Είπα στον εαυτό μου να μην ασχοληθώ ξανά με το θέμα της οικονομικής κρίσης.

Επειδή όμως η κατάσταση χειροτερεύει συνεχώς και τα δικαιολογημένα παράπονα θεριεύουν, θέλησα να μην τηρήσω τον λόγο μου.

Δεν θα μεταφέρω γνωστά πικρά γεγονότα, ούτε θα γίνω εκτιμητής τους. Καθημερινά αναθεωρούνται πρόσφατες αποφάσεις, μεγαλώνουν τα προβλήματα και μεγαλώνει η κρίση.

Άφωτα αδιέξοδα, τραγικά δράματα, εικόνες θλίψης, ντροπής και κατάντιας. Ανησυχία, αγωνία, χρεοκοπία, ανεργία, αβεβαιότητα και καχυποψία επικρατούν. Πρόκειται  οπωσδήποτε για ελεεινό και αξιοδάκρυτο κατάντημα.

Ξαναχρειάζεται να ειπωθεί το σύνθημα περί αλλαγής δυνατά. Είναι μια ευκαιρία τώρα, που διαφορετικά δεν θα δινόταν, να ομολογήσουμε την ήττα μας, την αδυναμία, την αμαρτία μας.

Με γενναιότητα να οδηγηθούμε στην απαραίτητη μετάνοια. Τώρα αμέσως, δεν υπάρχει χρόνος για απώλεια.

Να παραδεχθούμε τους παρασυρμούς μας, ότι πήραμε τη ζωή μας λάθος, δεν θέσαμε υψηλούς στόχους, συμφωνήσαμε με την αδικία.

Δυστυχώς η αναλήθεια, η αδιαφάνεια, η ανεντιμότητα, η αδιαφορία, η ασέβεια έλαβαν κυρίαρχη θέση στη ζωή μας.

Είναι καιρός να σκύψουμε καλά μέσα μας, να παρατηρήσουμε αυστηρά τον εαυτό μας, να μεταποιήσουμε τα πάθη μας.

Είναι ύστατη ώρα, δεν υπάρχουν περιθώρια για αναβολές και καθυστερήσεις. Είμεθα υπεύθυνοι για τους εαυτούς μας. Ας αφήσουμε τώρα τους άλλους, ας δούμε πιο προσεκτικά τους όχι και τόσο γνωστούς εαυτούς μας.

Ήμασταν αρκετά συγκρατημένοι στη φιλανθρωπία μας, στη φιλαδελφία και τη φιλοθεία μας.

Δεν αγκαλιάσαμε σφιχτά τον φτωχό, δεν πονέσαμε εκ βαθέων τον πονεμένο, δεν συντρέξαμε τόσο πρόθυμα στην ανάγκη του πλησίον. Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε ενοχές και να κατασκευάσουμε ενόχους.

Θα πρέπει να παραδεχθούμε όλοι ότι μπορούσαμε αρκετά περισσότερα, που όμως για διάφορους λόγους δεν πράξαμε.

Η παρούσα κρίση ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να ξεμαρασκευτούμε, να γίνουμε πιο γνήσιοι, πιο ειλικρινείς, να μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας.

Να αφήσουμε λίγο τη βαθιά πολυθρόνα, να ανάψουμε έστω το κερί μας, να παρηγορήσουμε για να παρηγορηθούμε.

Ας αφήσουμε την τηλεόραση λίγο, την οκνηρία και το βόλεμα. Ας σοβαρευτούμε. Λογικευτούμε, ανανήψουμε, ανασηκωθούμε και αρνηθούμε τη ρηχότητα.

Η ευημερία υποχωρεί. Η Ελλάδα συννεφιάζει. Η απόγνωση περιπαλεύει από σπίτι σε σπίτι.

Σε λίγο θα έχουμε διακοπές ρεύματος. Η χώρα θα βυθιστεί στο σκοτάδι. Θα πουλούν και στους δρόμους κεριά.

Καλό είναι το συμφέρον, αλλά η αξιοπρέπεια του Νεοέλληνα είναι πιο ζηλευτή. Η Ευρώπη θέλει να μας πνίξει; Η Ελλάδα χάνεται; Δεν θα αφήσουμε να χαθεί πνιγμένη.

Θα επαναφέρουμε την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας, τη γνώση της ιστορίας μας, σύνεση και σεμνότητα. Ήταν ιατροφιλόσοφοι άρτιοι, οι κληρικοί λόγιοι παπαδάσκαλοι, οι ευεργέτες αρχοντικοί.

Η σημερινή κρίση ξεθεμελιώνει τη νεοπλουτίστικη νοοτροπία, επαναφέρει αναγκαστικά την ολιγάρκεια, τη λιτότητα, τη γενναιότητα και την επιείκεια.

Η εθνική υπερηφάνεια δεν είναι αμάρτημα, η οικουμενικότητα της ορθοδοξίας είναι πολύτιμο κόσμημα. Τον Έλληνα τον θίγει ο διασυρμός, η αναλήθεια, η απάτη, ο υποβιβασμός και το ξεγέλασμα.

Περιφρονήθηκε, ειρωνεύτηκε και εξοβελίστηκε η ηθική και ιδού τα αποτελέσματα. Η αιδώς απορρίφθηκε στον κάλαθο των αχρήστων.

