακρύνουν τον λίθο, τους οποίους κατά τον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο ο Χριστός τους χρησιμοποιεί ως μάρτυρες του θαύματος να σκεπάζουν τα πρόσωπά τους και τη μύτη τους από τη δυσοσμία ώστε εν συνεχεία να επιβεβαιώνουν το θαύμα ότι αυτός ήταν ο νεκρός ο ζωοποιηθείς και όχι ένα φάντασμα ή σκιά.


Γι’ αυτό και σήμερα ικετεύουμε τον Άγιο Λάζαρο, το φίλο του Χριστού να μεσιτεύσει για μας να γίνουμε κι εμείς φίλοι του Χριστού.


Παρακαλούμε τον Αναστάντα Κύριονα μας αναστήσει «πεσόντας τη αμαρτία» και να μας αξιώσει ακόμη με αληθινή μετάνοια, με ταπείνωση και κατάνυξη να βιώσουμε τα Άχραντα Πάθη Του και να χαρούμε τη χαρά της Αναστάσεως Του. 


«..αυτός Δέσποτα και ημάς εν ταις ασθενείαις κατακειμένους· τοις οικτιρμοίς σου ζωοποίησον· βίον ευάρεστον δωρούμενος· και της ατελευτήτου ζωής μετόχους ημάς αξίωσον».

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Μ. Καστορίας Αρχιμ. Αθανασίου Γιαννουσά

Οι Nεομάρτυρες, όπως γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο προοίμιο του νέου μαρτυρολογίου, είναι η δόξα της Εκκλησίας και ο ανακαινισμός όλης της ορθοδόξου πίστεως. 


Βλέποντας, δηλαδή, οι άνθρωποι οι οποίοι ζούσαν στα χρόνια της δουλείας κάτω από το βαρύ πέλμα του κατακτητού, την θαρραλέα ομολογία αυτών των παιδιών, μάθαιναν πως αυτά τα οποία υπέμεναν παλαιότερα ο Άγιος Δημήτριος, ο Άγιος Γεώργιος και οι άλλοι παλαιοί Μάρτυρες, ήταν πραγματικά και τα έβλεπαν με τα μάτια τους στα πρόσωπα αυτά των Νεομαρτύρων.


Έχει γραφεί, ακόμη, για τους Νεομάρτυρες ότι ήταν τα αναχώματα κατά την δύσκολη αυτή περίοδο, οι αντιστασιακοί, αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε μια έκφραση της εποχής μας, που με το μαρτύριό τους απέτρεπαν τον εξισλαμισμό πολλών χριστιανών της εποχής τους.



Για τους Νεομάρτυρες άκουγα από τα παιδικά μου χρόνια στην οδό του Αγίου Νικολάου της οδού Αχαρνών.

Τους γιορτάζαμε κάθε χρόνο την Γ’ Κυριακή του Ματθαίου, κάτι που γίνεται και στην Καστοριά κάθε χρόνο και μάλιστα ψάλλεται η Ακολουθία σε όλους τους Ναούς και διαβάζεται σχετική εγκύκλιος του Επισκόπου μας, ο οποίος ιδιαίτερα ευλαβείται τους Νεομάρτυρες.


Προς τιμήν των Νεομαρτύρων χτίζεται περίλαμπρος Ναός στην ακριτική και ιστορική Οινόη της Καστοριάς και στον οποίον θα υπάρχουν και μικρά αποτμήματα Ιερών Λειψάνων των Αγίων Νεομαρτύρων. 


Η Καστοριά, μαζί με την Υπέρμαχο Στρατηγό, την Παναγία, και όλο το σύλλογο των Αγίων που προστατευτικά την φρουρούν, έχει να καυχηθεί όχι μόνο για τα βυζαντινά της μνημεία, την παράδοσή της και την κληρονομιά της, αλλά και για την παρουσία Νεομαρτύρων.
Στις 21 Απριλίου του έτους 1696 μαρτύρησε ο Νούλτσος.

