Άρθρα - Απόψεις

"Ο σιωπηλός Αρχιεπίσκοπος" - Άρθρο της εφημερίδας "Ριζοσπάστης"

1. Η σιωπή του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου είναι απαραίτητη σήμερα για την Ορθοδοξία. Σιωπή που βοηθά τον πιστό να καθρεφτιστεί απευθείας στον Ιησού, μακριά από την κοινωνία του θεάματος ορισμένων μητροπολιτών, οι οποίοι δουλεύουν συστηματικά πάνω στην παραποίηση του πραγματικού μέσα στην καθημερινότητα της Εκκλησίας.

2. Η σιωπή του Ιερώνυμου είναι αποτέλεσμα της μεγάλης θητείας του στην ταραχή.

3. Ως ποιητής, με ενδιαφέρει πώς λειτούργησε ο αρχιεπίσκοπος τη μία της ζωής του αντίφαση. Πώς βίασε τη φύση του - φύση κατεξοχήν μοναχική -, για ν' αποκτήσει μια υπερφύση, όπως κάνουν οι δόκιμοι μοναχοί, με σκοπό να ανακατευτεί με τον κόσμο. Θέλω να δω τι θα κάνει με τις κοσμικές επιρροές και την εξουσία όταν εκείνες αποφασίσουν ν' απλώσουν χέρι και να ξεδιπλώσουν τα σχέδιά τους με τους γνωστούς εκβιασμούς.

4. Η Εκκλησία δείχνει τώρα να ξεπερνά την αρρώστια για την οποία έγραφε το άτακτο παιδί της Ορθοδοξίας Νικολάι Μπερντιάγεφ: «Η κόλαση της Εκκλησίας είναι η πλήξη της». Ο Ιερώνυμος από δω και στο εξής θα βρίσκεται σε μόνιμη κατάσταση βεντέτας με τον υπ' αριθμόν ένα εχθρό του: την πείνα. Ολα τα άλλα είναι τρυφερώς αδιάφορα.

5. Ο Ιερώνυμος πρέπει να σκεφτεί πολύ τα λόγια της καταραμένης ποιήτριας Μαρίνας Τσβετάγεβα: «Οι πλούσιοι δεν φοβούνται το περίστροφο όσο την έσχατη κρίση». Ακόμη κι αν δεν συμφωνώ μ' αυτή τη φράση, η Εκκλησία οφείλει, όταν υποδέχεται τους πλουσίους, να τους υπενθυμίζει μονίμως την έσχατη κρίση.

6. Ως πεπτωκός, ονειρεύομαι μια Εκκλησία που δεν αφορά μόνο τους καθωσπρέπει ιλουστρασιόν επιτυχημένους τραπεζίτες, ούτε τους μικροαστούς, των οποίων η καθαριότητα βρωμάει. Ας πάψει κάποτε το παιχνίδι του ποιος είσαι. Ας με δεχτεί με το πρόσωπό μου.

7. Πικρή διαπίστωση: Η ζωή, αν και επιθυμεί να μεταστραφεί προς το λεγόμενο καλό, κυλά σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας ανάμεσα στον Αγγελο και τον Τραπεζίτη. Παρόλο που γνωρίζει τη διαφορά ανάμεσα στους δύο, αισθάνεται ότι χρωστά και στους δύο. Καμία παρηγοριά. Ούτε ο Ρωμανός Μελωδός ούτε ο Μάξιμος Ομολογητής μπορούν να τη δροσίσουν. Βρισκόμαστε σε κατάσταση μόνιμης αγωνίας.

8. Ως Ελληνας, κρίνω με την πρώτη ματιά. Μπορεί για πολλούς αυτό να είναι μια νοσηρή διαπίστωση, αλλά έτσι μεγάλωσα. Αν και μπαίνω, λοιπόν, σε ξένα χωράφια, πιστεύω πως η σιωπή του αρχιεπισκόπου εμπεριέχει την άρνηση μπροστά στην κατάρρευση που βιώνουμε, στον καρκίνο που μας θερίζει, στους Δυτικούς που πιστεύουν πως στην ύπαρξή μας αξίζει ένα τυφλό τέλος, στις δοκιμασίες που μας έχουν επιβάλει οι αυθεντίες, όλοι αυτοί οι αμόρφωτοι πτυχιούχοι.