Η όποια ευφυία, η εναπομείνασα ευγένεια, η πατροπαράδοτη αρχοντιά χρησιμοποιήθηκαν για δόλιους σκοπούς. Ιδιαίτερα για το ίδιον συμφέρον. Η μεταστροφή ήταν βίαιη, αγαπητή και σύντομη.

Η παιδεία ποδοπατήθηκε. Οι αρχές, τα ιδανικά και οι θεσμοί χλευάστηκαν επανειλημμένα και επιμελημένα. Κάποιοι λίγοι αντέδρασαν, όχι τόσο ισχυρά, φοβούμενοι τον αντίλογο.

Επαναλαμβάνουμε πως δεν υπάρχει άλλη λύση από τη δημόσια παραδοχή, με κάθε ειλικρίνεια, τόλμη και ταπείνωση των πολλών λαθών μας.

Όχι για να περάσει η μπόρα, αλλά για επάνοδο σε ένα τρόπο ζωής δίχως άγχος, φόβο, ανασφάλεια και νοσηρότητα. Η γνησιότητα είναι πλέον απαραίτητη. Κουραστήκαμε στις υποσχέσεις, τις αναλήθειες, τους ευτελισμούς.

Ο παρανοϊκός αμετανόητος θέλει να συνεχίσει να εξουσιάζει για να κερδίζει τους καρπούς της παραζάλης του.

Η ανατροπή της διαφθοράς άμεσα θα συντείνει σίγουρα στη θεραπεία της κυβερνητικής μηχανής. Η αγάπηση της αρετής θα οπλίσει δυναμικά τον Νεοέλληνα για την έξοδο από τη σοβαρή οικονομικά και όλη κρίση.

Ετσι πιστεύουμε, φρονούμε, ελπίζουμε και ευχόμαστε.

Μετά από 400 χρόνια ζωής με τους Τούρκους (800 και στην Μικρά Ασία), βγήκαμε αναγεννημένοι Ορθόδοξοι Ρωμιοί, κυρίαρχοι της Ανατολικής Μεσογείου.

Πως έγινε αυτό; Μείναμε πιστοί στην παράδοση και χύθηκε ποτάμι μαρτύρων και ηρώων αίμα, είχαμε τα ματωμένα ράσα, το σχοινί του Πατριάρχη …

Σήμερα, λιγότερο από 200 χρόνια με την «διαφωτισμένη» Δύση τι είμαστε; Καιρός να χαράξουμε νέα πορεία.

Πίσω στην φιλοκαλική παράδοση των Πατέρων μας, στην μάννα και τροφό του Γένους Εκκλησία.

Κι ενώ ήδη ζούμε την κατάλυση του νέου Ελληνικού Κράτους, δεν μας έχει καταλάβει η απελπισία.

Πως γίνεται αυτό; Μέσα στο πέλαγος της ασέβειας και της αποστασίας ένα κομμάτι του λαού ακόμη προσεύχεται, ασκείται, μετανοεί, αγιάζει και ξανασηκώνεται από την πτώση του μέσα στην Κιβωτό του Γένους, την Εκκλησία μας, παρά τον λυσσαλέο πόλεμο που της γίνεται...

Ένας λαός που έχει πάντα πίστη και εμπιστοσύνη στον Κύριο της ζωής και του θανάτου που του είπε «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16:18), και έδωσε (και θα δώσει και πάλι) εκατομμύρια μαρτύρων.

Εμπροσθοφυλακή των αγώνων του Γένους και πάλι ο Μοναχισμός, ιδίως το Άγιον Όρος. Πρόσφατες οι αναμνήσεις από το τελευταίο προσκύνημα.

Πολλές και πολύτιμες οι εμπειρίες λειτουργούν σαν φάρος μέσα στο πέλαγος ενός κόσμου που χάνεται στριφογυρίζοντας γύρω από τον εαυτό του και την φιλαυτία του.

Η Παναγία του Ακαθίστου αγρυπνεί στην Διονυσίου και η γαλήνη και η απλότητα του μακαριστού Γέροντα Χαράλαμπου έχει διαποτίσει την σημερινή αδελφότητα που αγιάζεται η ίδια και αγιάζει τους προσκυνητές.

Περικυκλώνει στην λιτανεία της Πανήγυρης η Αγία Ζώνη το Βατοπαίδι. Και οι σταυρωτές του νικώνται. Τα θαύματα ατέλειωτα. Όσο πολεμούν την αδελφότητα τόσο αυτή δυναμώνει. Την φυλά η Παναγία και την στηρίζει ο λαός του Θεού.

Έτσι, η αδελφότητα συνεχίζει την σταυροαναστάσιμη πορεία της, και σώζεται η ίδια αλλά και σώζει πολλούς.

Είναι η Μονή που στέλνει την Αγία Ζώνη στην Ρωσία για να ταξιδεύσει προς βορρά και νότο, προς ανατολή και δύση, σχηματίζοντας ένα νοητό σταυρό πάνω από την Αγία Ρωσία (που, όπως γράφηκε, έσπευσε να μας βοηθήσει αλλά οι κυβερνώντες της γύρισαν αγέρωχα (!) την πλάτη).