Η μαρτυρία υπάρχει στον κώδικα της Ιεράς Μητροπόλεως και είναι γραμμένη με το χέρι του μακαριστού Μητροπολίτου Καστορίας Διονυσίου.
Γράφει ο κεκοιμημένος αυτός Ιεράρχης :
«Εις τους 1696 Απριλίου 21 εκρέμασαν τον Νούλτσον συν τω αδελφώ και τω γαμβρώ αυτού, και έγινε μεγάλη καλωσύνη εις τους χριστιανούς ότι τον ίδον εις το σκυνί και εδόξασαν τον Θεόν την δευτέραν ημέραν πως ετελειώθησαν εις μεγάλην δόξαν και τοιουτοτρόπως να δώση ο Θεός σε πολλούς τέτοιους χριστιανούς ωσάν τον Νούλτσον να λάβουν δόξαν».


Σ’ αυτήν τη μαρτυρία κάνω τις εξής παρατηρήσεις : 


Α) Έγινε μεγάλη καλοσύνη στους χριστιανούς, όταν τον είδαν εις το σκοινί και εδόξασαν τον Θεό. -- Αν λάβουμε υπόψη μας αυτά που αναφέρει ο Φώτης Κόντογλου για τον Άγιο Νεομάρτυρα Γεώργιο τον Χιοπολίτη, που μαρτύρησε στην πατρίδα του το Αϊβαλί ή αυτά που αναφέρει ο ιερός συναξαριστής για τον Άγιο Γεώργιο, που μαρτύρησε στα Ιωάννινα το 1838, η λέξη καλοσύνη ερμηνεύεται ότι σταμάτησε ο διωγμός για τον εξισλαμισμό. 


Σταμάτησαν να πιέζουν τους χριστιανούς να αφήσουν την πατρώα ευσέβεια και να γίνουν μουσουλμάνοι. Γι’ αυτό όταν πήγαιναν τον Άγιο Γεώργιο να τον κρεμάσουν στην αγορά των Ιωαννίνων, του έλεγαν οι χριστιανοί γιαννιώτες «πρόσεξε μην υποκύψεις γιατί τότε θα τουρκέψουμε όλοι».


Β) Εδόξασαν το Θεό. Μόλις ο μάρτυρας τελείωνε το μαρτύριο του, τότε από στόμα σε στόμα μεταδιδόταν αυτόματα ότι πράγματι νίκησε και στεφανηφόρος πορεύτηκε στον ουρανό γι’ αυτό και οι χριστιανοί αναπαυμένοι έκαναν το σημείο του σταυρού λέγοντας «δόξα σοι ο Θεός». 
Με άλλα λόγια η ορμή των κατακτητών, το μένος τους και η εκδίκησή τους, έπεφτε στα θύματα αυτά. όπως και στον Άγιο Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε’, και με τον τρόπο αυτό σώζονταν αθώες ψυχές.


Γ) Γράφει το κείμενο του μακαριστού Διονυσίου «εις μεγάλην δόξαν». Δηλαδή ο Θεός, αν λάβουμε υπόψη μας άλλα μαρτύρια Αγίων Νεομαρτύρων, δόξαζε τον μάρτυρα αυτόν με θεοσημείες, με φώς το οποίο φώτιζε το πρόσωπό του, όπως του Αγίου Γεωργίου Ιωαννίνων, με θαύματα και πολλά άλλα σημεία της παρουσίας του Θεού.


Δ) «..και τοιουτοτρόπως να δώση ο Θεός σε πολλούς τέτοιους χριστιανούς ωσάν τον Νούλτσον να λάβουν δόξαν». Δηλαδή να έχουν και οι άλλοι χριστιανοί αυτή τη δόξα των Νεομαρτύρων, αυτή την επιβεβαίωση της ζωντανής πίστεως, την μαρτυρία του Θεού για τα πρόσωπά τους και τη θυσία τους, πολύ δε περισσότερο την πρεσβεία τους στο θρόνο του Θεού.