 

Να μη μείνουν 34 οικογένειες στο δρόμο Μακαριώτατε!

Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης - 15.56

Πολύς θόρυβος έχει γίνει τα τελευταία εικοσιτετράωρα γύρω από το ραδιόφωνο της Εκκλησίας.

Χθες διέρρευσε σε συγκεκριμένα μέσα, ότι ελήφθη απόφαση εκκαθάρισης που ουσιαστικά σημαίνει διακοπή λειτουργίας του σταθμού.

Η είδηση που αναφέρεται σήμερα σε κάποιες (συγκεκριμένες) εφημερίδες και όχι στο σύνολο του τύπου, διαψεύστηκε κατηγορηματικά πριν από λίγο από τους συνοδικούς Mητροπολίτες που έπεσαν από τα σύννεφα όταν διάβασαν τα δημοσιεύματα.

Μάλιστα Mητροπολίτης με άμεση σχέση με το σταθμό, δήλωσε χαρακτηριστικά στη Romfea.gr: «Όχι μόνο δεν αποφασίσαμε λουκέτο, αλλά αντίθετα είπαμε ότι ο σταθμός της Εκκλησίας δεν πρέπει να κλείσει με τίποτα!».

Η αλήθεια είναι, έλεγε άλλος Μητροπολίτης που είδε τη μισθοδοσία κάποιων εργαζομένων, πως οι μισθοί που ακούγονται για συγκεκριμένους κλάδους εργαζομένων του ραδιοφωνικού σταθμού «ξεπερνούν το σύνηθες για την εποχή».

Τον προβληματισμό τους για το οικονομικό αδιέξοδο κατέθεσαν στη συνεδρίαση της Συνόδου όλοι οι μητροπολίτες.

«Κάποιοι με τις υπερωρίες και τα ειδικά επιδόματα του κλάδου τους φτάνουν τις 3.500 ευρώ, πολλά περισσότερα από το μισθό του Αρχιεπισκόπου. Κάτι πρέπει να γίνει σίγουρα γιατί πια τα κουκιά δεν βγαίνουν αφού και οι διαφημίσεις είναι πλέον ελάχιστες», έλεγε ο ίδιος συνοδικός Μητροπολίτης.

Η ΕΣΗΕΑ και η ΕΤΕΡ , οι συνδικαλιστικές ενώσεις των εργαζομένων δηλαδή,  σε γενική συνέλευση κάλεσαν τον διευθυντή του σταθμού κ. Κατσιάρα και του είπαν ότι δεν δέχονται μονομερείς μειώσεις μισθών ή επιχειρησιακές συμβάσεις.

«Οι συνδικαλιστές κάνουν τη δουλειά τους. Δεν πρότειναν όμως ούτε αυτοί, ούτε οι εργαζόμενοι κάποια λύση για να βγούμε από το αδιέξοδο. Παρά μόνο ζητούν από την Εκκλησία, παρά την κρίση, να συνεχίσει να πληρώνει στο ακέραιο μερικές φορές – όχι σε όλους τους εργαζόμενους – υπερβολικούς για τα σημερινά δεδομένα μισθούς», έλεγε άλλος υπηρεσιακός παράγοντας.

Ας ελπίσουμε ότι το θέμα θα κλείσει εδώ και το ραδιόφωνο της Εκκλησίας θα συνεχίσει να λειτουργεί.

Ευθύνη και προτεραιότητά σας, Μακαριώτατε, είναι να μη μείνουν στο δρόμο οι 34 οικογένειες. Κάντε ό,τι απαιτείται.

Γιατί δεν μπορεί να υπάρχουν μέτρα και δύο σταθμά... Να δείχνετε ευαισθησία για άλλα θέματα και όχι για τους ανθρώπους που έχουν υπηρετήσει τον ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας σχεδόν δύο δεκαετίες!