Αναπαύεται ο νους και καρδιά στο Κελλί του Αγίου Ιωάννου του Χρυσόστόμου στις Καρυές, και ο προσκυνητής ξεδιψά με το γάργαρο νερό της αγιορείτικης παράδοσης το οποίο ο Γέροντας Μωυσής φέρνει στην εποχή μας. Κάνει καταδύσεις ο Γέροντας στα βαθιά νερά της παράδοσης για να μας φέρει τον πολύτιμο μαργαρίτη, να μας πει για τον «Όσιο Τελώνη και τον Άγιο Άσωτο».

Να η ελπίδα μας, ο Τελώνης, ο άσωτος και ο ληστής.

Η αγιότητα του παπουτσή της Αλεξάνδρειας, που ήταν ανώτερος στα μάτια του Θεού ακόμη και από τον πολιστή της ερήμου, τον Μέγα Αντώνιο, για την αυτομεμψία του διακρίνει την αδελφότητα της Ξενοφώντος, χαριτώνει την αδελφότητα και παραδειγματίζει τους προσκυνητές.

Βάθος νου, πλάτος καρδίας διακρίνει τους Ξενοφωντινούς Πατέρες, που δείχνουν τον δρόμο και για το Γένος.

Και τι να πει κανείς για την Γρηγορίου; Λαός Άγιος, βασίλειο ιεράτευμα. Να παράδειγμα αγώνα. Να παράδειγμα σταυροαναστάσιμης ζωής για το Γένος.

Πλάτανος αιωνόβιος ο πολιός Γέροντας που πάντα καλεί σε μετάνοια, σε νέους αγώνες, αλλά και παρηγορεί με το κήρυγμα του για τα θεανθρώπων δικαιώματα του ανθρώπου ως εικόνος Θεού. Που κάνουν τα στερημένα από κάθε ηθική βάση ανθρώπινα δικαιώματα του διαφωτισμού, τα οποία η κάθε κυβέρνηση κόβει και ράβει ανάλογα με τα συμφέροντα της, να μοιάζουν με στοιχεία ενός κατωτέρου και αδιέξοδου πολιτισμού.

Και έρχεται η ώρα που αξιώνεται κανείς να δει αυτό το θαύμα θαυμάτων, το αγλάισμα των οφθαλμών, την Σιμωνόπετρα, όπου η αδελφότητα επιτυγχάνει πραγματικά «τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια».

Η αρχοντιά, η καλαισθησία και η πνευματική ζωή του Γένους μας στο μεγαλείο της. Όσο υπάρχει η Σιμωνόπετρα και το Άγιον Όρος θα υπάρχει και ο κόσμος όλος. Ο Θεός θα μας λυπηθεί για τις προσευχές των αγίων Του.

Είναι η Μονή που έστειλε στην Αγία Ρωσία τα λείψανα της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, που έγιναν δεκτά με τιμές αρχηγού Κράτους και ταυτόχρονα λαϊκό προσκύνημα εκατομμυρίων Ρώσων.

Και αυτό την εποχή που η «χριστιανική» Ευρώπη (που αρειανίζει κατά τον νέο Άγιο της Σερβικής Εκκλησίας, π. Ιουστίνο Πόποβιτς) σιωπούσε με την βλασφημία του ονόματος της Αγίας και του Κυρίου σε ανόσια βιβλία και κινηματογραφικές ταινίες, στο όνομα της ελευθερίας έκφρασης (που περιορίζεται όταν βλασφημεί κανείς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά όχι όταν βλασφημεί τον Θεό).

Άγιον Όρος, ο Άγιος τόπος όπου σώζεται, μέσα από τα Μοναστήρια της Μικρασίας, η εμπειρία της αλήθειας που έζησαν οι Πατέρες της Ερήμου, ο φάρος για να συνεχίσει το Γένος την σταυροαναστάσιμη πορεία του. «Ει ο Θεός με’ ημών, ουδείς καθ’ ημών».

Επιμύθιο

Παρακολούθησα στο διαδίκτυο με συγκίνηση την χειροτονία γνωστού μου νεαρού ιερέα από τον Άγιο Θεσσαλονίκης, γιου ιερέα, παντρεμένου με κόρη ιερέα, και σκέφθηκα: Ιδού οι νέοι δάσκαλοι του και πάλι σκλαβωμένου Γένους. Άξιος!

Το παιδί μίλησε! Και στην μεγάλη ασχετοσύνη, έμπλεξε ζωντανούς και πεθαμένους, αλήθειες και ψέματα, ιστορικές ανακρίβειες και υπερβολές! Όλα ένα μείγμα. Η δουλειά του να γίνει… και κατά τα άλλα… “γαία πυρί μιχθήτω”.

Ο κ. Σηφουνάκης, διέπρεψε κατ’ αρχήν ως διορισμένος Νομάρχης Λέσβου, επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ! Κατάφερε να αναστηλώσει, με χρήματα του κράτους, όλα τα εγκαταλελειμμένα ελαιοτριβεία της Λέσβου!

Επέδειξε τις ειδικές γνώσεις του, ως αρχιτέκτων και με το παραπάνω! Πέραν τούτου ουδέν! Η Λέσβος και ειδικά η ακριτική και ξεχασμένη Λήμνος, δεν έχουν τίποτα για να θυμούνται τον πολύ κ. Σηφουνάκη!