Ο ξεχασμένος αυτός Νεομάρτυρας, τιμάται τα τελευταία χρόνια με τη συμβολή του Επισκόπου μας, μαζί με τον Άγιο Νεομάρτυρα Μάρκο από την Κλεισούρα και τον Γεώργιο τον Καστοριανό, τον πρώην Χασάν κατά τον Άγιο Νικόδημο τον αγιορείτη, στην πόλη της Καστοριάς.


Μακάρι να βρεθεί ο τόπος του μαρτυρίου τους, η μεγάλη λεύκα της Καστοριάς, όπως σημειώνει ο Παντελής Τσαμίσης, και να δώσει ο Θεός να βρούμε και τα χαριτόβρυτα λείψανά τους που ζηλευτά τα κατέχει η καστοριανή γη όπως και του Παύλου Μελά.


Είναι οι ατίμητοι θησαυροί μας όλα αυτά, η παράδοσή μας και η κληρονομιά μας.

Χάρη σ’ αυτούς τους θησαυρούς δεν έχουμε να φοβηθούμε και να ζηλέψουμε τίποτα…
Άγιοι Νεομάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών!

Ρεαλιστική και πρωτοποριακή για την Εκκλησία της Ελλάδος χαρακτηρίζει με άρθρο του στη Romfea.gr την πρόταση του Μητροπολίτη Σύρου ο οικονομολόγος Αντώνης Ζαμπέλης,  π. Γενικός Διευθυντής (2008-2011) της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών (Ε.Κ.Υ.Ο).

Ο κ. Ζαμπέλης καλεί τον Πρωθυπουργό και τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να ακολουθήσουν την πρόταση του Σεβασμιωτάτου για το καλό της πατρίδας και της Εκκλησίας, της οποίας τα οικονομικά, όπως επισημαίνει, έχουν κατακρημνιστεί μετά την αποχώρηση του ιδίου και του Σεβ. Μητροπολίτη Ιωαννίνων κ. Θεοκλήτου από τη διοίκηση των Οικονομικών της Εκκλησίας.

Ολόκληρο το άρθρο του κ. Α.Γ. Ζαμπέλη για την Romfea.gr:

"Με έκπληξιν αλλά και συναισθήματα χαράς εμελέτησα την πρότασιν του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου κ. Δωροθέου , η οποία ανηρτήθη στον εκκλησιαστικό ιστότοπο romfea.gr στις 20 Απριλίου 2013.

Η επιστολή – πρότασις αφορά εις την ενεργοποίησιν της Διοικούσης Εκκλησίας (Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας, Διαρκής Ιερά Σύνοδος (Δ.Ι.Σ) , Συνοδική Επιτροπή Οικονομικών , Ε.Κ.Υ.Ο) ούτως ώστε να εισέλθει δυναμικά η Εκκλησία της Ελλάδος εις την επικειμένην αύξησιν του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τραπέζης .

Δεν θα ήθελα να σχολιάσω εις το παρόν κείμενον τους χειρισμούς όλων των παραπάνω οργάνων  εις τα ιερά οικονομικά  κατά την παριππεύσασα διετίαν, ότε απεχωρήσαμεν από την Ε.Κ.Υ.Ο ο Σεβασμιώτατος Πρόεδρος, Μητροπολίτης Ιωαννίνων κ. Θεόκλητος και η ταπεινότητά μου . Άλλωστε μία απλή σύγκρισις των εσόδων, των διαθεσίμων και της πληρότητος των ακινήτων  του Μαρτίου 2011 με τον Μάρτιον 2013 αποδεικνύει ξεκάθαρα του τι έχει επέλθει.   

Εις το προκείμενον ! Η επιστολή – πρότασις του Σεβασμιωτάτου Σύρου, Τήνου και Σίφνου είναι μία πρωτοπορία διά την Εκκλησίαν της Ελλάδος διότι συνδυάζει την απόλυτον τραπεζικήν επενδυτικήν κίνησιν με την διαχείρισιν των ακινήτων της ΕΚΥΟ από επαγγελματίες τραπεζικά στελέχη διαχειρίσεως ακίνητης περιουσίας (real estate).