Οι δύο πλευρές ας κάτσουν να τα βρουν, ας ρίξουν όλοι νερό στο κρασί τους, να γίνουν υποχωρήσεις εκατέρωθεν.

Γιατί δεν αντέχει άλλους άνεργους ο χώρος...!

Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος : «Ο Θεός γράφει ίσια με στραβές γραμμές…»

Ένας φίλος, πριν χρόνια, μου δώρησε μια κασέτα μαγνητοφώνου, όπου είχε πολλαπλασιάσει την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», την οποία αυτούσια είχε πάρει από κάποια ομιλία του Προγηγουμένου της Φιλοθέου, γέροντα Εφραίμ.

Η ευχή με συντρόφευε κυρίως σε μακρυνά ταξείδια με το αυτοκίνητο, καθώς η κασέτα τελείωνε και ξανάρχιζε, γεμίζοντας έτσι τη μονότονη διαδρομή της ψυχής. Ακούστε για να καταλάβετε τι εννοώ, κάνοντας κλικ εδώ: HXHTIKO με συγκλονιστική υπόκρουση τον ήχο της παλλόμενης καρδιάς του αναγνώστη.

Την ίδια «δουλειά» μπορούν να κάνουν τα κείμενα της Καινής Διαθήκης που εκφωνούνται στους δίσκους αυτούς. Είναι καιρός πια, δεν σηκώνει άλλη αναβολή, να επιστρέψουμε στον αυτούσιο ευαγγελικό λόγο.

Τον ακούσαμε σε τόσες ερμηνείες και παραλλαγές «που χάλασαν τα μαλάματα το πρόσωπό του». Φορέσαμε τόσα βελούδα στους γυμνούς ώμους του Ναζωραίου, που είναι ανάγκη πλέον να αναζητήσουμε την αφτιασίδωτη φυσιογνωμία Του.

Απέφευγα συστηματικά να ομιλώ για το «Χριστιανισμό» επειδή γενικά απεχθάνομαι τους «-ισμούς». Και μιλούσα στα κηρύγματά μου για την Εκκλησία. Όμως κατά τα τελευταία χρόνια, αποψιλώσαμε την έννοια της Εκκλησίας από το χριστολογικό περιεχόμενό της και για τον πολύ κόσμο, σημαίνει ένα ανθρώπινο οικοδόμημα, με πολιτικές, διπλωματικές και οικονομικές βάσεις, με ίντρικες, απάτες και διαφθορά∙ (μας χρειάζεται πολύ αγιότητα για να αποκαταστήσουμε την Εκκλησία «ὡς σῶμα Χριστοῦ).

Οπότε, στα κηρύγματά μου μιλάω πιά μόνο για το Χριστό και μεταφέρω λαγαρό το λόγο του Ευαγγελίου. Όσο ευτελής κι αν είμαι επειδή απλώς μεταφέρω, στο σήμερα, όσα έγιναν «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ», χωρίς να καταθέτω την αυθεντία της γνώμης μου, ή την «δυναμική» εμπειρία μου, γίνομαι περισσότερο πιστευτός.

Τελικά ο λαός μας, ακόμα, δεν αμφισβητεί το Χριστό και το Ευαγγέλιο. Είναι όμως καχύποπτος απέναντι στους ιεροκήρυκές του.

Θυμάμαι ένα διάλογο στο «Γεροντικό», όπου ρωτούν τον ασκητή∙ «γέροντα, ποιός δρόμος οδηγεί στο Θεό;» κι εκείνος απαντά∙ «εγώ δεν ξέρω κανένα δρόμο που να οδηγεί στο Θεό∙ ξέρω ένα βάραθρο∙ πηγαίνεις στο χείλος του και, ή αφήνεσαι και πέφτεις στο κενό, με ακράδαντη την πεποίθηση ότι θα βρεθείς στην αγκαλιά του, ή απλώς δεν πέφτεις».