Ελλείψει, όμως, πολιτικών αναστημάτων στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, στον συγκεκριμένο νομό, τον επιστράτευσαν για υποψήφιο βουλευτή! Ο δρόμος ήταν ήδη στρωμένος! Άλλωστε οι υψηλές γνωριμίες του κ. Σηφουνάκη, τόσο στο ΠΑΣΟΚ, (ήταν προσωπικός φίλος και μέλος της… παρέας των υιών Παπανδρέου, Νίκου και του νυν Πρωθυπουργού) όσο και με ισχυρούς εκπροσώπους των ΜΜΕ, βοήθησαν ώστε να στηθεί σωστά η υποψηφιότητά του και να γραφεί η αγιογραφία του! Η εκλογή του, αφού ήταν προαποφασισμένη, ήταν εύκολη υπόθεση! Έκτοτε εκλέγεται ανελλειπώς στη Λέσβο, με εξαίρεση μια τετραετία που έμεινε σπίτι του!

Δεύτερος σταθμός στην πορεία του, ο καλός γάμος του, με την πρωτοθυγατέρα και σύμμαχο του πατέρα της, στο οικογενειακό μακελειό που έπληξε την οικογένεια Δασκαλαντωνάκη!

Έτσι ο κ. Σηφουνάκης, εκτός από ισχυρός παράγων της πολιτικής ζωής του τόπου, έγινε και οικονομικά ανεξάρτητος! Εκεί που πραγματικά έδωσε τα ρέστα του και διακρίθηκε, αν μη τι άλλο, για τη μισαλλοδοξία του και για τα αντιθρησκευτικά συναισθήματά του, ήταν τα χρόνια της Αρχιεπισκοπείας Χριστοδούλου!

Αφού βρήκε και κούρνιασε κάτω από το ράσο του Οικουμ. Πατριάρχη Βαρθολομαίου που, εκείνη την εποχή, χτυπούσε ανελέητα και από παντού, τον μακαριστό Πρωθιεράρχη, μετεβλήθη ο κ. Σηφουνάκης σε Πατριαρχικό φερέφωνο και αισχρό υβριστή του Χριστοδούλου!

Και αυτό ο κ. Σηφουνάκης, δεν το έκανε, ένεκα του υπερβάλλοντος θρησκευτικού ζήλου του, αλλά γιατί βρήκε τρόπο και κερκόπορτα- την πατριαρχική πύλη- για να χτυπάει τον τότε Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο!

Έτσι φτάσαμε στο σημείο ο κ. Σηφουνάκης, που δεν ήξερε να κάνει το σημείο του Σταυρού- τουλάχιστον με την ίδια ευκολία που χόρευε ένα ζεϊμπέκικο- να έχει μετατραπεί σε εκπρόσωπο Τύπου του Φαναρίου, όχι μόνο να ανέχεται, αλλά και να επικροτεί αυτή τη συμπεριφορά!

Τα γεγονότα της εποχής εκείνης γνωστά! Ο Χριστόδουλος “τιμωρήθηκε” από τους διώκτες του… Με μια προκατασκευασμένη απόφαση το Φανάρι και με μια παράσταση που θύμιζε θέατρο σκιών, έθεσαν οι Φαναριώτες, τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, εκτός διπτύχων!

Η τιμωρία αυτή στάθηκε μπούμερανγκ για τους διώκτες του Χριστοδούλου! Μπορεί να στοίχισε και να τραυμάτισε “θανάσιμα”, το μεγάλο εκείνο θρησκευτικό ηγέτη, αλλά τον θρόνιασε για πάντα στη συνείδηση του ποιμνίου του και όλου του λαού μας- ώστε ακόμη και σήμερα 4 χρόνια από το θάνατό του, να είναι ζωντανός ανάμεσά μας, ώστε να τον φοβούνται οι λογής… Σηφουνάκηδες και να τον υβρίζουν ακόμη και νεκρό- τους δε διώκτες του και σταυρωτές του στην ευτέλεια και στην απαξίωση!

Έτσι ο κ. Σηφουνάκης, μη μπορώντας να διακριθεί με άλλον τρόπο, ως Αν. Υπουργός της πιο ποταπής και άχρηστης κυβέρνησης που πέρασε ποτέ απ’ αυτό τον τόπο, ακολούθησε την προσφιλή μέθοδο των ύβρεων και των ανιστόρητων επιχειρημάτων! Είναι κι αυτό μια άποψη.. Την ακολούθησε επιτυχώς επί Σημίτη, και θεωρεί ότι μπορεί και τώρα να κάνει τα ίδια! Λησμονεί, όμως, ότι οι καιροί άλλαξαν!

Επιχειρώντας να ασκήσει κριτική στον Σεβ. Μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαο, για την ρηξικέλευθη, μνημειώδη και ιστορική εγκύκλιο που απέστειλε προς το ποίμνιό του και του λέγει το αυτονόητο: “όταν δεν έχετε, μην πληρώσετε αυτά που σας ζητούν”, ο πολύς κ. Σηφουνάκης, που δεν έχει τέτοιου είδους οικονομικά προβλήματα, επεδόθη σε ένα ακατάσχετο, σε πολλά σημεία ασύνταχτο, αλλά και ανορθόγραφο (η λέξη λ.χ. υπότροφος κακοποιήθηκε κατά τρόπο βάναυσο) υβρεολόγιο κατά του σοβαρού Μητροπολίτη Μεσογαίας, τον οποίο αποκαλεί χουντικό σταγονίδιο! Όσοι διαφωνούν με τον κ. Σηφουνάκη είναι χουντικοί, ενώ αυτός και η κυβέρνησή του, που μας κυβερνούν χωρίς να έχουν “λευκή επιταγή”, για να κάνουν ό, τι θέλουν, ερήμην του λαού, είναι δημοκράτες με σφραγίδα και βούλα!