Εις την περίπτωσιν της Εκκλησίας της Ελλάδος (ΕΚΥΟ) έχουμε τρείς πηγές εσόδων :

α. τα έσοδα από την εκμετάλλευσιν των ακινήτων της (πωλήσεις – εκμισθώσεις) από την ΕΚΥΟ και

β. τα έσοδα από την μερισματικήν απόδοσιν των μετοχών που διακατέχει η ΕΚΥΟ   και

γ. τα έσοδα από την διαχείρισιν των μετοχών αυτών (συμμετοχές εις αυξήσεις κεφαλαίων ,αγορές μετοχών  αλλά το κυριότερον δημιουργίαν κεφαλαιουχικών κερδών εκ των πωλήσεων αυτών)  .

Τα μεν έσοδα από την κατηγορίαν (α) έχουν κατακρημνισθεί (τουλάχιστον κατά τριάντα τοις εκατό (30%) από τον Μάρτιο 2011 )  τα δε έσοδα από τις κατηγορίες (β) και (γ) είναι μηδενικά (εξαιρουμένου ενός μικρού ποσού που αποτελεί το μέρισμα εκ των μετοχών της Τραπέζης Ελλάδος).

Με αυτό το μείγμα οικονομικής διαχειρίσεως και εσόδων, το οικονομικόν μέλλον της Εκκλησίας προοιονίζεται ζοφερόν.

Η πρότασις λοιπόν του Σεβασμιωτάτου κ. Δωροθέου μάλλον υποδεικνύει την οδόν που πρέπει να βαδίσει η Εκκλησία αυτήν την στιγμή. Είναι μία πρότασις ρεαλιστική που μόνον νικητάς μπορεί να βγάλει.

Η Εκκλησία αναδεικνύεται σε πολλαπλά επίπεδα :

α. Καθίσταται κυρίαρχος του οικονομικού γίγνεσθαι της Πατρίδος μας.

β. Συμπαρίσταται εις την Κυβέρνησιν και εις την ελληνικήν οικονομίαν εις μίαν λίαν κρίσιμον περίοδον έναντι του σοβαρού εξωτερικού κινδύνου . ¨Αλλωστε η Διοικούσα Εκκλησία οφείλει μία σοβαρήν συμπαράστασιν εις τον σημερινόν Πρωθυπουργόν , ο οποίος μετά τον Κώστα Καραμανλή είναι ο μόνος Πρωθυπουργός που συμπαρίσταται εις τα δίκαια αιτήματά Της. Να μην θυμίσωμεν εις το παρόν κείμενον τις παλινωδίες και τις καταστροφικές αποφάσεις διά την Εκκλησίαν της τριαρχίας Γ Παπανδρέου – Γ. Παπακωνσταντίνου – Τ. Μπιρμπίλη .

γ. Αποδεικνύει εις την Ελληνικήν Κοινωνίαν ότι η Εκκλησία είναι παρούσα με έργα και όχι με λόγια. Πιστεύομεν ότι ήλθε η ώρα να μετουσιωθούν οι λόγοι του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου μας εις έργα ( «εάν χρειασθεί …. Θα δώσομεν και τα εγκόλπια μας διά το καλόν της Πατρίδος»)  .

δ. Η Εκκλησία καθίσταται ο μεγαλύτερος μέτοχος της μεγαλύτερης Τράπεζας της Πατρίδος μας. Ο καθείς μπορεί να αντιληφθεί τι σημαίνει αυτό για τα οικονομικά της Εκκλησίας  μας.