Ο Λόγος του Θεού λοιπόν είναι διαχρονικός. Όμως η δραστικότητά του ποικίλει ανάλογα με την εμπειρία αυτού που τον εκφέρει. Ένας άνθρωπος που όταν δεν βρέθηκε συνάνθρωπος να τον στηρίξει, τότε εμπιστεύτηκε πλήρως το Χριστό, που έπεσε στο κενό με τη σιγουριά ότι θα βρεθεί στην αγκαλιά Του, που συνάντησε το Χριστό όταν βρέθηκε σε τραγική μοναξιά και σε τέλεια εγκατάλειψη, αυτός ο άνθρωπος δικαιούται να «δανείζει» στο Χριστό το στόμα του, να τον απαγγέλει με την καρδιά του και να τον ομολογεί με τις πληγές του. Κανενός δεν θα πείσεις την καρδιά αν ο λόγος δεν βγαίνει απ’ την καρδιά σου. Κανενός δεν θα πείσεις τη ζωή, αν η ζωή σου δεν είναι ματωμένη.

Έτσι και ο εκφωνητής πατήστε εδώ: Ο Αναγνώστης των Καινοδιαθηκηκών κειμένων που ακολουθούν, έπεσε στο βάραθρο ή τον έριξαν, δεν έχει σημασία, πάντως βρήκε το Χριστό. Ας κάνει τον αγώνα του να μείνει μαζύ Του και να μην Τον ξαναχάσει μέσα στα εκκλησιαστικά ψιμύθια. Και το θαύμα ήδη έγινε…

Ο ηχολήπτης και μουσικός που συνέθεσε την πρωτότυπη μουσική υπόκρουση για τις ανάγκες του έργου Γιώργος Ζαγόρης  ομολογεί με συγκλονιστικό τρόπο: (αντιγράφω χωρίς κανένα σχολιασμό κείμενό του )

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΑΠΕΙΝΟ, ΜΙΚΡΟ, ΠΛΗΝ ΤΙΜΙΟ,  ΑΣΗΜΑΝΤΟ ΣΥΝΘΕΤΗ ΗΧΟΛΗΠΤΗ

Πέρασαν κοντά δυο μήνες προσπάθειας ενός ανθρώπου, που αρχικά δεν γνώριζα, να μπει στο studio  για  να ξεκινήσει να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Δεν τον ήξερα και λόγω φόρτου δουλειάς, δεν πρόσεξα ποιος ήταν, απλά  το ανέβαλα για την περίοδο που θα μπορούσα να «ήμουν», όπως συνηθίζω, παρόν στο όραμα , που τέτοια οράματα συναντώ συχνά. Όχι όμως και τέτοιο!

Όταν τον είδα κατάλαβα ποιος ήταν . Κάποιος που καταδικάστηκε από τους “δικαστές”  της εποχής! Έκανα ότι δεν ήξερα. Δεν ήταν ψέμα . . δεν ήξερα την καταδίκη που του φόρτωσαν αλλά δεν αφορούσε τη κρίση μου και τη δουλειά που θα κάναμε.

Είδα έναν άνθρωπο με “όραμα” και “τάμα”! Ήταν μια ειλικρίνεια στη ματιά και μ ένα πιστεύω, που κινεί βουνά.

Δύσκολη εποχή περνάμε, αλλά που βρίσκει αυτός ο άνθρωπος τη δύναμη? Έτσι άρχισα να τον αναλύω τη ματιά, τη καρδιά και τη ψυχή. . . .που να ήξερα!?

Μου ζήτησε απλά, να γράψει τη καινή διαθήκη, (τόσο απλό), 25 ώρες studio για 20 ώρες καθαρής εγγραφής. Και πρότεινα να βάλουμε μουσική! Παρακινδυνευμένο για κλασικό βιβλίο εκκλησιάς.