Αφορμή για το νέο παραλήρημα Σηφουνάκη, αποτέλεσε το ξέσπασμα ενός σοβαρού κληρικού από τη Λήμνο, ο οποίος ούτε λίγο, ούτε πολύ, είπε αυτά που λέγει η πλειοψηφία του λαού μας, φανερά ή κατ’ ιδίαν! Και τι το ήθελε ο δύσμοιρος ιερέας, που φυλάττει Θερμοπύλες στην ακριτική Λήμνο- ενώ ο κ. Σηφουνάκης, απλά… επισκέπτεται, συνήθως προεκλογικά τη Λήμνο! Και τι δεν άκουσε ο ταπεινός λευίτης?

Μέχρι για διπλοθεσίτη τον κατηγόρησε, επειδή είναι και καθηγητής! Αγνοώντας επιδεικτικά τη νομοθεσία, ο μετέχων της νομοθετικής εξουσίας, που δίνει το δικαίωμα στον άνθρωπο να τα ασκεί και τα δύο! Βέβαια όλα αυτά η κατοχική κυβέρνηση στην οποία μετέχει ο κ. Σηφουνάκης θα τα καταργήσει!

Και εκτός των άλλων ανιστόρητων και αρκούντως ανησυχητικών, για τη νοημοσύνη του ανδρός, μας είπε ότι κακώς μισθοδοτείται από το κράτος ο κλήρος, αγνοώντας πάλι ότι η μισθοδοσία αυτή είναι επιστροφή των τροφίων της αγάπης και της μέριμνας της Εκκλησίας προς το κράτος, σε χρόνια δύσκολα!

Τα χρωστάει το κράτος στην Εκκλησία… Δεν της κάνει χάρη! Κι ύστερα, δεν ήξερε, δε ρώταγε; Τόσες ευρωπαϊκές χώρες, που πληρώνουν τον κλήρο, και οι οποίες δεν έχουν τους ίδιους δεσμούς αίματος, με την Εκκλησία, γιατί το κάνουν; Αναρωτήθηκε ποτέ ο κ. Σηφουνάκης; Αλλά όλα αυτά είναι λεπτομέρειες για τον ίδιο, που αφού δεν εξυπηρετούν το στόχο του και δεν οδηγούν στην ετυμηγορία του , είναι άχρηστες!

Να τον χαίρεται το Φανάρι… Κι ασφαλώς ο κ. Παπανδρέου! Ας θυμάται, πάντως, θα του χρειασθεί πολύ σύντομα, με κάτι τέτοια πολιτικά αναστήματα οδήγησαν τον τόπο, στο χείλος της καταστροφής και το λαό μας στην πείνα και στην εξαθλίωση!

Ο πολύ σημαντικός και λόγιος ποιμενάρχης του Πειραιά ο κ. Σεραφείμ, τόλμησε και έδωσε μια πολύ αποστομωτική απάντηση στον κ. Σηφουνάκη! Το αυτό έπραξε και ο εξίσου σημαντικός και πνευματικός Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος. “Είναι δυνατόν, να μιλάς εσύ, που είσαι ένας από τους ενόχους, φέρατε τον τόπο σε αυτά τα χάλια;” Ρώτησε ο Μητροπολίτης Παύλος!

Ζητείται απάντηση! Όχι από τον κ. Σηφουνάκη! Αυτός τώρα, έχυσε τη χολή του, θα εξαφανισθεί πάλι για καιρό! Την απάντηση ας την δώσει το… ΦΑΝΑΡΙ, εκλεκτό τέκνο του οποίου τυγχάνει ο άθεος, κατά δήλωσή του, κ. Σηφουνάκης!

Μια συμβουλή, στους κατά καιρούς Σηφουνάκηδες! Μην ασχολείστε άλλο, με τον Χριστόδουλο! Εκείνον, τον έκρινε ο Θεός, η ιστορία και ο λαός! Και το κενό που άφησε πίσω του είναι δυσαναπλήρωτο! Κάλλιο ασχολείστε με τους εαυτούς σας, ζητώντας το έλεος του Θεού, τον οποίο θυμάστε μόνον όταν πρόκειται να επιτεθείτε στην Εκκλησία Του!

Σήμερα στις χώρες της Αφρικανικής Ηπείρου, επί τη ευκαιρία της εβδόμης επετείου της επαξίας εκλογής της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής και  πνευματικού πατρός ημών κ.κ. Θεοδώρου Β’, σύσσωμοι οι ευλαβέστατοι κληρικοί του Αλεξανδρινού Θρόνου με επικεφαλής τους  επισήμους εκπροσώπους του Έθνους και  την Ηγεσία του Απόδημου Ελληνισμού και τον εκλεκτό ευσεβή λαό του Θεού, το ευλογημένον ποίμνιον του Πατριαρχείου μας, αναφωνούμε όλοι μας διά των πρεσβειών της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και του εν αγίοις πατρός ημών Θεοδώρου του Τήρωνος, εις Πολλά έτη Δέσποτα.