ε. Η ακίνητος περιουσία της Εκκλησίας υπό την διαχείρισιν της Ε.Κ.Υ.Ο, μεταβιβαζομένη ως εισφορά εις είδος εις την Εθνικήν Τράπεζαν της Ελλάδος (ΕΤΕ), είτε αμέσως είτε εμμέσως, αποκτά τεραστίαν υπεραξίαν  λόγω της διαχειρίσεως της από επαγγελματίες (ΠΑΝΓΑΙΑ ΑΕΕΑΠ) και λογω οικονομιών κλίμακος . Οι υπεραξίες αυτές θα απεικονισθούν λίαν συντόμως εις την εσωτερικήν αξίαν της μετοχής της ΕΤΕ και αντιστοίχως εις το χαρτοφυλάκιον της Εκκλησίας.

στ. Η εμπλοκή της Εκκλησίας της Ελλάδος εις την διοίκησιν της ΕΤΕ περιορίζεται μόνον εις την εκλογήν των αντιστοίχων μελών του Διοικητικού Συμβουλίου από επαγγελματίες τραπεζικά στελέχη της εμπιστοσύνης Της ούτως ώστε να αποφευχθεί η εμπλοκή του ποιμαντικού έργου Της με καθαρά χρηματοοικονομικούς θεσμούς .

Τι θα πράξετε Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών & Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμε ;

Tι θα πράξετε Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδος κ. Αντώνιε Σαμαρά ;

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρου κ Δωρόθεος Σας έδειξε  την λύσιν...".

Για την Romfea.gr, π. Νεκτάριος Σαββίδης

Ένας Αγιορείτης γέροντας που σύχναζε πολλές φορές στον γέροντα Παΐσιο, πρόσφατα μου διηγήθηκε ένα χαριτωμένο περιστατικό στο  οποίο υπήρξε αυτήκοος μάρτυς.

Κάποτε ένας ζωγράφος επισκέφτηκε τον Γέροντα Παΐσιο στο κελί του.

Ο γέροντας με εκείνο το πηγαίο και διδακτικό χιούμορ που τον διέκρινε, τον ρώτησε: Βρε παιδάκι μου, θα μπορούσες να με ζωγραφίσεις ένα πίνακα με το θέμα που θα σου πω; Θέλω να τον τοποθετήσω στο κελί μου!

Ο καλλιτέχνης προθυμότατα , λέει στον π. Παΐσιο: Γέροντα με τα χαράς. Αυτή είναι η δουλειά μου. Τι θα θέλατε να έχει ο πίνακας ζωγραφικής που θα ετοιμάσω;

Μπορείς να ζωγραφίσεις μερικά βουνά; Εύκολο είναι γέροντα απαντάει ο Ζωγράφος.

Μπορείς να ζωγραφίσεις και μερικά δέντρα που θα σου πω; Βεβαίως γέροντα.

Αφού λοιπόν ο γέροντας του είπε και μερικά πράγματα που θα ήθελε να έχει ο πίνακας, στο τέλος του λέει: Μπορείς να ζωγραφίσεις και μία βρύση που να τρέχει νερό;

Μα γέροντα, δεν είναι καθόλου δύσκολο για μένα, απαντάει με απλότητα ο ζωγράφος.

Και τότε ο π. Παΐσιος τον ρωτάει: Από την βρύση που θα είναι στον πίνακα μπορεί κάποιος να πιεί νερό και να ξεδιψάσει; Ε όχι, βέβαια γέροντα, απάντησε ο ζωγράφος.

Και ο γέροντας του είπε : Τόσο λοιπόν διαφέρουν τα έργα των ανθρώπων από τα έργα του Θεού!

Όσο λοιπόν μπορεί να ξεδιψάσει κανείς από το νερό μιας ζωγραφισμένης βρύσης , άλλο τόσο μπορεί να ξεδιψάσει κανείς από τα έργα των ανθρώπων.

Η ανθρώπινη ύπαρξη ξεδιψά αληθινά και μόνο από τα έργα του Θεού ο οποίος άλλωστε προσφέρει το « ύδωρ το ζών».

Μα τι λόγια σοφά που ευωδιάζουν Πνεύμα Άγιο! Ας προστρέχουμε λοιπόν και εμείς σε τέτοια λόγια γερόντων για να ξεδιψά η ψυχή μας μέσα σ΄αυτήν την  άνυδρη εποχή μας.