Σύγχρονος στο μυαλό το αποδέχτηκε, αλλά δεν κατάλαβα όμως τι πρότεινα! 20 ώρες πρωτότυπης μουσικής γραμμένης πάνω στο λόγο μιας καινής διαθήκης?. . . Που δεν θα είχε τόπο, χώρο, η χρόνο? Ουδέτερη μουσική, αποδεκτή σε όλη τη γη ,που να μη σκεπάζει με την προσωπικότητα  της  το λόγο? Πολύ δύσκολο! (έχω σβήσει τόσες υπεροχές μελωδίες αλλά το θα τον κατέστρεφαν!)

Τεραστία η δοκιμασία, 20 ώρες σε 2 μήνες . . .  ξεπερνά κάθε πρόκληση!

Όταν όμως ακούς την αγία γραφή, οι ώρες γίνονται δυο και οι πληροφορίες χίλιες!

Προσωπικά, ευχαριστώ το θεό που μου έστειλε αυτόν τον άνθρωπο, που άνοιξε αυτό το βιβλίο, που το είχα στο χώρο μου, αλλά δεν το άνοιξα ποτέ.

Διαβάστε το, τώρα πια “ακουστέ το”, σαν ένα απλό σενάριο μιας ταινίας που «έπαιξε» αλλά και . . . θα παίξει. Έμενα μ άγγιξε τελικά. . . . όχι μόνο ο συμπαθέστατος ομιλητής.

Ζητώ συγνώμη απ όλους εσάς τους τεράστιους σύνθετες ανά το κόσμο,  που τόλμησα να κάνω εγώ κάτι τέτοιο πρώτος στην ιστορία, μικρός  και σε τόσο πολύ μικρό χρονικό διάστημα….

Το αποτέλεσμα της πρωτότυπης αυτής εγγραφής, που σημειωτέον είναι «παγκόσμια πρώτη στον Ορθόδοξο κόσμο στα ελληνικά», είναι, μπορεί να είναι η χειρολαβή στο τρίκλισμα της ψυχής μας. Κι αυτό μετράει περισσότερο απ’όλα. Εξάλλου μιά παλιά παροιμία λέει∙ «ο Θεός γράφει ίσια με στραβές γραμμές».

Για την ιστορία αναφέρουμε πως η Ελληνική Βιβλική Εταιρία «αγκάλιασε» εξ’ αρχής το έργο και μάλιστα το κυκλοφορεί και η ίδια στην συμβολική τιμή των 5,5 Ευρώ.

Περισσότερες λεπτομέρειες για το έργο αλλά και για να ακούσετε ενδεικτικά αποσπάσματα κάντε κλίκ εδώ: ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΗΣ ROMFEA.GR

Μοναχός Μωυσής: "Μετά τη δόξα της Ρωσίας έρχεται η ατιμία των Αθηνών"

images

Από διάφορες δημοσιεύσεις και εκπομπές έχει γίνει πλέον γνωστό, ακόμα και σε ανθρώπους που έχουν διαφορετική γνώμη και άποψη, ότι η υπόθεση της ιεράς μονής Βατοπαιδίου δεν αποτελεί σκάνδαλο, αλλά ήταν ένα καλά οργανωμένο σχέδιο με αλλότριους σκοπούς.

Ήταν μία καλοστημένη ιδιοτελής σκευωρία, που δυστυχώς παρέσυρε πολλούς πολύ.

Το θέμα αυτό νομίζουμε θα έπρεπε να προσεχθεί περισσότερο και όχι να χρησιμοποιηθεί προς καταρράκωση θεσμών όπως είναι η Εκκλησία, ο Μοναχισμός και το Άγιον Όρος.

Ο κόσμος παρασύρθηκε ώστε να αμφισβητήσει και αυτό το Άγιον Όρος. Τούτο δεν θα έπρεπε να επιτραπεί, να παραταθεί, να διογκωθεί και να επεκταθεί.

Τόσο κάποιοι ωφελήθηκαν από την υπόθεση αυτή και τώρα καταρρέουν. Ορισμένοι ανέβηκαν ψηλά πατώντας στην αδικία, την εξαπάτηση και την διαστρέβλωση.