Με τα φτωχά μου λόγια και τη βοήθεια του Θεού, να μου επιτρέψετε Μακαριώτατε, να ομιλήσω σήμερα, εις την σημαντική αυτή ημέρα του Αλεξανδρινού Θρόνου, εκ μέρους της σεπτής Ιεραρχίας, των κληρικών μας και του ποιμνίου του Πατριαρχείου μας, αλλά και εκ μέρους  όλων εκείνων που αγωνιούν μαζί μας, και φυσικά των παρισταμένων τέκνων σας, που στηρίζουν τη πολύπλευρη Ιεραποστολική σας διακονία κατά την διάρκεια της επταετούς Πατριαρχείας σας.

Μακαριώτατε, Άγιε Προκαθήμενε της Ορθοδοξίας εις τας αχανείς εκτάσεις των 53 χωρών της Αφρικανικής Ηπείρου, διά της καθημερινής ποιμαντικής ευθύνης και συνεπείας κι αυτοθυσίας σας εις το υψηλό Πατριαρχικό θρησκευτικό, εθνικόν, ιεραποστολικό και φιλανθρωπικόν σας έργον, αποδείξατε ότι επάξια φέρετε επί των ώμων σας την βαρείαν και πολύτιμον πνευματική και ιστορική παρακαταθήκη και ευθύνη της σεπτής κορυφής του Αλεξανδρινού Θρόνου.

Εις την  Πατριαρχική Εγκύκλιον σας Μακαριώτατε, δίνετε ιδιαίτερη βαρύτητα εις την αρετή της αγάπης ως τρόπος ζωής προς το Θεό και τα τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις την Αφρικανική Ήπειρο, ως επίσης και διά την πολύπλευρο συνεργασία σας με όλους μας διά το μεγαλείο της διακονίας του Ευαγγελικού λόγου. Τα έργα Σας Μακαριώτατε αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Το τρίπτυχον της Πατριαρχικής σας Εγκυκλίου συμπληρώνεται με ιδιαίτερη αναφορά εις το μεγαλείο της προσευχής ως συνεργία του έργου μας με τη χάρη του Θεού.

Όπως, εύστοχα τονίζετε Μακαριώτατε ακολουθώντας το παράδειγμα των αγίων κορυφαίων Πατριαρχών προκατόχων σας που διαμόρφωσαν εν πολλοίς την θεολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, «η προσευχή μας κρατάει κοντά εις τον Ιησού Χριστό, κι η συνεργασία μας δίνει τη δυνατότητα να εκφράσουμε την αγάπη μας μέσα από τη κοινή μας δράση, να διακονήσουμε τους αδελφούς μας στην Αφρική».

Η Πρόνοια του Παντοδύναμου Θεού μας έδωσε ένα ευλογημένο Προκαθήμενο, που ο λαός μας αυθόρμητα αποκαλεί «Πατριάρχη της αγάπης, Πατριάρχη της Προσευχής, Πατριάρχη της συνεργασίας, Πατριάρχη του Λαού, Πατριάρχη της ενότητας και της Ορθοδόξου Ιεραποστολής, Πατριάρχη του Χριστού».

Όσοι βρέθησαν κοντά στις Ποιμαντικές επισκέψεις του Αλεξανδρινού Προκαθημένου στη Βόρειο Αφρική, στη Δυτική Αφρική, στην Ανατολική Αφρική, στη Νοτιοτέρα Αφρική, είναι ζωντανοί μάρτυρες της ιδιαίτερης αγάπης και σεβασμού που εκφράζει κλήρος και λαός, αλλά και κορυφαίες σύγχρονες προσωπικότητες, για το πρόσωπο του Προκαθημένου της Ορθοδοξίας στην Αφρικανική Ήπειρον, του Πατριάρχου μας Θεοδώρου.

Ο γνωστός Νομπελίστας για την υπόθεση της Παγκόσμιας ειρήνης Νέλσων Μαντέλα, κατά τη συνάντησή σας και τη συνεργασία σας στο Τζοχάνεσπουργκ  για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων που μαστίζουν την Αφρικανική Ήπειρον, οι πόλεμοι, η φτώχεια, η ανασφάλεια, το έϊτς κι η καταστροφή του περιβάλλοντος, αλλά και συναφή προβλήματα της παγκόσμιας κοινωνίας κι ιδιαίτερα το πρόβλημα της βίας και της τρομοκρατίας, της κρίσης Διεθνών Οργανισμών και του ρόλου της θρησκείας για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με πολύ θαυμασμό και αγάπη αναφερόμενος στην χαρισματική προσωπικότητα σας Μακαριώτατε, τόνισε ότι  «τώρα έχω ένα φίλο που θα μπορέσει να μιλήσει στους αγγέλους για μένα για να με πάρουν στο Παράδεισο».

Οι χιλιάδες πιστοί του Πατριαρχείου μας, ταραγμένοι και φοβισμένοι από τα φαινόμενα των επαναστάσεων, των πολέμων, αλλά και της βίας, της εγκληματικότητας και της ανασφάλειας που μαστίζει αρκετές κοινωνίες των χωρών της Αφρικής, στο άγιο πρόσωπο σας Μακαριώτατε, βρήκαν ξανά την ελπίδα και την ενίσχυσή της πίστης τους στο Θεό για ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά τους.

Μακαριώτατε, ως άλλος Προφήτης Μωϋσής κι ως άλλος Απόστολος των Εθνών, με τις ευλογημένες ποιμαντικές επισκέψεις  σας σε όλες τις Αφρικανικές Χώρες οδηγείτε τους πιστούς κοντά στον Ιησού Χριστό, μας δίνετε την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Στο πρόσωπο σας Μακαριώτατε βιώνουμε το λόγο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής «ότι επεσκέψατο ο Θεός τον λαόν αυτού».

Στα επτά έτη της σεπτής Πατριαρχείας σας Μακαριώτατε, παντού όπου πραγματοποιείτε ποιμαντικές επισκέψεις δοξάζεται το όνομα του Θεού. Τα χαρίσματα των προκατόχων Πατριαρχών των οποίων υπήρξατε άλλωστε στενός συνεργάτης τους, των μακαριστών Πατριαρχών Νικολάου, Παρθενίου και Πέτρου, κοσμούν την Προσωπικότητα σας.

Η μοναδικότητα της μορφής του Ιησού Χριστού που τόσο αγαπήσατε, όσο κι η μορφή της Παναγίας μας, η άγια μορφή του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, αλλά κι η άμωμη γλυκειά μορφή της μητέρας σας, της κυράς Κλεοπάτρας, που μέσα   στην παιδική ορφάνεια  που ζήσατε με την αδελφή σας Αργυρώ, διαμόρφωσαν ανεξίτηλα την προσωπικότητα σας για να διακονείτε  με αυταπάρνηση και αυτοθυσία την αγία του Εκκλησία.

Ευχαριστούμε όλοι μας την ευλογημένη μητέρα σας, την κυρά Κλεοπάτρα που έγινε για σας Μακαριώτατε ένας ουράνιος ζωντανός επίγειος άγγελος, κι ο ορατός πατέρας σας για την προετοιμασία σας να αναλώσετε τον εαυτόν σας διά το Πατριαρχείο μας.

Στο πρόσωπό σας Μακαριώτατε έχετε ακόμη όλα εκείνα τα θεία χαρίσματα όλων εκείνων των ανθρώπων, κληρικών και λαϊκών, διδασκάλων και πνευματικών και αδελφών, που σας ευεργέτησαν και που πάντοτε με ευγνωμοσύνη πολλή προσεύχεσθε γι’ αυτούς εις την αγίαν Πρόθεση, τιμώντας τους δεόντως.

Ακόμη και η φύση του Θεού, η θεία Δημιουργία, προετοίμασε τον Ορθόδοξο Αετό της Αφρικανικής Ηπείρου, τον Πατριάρχη μας Θεόδωρο για το μεγάλο του Πατριαρχικό έργο, ο δροσερός αέρας του Ψηλορείτη, η πνευματική ασκητική γαλήνη της Μονής της Αγκαράθου, το κρύο του Καυκάσου στην Οδησσό, όπου ιδρύσατε το ιστορικό πλέον Μουσείο της Ελληνικής Φιλικής Εταιρίας, εκεί που ο Θεός ελέησε να αρχίσει ο εθνικός αγώνας για την απελευθέρωση του Έθνους μέσα από τα «κόκκαλα των Ελλήνων τα ιερά».

Η πρόνοια του Θεού Μακαριώτατε σας προετοίμασε για το υψηλό Πατριαρχικό σας έργον μέσα από τη ζέστη της Σαχάρας και της ερήμου της Αφρικανική γης των δέκα χωρών των Ιερών Μητροπόλεων Καμερούν και Ζιμπάπουε που υπηρετήσατε με θυσίες πολλές και αυταπάρνηση, κτίζοντας ναούς, σχολεία, κλινικές, ορφανοτροφεία, δίνοντας τροφή και φάρμακα στους πονεμένους συνανθρώπους μας κι ελπίδα ότι ζεί Κύριος ο Θεός. Πάνω απ’ όλα όμως στις χώρες της Αφρικής όπου Μακαριώτατε χειροτονήσατε ιθαγενείς κληρικούς για να διακονούν σήμερα επάξια το άγιο και ευλογημένο έργο της Ορθοδόξου Ιεραποστολής.

Απ’ όλες τις Χώρες που περάσατε Μακαριώτατε αγαπήσατε περισσότερο την όμορφη Χώρα του Νείλου, την ευλογημένη γή της Αιγύπτου. Κι ο φιλευσπλαχνος Θεός σας έδωσε αυτό το θείο δώρο με την επάξια παμψηφεί εκλογή σας ως άξιον κορυφαίον Προκαθήμενον της Αλεξανδρινής Εκκλησίας. Αλλά και η Αίγυπτος, με την αγνή και άδολη και πατρική αγάπη σας  και τα άγια χαρίσματά σας, έδειξε ότι τα αισθήματα της προς το Σεπτό  Πρόσωπο σας είναι αμοιβαία. Επιτρέψατε μου να επαναλάβω τα απλά λόγια της Αιγυπτίας Υπουργού για Αφρικανικές υποθέσεις κ. Μόνας, τα οποία εκφράζουν όσους ζούν στην Αίγυπτο «Μακαριώτατε, είστε ένα δώρο του Θεού, το λέει και το όνομα σας, όχι μόνο για τον Ελληνισμό, αλλά και για την Αίγυπτο, τη Μεσόγειο, την ανθρωπότητα».