Θέλησαν να αμφισβητήσουν ότι η ιδιοκτησία της λίμνης Βιστωνίδος ανήκει στην μονή Βατοπαιδίου και έτσι πλέχθηκε κατηγορητήριο ότι «ενώ δεν ήταν δική τους πώς έκαναν ανταλλαγές».

Η κατάσταση ξεφεύγει των λογικών ορίων. Απορεί κανείς πολύ για τη στάση της Ελληνικής δικαιοσύνης. Είναι γεγονός ότι η νοημοσύνη του μέσου Έλληνος υποτιμάται κραυγαλέως.

Μοναχοί ακτήμονες, αυτοφυλακισμένοι από ετών, που αγάπησαν τον εγκλεισμό, τιμωρούνται με υψηλές εγγυήσεις και προκαλείται έντονη ανησυχία για την κρίση της διακαιοσύνης.

Το φοβερότερο είναι ότι ετέθη θέμα προφυλακίσεως του ηγουμένου, ως να ήταν ο χειρότερος εγκληματίας.

Λύπη προκαλεί το ότι κανείς δεν αντιδρά. Όταν κυκλοφορούν ελεύθεροι μύριοι όσοι επικίνδυνοι κακοποιοί.

Στη χώρα μας επικρατεί το παράλογο. Μετά την δόξα της Ρωσίας έρχεται η ατιμία των Αθηνών.

Επί τρία έτη λοιδορείται σκαιά ένας ηγούμενος που σιωπά, υπομένει, προσεύχεται, ελπίζει, αναμένει και καρτερεί. Μόνο για την ακακία και την πραότητά του θαυμάζεται.

Ο Θεός να τον ενδυναμώνει πλούσια πάντοτε. Μετά την τιμή και την δόξα της Ρωσίας ήρθε η δοκιμασία των Αθηνών.

Η Μόσχα, οι "μπίζνες" και οι μπαμπουίνοι...

Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης - 20.30

Από νωρίς το μεσημέρι κυκλοφορούσαν σενάρια σε ιστοχώρους και δημοσιογραφικά γραφεία περί "ανοίγματος" της Εκκλησίας της Ελλάδος και επενδυτικές συνεργασίες μετά το Κατάρ και στην Μόσχα.

Μητροπολίτες όπως ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος, υψηλόβαθμοι κληρικοί και παράγοντες της Εκκλησίας, μέχρι και Καταριανοί βεδουίνοι και ... μπαμπουίνοι -που λέει και η επιτυχημένη διαφήμιση- φέρονταν να συζητούν στη ρωσική πρωτεύουσα για ατελείωτες και προσοδοφόρες "μπίζνες" με την Αθήνα.

Οι Καταριανοί θέλουν τον Λαιμό της Βουλιαγμένης, οι Ρώσοι θέλουν τον ήλιο μας, οι Αμερικανοί τους αμπελώνες των Μοναστηριών και σύντομα οι Καθολικοί θα ζητήσουν να εξάγουμε και νεωκόρους...

Οι συνεργάτες του μητροπολίτη Μεσογαίας χαρακτήρισαν τα όσα κυκλοφορούσαν αποκυήματα δημοσιογραφικής φαντασίας.

"Ο Μεσογαίας πράγματι ήταν στη Μόσχα, αν το Κορωπί λέγεται αλλιώς... Ντανιλόφσκαγια και αν η Πλατεία Σπάτων έγινε... κόκκινη, ε, τότε ναι ο σεβασμιώτατος Νικόλαος βρίσκεται συνεχώς στη Μόσχα για μπίζνες" έλεγαν στη μητρόπολή του διαβάζοντας τα καθέκαστα.

Προφανώς, λένε, μπερδεύτηκαν με το πρόσφατο ταξίδι άλλου υπηρεσιακού παράγοντα που βρέθηκε πράγματι στη Ρωσία για λόγο όμως... ανιαρό και είπαν να το κάνουν λίγο πιο "πιασάρικο"...

Υ.Γ. Πάντως ο Μητροπολίτης Μεσογαίας έχει να επισκεφθεί την Μόσχα, πάνω από ένα χρόνο!

top
Has no content to show!