Και πράγματι η σημαντική ειρηνική επίσκεψη σας, εις το ιστορικό Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου εις την πόλη του Κωνσταντίνου του Μεγάλου κι η συνεργασία σας μετά του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου μας κ.κ. Βαρθολομαίου, ως και μετά άλλων Ορθοδόξων Προκαθημένων για την αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων, ως κι η συμμετοχή σας σε Διεθνείς Διαθρησκειακές Συναντήσεις για την ειρηνική συμβίωση των λαών, αποδεικνύουν το μεγαλείο της θείας ενεργοποίησης του τιμητικού πανορθοδόξου και οικουμενικού τίτλου του Αλεξανδρινού Προκαθημένου ως «Κριτού της Οικουμένης» για την υπόθεση της ενίσχυσης της Ορθόδοξης ενότητας και μαρτυρίας των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, αλλά και την ευαισθησία του Αλεξανδρινού Θρόνου και τη προσωπική σας ευαισθησία Μακαριώτατε για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων  σε τοπικό επίπεδο και παγκόσμιο, έτσι ώστε να επικρατήσει στο κόσμο η παγκόσμια ειρήνη και η ευημερία και η ασφάλεια.

Η ολοκλήρωση των σημαντικών ανοικοδομητικών έργων του Πατριαρχικού Οίκου  και του μεγαλοπρεπούς ιστορικού Ιερού Ναού του Ευαγγελισμού στην Αλεξάνδρεια, η οργάνωση και η επαναλειτουργία της Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης και του Ιστορικού Πατριαρχικού Μουσείου, η επαναλειτουργία της Πατριαρχικής Σχολής του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου στον Άγιο Σάββα, ως και τα σημαντικά έργα εις το Κάϊρο και αλλού, είναι μια προσωπική επίτευξη δική σας Μακαριώτατε, που μας δίνουν τη δυνατότητα να συνεχίσουμε επιτυχώς με  επικεφαλής την υμετέραν Μακαριότητα,  το δυσχιλιετές πολυπλέυρον σημαντικό θρησκευτικό και ποιμαντικό έργο του Αλεξανδρινού Θρόνου και κατά την Τρίτη χιλιετηρίδα, που ήδη διανύουμε.

Όλοι μας είμαστε δίπλα στο πολύπλευρο έργο  σας Μακαριώτατε, και ηθικά και υλικά και πνευματικά.

Γνωρίζουμε τους οραματισμούς σας Μακαριώτατε, να προχωράει και να ενισχύεται το έργο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στους λαούς της Αφρικής, να γίνεται εις την Αφρική το καλύτερο για τον Απόδημο Ελληνισμό, να ενισχύεται με κάθε τρόπο η ορθόδοξη ταυτότητα μας, η ελληνική γλώσσα κι οι άλλες αρετές της φυλής κι ιδιαίτερα η ενίσχυση του θεσμού της οικογένειας και της φιλανθρωπίας. Γνωρίζουμε τους οραματισμούς σας Μακαριώτατε  για το Ορθόδοξο Ποίμνιο  εις την Αφρική, τους αδελφούς μας Άραβες, τους Ρώσους, τους Σέρβους, τους Ρουμάνους, τους Γεωργιανούς, τους Βούλγαρους, τους Λιβανέζους, τους Ουκρανούς, τους Πολωνούς, τους Αφρικανούς. Γνωρίζουμε την αγάπη  και το προσωπικό ενδιαφέρον σας Μακαριώτατε για την Ορθόδοξη Ιεραποστολή, για τους πονεμένους και τους στερημένους, για τα ορφανά και τις χήρες, για τα θύματα του έϊτς και της εμπορίας προσώπων και τις σημαντικές σας πρωτοβουλίες για τη συμβολή του Πατριαρχείου μας στην αντιμετώπιση των κοινωνικών αυτών προβλημάτων.

Όλοι μαζί, με επικεφαλής εσάς Μακαριώτατε, κλήρος και λαός δίνουμε τη διαβεβαίωση από κοινού  ότι θα είμαστε δίπλα στον Πνευματικό μας Πατέρα, τον Πατριάρχη μας, αγωνιστές της Ορθοδοξίας, ταπεινοί στρατιώτες και Ιεραπόστολοι του Χριστού. Γνωρίζουμε  την αγωνία  σας  για όλους μας, την ευαισθησία σας για την ειρήνη του κόσμου, τις νοερές προσευχές σας για την εν Χριστώ σωτηρία μας.

Γνωρίζουμε ότι η ιερή αυτή διαβεβαίωση εκ μέρους όλων μας προς το Σεπτό  Πρόσωπο σας Μακαριώτατε, ενώπιο Θεού και ανθρώπων είναι και το καλύτερο πνευματικό δώρο κατά την εορτή της επετείου της σεπτής υμών επαξίας εκλογής. Με επικεφαλής εσάς Μακαριώτατε, Πνευματικέ μας Πατέρα, προσευχόμαστε, ως άλλος Μέγας Αθανάσιος, να μας οδηγήσετε εις την οδόν της Βασιλείας των Ουρανών, προς δόξαν Θεού και σωτηρία ψυχών και σωμάτων του σκάφους της Αλεξανδρινής Εκκλησίας.

Επιτρέψατέ μου να τελειώσω τον φτωχό μου λόγον με το πλούτο της λαϊκής κρητικής σοφίας.

«Φάρε μας Αλεξανδρινέ, τιμή μας και χαρά μας, σ’ έχουμε μέσα στη ψυχή και μέσα στη καρδιά μας».